background

επισκέπτες: 5145

Bιβλίo 50

 

4053                31-5-1947

Αμαρτία ενώπιον του Πνεύματος. . .

Πρέπει να θεωρηθεί αμαρτία ενώπιον του Πνεύματος όταν οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ως αλήθεια το λόγο που τους προσφέρεται από Μένα και ωστόσο δεν θέλουν να τον αποδεχτούν, δηλαδή αρνιούνται ν’ακούσουν τους υπηρέτες Μου στη γη ή δεν δίνουν σημασία στο να παραλάβουν το λόγο Μου. Πρόκειται για ιδιαίτερη χάρη όταν μεταδίδεται στον άνθρωπο ο λόγος Μου, αφού αυτός είναι το ψωμί που έρχεται από τους ουρανούς και που έχει για αυτό ιδιαίτερο αποτέλεσμα πάνω στην ανθρώπινη ψυχή. Μεταδίδεται από τη φωνή του πνεύματος, είναι το δικό Μου Πνεύμα που ενώνεται με το πνευματικό σπινθήρα μέσα στον άνθρωπο, είναι ύψιστα πνευματικά αγαθά, δώρο χάρης τέτοιας ασύλληπτης αξίας, και θα έπρεπε να το παραλάβουν οι άνθρωποι με ευχαριστία και να το εκτιμήσουν ως το πιο ωρέο δώρο χάρης, εφόσον το καταλαβαίνουν ως δώρο Μου, εφόσον νιώθουν ότι τους αγγίζει η αλήθεια, εφόσον πρέπει να αναγνωρίσουν το πολύτιμο περιεχόμενό του και το ότι πρόκειται για θεϊκή προέλευση.

Και για ευνόητους λόγους τέτοιος άνθρωπος αμαρταίνει ενώπιον του Πνεύματος, όταν λαμβάνει αδιάφορα το λόγο Μου, όταν αρνείται να κάνει το περιεχόμενο πνευματική του ιδιοκτησία, σκέφτοντάς το και παίρνοντας θέση στο περιεχόμενό του. Αφού εκείνον πλησίασα ο Ίδιος και δεν Με προσέχει. Χτύπησα την πόρτα του για να μπω και δεν Με υποδέχεται. Του μιλάω και δεν Με ακούει. Του προσφέρω ψωμί και κρασί, τη σάρκα και το αίμα Μου, και αυτός απορρίπτει ό,τι θα έπρεπε να είναι αναζωογόνηση και ενίσχυση για το δρόμο της επίγειας του ζωής. . .  Και όποιον πλησίασα μια φορά χωρίς να Με υποδέχτηκε, εκείνος θα πρέπει να παλέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν να του προσφερθεί ξανά η χάρη. Δεν θα προσκληθεί ξανά εύκολα από Μένα στο Μυστικό Δείπνο, αφού δεν αποδέχτηκε την πρώτη Μου πρόσκληση. . .

Και είναι η αμαρτία ενώπιον του Πνεύματος πάρα πολύ σοβαρή, αφού μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη άγνοια και ανικανότητα να καταλάβει ο άνθρωπος. Μπορεί ο άνθρωπος να τυφλωθεί εντελώς στο πνεύμα, γιατι τότε του αφαιρώ την ικανότητα για κατανόηση, εάν προσπαθεί μια φορά να σβήσει το φως μέσω της άρνησής του, γιατί αντιλαμβάνεται μάλιστα τη λάμψη του φωτός και όμως δεν παίρνει το δρόμο που του φωτίζεται δυνατά· επειδή προτιμά να συνεχίσει πάνω στο παλιό δρόμο, από τον οποίο θέλω να τον οδηγήσω στο σωστό δρόμο.

Όποιος μπορεί να καταλάβει την ενέργεια του Πνεύματος έχει και την υποχρέωση να προσέχει το περιεχόμενο των μηνυμάτων που προέρχονται από τη βασιλεία Μου, αφού προσφέρω πράγματι ωρέα αγαθά στους ανθρώπους στη γη. Και εφόσον υπάρχει η πίστη ότι τα πνευματικά αγαθά ξεκίνησαν από Μένα, πρέπει να αξιοποιηθούν ως θεϊκό δώρο, πρέπει ο άνθρωπος να τα παραλάβει γεμάτος χαρά και να τα διαδώσει παντού, για να μπορέσουν ν’απολαύσουν τη χάρη των αποκαλύψεών Μου και οι συνάνθρωποι που δεν είναι ικανοί ν’ακούσουν τη φωνή του πνεύματος στο εσωτερικό τους.

Και όσοι τα παραλαμβάνουν ως δώρο Μου θα είναι ευλογημένοι, αφού παραλαμβάνουν τον Εαυτό Μου και βρίσκονται στη συνέχεια μέσα στη χάρη Μου. . .  Εγώ ο Ίδιος είμαι τότε μαζί τους, και η παρουσία Μου τους εγγυείται μόνιμη ηγεσία, μόνιμη βοήθεια μέσα σε κάθε ανάγκη και ένα βαθμό χάρης τον οποίο μπορούν οι ίδιοι ν’αυξήσουν μέσω της αγάπης τους για Μένα, και μπορούν να πετύχουν σίγουρα το στόχο τους στη γη. . .  να διαμορφωθούν σε φωτεινό ον, επειδή ο λόγος Μου τους μεταδίδει ταυτόχρονα δύναμη, και για αυτό το λόγο μένει με άδεια χέρια κάθε άνθρωπος που αμαρταίνει ενώπιον του Πνεύματος. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4055                3-6-1947

Λόγια του Πατέρα στους υπηρέτες Του στη γη. . .

Όλες οι στεναχώριες σας είναι μάταιες όταν σκέφτεστε πόσο κοντά είναι το τέλος. Όποιος έχει αποφασίσει να δουλέψει για το πνευματικό βασίλειο θα πρέπει πάντα να λαμβάνει υπόψη του το τι δουλειά του έχει ανατεθεί και πόσο δυνατή θέληση χρειάζεται για αυτή, αν θέλει να εκτελέσει πλήρως αυτό το καθήκον. Και επομένως θα πρέπει πάντοτε να επιδιώκει να παραλάβει ενισχυμένη θέληση, θα πρέπει ν’απευθυνθεί σε Μένα και να Μου τη ζητήσει, και θα ακούσω πράγματι την προσευχή του, θα ενεργήσω στο εσωτερικό του μέσω του Πνεύματός Μου, θα επηρεάσω τη σκέψη του, θα οδηγήσω τη θέλησή του στη σωστή κατεύθυνση και θα του δείξω με αυτό τον τρόπο το δρόμο σε Μένα, και ο άνθρωπος θα τον πάρει, γιατί τον τραβά η αγάπη Μου. . .

Είναι ιδιοκτησία Μου, Μου παραδόθηκε ο ίδιος, και ό,τι κατέχω μια φορά δεν το παρατώ ποτέ πια. Το τραβάω στα ύψη με αυξημένη δύναμη, δεν του επιτρέπω να πάρει λάθος δρόμο, αφού το συνοδεύω συνέχεια, το στηρίζω και το κρατάω στην περίπτωση που κινδυνεύει να γίνει αδύνατο ή να πέσει. Ο,τι είναι δικό Μου μπορεί με ασφάλεια να κάνει κάθε βήμα στη γη, αφού απλώνω τα χέρια Μου κάτω από τα πόδια του και το κουβαλάω πάνω από κάθε κίνδυνο της ζωής. Έχει γίνει τμήμα Μου με τη δική του θέληση, και ό,τι ανήκει σε Μένα δεν μπορεί πια να χαθεί.

Και για αυτό πρέπει να υποκύψετε σε κάθε αλλαγή στη ζωή σας. Πρέπει σε όλα όσα σας συμβαίνουν να καταλάβετε το θέλημά Μου και να ξέρετε ότι η αγάπη Μου ανήκει σε σας και ότι αυτή Με παρακινεί ν’επέμβω όταν ο κόσμος θέλει να κερδίσει έδαφος και προσπαθεί να μαγεύσει τους δικούς Μου. Πορευτείτε αμέριμνα στο δρόμο σας και μην ξεχάσετε ότι βρίσκομαι πάντα στο πλάι σας, ότι σας οδηγώ σε δρόμους γεμάτους λουλούδια, γιατί η αγάπη Μου θέλει και να σας παρέχει χαρές στη γη, όπως επίσης πρέπει να περάσετε γαϊδουράγκαθα και αγκάθια, επειδή η σοφία Μου το καταλαβαίνει ως ευλογία για τις ψυχές σας. Και επομένως αφήστε Με να είμαι μόνιμος οδηγός και συνοδός σας, φωνάξτε Με όταν στέκεστε σε σταυροδρόμι και δεν ξέρετε που να πάτε, και θα βιώσετε φανερά ότι βρίσκομαι στο πλάι σας και σας σπρώχνω απαλά στο δρόμο τον οποίο θα έπρεπε να ακολουθήσετε μέχρι το τέλος. . .  ο οποίος σας οδηγεί σε Μένα, στο πνευματικό βασίλειο, όπου σας περιμένει μακαριότητα και ειρήνη, όπως δεν τις βρίσκετε ποτέ στη γη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4060                9-6-1947

Όροι για την ενέργεια του πνεύματος. . .

Σύνδεσμος με τον Θεό μέσω της αγάπης. . .

Σε όλα τα πεδία μπορείτε να παραλάβετε γνώσεις αν επιθυμείτε τέτοιες και αφήνετε να σας διδάξει η φωνή του πνεύματος. Όρος είναι όμως να εκπληρώσετε πρώτα ό,τι απαιτώ από σας, ό,τι σας γνωστοποιείται από τους υπηρέτες Μου. . . να αποδεχτείτε δηλαδή τη διδασκαλία αγάπης Μου και να  ενεργήσετε ανάλογα. . .  Αυτή είναι η προϋπόθεση για να διεισδύσετε μέσα σε βαθιές γνώσεις.

Αν μέσω ανθρώπινων δασκαλεμάτων παραλαμβάνετε τις ίδιες γνώσεις χωρίς προηγούμενη έμπρακτη αγάπη, δεν θα ξέρετε τι να τις κάνετε, δεν θα μπορέσετε να τις μεταδώσετε με ζωντανό τρόπο στους συνανθρώπους σας, αφού επειδή δεν τα έχουν ακόμα μπει μέσα στην καρδιά σας, θα σας λείπουν και το χάρισμα να μιλάτε για εκείνες τις γνώσεις και ο ζήλος της εσωτερικής πεποίθησης, και οι γνώσεις αυτές θα περάσουν τελείως απαρατήρητες από τ’αυτιά εκείνων που τις ακούν, αν η έπμπρακτη αγάπη, η οποία είναι προϋπόθεση, δεν κάνει ικανό τον ακροατή να υποδεχτεί τις σοφίες με την καρδιά και το νου. Τότε το Πνεύμα Μου ενεργεί όπως μέσα σε εκείνους τους ανθρώπους· ο άνθρωπος διδάσκεται από το πνεύμα στο εσωτερικό του, ακόμα και αν αυτό γίνεται μέσω του στόματος εκείνου που είναι ο ίδιος γεμάτος κατανόηση για αυτά που μεταδίδει.

Η σωστή στάση απέναντί Μου, απέναντι στις εντολές Μου, είναι ο βασικός όρος για να σταθεί κανείς μέσα σε αληθινές γνώσεις, άσχετα με το με ποιον τρόπο και σε ποια μορφή αυτές προσφέρονται. Και για αυτό το λόγο αυτά τα μηνύματα που μεταδίδονται στους ανθρώπους από το πνευματικό βασίλειο ως διανοητικά πνευματικά αγαθά δεν μπορούν ποτέ να εξεταστούν από έναν άνθρωπο στον οποίο λείπει το πιο σημαντικό πράγμα. . .  ο σύνδεσμος με τον Θεό μέσω της αγάπης. Σωστή εξέταση και δίκαια κρίση προϋποθέτουν αμετάκλητα την ενέργεια του πνεύματος, όπου ο θεϊκός πνευματικός σπινθήρας συνάπτει επαφή με το προαιώνιο πατρικό Πνεύμα, κάτι που είναι δυνατόν μονάχα εάν ο άνθρωπος διαμορφώνεται σε αγάπη.

Σε όλες τις περιστάσεις της ζωής μπορεί ο άνθρωπος να διαμορφώνεται σε αγάπη, και για αυτό μπορεί επίσης ο κάθε άνθρωπος να ενεργοποιεί το πνεύμα του. Αλλά πρέπει να εξασκηθεί και η υποδοχή των πνευματικών αγαθών, αλλιώς η φωνή του πνεύματος δεν είναι ακουστή, καθώς και πρέπει ο άνθρωπος να προσέχει τις σκέψεις του, εάν το πνεύμα δεν μπορεί να εκφραστεί ακουστά. Δεν είναι καμία γλώσσα του κόσμου που μιλά το πνεύμα· είναι λόγια του φωτός και της αγάπης, λόγια που μεταδίδουν κατανόηση, βαθιές γνώσεις και την πιο καθαρή αλήθεια και που μαρτυρούν τη μεγάλη αγάπη του Θεού, και τα οποία μιλά ένας καλός Πατέρας στα παιδιά του.

Και επομένως πρέπει η καρδιά να υποδεχτεί αυτά τα λόγια, αφού ο νους μόνος του μπορεί μάλιστα να παραλάβει το περιεχόμενο, δεν μπορεί ωστόσο ποτέ να το καταλάβει σε όλο το βάθος του, επειδή πρέπει κανείς να αισθανθεί το θεϊκό λόγο και δεν πρέπει μόνο να το ακούσει. Και αυτό είναι υπόθεση της καρδιάς, αλλιώς δεν μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την αγάπη του Θεού και αυτή δεν μπορεί ούτε να γίνει δραστήρια. Είναι η ανθρώπινη καρδιά η θέση του συναισθήματος, δηλαδή η ψυχή επικοινωνεί με το κορμί μέσω της καρδιάς, και άρα θέλει και το πνεύμα να εκφραστεί μέσω της καρδιάς. Το πνεύμα εισχωρεί μέσα στη συναισθηματική ζωή της ψυχής και θέλει με αυτό τον τρόπο να το ακούσει το κορμί. Θέλει κατά κάποιον τρόπο να ενωθεί με την ψυχή για ίδια ενέργεια. Θέλει να τραβά την ψυχή κοντά του στο πνευματικό βασίλειο και να κάνει και το κορμί του χεριού του.

Πρέπει επομένως να βοηθήσει ο άνθρωπος για να ενωθεί το κορμί με την ψυχή. Πρέπει να θέλει να του παρέχει γνώσεις το πνεύμα στο εσωτερικό του, να τον διδάξει, και πρέπει να κάνει τα παν για ν’ακούσει τη φωνή, κάτι που είναι δυνατόν μόνο τότε που μέσω ανιδιοτελούς ζωής με αγάπη έχει διαμορφώσει την ψυχή του έτσι ώστε αυτή στρέφει περισσότερο στο πνεύμα παρά στο κορμί, ώστε ωθείται από την καρδιά να επιδιώξει φως και αγάπη, για να εκπληρωθεί τότε η λαχτάρα της. Αφού αυτή είναι η προϋπόθεση ότι ζητά κανείς τα αγαθά του πνεύματος.

Ωστόσο, ο νους μόνος του θα εξετάσει και θα κρίνει μάλιστα, ποτέ όμως δεν επηρεάζεται από τα συναισθήματα. Ο νους μόνος του απαιτεί αποδείξεις, οι οποίες σχετικά με πνευματικές αλήθειες δεν υπάρχουν. Η καρδιά όμως αρκείται και δέχεται το συναίσθημά της ως απόδειξη, και για αυτό θα κρίνει πιο έγκυρα και πιο σωστά και θα καταλάβει την αλήθεια ως τέτοια. Κατέχει επομένως μια ικανότητα στην οποία δεν μπορεί να εγείρει αξίωση ο νους. Και έτσι είναι κατανοητό ότι μπορεί κανείς να κρίνει σωστά τα αποτελέσματα της ενέργειας του πνεύματος μονάχα εάν εκείνος που εξετάζει συμβουλεύεται το πνεύμα στο εσωτερικό του και εάν κάνει τον εαυτό του αντάξιο των εκδηλώσεων του πνεύαμτος, δηλαδή εάν εκπληρώνει όλους τους όρους που του αποφέρουν την ενέργεια του πνεύματος. Αφού τότε οι γνώσεις του γίνονται βαθιές και εκτενείς και καταλαβαίνει όλες τις σχέσεις και συναρτήσεις, τις οποίες δεν μπορεί ποτέ να εξιχνιάσει όταν σκέφτεται μονάχα με το νου του.

Αφού ο Θεός κρύβεται από τους ανθρώπους που είναι ακόμα μακριά Του για να έρθουν αυτοί κοντά Του και να Του ζητήσουν τη βοήθειά Του, για να Τον φωνάξουν να φωτίσει τη σκέψη τους. Αφού τέτοια επίκληση έρχεται από την καρδιά και θα αποφέρει στην καρδιά ό,τι συμφέρει την ψυχή για την ένωση με το πνεύμα της. . .  Η καρδιά θα μπορέσει να παραλάβει αγάπη και χάρη και δεν θα μείνει ποτέ με άδεια χέρια εφόσον ανοιχτεί μέσω έντονης προσευχής στον Θεό, ο Οποίος θα εισακούσει πάντα τέτοια προσευχή. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4061                11-6-1947

Εργασία των υπηρετών του Θεού πάνω σ’εκείνους που έχουν τυπική πίστη. . .

Η εκκλησία του Χριστού. . .

Καθήκον σας είναι ιδιαίτερα να επενεργήσετε πάνω στους πολλούς πιστούς που πιστεύουν ότι ανήκουν στην εκκλησία και όμως δεν μπορούν να συγκαταλεχτούν μεταξύ της εκκλησίας Μου, αφού δεν στέκονται πια στο θεμέλιο της πίστης. Έκτισαν την εκκλησία τους πάνω σε άμμο, η οποία θα διαλυθεί κάτω από τα πόδια τους όταν πρόκειται να δοκιμαστεί η πίστη. Νομίζουν ότι έχουν πίστη και με το στόμα τους ομολογούν ό,τι να πιστέψουν τους προδιαγράφει η εκκλησία. Ωστόσο, καμία θρησκευτική διδασκαλία δεν έχει γίνει βαθιά πεποίθηση στο εσωτερικό τους, δεν θα μπορούσαν να συμφωνήσουν εντελώς σε καμία, στην περίπτωση που θα έπρεπε να πάρουν σχετική θέση στα σοβαρά.

Και τέτοια τυπική πίστη, την οποία δέχτηκε και δεν εγκαταλείπει κανείς μονάχα λόγω του εξωτερικού κόσμου είναι σχεδόν χειρότερη από την έλλειψη πίστης. Αφού άνθρωπος που δεν έχει πίστη μπορεί να ενημερωθεί με τη μορφή συζητήσεων, ακόμα και με επίμαχο τρόπο· ενώ στην περίπτωση του πρώτου υπάρχει μόνο λίγη δυνατότητα να διδαχτεί, γιατί θα ομολογήσει και πάλι τα πάντα μονάχα με το στόμα και όμως δεν θα είναι πεπεισμένος υποστηριχτής εκείνων που ομολογεί με το στόμα του.

Και θα ανήκει σ’εκείνους που θα χάσουν την πίστη τους όταν ζητηθεί από εκείνον η απόφαση για το αν θέλει ν’ανήκει στον Ιησού Χριστό ή όχι. Αφού μόνο τότε θα πάρει θέση στα επίμαχα ερωτήματα και δεν θα έχει καμία γνώση, και επομένως δεν θα καταλάβει τη σημασία και την αξία της σωστής πίστης και θα παραδώσει εντελώς ανίξερος το πιο πολύτιμο, την πίστη σε Μένα ως Δημιουργό του ουρανού και της γης, την πίστη στον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα του κόσμου και την πίστη σε μια συνέχιση της ζωής μετά το θάνατο, η οποία θα τον παρακινούσε να ζήσει τη ζωή του στη γη ανάλογα με την ευθύνη που χρωστά σ’Εμένα ως προαιώνια Πατέρα και Κριτή.

Αλλά δεν θα τους ευσπλαχνιστώ, αφού τους προσφέρεται συχνά η ευκαιρία να διεισδύσουν σε θρησκευτικές αλήθειες και ν’αποκτήσουν μια ζωντανή πίστη. Όμως δεν δέχονται κανένα δασκάλεμα και ούτε που παρουσιάζονται στη δημοσιότητα με αντίθετες γνώμες, αλλά μονάχα κάνουν τον συνάνθρωπο να πιστεύει ότι ανήκουν οι ίδιοι στην εκκλησία που ίδρυσα Εγώ ως άνθρωπος στη γη. Ονομάζω την πιστή κοινότητα την „εκκλησία Μου“ και θα θεωρώ πάντα μέλη της εκκλησίας Μου  μονάχα εκείνους τους ανθρώπους που κατέχουν ζωντανή πίστη. Αφού η εκκλησία Μου δεν είναι κοσμική οργάνωση, δεν την καταλαβαίνει κανείς απ’έξω, αλλά είναι μονάχα  η ένωση πιστών ανθρώπων στη γη· είναι το ποίμνιο Μου, το οποίο είναι μικρό μεν, αλλά το οποίο αγαπάω πολύ.

Όσοι έχουν τυπική πίστη βρίσκονται εκτός του κυκλώματος αγάπης Μου, μπορούν ωστόσο κάθε στιγμή να ενσωαματωθούν στην κοινότητά Μου, έτσι ώστε αυτό που πιστεύουν ότι είναι θα έχει γίνει πραγματικότητα, όταν κατέχουν τη ζωντανή πίστη και είναι μακάριοι που την κατέχουν. Και αυτό είναι σημάδι της ζωντανής πίστης ότι μιλούν με χαρά για θεία πράγματα, ότι ψάχνουν πνευματικές συνομιλίες και ότι μιλούν γεμάτοι ζήλο και ότι δίνουν πληροφορίες όπου οι συνάνθρωποι ψάχνουν στα τυφλά. Αφού όποιος ανήκει μια φορά στην εκκλησία Μου ξέρει να εκτιμά τους θησαυρούς Μου, ξέρει για τη σημασία της εποχής και για το κοντινό τέλος. Θα μείνει πιστός στην εκκλησία Μου, αφού στη γη δεν υπάρχει για αυτόν πια τίποτα που θα του ήταν λαχταριστό.

Η ζωντανή πίστη τού πρόσφερε αυτές τις γνώσεις, και αυτός ξέρει επίσης για τα φοβερά αποτελέσματα της τυπικής πίστης, για τη μοίρα της ψυχής στον άλλο κόσμο. Και θα κάνει τα παν για  να επιστήσει την προσοχή τους στο ότι κινδυνεύουν. Θα προσπαθήσει να τους το κάνει κατανοητό, για να μπορέσουν ακόμα και την τελευταία ώρα να φτάσουν στη ζωντανή πίστη. Αλλά η σχετική επιτυχία εξαρτάται μονάχα από τη θέληση του ανθρώπου, η ελευθερία του οποίου δεν περικόπτεται, για να μπορέσει η ψυχή ν’αναπτυχτεί ανοδικά.  

Και ωστόσο είναι καθήκον σας να επενεργήσετε όσο μπορείτε πάνω σ’εκείνους που έχουν τυπική πίστη, αφού κινδυνεύουν πάρα πολύ και έχουν για αυτό ανάγκη βοήθεια, επειδή τους λείπει η κατανόηση. Και όπου είναι ανάγκη βοήθεια πρέπει να προσφερθεί, για να μην μπορέσει να πει κανείς ότι τον πέρασαν οι χάρες της θεϊκής ευσπλαχνίας. . .  Θέλω να βοηθήσω όλους τους ανθρώπους, αλλά το αν χρησιμοποιείται η βοήθειά Μου καθορίζουν μόνοι τους οι άνθρωποι, και τους αφήνω την ελευθερία τους. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4062                13 κ. 14-6-1947

Κόλαση. . .

Δικασμένη ύλη. . .

Όσον καιρό το πνευματικό είναι δεμένο μέσα στη στερεή μορφή μπορεί να γίνει λόγος για δικασμένη ύλη, για ψυχή που έχει δικαστεί, αφού είναι φυλακισμένη μέσω της απόφασης Εκείνου από τον Οποίο εκπορεύτηκε κάποτε ως δύναμη. Δικασμένη ύλη είναι επομένως ό,τι επί ατελείωτα χρονικά διαστήματα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά ή δεν έχει διαλυθεί, ό,τι κατά κάποιον τρόπο δεν μαρτυρεί ακόμα καμία ζωή. Αφού το πνευματικό που είναι δεμένο μέσα σε τέτοια ύλη είναι εντελώς αδύναμο και βασανίζεται τρομερά, γιατί δεν μπορεί να απελευθερωθεί. Και πρόκειται για αξιολύπητη κατάσταση, για κατάσταση που μπορεί να ονομαστεί κόλαση, η οποία γίνεται αιωνιότητα για το ον και η οποία βελτιώνεται μόνο τότε που το ον επιδιώκει το φως, δηλαδή που δεν απορρίπτει πια μια βοήθεια που του προσφέρεται.

Είναι το περιβάλλον που βασανίζει αφάνταστα το ον, αφού βρίσκεται στο πιο βαθύ σκοτάδι. Η ύλη το κρατά φυλακισμένο. . .  είνει δεμένο και παραμένει τόσο περισσότερο μέσα στην αντίσταση στον Θεό και γίνεται όλο και πιο αδύναμο, αφού η δύναμη αγάπης του Θεού λείπει στο ον που παραμένει μακριά Του, και η ελλιπή δύναμη αγάπης του Θεού έχει το αποτέλεσμα μόνιμης σκλήρυνσης. Και έτσι η φυλάκηση του πνευματικού δεν γίνεται πιο υποφερτή με το παρατεταμένο χρονικό διάστημα, αλλά μάλλον επιδεινώνεται, αφού το ον θα έπρεπε να βρει το δρόμο πίσω στον Θεό, από τον Οποίο απομακρυνθηκε εθελοντικά, παρόλο που του δόθηκε η δυνατότητα να Τον πλησιάσει.

Αυτή η κατάσταση της σκλήρυνσης της ύλης γίνεται όταν ο Θεός αφαιρεί στο πνευματικό τη δύναμη αγάπης Του. Και αφού η αρχή του όντος είναι δύναμη από τον Θεό, αφού ό,τι είναι θείο είναι μακάριο, αφού η μην μακαριότητα είναι κατάσταση βασάνων, η κατάσταση της απόστασης από τον Θεό μπορεί επομένως να θεωρείται κόλαση, αφού αντιβαίνει εντελώς στην πρωταρχική κατάσταση και στον προορισμό του οντώδους που ξεκίνησε από τον Θεό, παρόλο που στην κατάσταση της πιο μεγάλης απόστασης από τον Θεό του λείπει και η επίγνωση του Εγώ του, και όμως αισθάνεται όλα τα βάσανα. Αλλά του λείπει η κατανόηση, αφού αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της κατάστασης μακριά από τον Θεό, μέσα στην οποία βρίσκεται το οντώδες.

Κατά συνέπεια η αλλαγή της κατάστασής του, η βελτίωση των συνθήκεών του είναι ζήτημα ατελείωτου χρονικού διαστήματος. Είναι μια αιωνιότητα για το δεμένο πνευματικό, και δεν θα έγινε ποτέ καμία αλλαγή, αν έπρεπε να την καταφέρει μόνο του το ον μέσω της θέλησής του, αφού αυτή είναι άκρως εξασθενισμένη και δεν ζει καμία ώθηση, αν δεν του προσφέρεται βοήθεια από το έλεος του Θεού. Και αυτό γίνεται αναπόφευκτο, αλλά το ποια χρονικά διαστήματα θέλει ο Θεός για να κάνει το ανυπότακτο σ’Εκείνον πνευματικό να παρατήσει την αντίστασή του, δεν μπορεί να κριθεί από τους ανθρώπους  αυτής της γης. Ωστόσο, το έλεος του Θεού δεν εγκαταλείπει για πάντα κανένα από τα πλάσματά Του, αφού εκπορεύτηκαν από την αγάπη Του και η αγάπη του Θεού δεν τελειώνει ποτέ.

Υλικά δημιουργήματα είναι μόνιμη απόδειξη της αγάπης του Θεού, είναι μια έκφραση του πιο βαθιού έλεούς Του και όμως επίσης μαρτυρία της δικαιοσύνης Του, καθ’όσον η μεγάλη ενοχή του αμάρτημα ενώπιον του Θεού απαιτεί τιμωρία, έκτιση της ενοχής του αμαρτήματος. Και ξανά βρίσκει εφαρμογή ο όρος „αιώνιοι καιροί“, αφού ένας άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του δεν μπορεί να παρατηρήσει κανένα πέρασμα ή καμία διάλυση ή αλλαγή ορισμένων δημιουργημάτων, και είναι τέτοια τα δημιουργήματα που περιέχουν το πνευματικό που έχει καταδικαστεί στη κόλαση.

Και ωστόσο, και για το πιο σκληρό υλικό δημιούργημα έρχεται κάποτε η χρονική στιγμή της διάλυσης, η οποία απελευθερώνει το πνευματικό ον που είναι δεμένο μέσα του. . .  Κάποια στιγμή το έλεος του Θεού είναι πιο μεγάλο απ’ότι ο θυμός Του, και κάποια στιγμή το πνευματικό μπαίνει ξανά στη διαδικασία της ανοδικής ανάπτυξης, κάποια στιγμή τα βάσανα της κόλασης μειώνονται, λιγοστεύουν, όταν στη δικαιοσύνη του Θεού προσφέρθηκε η εξιλέωση. Τότε η αγάπη του Θεού μπαίνει ξανά σε λειτουργία και σηκώνει κοντά της το πνευματικό που είχε πέσει στα πιο βαθιά βάθη. Αφού η αγάπη του Θεού επισκιάζει τα πάντα, η αγάπη του Θεού δεν επιτρέπει καμία αιώνια καταδίκη. Για την αγάπη του Θεού δεν υπάρχει μόνιμος χωρισμός από Εκείνον, αφού Αυτός επιθυμεί να είναι κοντά Του τα πλάσματά Του και δεν τους εγκαταλείπει, αλλά προσπαθεί να τα κάνει ευτυχισμένα, γιατί είναι και θα μείνουν δικά Του μέχρι τον αιώνα των αιώνων. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4065                18-6-1947

Η δρόμος της ζωής είναι προορισμένος – η μοίρα είναι ανάλογη με τη θέληση. . .

Ο κάθε δρόμος είναι προορισμένος, ακόμα και αν πιστεύετε ότι το διαλέγετε μόνοι σας. Καθορίζετε μεν φαινομενικά την πορεία της ζωής σας, μπορείτε να τη διαμορφώσετε πού και πού ανάλογα με τη θέλησή σας, αλλά Εγώ ξέρω από τους αιώνες των αιώνων για αυτή τη θέληση και την έχω λάβει υπόψη Μου. Και επομένως η μοίρα σας είναι ανάλογη με τη θέληση, δηλαδή η ζωή σας διαδραματίζεται έτσι ώστε η θέληση μπορεί να στραφεί σε Μένα και έχει πλούσια ευκαιρία να Με ομολογήσει. Το πώς όμως αποφασίζει είναι δική σας υπόθεση, και δεν την εξαναγκάζω, αλλιώς εσείς οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε πρώτα να διανύσετε την πορεία ζωής σας, αν ήθελα να δημιουργήσω τέλεια όντα μέσω εξαναγκασμό. Έχω μονάχα το στόχο να βοηθήσω το πνευματικό να πετύχει την ύψιστη δυνατή ωριμότητα της ψυχής στη γη, αλλά συναντάω αντίσταση παντού.

Ωστόσο οι άνθρωποι δεν μπορούν ν’αλλάξουν την πορεία ζωής τους και πρέπει για αυτό να υποκύψουν αφοσιωμένοι στα πάντα, αν θέλουν να έχουν όφελος για την ψυχή τους. Κάθε εξέγερση, κάθε παράπονο και μεμψιμοιρία μειώνει την επιτυχία της ψυχής, αφού μαρτυρούν μια θέληση που είναι ακόμα μακριά Μου ή ελάχιστη αναγνώριση Εκείνου που σας έδωσε τη ζωή σας. Αφού αν Με αναγνωρίζατε ως την αιώνια αγάπη, θα έπρεπε και να ξέρετε ότι δεν σας κάνω να υποφέρετε, εφόσον δεν είναι ανάγκη για το καλό της ψυχής σας.

Και για αυτό θα πρέπει να υποφέρετε και να ανέχεστε και να Μου παραδώσετε την επίγεια σας ζωή και να ζήσετε αμέριμνα κάθε μέρα. Αλλά μην Με αποκλείσετε από τη σκέψη σας, και τότε θα αναλάβω την ηγεσία και η ζωή σας πράγματι δεν θα είναι μάταιη· θα Μ’ευχαριστήσετε κάποτε και για τις δύσκολες ώρες και μέρες, αφού συμφέρουν πολύ περισσότερο την ψυχή σας απ’ό,τι ήσυχες, ξένοιαστες μέρες. Και ξέρω για αυτά, ξέρω για το βαθμό ωριμότητας της ψυχής σας, ξέρω για τη βούλησή σας, για τις αδυναμίες και την πίστη σας, και διοργανώνω τη μοίρα σας έτσι ώστε δεν χρείαζεστε να ζήσετε μάταια ούτε μια μέρα, ώστε μπορείτε να ωριμάσετε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και να πετύχετε το στόχο σας ακόμα στη γη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4066                19-6-1947

Το τέλος μιας εποχής δεν σημαίνει παραιτέρω ανάπτυξη στον άλλο κόσμο, αλλά φυλάκιση. . .

Η επίγεια πορεία την οποία πρέπει να διανύσει η ψυχή είναι εφ’άπαξ κατά τη διάρκεια μιας λυτρωτικής περιόδου, δηλαδή η ψυχή εξελίσσεται ανοδικά από την πιο σκληρή ύλη μέχρι το στάδιο ως άνθρωπος. . .  κατά αυτή την εξελιχτική περίοδο βρίσκεται πάντα στη γη, δηλαδή μέσα σε επίγεια δημιουργήματα. Ωστόσο, με το τέλος της ανθρώπινης ύπαρξης η ψυχή τελειώνει και αυτή την επίγεια πορεία ανάπτυξης και μπαίνει στο πνευματικό βασίλειο, ανεξάρτητα από την κατάσταση ωριμότητάς της.

Αφού το πνευματικό βασίλειο υποδέχεται τέλεια και ατελή οντα, μόνο που οι σφαίρες είναι εντελώς διαφορετικές, δηλαδή υπάρχουν φωτεινές σφαίρες καθώς και μόνιμο αιώνιο σκοτάδι, ώστε μπορούν να ωριμάσουν και οι ψυχές που βρίσκονται μέσα στις σκοτεινές σφαίρες. Μόνο που αυτό θέλει ατελείωτα περισσότερο χρόνο, επειδή στα ατελή όντα λείπει η δύναμη. Και υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να βουλιάξουν ακόμα περισσότερο μέσω της αδυναμίας της θέλησής τους, γιατί οι σκοτεινές δυνάμεις επενεργούν πάνω τους και προσπαθούν να τις τραβήξουν κάτω στο σκοτάδι. Αλλά τότε φταίνε εκείνες, αφού έχουν μάλιστα βοηθήματα από την αγάπη και τη χάρη του Θεού, έτσι ώστε μπορούν εξίσου να επιδιώκουν ν’ανέβουν στα ύψη. Τα όντα του φωτός τις συμπαραστέκονται και στέλνουν τις ακτίνες τους μέσα στο σκοτάδι για να ξυπνήσουν μέσα στις ψυχές την επιθυμία για το φως, και με αυτό τον τρόπο αρχίζει τότε η άνοδος.

Επομένως στον άλλο κόσμο, στο πνευματικό βασίλειο, υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να βγει η ψυχή από την ατελή κατάσταση και να μπει στην κατάσταση της τελειότητας και να συνεχίσει στο πνευματικό βασίλειο την ανάπτυξη που παράλειψε στη γη. . .  Διαφορετικά όμως είναι τα πράγματα στην περίπτωση λήξης μιας λυτρωτικής περιόδου. . .  Τότε δεν γίνεται καμία συνέχεια της ανάπτυξης στο πνευματικό βασίλειο, αλλά μονάχα μια ανοδική εξέλιξη που αρχίζει στο πιο χαμηλό επίπεδο, η οποία προϋποθέτει και πάλι την πορεία μέσα από ολόκληρη τη δημιουργία της γης. Αφού τότε η ψυχή έχει φτάσει σ’ένα χαμηλότατο επίπεδο που της κάνει αδύνατη μια διαμονή σε πνευματικές σφαίρες και που έχει για αυτό το αποτέλεσμα της φυλάκισης μέσα στη στερεή μορφή.

Το χαμηλότατο επίπεδο γίνεται τότε που η ψυχή παραδίδεται εντελώς στον αντίπαλο του Θεού, όταν επεμβαίνει η ίδια ενάντια στον Θεό, καταπολεμώντας στη γη ό,τι πνευματικό, δηλαδή προσπαθεί κατά κάποιον τρόπο να εκτοπίσει τον Θεό. Έιναι αυτός βαθμός που δεν επιτρέπει πια καμία ανοδική ανάπτυξη στο πνευματικό βασίλειο, τον οποίο μπορούν μεν να έχουν και ψυχές που δεν μένουν στη γη μέχρι το οριστικό τέλος, αλλά που αποβίωσαν πριν. Αλλά η αγάπη και το έλεος του Θεού δεν επιτρέπει να πέσει εντελώς θύμα στον Σατανά το πνευματικό. Δίνει στο ον άλλη μια φορά τη δυνατότητα ν’αλλάξει τη θέλησή του και το φυλακίζει μέσα στη νέα δημιουργία και αφαιρεί με αυτό τον τρόπο στο Σατανά την εξουσία του πάνω σ’εκείνο. Το ελευθερώνει κατά κάποιον τρόπο από τα δεσμά του Σατανά και του δίνει δεσμά που εξαρτώνται από το θέλημά Του, και το θέλημά Του αποσκοπεί πράγματι στη λύτρωση του όντος και όχι στην αιώνια φυλάκιση.

Στον άλλο κόσμο ωστόσο μια άνοδος από το χαμηλότατο πνευματικό επίπεδο δεν θα ήταν πια δυνατή, γιατί η ψυχή έχει πουλήσει τον εαυτό της εντελώς στον Σατανά μέσω της αφοσίωσής της σ’εκείνον και γιατί στο πνευματικό βασίλειο αυτή είναι τελείως χωρίς δύναμη και δεν θα έστρεφε ποτέ τη θέλησή της προς τα ύψη. Αφού όμως η ανοδική ανάπτυξη στο πνευματικό βασίλειο εξαρτάται επίσης από τη θέληση του όντος, αυτό είτε θα παρέμεινε για πάντα μέσα στην κατάσταση χωρίς το παραμικρό φως και χωρίς καμία δύναμη, είτε θα βούλιαζε ακόμα περισσότερο, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα επίσης μια σκλήρυνση της πνευματικής ουσίας, αλλά μέσα σε τόσο ατελείωτα μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε δεν υπάρχουν για κάτι τέτοια υπολογισμούς, και το τι σημαίνει αυτό δεν μπορεί να κρίνει ο άνθρωπος.

Όταν επομένως τελειώνει μια περίοδο ανάπτυξης και αντικαθιστάται από μια νέα περίοδο, πρόκειται για ένα έργο της υπέρμετρης αγάπης του Θεού για τα πλάσματά Του, αφού Αυτός θέλει να μειώσει το χρόνο τον βασάνων τους, παρόλο που τα όντα καθορίζουν ακόμα μόνα τους τη χρονική διάρκεια που θέλουν για την τελειοποίησή τους, γιατί η περίοδος της ελεύθερης βούλησης αντικαθιστά την περίοδο της αναγκαστικής κατάστασης και η πρώτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή και να περάσει ανεκμετάλλευτη. Πάντα είναι αποφασιστική η θέληση, κατά την περίοδο ανάπτυξης στη γη καθώς και στο πνευματικό βασίλειο, και ο Θεός ξέρει πότε η βούληση έχει μαζέψει την αναγκαία δύναμη για να επιδιώξει την ανοδική εξέλιξη.

Πολλοί άνθρωποι χάνουν την επίγεια τους ζωή ήδη πριν τη λήξη μιας λυτρωτικής περιόδου. Εκείνοι όμως που μένουν πίσω, που βιώνουν την ημέρα της Κρίσης ακόμα στη γη, είναι είτε δεμένοι με τον Θεό είτε σκέτοι διάβολοι, για τους οποίους μια άνοδος στο πνευματικό βασίλειο έχει γίνει αδύνατη λόγω του χαμηλότατου πνευματικού επιπέδου. Και για αυτό η τελευταία Κρίση θα χωρίσει τα κριάρια από τα πρόβατα. . .  μόνο καλοί και κακοί άνθρωποι θα κριθούν. Τους καλούς τους παίρνει κοντά Του ο Θεός και τους αφήνει να βιώσουν τη νέα γη μέσα στον παράδεισο, ενώ οι κακοί θα πάρουν την τιμωρία τους, κάτι που ωστόσο αποδείχνει και αυτό μόνο την αγάπη και το έλεος του Θεού. Αφού θέλει να κάνει μακάριους κάποτε και εκείνους, γιατί δεν θέλει να είναι χωρισμένο από Αυτόν τίποτε απ’ό,τι είναι δικό Του από την πρώτη αρχή. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4067α              21, 22 κ. 23-6-1947

Ηλεκτρόνια. . .

Δυνάμεις που αναπτύσσονται μέσα στη φύση μπορούν να θεωρηθούν ένα αποτέλεσμα της αιώνιας δημιουρικής δύναμη, μια συνέπεια που είναι κατανοητή σε κάθε άνθρωπο που ασχολείται μαζί της διανοητικά. Το ρεύμα δύναμης του Θεού διοχετεύεται στο άπειρο, και αυτή η δύναμη πρέπει να έχει κάποιο αποτέλεσμα, αλλιώς δεν θα ήταν εμφανής ως δύναμη. Πρέπει να δημιουργεί πράγματα ή να τα κινεί, πρέπει να προκαλεί ζωή. Είναι αυτή η ανάπτυξη δύναμης επομένως ζωντάνευμα όλων όσων εκπήγασαν από τον Θεό και θα έπρεπε και πάλι να πετύχουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν πρωταρχικά. . .  όπου ήταν δραστήρια με δημιουργικό και διαμορφωτικό τρόπο.

Επομένως πρέπει μέσω της μόνιμης διαρροής της δύναμης του Θεού να δημιουργούνται συνέχεια δημιουρικά έργα, καθώς και πρέπει μέσα εκείνα να είναι ευδιάκριτη μια μόνιμη δραστηριότητα. Αυτή η δραστηριότητα είναι κατά κάποιον τρόπο η ζώη του πνευματικού που είναι ενσαρκωμένο μέσα στα δημιουργικά έργα, η οποία, εφόσον είναι ορατή στο γυμνό μάτι, κατατάσσει το δημιουρικό έργο μέσα στην κατηγορία των έμβιων όντων. Υπάρχουν ωστόσο και μικρά και ελάχιστα έμβια όντα τα οποία δεν μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι και τα οποία – ακόμα και αν το μάτι ήταν εξαιρετικά διαπεραστικό – δεν μπορούν να ειδωθούν, γιατί κινούνται με τέτοια ταχύτητα ώστε δεν μπορούν να ακολουθηθούν.

Έχουν ωστόσο αφάνταστη δύναμη και σχηματίζουν κατά κάποιον τρόπο τον πυρήνα ολόκληρης της δημιουργίας, καθ’όσον αυτή είναι ορατή για τον άνθρωπο ως ύλη. Σχηματίζουν τη βασική ουσία, την πρώτη μορφή της δύναμης που προέρχεται από τον Θεό. Πρόκειται για συμπυκνωμένες εκπομπές του Θεού, ζωντανά σχήματα αμέτρητης ποικιλίας, τα οποία, ενωμένα, είναι μάλιστα ορατά ως ύλη, τα οποία όμως δεν έχουν ακόμα μπει σε αυτή την ένωση και τα οποία κινούνται με έσχατη ταχύτητα, επειδή αλληλοψάχνονται για να ενωθούν. Πρόκειται λοιπόν για πνευματικές ουσίες ασύγκριτης δύναμης, οι οποίες πετούν αδέσμευτες και ελεύθερες με μεγάλη ταχύτητα και δεν μπορούν να πάρουν μορφή ώσπου να έχουν βρεθεί μεταξύ τους και συμπυκνώνωνται τότε όλο και περισσότερο.

Η δύναμη που εκπηγάζει από τον Θεό δεν είναι κατά βάθος διαιρετή. Ωστόσο, τα αποτελέσματά της είναι μεμονωμένα δημιουργήματα, τα οποία και πάλι το κάθε ένα διαλύονται σε αμέτρητα ουσιώδη μόρια, εάν τα διέλυε κανείς μέχρι το ελάχιστο. Και αυτές οι ελάχιστες ουσίες βρίσκονται σε μόνιμη κίνηση, και άρα δεν μπορούν να είναι τίποτα δεμένο που, αδύναμο, εξαρτάται από βοήθεια. Κάτι τέτοιο γίνεται μονάχα όταν μετά από ατελείωτο χρονικό διάστημα γίνεται μια πνευματοποίηση εκείνων των ουσιών, δηλαδή όταν εκείνες προορίζονται να διατελούν φορείς πνευματικών οντοτήτων, κάτι που γίνεται μόνο τότε που μετά την ένωση έχουν σχηματιστεί μορφές, ακόμα και αν τέτοιες ελάχιστων διαστάσεων.

Συμπυκνώνεται λοιπόν τότε δύναμη από τον Θεό σε μορφή, και με αυτό τον τρόπο προκύπτει η ύλη, η οποία θέλει μάλιστα ασύλληπτα μεγάλο χρονικό διάστημα για να δημιουργηθεί πριν γίνει ορατή στο ανθρώπινο μάτι. Η κάθε μορφή υποδέχεται πνευματικά στοιχεία που θα έπρεπε να εξελιχτούν ανοδικά. Μόλις επομένως ο άνθρωπος παρατηρεί μικρά και ελάχιστα μόρια μέσω έρευνων, αυτά περιέχουν ήδη ζωή, αλλιώς δεν θα μπορούσαν να αποδειχτούν. Και το πνευματικό που ζωντανεύει αυτά τα ηλεκτρόνια είναι το ατελές πνευματικό που ξεκινά την πορεία ανάπτυξης στη γη και το οποίο δένεται μέσα στη μορφή.

Δεν υπάρχει πιο φανταστική ανακάλυψη κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής απ’ό,τι η διαπίστωση ότι μέσα στην πιο απέραντη σμίκρυνση βρίσκεται η αρχή της τεράστιας δημιουργίας, ότι δηλαδή το κάθε έργο της δημιουργίας θα μπορούσε να διαλυθεί μέχρι άπειρο, εφόσον με τη βοήθεια του Θεού πραγματοποιούσε κανείς αυτό το σχέδιο. Αλλά άνθρωποι με μονάχα τη σκέψη του νου τους τολμούν να εισχωρίσουν σ’ένα πεδίο το οποίο δεν θα κατέχουν ποτέ εντελώς. Και αυτό το αίνιγμα δεν θα λυθεί πια όσον καιρό υπάρχει ακόμα η γη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4067β              23 κ. 24-6-1947

Ηλεκτρόνια. . .

Και ωστόσο ενημερώνεται ο άνθρωπος που διψά να μάθει, εάν απευθύνεται στον Θεό, παρακαλώντας Τον για ενημέρωση. Αφού ο Θεός δεν αποκρύπτει τις γνώσεις από τον άνθρωπο, ακόμα και αν πρόκειται για τομείς που είναι μακριά από πνευματικές γνώσεις.

Δεν πρέπει να παραγνωριστεί ότι ο Θεός, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης πλησιάζει ο Ίδιος τα πλάσματά Του για να τους διδάξει την αλήθεια, εφόσον πρόκειται για πνευματικές γνώσεις. Ο Θεός υποστηρίζει όμως και τις κοσμικές γνώσεις όσο ο άνθρωπος είναι δεμένος με τον Θεό και μέσα στην επίγεια του δραστηριότητα, δηλαδή ζητά την ευλογία του Θεού και για την επίγεια του εργασία και μαρτυρεί με αυτό τον τρόπο το αίσθημα ενότητάς του με τον Θεό. Τότε μπορεί ανά πάσα στιγμή να απευθύνει στον Θεό τις ερωτήσεις του και θα πάρει απαντήσεις.

Διαφορετική ωστόσο είναι η περίπτωση όπου ο άνθρωπος θέλει να ικανοποιήσει τη φιλομάθειά του για να διευρύνει τις κοσμικές του γνώσεις, δηλαδή όπου αποκλείονται πνευματικές γνώσεις. Τότε ο Θεός θα αφήσει στην κρίση του ανθρώπου το πόσο βαθιά θα διεισδύσει μέσα στην αλήθεια, εφόσον αυτός προσπαθεί να την εξιχνιάσει μόνο με το νου του. Ωστόσο, υπάρχουν πάντα όρια σε τέτοια περίπτωση, αφού μονάχα ο Θεός τα ανοίγει στον άνθρωπο, επειδή δεν θέλει να παραλειφτεί ο Ίδιος,  όταν ο άνθρωπος ερευνά πράγματα τα οποία ο Θεός κρατά δήθεν κρυμμένα από τους ανθρώπους. Στις πνευματικές ερωτήσεις όμως απαντά πάντοτε, τόσο πιο κατανοητά, όσο πιο ώριμη είναι η ψυχή εκείνου που ζητά διαφώτιση: . . .

Έχουν οι νόμοι της φύσης την ίδια σχέση μεταξύ τους όπως η θεϊκή αρχή μέσα στον άνθρωπο, η αγάπη, με την αιώνια Θεότητα, με την πρωταρχική Δύναμη, δηλαδή ο Θεός και η αγάπη είναι ασύλληπτα ο Ένας χωρίς την άλλη, και ο άνθρωπος που θέλει να φτάσει στον Θεό πρέπει επίσης να κουβαλά μέσα του την αγάπη, αλλιώς δεν θα μπορούσε ποτέ να συνάψει επαφή με τον Θεό. Ίδια είναι τα πράγματα σχετικά με τις φυσικούς νόμους. . .  ο ένας είναι η ολοκήρωση του άλλου, και όλοι οι νόμοι μαζί σχηματίζουν τη θεϊκή τάξη. Μια παράβαση εκείνης δημιουργεί ακαταστασία και σημαίνει ταυτόχρονα απομάκρυνση από τον Θεό, ο Οποίος στέκεται ο Ίδιος μέσα στην ύψιστη τελειότητα και τάξη. Και ανάλογα σχηματίστηκε η οργάνωση ολόκληρης της δημιουργίας με ύψιστη τάξη και τελειότητα. Αξεπέραστη σοφία δημιούργησε αυτή την τάξη και η πιο βαθιά αγάπη ήταν η βάση της. Επομένως έπρεπε και το οντώδες, όταν ξεκίνησε την πορεία ανάπτυξής του, να πετύχει το στόχο του να γίνει τέλειο μέσα σε αυτή την τάξη και σύμφωνα με αυτούς τους νόμους. . .  Έπρεπε ν’αφήσει να το διαπεράσει το ρεύμα δύναμης της αιώνιας Αγάπης μέχρι την πιο μικρή ουσία του, αλλιώς έμεινε ανίκανο για ένα καθήκον, το οποίο είναι όμως ο σκοπός της επίγειας πορείας για το οντώδες.

Το οντώδες ωστόσο μέσω της κάποτε αποστασίας του από τον Θεό δεν ήταν πια ικανό να συνάψει μόνο του επαφή με τον Θεό, ούτε με τη δύναμή Του, η οποία είναι μόνο μια ακτινοβολία Του και άρα κάτι θείο, το οποίο δεν μπορεί να ενώνεται με κάτι το ατελές. Επομένως έπρεπε πρώτα να δημιουργηθεί κάτι που ήταν κατάλληλο για την υποδοχή του ανώριμου πνευματικού, κάτι που άρα περιείχε τόσο πολύ από το θείο μέσα του ώστε μπόρεσε να τροφοδοτηθεί το οντώδες, εάν επιθυμούσε τη δύναμη που του έλειπε.

Και έτσι ο Θεός διοχέτευσε την ακτινοβολία δύναμής Του στο σύμπαν, έτσι ώστε άγγιξε ολόκληρο το άπειρο, αλλά σε ελάχιστο βαθμό. Αφού αυτό ήταν ήδη αρκετά να γεμίσει ολόκληρο το άπειρο με τη δύναμή Του. Επομένως έγινε αφάνταστη ζωή, μια κίνηση μέσα στο σύμπαν, επειδή η δύναμη του Θεού προκαλεί αιώνια ζωή, αιώνια δραστηριότητα. Και αυτή η ζωή αυξάνεται μέσω ένωσης ελάχιστων σπίθων δύναμης. Αυτή η ζωή άρπαξε το νεκρό, το αδύναμο μέσα στο σύμπαν για να το τραβήξει μέσα στη διαδικασία δραστηριότητας, εφόσον ήθελε να πιαστεί. Το ζωντανό περιέκλεισε το νεκρό, κράτησε το ζωντανό φυλακισμένο το νεκρό, αλλά όχι με μίσος, αλλά με αγάπη, αφού η δύναμη του Θεού είναι αγάπη και δεν αλλάζει ποτέ.

Όσον καιρό αυτές οι σπίθες δύναμης πετούν ακόμα στο σύμπαν, όσο είναι ακόμα ελεύθερες, δηλαδή σε μόνιμη κίνηση, δεν μπορεί ακόμα να γίνει λόγος για ύλη, παρόλο που πρόκειται για την αρχή εκείνης και οι σπίθες δύναμης . . .  τα ηλεκτρόνια. . .  είναι κατά κάποιον τρόπο τα πρωταρχικά συστατικά της ύλης. Γίνονται ύλη μόνο τότε που έχουν στερεοποιηθεί, δηλαδή που μέσω του ανώριμου οντώδους, που τότε εμποδίζει τα ηλεκτρόνια να κινηθούν, γίνεται μια κατάσταση σκλήρυνσης, μέσω της οποίας είναι τότε δεμένο το οντώδες, και η αποτελεσματικότητα της ακτινοβολίας του Θεού μειώνεται για ορισμένο χρονικό διάστημα σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώσπου η αντίσταση του δεμένου οντώδους αρχίζει να φθίνει. Τότε η δύναμη ξαναρχίζει να κινείται και γίνεται αντιληπτή μια αμυδρή ζωή και μέσα στην πιο σκληρή ύλη, όταν έχει λήξει για το πνευματικό ο χρόνος της φυλάκισης.

Επομένως τα ηλεκτρόνια με την κατάσταση της ευκινησίας τους είναι μεν πνευματική ουσία, αλλά δεν είναι ουσία της ψυχής του ανθρώπου, η οποία εξελίσσεται επί ατελείωτο χρονικό διάστημα· ενώ η ανώριμη ουσία, το δεμένο πνευματικό, πρέπει να συγκαταλεχτεί μεταξύ της ουσίας της ανθρώπινης ψυχής. Αφού αυτό το οντώδες αρχίζει τότε  τη διαδικασία της ανοδικής του ανάπτυξης, η οποία τελειώνει με το στάδιο ως άνθρωπος. Τα ηλεκτρόνια είναι σκέτη δύναμη από τον Θεό και είναι για αυτό άφθαρτα. Είναι κατά κάποιον τρόπο η μετάβαση στα όρια από το πνευματικό στο επίγειο βασίλειο, μια ακτινοβολία του Θεού, η οποία παίρνει μορφή με την είσοδο στο επίγειο βασίλειο, καθ’όσον μπορεί να γίνει λόγος για μορφή σε τέτοια ασύλληπτα ελάχιστη διάσταση.

Το καθαρά θείο ενώνεται με το ατελές από αγάπη και έλεος, επειδή το τελευταίο δεν θα μπορούσε ποτέ να εξελιχτεί στα ύψη, επειδή είναι εντελώς εξασθενισμένο και προβάλλει παρ’όλα αυτά αντίσταση στον Θεό μέσω μην αποδοχής της δύναμής Του. . .  Και άρα η δύναμη πιάνει το ατελές, δένοντάς το και κάνοντάς το να αισθανθεί τα αποτελέσματα και τις συνέπειες της άρνησης της θεϊκής δύναμης, για ν’αλλάξει μόνο του τη θέλησή του και να λαχταρήσει τη δύναμη του Θεού για να φτάσει και πάλι κοντά Του. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4069                25-6-1947

Αμφισβήτηση της ύπαρξης του Θεού κατά την έσχατη εποχή. . .

Θέλει εξαιρετική οξύτητα του νου να προσάγει κανείς με επιστημονικό τρόπο την απόδειξη ότι πρέπει να αμφισβητήσουν ή να αρνιούνται οι άνθρωποι την ύπαρξη του Θεού. Και θα γίνει αυτή η προσπάθεια να λυθεί το πιο μεγάλο πρόβλημα με επιστημονικό τρόπο. . .  την ερώτηση: Υπάρχει ένας Θεός;. . .  Είναι και αυτό ένα σημάδι της έσχατης εποχής ότι η ανθρωπότητα παίρνει θέση στην πιο σημαντική ερώτηση, αλλά πιο πολύ με αρνητικό τρόπο, αφού οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να συμφωνήσουν με αυτό το επίμαχο θέμα και τη διεξαγωγή αποδείξεών. Αφού η πίστη τους, εφόσον υπάρχει καθόλου, είναι μόνο πολύ αδύνατη, και η ελάχιστη αφορμή είναι αρκετή να την κλονίσει. . .

Υπάρχει ένας Θεός; . . .  Δεν υπάρχει καμία ερώτηση που είναι πιο σημαντική, και εάν την κάνουν στα σοβαρά άνθρωποι που ψάχνουν αληθινή απάντηση, είμαι πρόθυμος να τους ενημερώσω, και εκείνοι θα είναι πράγματι ικανοποιημένοι με τη γνώση που τους προσφέρω και την οποία τότε θα υποστηρίξουν πεπεισμένα. Εάν ωστόσο αυτοί που κάνουν τέτοια ερώτηση δεν είναι άνθρωποι που ψάχνουν να βρουν την αλήθεια, αλλά άνθρωποι που νομίζουν ότι είναι ιδιαίτερα έξυπνοι, που θέλουν ν’αποδεχτούν μονάχα εκείνη την απάντηση που τους βολεύει και που δεν θέλουν να προσάγουν την απόδειξη ότι Εγώ είμαι αλλά ότι δεν είμαι, δεν θα φτάσουν ποτέ σε αληθινά αποτελέσματα, παρά πολλών, δήθεν βάσιμων, αποδείξεων. Ανήκουν ήδη στην αντίπαλη δύναμη, η οποία θέλει ν’ανέβει στο θρόνο η ίδια και να Μ’εκτοπίσει. . .

Και αυτή είναι η αρχή του τέλους, αφού σύμφωνα με το προαιώνιο νόμο αφαιρώ στον αντίπαλό Μου την εξουσία, όταν ξεπερνά το όριο που του έχω παραχωρήσει, και αυτό γίνεται όταν προσπαθεί να Μ’εκτοπίσει εντελώς από τις σκέψεις των ανθρώπων. . .  Θα είναι σκληρός αγώνας που θα διεξαχθεί για Μένα. Με τρομερά λόγια θα γίνει η προσπάθεια να πειστούν οι δικοί Μου για το ότι κινηγούν  ένα φάντασμα. Θα διαλυθούν όλα τα θρησκευτικά θεωρήματα και οι διδασκαλίες, και οι άνθρωποι που δεν είναι εντελώς σταθεροί στην πίστη τους θα χάσουν βήμα προς βήμα τις πεποιθήσεις τους, αφού ο αντίπαλος ξέρει πώς να διαλέξει τα λόγια του για να μην μείνουν χωρίς αποτέλεσμα. Και αφού στην πλειοψηφία των ανθρώπων λείπουν οι γνώσεις, αφού πορεύονται οι ίδιοι μέσα σε πνευματική τύφλωση, δεν καταλαβαίνουν την πλάνη μέσα στην οποία βρίσκεται ο αντίπαλος, καθώς και δεν μπορούν να ψάξουν και να βρουν την αλήθεια στο εσωτερικό τους.

Και θα κλονιστούν και θα πέσουν, εάν δεν αποφασίσουν να Με ψάξουν την τελευταία ώρα, εάν δεν Μου ζητήσουν φώτιση (την τελευταία ώρα), την οποία παρέχω ευχαρίστως σ’έναν ικετή, εφόσον μονάχα έχει την καλή θέληση για στο σωστό και για την αλήθεια. Αλλά όποιος εμπιστεύεται στον εαυτό του, όποιος επίσης προσπαθεί να βρει ενημέρωση σχετικά με αυτό το πιο μεγάλο πρόβλημα διανοητικά, εκείνος θα χαθεί μέσα στο σκοτάδι, αφού θα κινηγήσει ένα φάντασμα, θα πιστέψει στα πεπεισμένα λόγια εκείνων που έχουν κοσμική σοφία και θα θαυμάσει την οξύτητα του νου τους και τα συμπεράσματά τους, και θα Μ’εγκαταλείψει. . .  και θα δικάσει τον εαυτό του. . .

Και γιατί ξέρω για αυτό τον αγώνα από τους αιώνες των αιώνων, γιατί θέλω να βοηθήσω τους αδύνατους καθώς και εκείνους που Με ψάχνουν, τους προσφέρω την αλήθεια ήδη πριν, και όποιος κάνει προσπάθεια να βρει αυτή την αλήθεια, όποιος κάνει τον εαυτό του αντάξιο να την παραλάβει και την επιδιώκει με ελεύθερη θέληση, θα ξεπεράσει όλη την λογική οξύτητα εκείνων που κατέχουν κοσμική σοφία, θα έχει γνώσεις, θα παραλάβει την ικανότητα να κρίνει, το πνεύμα του θα φωτιστεί, και τίποτα δεν θα μπορέσει να του πάρει την πίστη, την πεποίθησή του, αφού θα διδαχτεί από Εμένα τον Ίδιο και θα έχει την απόδειξη του ότι υπάρχω και θέλω να κερδίσω όλα τα πλάσματά Μου για την αιωνιότητα. . .  Και θα Μου μείνει πιστός μέχρι το τέλος. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4070                26-6-1947

Αγάπη. . .

Ατελείωτα βαθιά είναι η αγάπη Μου για σας τους ανθρώπους, και η επίγεια σας ζωή θα έπρεπε να είναι μια απόδειξη για αυτό, αφού σας τη δίνω για να κερδίσω και τη δική σας αγάπη, την οποία Μου αρνηθήκατε, επειδή δεν Με αναγνωρίσατε. Θα προσπαθώ να κερδίσω την αγάπη σας ώσπου Μου προσφέρεστε από μόνοι σας, ώσπου να έχετε γίνει δικοί Μου για πάντα. . .  Η αγάπη είναι μακαριότητα, η αγάπη είναι αίσθημα ενότητας και λαχτάρα να δίνει κανείς, να προσφέρει ευτυχία. . .  Και όταν εσείς οι άνθρωποι στη γη αισθάνεστε αγάπη, δεν θα ησυχάσετε ώσπου να κατέχετε το αντικείμενο της αγάπης σας, και τότε θα είστε ευτυχισμένοι. Και μπορείτε να αισθάνεστε μόνο πολύ αμυδρά, γιατί δεν μπορείτε ν’αντέχετε την αφθονία της αγάπης την οποία είμαι έτοιμος να σας δώσω και η οποία Με καθορίζει να σας πλησιάσω ξανά και ξανά για να Με αναγνωρίσετε και για να κερδίσω την αγάπη σας.

Και για αυτό δεν θα καταδικάσω ποτέ κάτι που έχει ως αίτιο την αγάπη, αφού αν κουβαλάτε το πιο όσιο συναίσθημα μέσα στην καρδιά σας, αν αισθάνεστε αγνή αγάπη, είναι αυτό ήδη προσαρμογή στην ουσία Μου, είναι σημάδι για το ότι έχετε ανάψει το σπινθήρα της θεϊκής αγάπης, ο οποίος ήταν η πρωταρχική σας φύση, αφού εκπηγάσατε από τη δύναμη αγάπης Μου. Ό,τι επομένως ενώνεται με  αγάπη έχει την ευλογία Μου, αφού δεν μπορεί να γίνει ακάθαρτο, γιατί η αγάπη είναι καθαρή και αγνή όσον καιρό η θέληση να μην αμαρτάνει επικρατεί μέσα στον άνθρωπο. Αν ωστόσο έχετε αμφιβολίες, αν δεν μπορείτε να διακρίνετε το σωστό από το λάθος, ρωτήστε Με και θα είμαι πρόθυμος να σας απαντήσω.

Και πάλι σας λέω: Καλλιεργήστε την αγάπη. . .  Είναι το θείο, είναι τμήμα Μου, σας σηκώνει πάνω απ’όλα, σας οδηγεί στα ύψη, οδηγεί σε Μένα, μπορεί να σας ωθήσει μονάχα σε καλές σκέψεις και πράξεις, αλλιώς δεν θα ήταν αγάπη. . .  Αφού μια αγάπη που παίρνει λάθος κατεύθυνση είναι μάλιστα επίσης μια λαχτάρα να κατέχει κανείς κάτι, αλλά άνθρωπος που κάνει πνευματικές προσπάθειες θα έχει πράγματι το σωστό αίσθημα για το αν πρόκειται για αληθινή αγάπη ή μόνο για φιλαυτία, η οποία μονάχα ποθεί και δεν θέλει να δίνει.

Αγάπη που δίνει είναι πάντα θεία και έχει την ευλογία Μου, αγάπη που ποθεί ωστόσο δεν σκέφτεται ποτέ τον άλλο αλλά μονάχα τον εαυτό της. Και αυτό είναι το χαρακτηριστικό της αγάπης που είναι ευλογημένη από Μένα ότι δίνει μακαριότητα και αυξάνεται, ότι προσπαθεί να κάνει τον άλλο ευτυχισμένο και ότι δεν εκτοπίζει την αγάπη για Μένα, δηλαδή ότι δεν Με αποκλείει από τις σκέψεις, κάτι που όμως συμβαίνει πάντα εάν η αγάπη παίρνει λάθος κατεύθυνση, εάν είναι μονάχα φιλαυτία. . .

 

                                                                                                                                              Αμήν

4071                27-6-1947

Παραίνεση να βυθιστείτε μέσα στο λόγο του Θεού. . .

Παροχέας δύναμης. . .

Εμπιστευτείτε τη δύναμή Μου όταν αισθάνεστε αδύναμοι, και κάθε αδυναμία θα πέσει από πάνω σας. . .  Και τότε βυθιστείτε βαθιά μέσα στο λόγο Μου, και η δύναμη από το λόγο Μου θα σας εισρεύσει, και για αυτό δεν χρειάζεστε τίποτε άλλο απ’ό,τι μονάχα το λόγο Μου, και αυτός ο λόγος μπορεί να σας δίνει τα πάντα, παρόλο που αυτό σας είναι ακόμα ακατανόητο. Ο λόγος Μου περιέχει ολόκληρη τη δύναμη, και μπορεί να τη νιώσει ο καθένας που με βαθιά πίστη σε Μένα υποδέχεται το λόγο Μου στο εσωτερικό του, αφού σας έδωσα την υπόσχεση: „Όποιος Με πιστεύει θα γίνει μακάριος. . .“ Και η μακαριότητα υπάρχει μονάχα σε σχέση με Μένα. . .  Ο λόγος Μου όμως είμαι Εγώ ο Ίδιος. . .  Ο λόγος Μου είναι η ακτινοβολία Μου, η οποία σημαίνει δύναμη για τον καθένα που Με πλησιάζει με βαθιά πίστη.

Δεν χρείαζεστε να είστε αδύνατοι, δεν χρειάζεστε να φοβηθείτε καμία αδυναμία, αφού σας ενισχύω σωματικά και πνευματικά μέσω του λόγου Μου. Και θα καταλάβετε την αλήθεια του λόγου Μου όταν έχετε πετύχει το βαθμό ωριμότητας όπου θα Μου παραδοθείτε άνευ όρων και δεν θα ανησυχήσετε πια για την αδυναμία και τη φαινομενική σας ανικανότητα να κατορθώσετε κάτι που φαίνεται να ξεπεράσει τη δύναμή σας. Μόνο σε ό,τι είναι ακόμα μακριά Μου λείπει η δύναμη, εφόσον δεν έχει ακόμα βουλιάξει τόσο πολύ ώστε του διοχετεύεται δύναμη από κάτω, από τον αντίπαλό Μου.

[Εδώ παραλείπω τρεις παραγράφους γιατί πρόκειται για επαναλήψεις προηγουμένων πληροφοριών· σημείωση της μεταφράστριας]

                                                                                                                                                           Αμήν

 

4072                28-6-1947

Πνευματική αναγέννηση. . .

Το να ζήσετε την πνευματική αναγέννηση θα πρέπει να είναι ο στόχος και η λαχτάρα σας, και τότε συνδέεστε μαζί Μου και η άνοδός σας σάς είναι εξασφαλισμένη. Γεννηθήκατε μέσα στη σάρκα και μέσα σας κοιμάται ο σπινθήρας που είναι δικό Μου τμήμα. Αλλά αυτός ο πνευματικός σπινθήρας δεν έχει ακόμα τη ζωή, παρόλο που ζείτε στη γη. Πρέπει πρώτα να του δώσετε τη ζωή. Επομένως πρέπει το πνεύμα στο εσωτερικό σας να βιώσει τη γέννησή του, και αυτό είναι δικό σας έργο. Είναι το καθήκον σας, από την εκτέλεση του οποίου εξαρτάται η ζωή σας στην αιωνιότητα.

Το να έχετε αναγεννηθεί στο πνεύμα σημαίνει επομένως ότι εντελώς ανεξάρτητα από τη σωματική ζωή δίνετε στο πνεύμα στο εσωτερικό σας τη δυνατότητα να μπει στη ζωή σας, δηλαδή να συμμετέχει κατά κάποιον τρόπο σε ό,τι σκέφτεστε, λέτε και κάνετε. Το πνεύμα μέσα σας, το οποίο είναι δικό Μου τμήμα, θέλει να συναποφασίσει στην επίγεια σας ζωή, θέλει να σας συμβουλέψει, οδηγήσει και διδάξει. Θέλει να το ακούτε και θέλει να τραβήξει την ψυχή κοντά του και άρα να σας βοηθήσει να πετύχετε την ένωση μαζί Μου, για να γίνεστε μακάριοι.

Πώς όμως αφυπνίζετε το πνεύμα μέσα σας στη ζωή; Κάνοντας το θέλημα Εκείνου Που σας έδωσε τη ζωή και Που έβαλε το πνευματικό σπινθήρα στο εσωτερικό σας για να συνάψει μέσω του επαφή μαζί σας που είστε ακόμα μακριά Μου και ωστόσο θα έπρεπε να βρείτε την ένωση μαζί Μου ακόμα στη γη. Και θέλημά Μου είναι να τηρείτε τις εντολές Μου, να Μ’αγαπάτε πάνω απ’όλα και τον πλησίον σαν τον εαυτό σας. Τότε η αναγέννηση του πνεύματος θα γίνει πολύ γρήγορα και αυτό θα μπορέσει να ενεργήσει στο εσωτερικό σας. . .

Και η επίδρασή του είναι πρώτ’απ’όλα να τακτοποιήσει τις σκέψεις σας, οι οποίες τότε θα στραφούν προς το πνευματικό βασίλειο. . .  Η σκέψη σας θα είναι στραμμένη στα πνευματικά. . .  αντί με την επίγεια ζωή όπως πριν θα ασχολείστε με πνευματικά πράγματα. Δεν θα βάλετε πια στην πρώτη θέση τον κόσμο, αλλά η επιθυμία σας θα είναι τα πράγματα που σχετίζονται με τη ζωή της ψυχής. Θα σκέφτεστε τη ζωή μετά το θάνατο. Θα Με ψάχνετε και θα σας επιτρέψω να Με βρείτε. . .  Αφού ο πνευματικός σπινθήρας μέσα σας ψάχνει την επαφή με το πατρικό Πνεύμα και θέλει να σας παρακινήει να επιδιώξετε το ίδιο. Θέλει να σας αποδεσμεύσει από τον κόσμο και να σας ανοίξει τις γοητείες του πνευματικού κόσμου. Και θα πετύχει τα πάντα, εάν του δίνετε τη δυνατότητα να ενεργήσει. . .

Τότε θα έχετε αναγεννηθεί στο πνεύμα και τότε θα πετύχετε σίγουρα το στόχο σας. Αφού είμαι αιώνια δεμένος με το πνευματικό σπινθήρα και συνεπώς είστε δεμένοι και μαζί Μου, εφόσον αφήνετε να σας τραβήξει το πνεύμα στο εσωτερικό σας, εφόσον τον αφυπνίζετε στη ζωή και τότε παραδίδεστε στην επιρροή του. . .  Η ψυχή και το κορμί θα έχουν τότε όφελος από τον σύνδεσμο με το πνευματικό σπινθήρα μέσα σας. Η ψυχή και το κορμί θα εγκαταλείψουν τον επίγεια κόσμο για να ενωθούν με το πνευματικό κόσμο, και η ψυχή και το κορμί θα ανυπομονούν να φτάσουν κοντά Μου, επειδή ο πνευματικός σπινθήρας καθορίζει τότε τη σκέψη, τα συναισθήματα και τη θέληση, και ο άνθρωπος που έχει αναγεννηθεί πνευματικά τα παραδοθεί εντελώς στην επιρροή του πνεύματος. Όποιος δηλαδή έχει αναγεννηθεί στο πνεύμα δεν θα πορευτεί ποτέ πια στο σκοτάδι, έχει βρει το φως. . .  Έχει γίνει ζωντανός και δεν θα χάσει ποτέ πια τη ζωή του. . .  Θα ζήσει στην αιωνιότητα. . .

                                                                                                                                               Αμήν

 

4073                30-6-1947

Φαινόμενα φωτός στον ουρανό. . .

Σταυρός του Χριστού. . .

Θα πρέπει να προσέχετε τα φαινόμενα της έσχατης εποχής. Και θα παρατηρήσετε σύντομα αλλαγές στη φύση, θα μπορέσετε να δείτε ένα παράξενο παιχνίδι δυνάμεων, ένα φαινόμενα που θα πρέπει να σας κάνει να σκεφτείτε, εάν το κοιτάζετε με τη σωστή στάση απέναντί Μου, στον Δημιουργό, ο Οποίος θα προκαλέσει αυτά τα φαινόμενα για να επιστήσει την προσοχή όλων των ανθρώπων στον Εαυτό Του. Και θα προσέξετε πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν τη σωστή στάση απέναντί Μου, πώς θα προσπαθήσουν να εξηγήσουν τα πάντα με επίγειο τρόπο και δεν θα εντυπωσιαστούν πολύ από τα εξαιρετικά φαινόμενα.

Θα είναι φαινόμενο φωτός που θα εμφανιστεί την ημέρα, που θα γίνει ορατό στον ουρανό χωρίς προηγούμενα σημάδια και που δεν θα επιτρέψει καμία άλλη ερμηνεία παρά μια ένδειξη για το λυτρωτικό έργο του Χριστού, αφού θα έχει το σχήμα ενός σταυρού με ξεκάθαρο πρόσωπο του Λυτρωτή. Και αυτό το φαινόμενο φωτός θα δώσει αφορμή για πολλές συζητήσεις. Και τότε θα πρέπει να ετοιμαστούν οι υπηρέτες Μου, αφού αυτό το φαινόμενο θα είναι η έναρξη. Θα είναι κατά κάποιον τρόπο προορισμένο για κάθε άνθρωπο, αφού θα μπορέσει να ειδωθεί απ’όλους τους ανθρώπους. Ωστόσο θα θεωρηθεί με διαφορετικό τρόπο, και πόσο λίγη κατανόηση θα βρουν για αυτό οι άνθρωποι. . .

Θα προκαλέσω ορατό σημάδι στον ουρανό, και όμως μόνο λίγοι θα το προσέχουν. Θα επιστήσω την προσοχή τους στο λυτρωτικό έργο για να πιστέψουν στον Ιησού Χριστό και να γίνουν μακάριοι. Αλλά η πίστη σ’Εκείνον έχει σχεδόν χαθεί και δεν θα τη βρουν ή θα την ενισχύσουν οι άνθρωποι ούτε μέσω αυτό το φαινόμενο φωτός. Αφού οι άνθρωποι έχουν υπερβολικά κοσμική αντίληψη και δεν θέλουν να πιστέψουν, γιατί θέλουν να αποβάλουν κάθε ευθύνη από πάνω τους, κάτι που δεν θα μπορούσαν, αν πίστευαν στον Ιησού Χριστό.

Επομένως και το φαινόμενο φωτός θα είναι ένα σημάδι του ουρανού, ένα σημάδι της έσχατης εποχής, και πάλι μόνο για λίγους ανθρώπους. Τους περισσότερους όμως θα κυριαρχήσει μάλιστα μια εσωτερική ανησυχία, αλλά μόνο για λίγο, για να δώσει μετά τη θέση της σε μια περίεργη προσοχή, η οποία ωστόσο θα είναι στραμμένη μονάχα στο φαινόμενο καθ’εαυτό. Δεν θα πιστέψουν ότι σχετίζεται με το κοντινό τέλος και θα κοροϊδέψουν τους πιστούς που θα ανακοινώσουν στους συνανθρώπους αυτές τις προβλέψεις ενός κοντινού τέλους, για να τους παρακινήσουν να ετοιμαστούν για το τέλος. Οι πιστοί θα συναντήσουν μόνο λίγη πίστη και όμως δεν θα πρέπει να μειώσουν τη δουλειά τους για τη βασιλεία Μου. Αφού τέτοιες ευκαιρίες είναι ιδιαίτερη χάρη για τους ανθρώπους στη γη, για να συλλογιστούν και να λάβουν υπόψη τους τη σκέψη ότι υπερφυσικές δυνάμεις θέλουν να επενεργήσουν πάνω στους ανθρώπους μέσω φυσικών φαινομένων εξαιρετικού είδους, ότι το φαινόμενο είναι θέλημά Μου για να επιστήσω την προσοχή των ανθρώπων στο τέλος.

Οι επιστήμονες θα δώσουν μια εξήγηση και οι άνθρωποι θα τη δεχτούν. Αλλά όποιος κάνει πνευματικές προσπάθειες θα Με αναγνωρίσει μέσα στο φαινόμενο και θα αλαλάσει και θα αγαλλιάσει για το κοντινό τέλος, αφού ο κόσμος δεν θα του προσφέρει πια τίποτα. Η καρδιά του όμως θα είναι γεμάτη ελπίδα για τη ζωή μετά το θάνατο και θα λαχταρήσει την τελευταία ώρα, η οποία θα του φέρει τη λύτρωση από τα επίγεια δεινά, όπως το υποσχέθηκα ότι θα έρθω μέσα στα σύννεφα να πάρω τους δικούς Μου μαζί Μου στη βασιλεία Μου. Θα ξέρει ότι θα έχει έρθει η ώρα όταν επιδεινωθεί η επίγεια ανάγκη και δεν μπορέσει πια κανείς να περιμένει επίγεια βοήθεια. Τότε θα συντομεύσω τις μέρες για να Μου μείνουν πιστοί οι δικοί Μου και ν’αντέξουν μέχρι το τέλος. . .

                                                                                                                                                         Αμήν

 

4074                30-6 κ. 1-7-1947

Παρελθόν – παρόν – μέλλον. . .

Οι όροι παρελθόν, παρόν και μέλλον δεν υπάρχουν στο βασίλειο των καθαρών πνευμάτων, δηλαδή όταν έχει πετύχει μια ψυχή το βαθμό της τελειότητας, εκείνοι οι όροι δεν έχουν πια σημασία για αυτήν. Στην αιωνιότητα τα πάντα είναι κάτα κάποιον τρόπο διαχρονικά. Η ψυχή μπορεί να ξαναβιώσει τα πάντα ανασκοπώντας, χωρίς να έχει την εντύπωση να βρεθεί στο παρελθόν, αλλά ως πνεύμα χάνει τον όρο για το χρόνο, αφού ο χρόνος και ο χώρος είναι κάτι περιορισμένο και ανήκουν για αυτό στην κατάσταση της ατέλειας. Κάτι περιορισμένο δεν μπορεί όμως να είναι συνοδευτικό φαινόμενο της κατάστασης της τελειότητας, αφού για αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Και για αυτό πρέπει να παραλειφτούν οι όροι του χρόνου και του χώρου, επειδή περιέχουν πάντα έναν περιορισμό.

Δεν μπορεί ωστόσο ο άνρθωπος να το φανταστεί αυτό, αλλά πρέπει να του εξηγηθεί, γιατί αυτό συμβάλλει στο να μπορέσει να καταλάβει μυστηριώδη φαινόμενα τα οποία αλλιώς δεν μπορεί να πιστέψει ο άνθρωπος. Μπορούν ώριμοι άνθρωποι – και λόγω μιας αποστολής – να έχουν οράματα που σχετίζονται με γεγονότα του μακρινού παρελθόντος, τα οποία  όμως βιώνει ζωντανά ο άνθρωπος χωρίς να είχε ποτέ επαφή με εκείνο το παρελθόν. Και τότε μπορεί να εφαρμοστεί μονάχα η εξήγηση ότι ο βαθμός ωριμότητας εκείνου του ανθρώπου τον έκανε ικανό να δει περασμένα γεγονότα, ότι τότε απομακρύνεται από τη γη, ότι η ψυχή με το πνεύμα μέσα της μένει τότε σε σφαίρες φωτός και έχει εκεί τα πιο καταπληκτικά βιώματα και μπορεί να τα μεταδώσει, καθ’όσον αυτό είναι κατάλληλο για τον άνθρωπο ανάλογα με το θέλημα του Θεού.

Τότε η ψυχή ζει κατά κάποιον τρόπο ακόμα στη γη, είναι ωστόσο ήδη υποψήφια για το πνευματικό βασίλειο, μόνο που η ψυχή του γυρίζει ξανά και ξανά στη γη για να μπορέσει να μεταδώσει τις εντυπώσεις από το πνευματικό βασίλειο και στη γη, για να αφυπνίσει ή να ζωντανέψει την πίστη των συνανθρώπων. Πρόκειται εδώ για μια αποστολή που θέλει επίσης μια συγκεκριμένη ωριμότητα, αν θέλει ο άνθρωπος να υπηρετήσει τον Θεό και να μεταδώσει τις εμπειρίες του, για να παροτρύνει τους συνανθρώπους να δουλέψουν έντονα πάνω στην ψυχή τους, να πετύχουν την κατάσταση της τελειότητας στη γη. Αφού οι άνθρωποι έχουν ανάγκη αξιόπιστες συμβουλές, δασκαλέματα καθώς και μομφή, όταν είναι πάρα πολύ χλιαροί. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από καιρό σε καιρό εξαιρετικά φαινόμενα που τους παροτρύνουν να σκεφτούν, και εάν κάνουν αυτό, θα πρέπει και να πάρουν αληθινές ενημερώσεις, εφόσον επιθυμούν τέτοιες.

Η μεταφορά στο παρελθόν είναι ωστόσο δυνατή μονάχα εάν ο άνθρωπος έχει υψηλό βαθμό ωριμότητας και είναι σίγουρο σημάδι της τελειότητας, η οποία του δίνει ήδη δικαίωμα για την είσοδο σε φωτεινές σφαίρες. Και τέτοιος άνθρωπος παραμένει ακόμα στη γη μονάχα για την αποστολή του, αλλιώς η μετάδοση των περασμένων βιωμάτων δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς εξαναγκασμό της πίστης, κάτι που σύμφωνα με το θέλημα του Θεού δεν πρέπει να γίνει. Για αυτό τέτοιες φανερές αποδείξεις θεϊκής ενέργειας διαδραματίζονται συχνά με πολύ φυσιολογικό τρόπο, μόνο που αφήνουν πάντα άλυτο εκείνο το πρόβλημα για το πώς ο άνθρωπος αποκτεί τέτοιες γνώσεις, εάν δεν καταλαβαίνει κανείς ακόμα τη σημασία της πνευματικής όρασης. Η ενημέρωση μπορεί πάντα να γίνει μονάχα με πνευματικό τρόπο, και θα μπορέσει ο άνρθωπος να καταλάβει τη μην ύπαρξη του χρόνου και του χώρου μόνο τότε που μέσω δικής του προσπάθειας έχει πετύχει επίσης έναν υψηλότερο βαθμό ωριμότητας που του αποφέρει πνευματικές γνώσεις. Τότε θα του είναι επίσης κατανοητές οι πληροφορίες για μυστηριώδη φαινόμενα και θα ενισχύσουν την πίστη του. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4077                5-7-1947

Αύξηση των γνώσεων. . .

Συνεργάτες του Ιησού. . .

Σε σας τους ανθρώπους μεταδίδονται μονάχα οι γνώσεις για τις οποίες είστε επιδεκτικοί. Αλλά μπορείτε μόνοι σας να τις αυξήσετε, εάν ζητάτε βαθιές γνώσεις. Πρέπει όμως τότε πρώτα να συνδεθείτε έντονα με τον Παροχέα της αλήθειας. Πρέπει να Του είστε αφοσιωμένοι υπηρέτες, οι οποίες παραλαμβάνουν τις εντολές Του χωρίς αντιρρήσεις. Η σκέψη και η επιδίωξή σας πρέπει να παραμένει το πνευματικό βασίλειο. Τότε μπορείτε να παραλάβετε απεριόριστες γνώσεις από το πνευματικό βασίλειο. Και τότε θα είστε και ινανοί ως δάσκαλοι των συνανθρώπων σας να εκτελέσετε το πιο ωρέο καθήκον στη γη. . . μια αποστολή που θα σας κάνει συνεργάτες του Ιησού Χριστού.

Μπορείτε να συνεχίσετε το λυτρωτικό έργο που Αυτός ξεκίνησε ήδη στη γη και μπορείτε επίσης να είστε δραστήριοι αμέσως στο πνευματικό βασίλειο σύμφωνα με τον προορισμό σας. Μονάχα οι γνώσεις είναι αποφασιστικές για το σε πιο βαθμό μπορείτε να κάνετε λυτρωτική εργασία. Και για αυτό επιδιώξτε να αυξήσετε αυτές τις γνώσεις και εκμεταλλευτείτε κάθε ευκαιρία να συνάψετε επαφή με τον Θεό για να μπορέσετε να παραλάβετε από τον Ίδιο την αιώνια αλήθεια, τα πιο πολύτιμα πνευματικά αγαθά. Αλλά η παραλαβή τέτοιων πνευματικών αγαθών απαιτεί δυνατή θέληση, την υπερνίκηση επίγειων χαρών και την υπερνίκηση της ύλης· θέλει αφοσίωση στον Θεό, αγάπη για Αυτόν και για τον διπλανό και μια βαθιά ταπεινή καρδιά, η οποία υποτάσσεται πλήρως στο θέλημα του Θεού.

Αν έχετε αγάπη μέσα σας και έχετε μέσω της μόνιμη επαφή με τον Θεό, Που είναι η Ίδια η αιώνια Αγάπη, τότε αρκεί ένας βαθύς αναστεναγμός σ’Εκείνον για τη χάρη και τη δύναμή Του, και η αγάπη σας θα ανταποδοθεί, η αγάπη του Θεού θα ρεύσει κοντά σας με τη μορφή του λόγου Του, ο οποίος είναι ευλογημένος με τη δύναμή Του. Και ο λόγος Του είναι πράγματι για την επίγεια ζωή το πιο πολύτιμο που μπορεί να σας προσφερθεί, αφού θα ωριμάσει η ψυχή σας, θα πετύχετε ακόμα στη γη έναν βαθμό που θα σας κάνει φωτεινά όντα, ώστε στο τέλος της σωματικής σας ζωής θα μπορέσετε να μπείτε μέσα σε εκείνες τις σφαίρες όπου το φως θα σας πλημμυρίσει και θα σας κάνει ανείπωτα μακάριους.

Και για αυτό χρησιμοποιήστε τη θέλησή σας, κάντε τον εαυτό σας ικανό και θελήστε να γίνεστε φορείς φωτός ήδη στη γη, να παραλάβετε το θεϊκό λόγο στο εσωτερικό σας και να ωριμάσει με αυτό τον τρόπο η κατανόησή σας, να σταθείτε μέσα στην αλήθεια και να διαθέσετε μεγάλες γνώσεις. Αφού πνευματικές γνώσεις είναι πλούτος που μπορείτε να πάρετε μαζί σας στο πνευματικό βασίλειο, που είναι άφθαρτος και σημαίνει για σας θησαυρό με τον οποίο μπορείτε να δουλεύετε, αν θέλετε να κάνετε λυτρωτική δουλειά. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4078                6-7-1947

Πνευματικός ήλιος. . .

Ο πνευματικός ήλιος έχει ανατείλει για τους ανθρώπους που έχουν πετύχει την επίγνωση του Θεού μέσω έντονης προσευχής και έμπρακτης αγάπης. Μέσα τους έχει γίνει φως, ένα λαμπερό πρωί έχει αντικαταστήσει τη σκοτεινή νύχτα του πνεύματος, και η μέρα θα μείνει για πάντα, καμία νύχτα δεν θα την ακολουθήσει πια, αφού όποιος βρίσκεται μια φορά μέσα στην κατανόηση, θα την κρατήσει αιώνια. Μονάχα τότε που ο ήλιος του πνεύματος φωτίζει έναν άνθρωπο, η καρδιά του βρίσκει την εσωτερική ειρήνη. Αφού όταν είναι μέρα εξαφανίζονται όλες οι ανησυχίες και οι φόβοι τη νύχτας. Το αίσθημα της ασφάλειας επικρατεί μέσα στον άνθρωπο, και αυτό το αίσθημα δίνει ησυχία και ειρήνη.

Μπορεί μάλιστα που και που να σκεπάσει ένα συννεφάκι τις ακτίνες του πνευματικού ήλιου· μπορούν σκυθρωπές στιγμές στη ζωή του ανθρώπου να τον ανησυχήσουν. Αλλά πάντοτε θα βγούν οι ακτίνες του ήλιου, θα λάμψουν όλο και πιο φωτεινά και διαπεραστικά, ώσπου τελικά ο ανθρωπος να είναι εντελώς διαπερασμένος και να έχει καθαριστεί ολόκληρο το ακάθαρτο, το λάθος από τη φωτειά του ήλιου, ώσπου να μην βρουν πια αντίσταση οι ακτίνες και ο άνθρωπος να έχει πνευματοποιηθεί τελείως. . .  Τότε θα ζώησει ο άνθρωπος. . .  θα ζήσει αιώνια. Αφού ο ήλιος αφυπνίζει τα πάντα στη ζωή, και τίποτα δεν μπορεί να είναι ζωντανό χωρίς τις ακτίνες του.

Για εκείνον που πορεύεται μέσα στις ακτίνες του πνευματικού ήλιου θ’ανοιχτεί μια ζωή που θα τον κάνει μακάριο, αφού αυτός θα σταθεί μέσα στις πιο βαθιές γνώσεις και θα μπορέσει ο ίδιος να εκπέμψει αυτές τις γνώσεις. Θα γίνει επομένως κατά κάποιον τρόπο ο ίδιος φορέας του φωτός, μικρός ήλιος ο οποίος τροφοδοτείται από το μεγάλο ήλιο, ο οποίος, πνευματοποιημένος από τις ακτίνες του, θα μπορέσει να μοιράσει πνευματικά αγαθά. Αφού οι ακτίνες του πνευματικού ήλιου δεν χάνουν τη δύναμή τους, και τα πνευματικά αγαθά που προσφέρονται ως φως θα μπορέσουν να μεταδοθούν στους συνανθρώπους, έτσι ώστε και για αυτούς θα μπορέσει ξανά ν’αρχίσει ένα φωτεινό πρωί μετά από μια σκοτεινή νύχτα.

Μέσα στον πνευματικό ήλιο ωστόσο δεν πορεύονται πολλοί, αφού η πλειοψηφία των ανθρώπων αποφεύγουν τη φωτεινή λάμψη του φωτός και υποχωρούν. Και πρόκειται για εκείνους τους ανθρώπους που αποφεύγουν κάθε πνευματική συζήτηση, που δεν επιθυμούν την αλήθεια, άλλα είναι μάλλον πεισματάρες ή και ευχαριστημένοι εάν δεν ξέρουν τίποτα για τη ζωή μετά το θάνατο. Άλλοι όμως παραλαμβάνουν τις γνώεις και δεν τις χρησιμοποιούν, δηλαδή τις ακούν μονάχα με τ’αυτιά, όχι όμως με την καρδιά. Δεν νιώθουν την ευχαρίστηση των ηλιαχτίδων, επειδή δεν τους εκτίθενται. Και για αυτό δεν είναι ζωντανοί, αφού τους λείπει η αγάπη, η οποία θα τους έκανε κατανοητή την απόλαυση των πνευματικών ηλιαχτίδων. Δεν βλέπουν την ανατολή του ήλιου, μένουν μέσα στο λυκόφως τους, αφού δεν λαχταρούν το φως, και επομένως αυτό δεν θα ανατείλει στο εσωτερικό τους, επειδή ξεφεύγουν από το κύκλωμα της θεϊκής αγάπης.

Άλλοι πάλι είναι εντελώς αδιάφοροι όταν τους προσφέρεται το φως από τα ύψη. Αισθάνονται καλά μέσα στο σκοτάδι και δεν προσπαθούν ποτέ ν’αλλάξουν την κατάστασή τους, και για αυτό η νύχτα μέσα τους μένει για πάντα. . .  Η νύχτα ωστόσο δεν είναι φίλος κανενού ανθρώπου. . .  Όπου υπάρχει πνευματική νύχτα, η ψυχή καταλήγει μέσα σε έσχατη ανάγκη. Πρέπει το φως της ημέρας να επενεργήσει πάνω της για να μπορέσει αυτή να αισθανθεί ελεύθερη και ευτυχισμένη. Πρέπει αυτή να φωτιστεί από τον πνευματικό ήλιο για να μπορέσει να ζήσει αιώνια. Και μπορεί να ξεφύγει από τη νύχτα, μπορεί ανά πάσα στιγμή να πλησιάσει το λαμπερό πρωί. Αφού αυτό εξαρτάται μονάχα από τη θέληση του ανθρώπου, από το να κάνει προσπάθεια να αναγνωρίσει τον Θεό, από το ν’ασκήσει την αγάπη, από το να συνάψει επαφή με τον Θεό μέσω έμπρακτης αγάπης, ακόμα και ασυνείδητα, από το να νιώσει τότε τον Θεό, να τον φωνάξει μέσα στην προσευχή και να ζητήσει την αγάπη και τη χάρη Του.

Όλα αυτά πρέπει να προηγηθούν για ν’αποκτήσει ο άνρθωπος τη σωστή κατανόηση, για να σταθεί μέσα στη σωστή σκέψη και στην αλήθεια, για ν’αποκομίσει γνώσεις και να διδαχτεί από τον Ίδιο τον Θεό μέσω του Πνεύματός Του. Τότε όμως στέκεται μέσα στο φως, τότε ο ήλιος του πνεύματος έχει ανατείλει για αυτόν, τότε δεν υπάρχει πια νύχτα, κανένα σκοτάδι δεν θα τον σκεπάσει πια. Θα βρει λαμπερή φωτεινότητα παντού, μέσα στο φως της ημέρας θα βαδίσει στο σωστό δρόμο, ο οποίος θα τον οδηγήσει στο στόχο. Θα απελευθερώσει την ψυχή του από την πνευματική ανάγκη, θα της δώσει τη ζωή, και τίποτα δεν θα μπορέσει πια να την τρομάξει, γιατί πάντα και παντού θα τη συνοδεύει ο Μοναδικό, τον Οποίο αναγνώρισε μέσα στο φως του πρωί, ο Οποίος είναι ο Ίδιος το προαιώνιο Φως. . .

                                                                                                                                              Αμήν

4079                7 κ. 8-7-1947

Ο λόγος του  Θεού είναι σάρκα και αίμα. . .

Το ψωμί του ουρανού. . .

Ενοποίηση. . .

Η επιθυμία για πνευματική τροφή είναι σίγουρη ένδειξη για την άνοδο στα ύψη. Και σ’αυτή την επιθυμία ανταποκρίνομαι πάντα, καθ’όσον μοιράζω το δώρο Μου και χορταίνω τους ανθρώπους με το ψωμί του ουρανού, καθ’όσον τους καλώ στο τραπέζι Μου και τους προσφέρω το Μυστικό Δείπνο, καθ’όσον τους δίνω για να δοκιμάσουν τη σάρκα Μου και το αίμα Μου, για ν’αναζωογονηθούν και να γίνουν μακάριοι. . .  Αναμφίβολα θα πετύχουν το στόχο τους, μια υψηλή ωριμότητας της ψυχής τους, η οποία θα τους εξασφαλίσει την παρουσία Μου στη γη και στο πνευματικό βασίλειο. Αφού όποιος κοινωνεί μαζί Μου είναι ήδη έντονα δεμένος μαζί Μου και θα νιώσει την παρουσία Μου. Αφού Με ακούει, παραλαμβάνει το λόγο Μου, τρώει τη σάρκα Μου και πίνει το αίμα Μου, και άρα υποδέχεται τον Εαυτό Μου, εάν με λαχτάρα για Μένα επιτρέπει να τον ταΐσω με το ψωμί του ουρανού, το οποίο του προσφέρει η αγάπη Μου. . .

Εγώ είμαι το ψωμί της ζώης, και όποιος Με τρώει δεν θα πεθάνει ποτέ στην αιωνιότητα. . .  Είπα αυτά τα λόγια στους ανθρώπους και δεν Με κατάλαβαν, γιατί την πνευματική έννοια συλλαμβάνει μονάχα όποιος έχει αγάπη μέσα του. . .  Εκείνοι ωστόσο ήταν χωρίς αγάπη και κατάλαβαν για αυτό κατά λέξη αυτό που έπρεπε να κατανοήσουν πνευματικά. Το ίδιο οι σημερινοί άνθρωποι δεν έχουν ακόμα διεισδύσει στο βάθος του λόγου Μου. Και αυτοί δεν καταλαβαίνουν την πνευματική έννοια και έχουν για αυτό μια λανθασμένη άποψη για το Μυστικό Δείπνο, για το γεύμα στο τραπέζι του Κυρίου. Κάνουν μάλιστα προσπάθεια να δράσουν σύμφωνα με το λόγο Μου και να κοινωνήσουν, αλλά δεν ξέρουν το θέλημά Μου, και όταν τους γνωστοποιώ αυτό το θέλημά Μου μέσω των αφυπνισμένων υπηρετών Μου, δεν το πιστεύουν και επιμένουν στη λάθος αντίληψη που υιοθέτησαν.

Τους προσφέρομαι ο Ίδιος μέσα στο λόγο, και όποιος Με υποδέχεται στην καρδιά του με δειψασμένη καρδιά, εκείνος λαμβάνει το Μυστικό Δείπνο. Τον ταΐζω και τον ποτίζω, αυτός τρώει τη σάρκα Μου και πίνει το αίμα Μου, δηλαδή υποδέχεται μαζί με το λόγο τον Εαυτό Μου, ο Οποίος είμαι ο προαιώνιος Λόγος που έχει γίνει σάρκα. . .  Το αίμα Μου είναι η δύναμη που τον διαρρέει, εάν Με υποδέχεται μέσα στην καρδιά του. Αλλά πρέπει να το ζητήσει, αλλιώς ακούει μονάχα τον άδειο ήχο, αλλιώς ο λόγος δεν ζωντανεύει στο εσωτερικό του. Όποιος όμως Με ζητά και απαιτεί ν’ακούσει το λόγο Μου, ζει και μέσα στην αγάπη, αφού η αγάπη και Εγώ είμαστε ένα. Και δεν Με λαχταρά και δεν Μ’αγαπά κανείς που δεν ξέρει τι είναι η έμπρακτη αγάπη.       

Πάντα όμως μιλάω για τη λαχτάρα της καρδιάς, όχι για το τραύλισμα του στόματος, για λόγια του αέρα που λένε το ίδιο, αλλά τα οποία δεν τα αισθάνεται ο άνθρωπος μέσα στην καρδιά του. Και αυτό θα έπρεπε να παρακινήσει τους ανθρώπους να κάνουν έντονη κριτική στον εαυτό τους για το αν και πότε λαχταρούν το λόγο Μου μέσα στην καρδιά τους. . .  Αφού μόνο τότε παραλαμβάνουν το Μυστικό Δείπνο. Μόνο τότε μπορούν να πουν με πεποίθηση: Εγώ ο Ίδιος είμαι μαζί τους μέσα στο λόγο. . .  Και τότε βιώνουν το πιο μεγάλο μυστήριο, ενώνονται μαζί Μου μέσω της αγάπης. . .  Η λαχτάρα για το λόγο Μου εκφράζει την αγάπη που αισθάνονται για Μένα, και η αγάπη Με προσελκύει, η αγάπη εκφράζεται απέναντί Μου και απέναντι στον συνάνθρωπο. . .

Ο άνθρωπος που έχει αγάπη μέσα του είναι ασταμάτητα δραστήριος και υπηρετεί τον πλησίον με ανιδιοτελή τρόπο. Και επομένως εκπληρώνει το θέλημά Μου, όπως Μου είναι ευχάριστο. Και σ’εκείνον δίνω πάντοτε το ψωμί του ουρανού. Σ’εκείνον παρέχω πάντοτε την τροφή Μου. Δεν θα μείνει ποτέ με άδεια χέρια στο τραπέζι Μου. Ενώνεται συνέχεια μαζί Μου, δηλαδή κοινωνεί με κάθε παραλαβή του λόγου Μου. Αφού είμαι ο Ίδιος ο λόγος και ενώνομαι στενά μαζί του, εφόσον η καρδιά του ζητά την πνευματική τροφή και το πνευματικό ποτό. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4080                8-7-1947

Η αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού κατά την τελευταία περίοδο πριν το τέλος. . .

Η μεγάλη αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού θα έρθουν ολοφάνερα στο φως κατά την τελευταία περίοδο πριν το τέλος, όπου οι πιστοί θα ζήσουν κάτω από την πιο σκληρή καταπίεση         . Θα είναι μια περίοδος των πιο πικρών δεινών για τους ανθρώπουςπου θα θέλουν να μείνουν πιστοί στον Θεό. Αφού ο αντίπαλος θα πάρει δρακονικά μέτρα ενάντια στον καθένα που θα υποστηρίξει την πίστη του και τον Ιησού Χριστό και τη διδασκαλία Του. Τα μέτρα που θα παρθούν για να πετύχουν οι οπαδοί του Σατανά μια κοινωνία χωρίς πίστη θα είναι τόσο σκληρά ώστε οι άνθρωποι θα προβάλουν μόνο λίγη αντίσταση και θα ομολογήσουν σχεδόν όλοι κατά του Θεού.

Αλλά όσοι έχουν γνώσεις για την αλήθεια, όσοι ζούν στην αγάπη και έχουν για αυτό τη σωστή γνώση για τον Θεό, όσοι φωνάζουν τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα για συμπαράσταση, αυτοί θα καταλάβουν από τα μέτρα εκείνον που έχει ανακοινωθεί ως αντίχριστος για την τελευταία περίοδο πριν το τέλος. Και για αυτό θα σταθούν όλο και πιο ακλόνητα και θα περιμένουν γεμάτοι αισιοδοξία τη βοήθεια και τον ερχομό του Θεού, και αυτοί δεν θα απογοητευτούν. Θα τους φανερωθεί η μεγάλη αγάπη του Θεού, αφού Αυτός θα είναι πάντοτε κοντά τους, έτσι ώστε θα μπορούσαν να Τον αναγνωρίσουν και οι άπιστοι, εάν δεν είχαν κακή θέληση και ήταν για αυτό εντελώς υπό την εξουσία του Σατανά. Ωστόσο όποιον είναι ακόμα αδύνατος και δεν έχει απομακρυνθεί εντελώς από τον Θεό θα πιάσει η ευσπλαχνία του Θεού. Και θα του προσφερθούν πολλές αποδείξεις για τη θεϊκή ενέργεια, έτσι ώστε θα του είναι έυκολο να πιστέψει και ν’αντισταθεί σε όλες τις απειλές του κόσμου. Μόνο που δεν πρέπει να λείπει η καλή θέληση. Τότε ο Θεός θα του απλώσει το χέρι Του ακόμα την τελευταία ώρα.

Αυτά που θα γίνουν κατά εκείνη την περίοδο είναι δύσκολα να τα ανακοινώσει κανείς στους ανθρώπους, αφού ξανά και ξανά ο Σατανάς θα σκεφτεί νέα σχέδια και θα ξεπεράσει τον εαυτό του με τις βιαιοπραγίες του, με τις απάνθρωπες διαταγές και αισχρές πράξεις ενάντια στους πιστούς. Φαινομενικά η μοίρα των πιστών θα είναι αφόρητη. Και ωστόσο θα παραλάβουν τόση πολλή δύναμη από τον Θεό ώστε θα μπορέσουν ν’αντέξουν όλα τα δύσκολα και δεν θα αισθανθούν τόσο πολύ τα δεινά, γιατί το βλέμμα τους θα είναι στραμμένο στον ουρανό και γιατί ο κόσμος και τα επίγεια δεν θα τους δελεάσουν πια. Εξάλλου θ’ακούσουν τη φωνή του Κυρίου. . .  Θα ξέρουν ότι Αυτός θα συντομεύσει τις μέρες, αφού η υπόσχεσή Του θα τους έχει δώσει την παρηγοριά, και άρα θα περιμένουν κάθε μέρα ότι θα τους έρθει η λύτρωση από την επίγεια ανάγκη. . .

Και ωστόσο η τελευταία μέρα θα έρθει αιφνιδιαστική και για εκείνους. Θα έρθει όταν δεν υπάρξει πια καμία δυνατότητα να κερδιστούν ψυχές. Και αυτό θα γίνει πολύ γρήγορα, αφού ο χωρισμός θα διεξαχθεί γρήγορα, το θάρρος των ανθρώπων να ομολογήσουν τον Χριστό θα είναι μικρό, και η απόφαση υπέρ ή κατά του Θεού θα απαιτηθεί μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Και για αυτό αυτή θα είναι και η αρχή του τέλους, αφού οι ταλαιπωρίες στα οποία θα είναι τότε εκτεθειμένοι οι πιστοί θα απαιτήσουν τη βοήθεια του Θεού. Αλλιώς η αδυναμία θα κυριαρχούσε και τη μικρή ομάδα των δικών Του, κάτι που ο Θεός δεν θα επιτρέψει ποτέ. . .  Και έτσι θα έρθει Αυτός ως Σωτήρας μέσα στην έσχατη ανάγκη και θα πάρει τους δικούς Του μαζί Του. . .  Και τότε θα έρθει η Κρίση, όπως έχει ανακοινωθεί με το λόγο και με τη γραφή. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4081                10-7-1947

Η μετάνοια της ψυχής στον άλλο κόσμο. . .

Τρομερό βάρος είναι για την ψυχή στον άλλο κόσμο η επίγνωση ότι φταίει η ίδια για την κατάστασή της και ότι δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα να την αλλάξει με τη δική της δύναμη. Αυτή την επίγνωση ωστόσο έχει μόνο τότε που ξυπνά μέσα της η επιθυμία να βελτιώσει την κατάστασή της. Πριν είναι απαθής, δεν επιδιώκει ούτε ν’ανέβει ούτε να κατέβει, αισθάνεται μονάχα ασύγκριτα βάσανα και είναι εντελώς άβουλη, ώσπου μέσω της βοήθειας φωτεινών όντων, που την πλησιάζουν καλυμμένα, της προσφέρεται ξανά μια δυνατότητα ν’αλλάξει το περιβάλλον της και πιστεύει πως θα έχει τότε ξεφύγει και από τη βασανιστική κατάσταση.

Και τότε καταλαβαίνει ότι πρέπει να καλύψει ό,τι παραμέλησε στη γη, ότι πρέπει ν’ασκήσει την αγάπη. Και τότε καταλαβαίνει επίσης τη ματαιότητα της ζωής της στη γη, και η μετάνοια για τις πολλές ευκαιρίες που πέρασε ανεκμετάλλευτες θα είναι πάρα πολύ βαθιά. Αν έχει καλή θέληση, θα νιώσει σύντομα μια βελτίωση. Αφού μόλις αισθάνεται μετάνοια, θα χρησιμοποιήσει την κάθε ευκαιρία να ασκήσει την αγάπη στις ψυχές που υποφέρουν. Αφού μια ψυχή που έχει σκληρύνει στρέφεται περισσότερο προς τα κάτω και δεν μετανοιώνει ποτέ τη δική της ενοχή, γιατί τέτοια ψυχή, μέσω επηρεασμού από κακούς δυνάμεις, δεν καταλαβαίνει ποτέ το άδικό της και για αυτό δεν μετανοιώνει. Μόνο η επίγνωση της ενοχής της μπορεί να παρακινήσει την ψυχή να επιδιώξει ν’ανέβει στα ύψη. Και τότε ξεκινά και η έμπρακτη αγάπη, η οποία της παρέχει δύναμη για την άνοδο.

Η επίγνωση της ενοχής της είναι πάντα το αποτέλεσμα της συμπόνιας για τις ψυχές που πρέπει όπως και αυτή ν’ανεχτούν μια βασανιστική κατάσταση. Και αυτό το συναίσθημα αποφέρει στην ψυχή ήδη τη βοήθεια των φωτεινών όντων, τα οποία τότε δεν σταματούν ώσπου αυτή να έχει βρει και πάρει το δρόμο προς τα ύψη. Και όσο περισσότερο προχωρά η ψυχή σχετικά με την κατανόησή της, τόσο πιο έντονα ασκεί την αγάπη στον άλλο κόσμο και προσφέρει βοήθεια σε όλες όσες βρίσκονται σε πιο χαμηλό εξελιχτικό επίπεδο απ’ό,τι αυτή, γιατί ξέρει για τα βάσανά τους και θέλει να βοηθήσει να τα μειώσει. Και αυτή η έμπρακτη αγάπη μειώνει τη δική της μετάνοια, αφού η ψυχή έχει τότε και πάλι τη δυνατότητα να ωριμάσει. Και παρόλο που δεν μπορεί ποτέ να πετύχει τον υψηλότατο βαθμό, την κατάσταση του παιδιού του Θεού, η οποία μπορεί να αποκτηστεί μονάχα μέσω ζωής με αγάπη στη γη, είναι μακάρια στην επίγνωση να μπορέσει να υπηρετήσει τον Θεό, τον Οποίο τότε υπεραγαπά, μέχρι τον αιώνα τον άπαντα. . .

                                                                                                                                                         Αμήν

                                                                                                                                                                                                                                                                                            

4082                11-7-1947

„Για τον Θεό τίποτα δεν είναι αδύνατο. . .“

[Αυτό το μήνυμα δεν μεταφράστηκε από μένα, αλλά βρίσκεται μέσα στις μεταφράσεις με τον τίτλο: Το πέρασμα στη νέα Γη http://www.bertha-dudde.info/download/index.htm, σελ. 176 - 177· σημείωση της μεταφράστριας]

Όπου φαίνεται πια αδύνατη οποιαδήποτε βοήθεια από γήινη πλευρά, συχνά εκεί είναι φανερή η αγάπη του Θεού, η οποία κάνει δυνατό ακόμα και αυτό που φαίνεται αδύνατο, για να μάθουν οι άνθρωποι να Τον πιστεύουν και να Τον αγαπούν πάνω από όλα. Δεν υπάρχουν όρια στην ισχύ του Θεού, ό,τι θέλει να γίνει γίνεται. Άρα δεν υπάρχει καμία παράκληση που να μην μπορεί να ικανοποιηθεί, γιατί για τον Θεό όλα είναι δυνατά. Επομένως οι άνθρωποι συχνά βασανίζονται περιττά στη ζωή τους, εφόσον, εάν θέλουν να κατορθώσουν ή να βιώσουν κάτι το εξαιρετικά ιδιαίτερο, αρκεί απλά να αποτανθούν στον Θεό για βοήθεια. Πάντοτε μπορεί Αυτός να βοηθήσει και πάντοτε θα βοηθήσει. Για να αποκτήσουν όμως αυτή την πίστη πρέπει να αγαπούν ενεργά τον πλησίον τους, επειδή μόνο τα καλά έργα τούς συνδέουν με τον Θεό. Και μόνο με αυτά εξασφαλίζει κανείς την απαραίτητη δύναμη, η οποία επειδή πηγάζει από τον Θεό, οδηγεί επίσης απαρέκκλιτα πίσω σε Αυτόν. Άρα ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να πιστεύει, πράγμα που θα κατορθώσει εάν είναι σοβαρή η θέλησή του να ανέβει ψηλά.

Στην τελευταία εποχή πριν έρθει το τέλος της τωρινής Γης θα συμβούν τα πιο θαυμαστά πράγματα, τα οποία θα μοιάζουν υπερφυσικά, όμως η εξήγησή τους βρίσκεται στην ανθρώπινη θέληση και στη δύναμη της πίστης. Η πίστη είναι η πραγματική εξήγηση για όλα όσα σας φαίνονται ακατανόητα, στην ουσία ωστόσο είναι απλά τα επακόλουθα μιας ζωής σε αρμονία με τον Θεό. Δεν αρκεί να ονομάζεται κανείς χριστιανός για τους τύπους ή να δηλώνει ότι ανήκει σε μια εκκλησία. Το Χριστικό πνεύμα πρέπει να το βιώνει κανείς· πρέπει να δίνει μαρτυρία με τη ζωή του ότι ανήκει στην κοινότητα των πιστών οι οποίοι συναποτελούν την αληθινή εκκλησία του Χριστού.

Με άλλα λόγια αυτό που απαιτείται είναι μια ζωντανή πίστη η οποία πηγάζει από τα έργα που γίνονται μέσα σε πνεύμα αγάπης, μια πίστη η οποία αποδεικνύει έμπρακτα ότι ενεργεί η δύναμη του Πνεύματος. Τότε ο άνθρωπος έχει στη διάθεσή του ιδιαίτερα μεγάλη δύναμη, αφού είναι η ίδια η δύναμη του Θεού που τον διαποτίζει, η οποία δεν γνωρίζει περιορισμούς. Άρα, χάρη στην πίστη του μπορεί κανείς με τη δύναμη του Θεού να πραγματοποιήσει ακατόρθωτα πράγματα. Όπως αντίστροφα λόγω της ισχυρής πίστης ο Θεός μπορεί να εμφανιστεί με τη μορφή μιας βοήθειας που φαίνεται υπερφυσική, αφού συχνά παρουσιάζεται όταν δεν υπάρχει καμία ελπίδα πλέον.

Για τον Θεό τίποτα δεν είναι αδύνατο. . .  Αυτό οφείλει να λέει επανειλημμένα στον εαυτό του ο κάθε άνθρωπος σε κάθε αντιξοότητα της ζωής του και έτσι θα βιώσει μια τέτοια ενίσχυση της πίστης του, ώστε δεν θα υφίσταται πια για αυτόν κανένα ανυπέρβλητο πρόβλημα. Χάρη στη σχέση του με τον Θεό, χάρη στη βαθιά, ακλόνητη πίστη στη βοήθειά Του, γίνεται κύριος οποιασδήποτε κρίσιμης κατάστασης και για αυτό μπορεί να αντιμετωπίσει ανέμελος και σίγουρος οποιαδήποτε δυσκολία. Τότε ασφαλώς και ο Θεός θα τον βοηθήσει καθώς δεν πρόκειται ποτέ να μην επιβραβεύσει μια τέτοια ισχυρή πίστη. Για τον Θεό τίποτα δεν είναι αδύνατο. . .  Μπορεί να πραγματοποιήσει τα πάντα όταν θέλει και θέλει να πραγματοποιήσει τα πάντα όταν Τον καλούν τα παιδιά Του με απεριόριστη εμπιστοσύνη, επειδή Τον αισθάνονται σαν τον Πατέρα τους που τα αγαπάει. Τότε και Αυτός καλύπτει κάθε ανάγκη των δικών Του και τους βοηθάει σε όλες τις επίγειες δυσχέρειες και τα δεινά τους. Γιατί είναι ένας Θεός αγάπης, η οποία πάντοτε θα δίνει και θα βοηθάει, επειδή η αγάπη πάντοτε θέλει να προσφέρει ευτυχία. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4084                14-7-1947

Ο κόσμος – ψεύτικα αγαθά. . .

Πνευματικοί θησαυροί στον άλλο κόσμο. . .

Ο κόσμος με όλους τους θησαυρούς του δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει για τον άνθρωπο το συναίσθημα του να είναι κοντά στον Θεό, καθώς δεν μπορεί ποτέ να του εξασφαλίσει μια αιώνια μακαριότητα στο πνευματικό βασίλειο. Είναι μόνο ψεύτικα αγαθά που μοιράζει ο κόσμος, και αυτά τα ψεύτικα αγαθά διαλύονται σε τίποτα όταν ο άνθρωπος αποβιώνει από τη γη. Ό,τι αντίθετα παραλαμβάνει από το πνευματικό βασίλειο είναι άφθαρτο, είναι θησαυρός μέγιστης αξίας, αφού μπορεί να δουλέψει μαζί του και να τον αυξήσει συνέχεια με αυτό τον τρόπο, όπως μπορεί επίσης να το μοιράσει και να κάνει ευτυχισμένους όσους είναι φτωχοί, και όμως δεν θα χάσει τίποτα από τον πλούτο του.

Εάν οι άνρθωποι στη γη σκέφτονταν το πόσο λίγο τους αποφέρουν οι λαχτάρες τους που είναι στραμμένες στα επίγεια, καθώς και η επίγεια τους δραστηριότητα συγκριτικά με την πνευματική δουλειά, ήδη θα κέρδιζαν πολύ. Αφού η επίγνωση της ευτέλειας των γήινων αγαθών είναι ήδη μια αύξηση πνευματικών αγαθών, και η επιδίωξη τέτοιων θα αυξανόταν με αυτή την επίγνωση. Ωστόσο, ο άνθρωπος δίνει μόνο λίγη σημασία ειδικά σε τέτοιες σκέψεις, και έτσι παραμένει ανήξερος, και στο τέλος της ζώης του θα μπει άδειος και φτωχός και μέσα σε πνευματικό σκοτάδι στις σφαίρες όπου αξιολογείται μονάχα ο πνευματικός πλούτος. Δεν θα έχει αποκτήσει κανέναν, αφού τις περισσότερες φορές στους ανθρώπους με υλική αντίληψη λείπει η αγάπη, η οποία δημιουργεί ένα αντάλλαγμα. Αφού κάθε έμπρακτη αγάπη στη γη αποθηκεύεται ως πνευματικός πλούτος και αποφέρει στην ψυχή την αμοιβή στον άλλο κόσμο. . .  γνώσεις και επομένως διανοητικά αγαθά με τα οποία μπορεί να δουλέψει.

Για αυτό η αγάπη είναι το πιο σημαντικό στη γη, επειδή το αποτέλεσμά της στον άλλο κόσμο είναι φως και δύναμη, και φως και δύναμη σημαίνει για την ψυχή ευτυχία και μακαριότητα. Αφού φως και δύναμη είναι η ακτινοβολία του Θεού, είναι η απόδειξη της παρουσίας του Θεού, της αγάπης και του μεγαλείου Του. Όσο πιο βαθιά και έντονη είναι η αγάπη ενός ανθρώπου, τόσο πιο στενά ενώνεται με τον Θεό, και τόσο πιο ευτυχισμένο τον κάνει η παρουσία Του, η ανταπόδοση της αγάπης, και η επίγνωση του να κατέχει φως και δύναμη σε αφθονία.

Όλα αυτά όμως χάνουν οι ψυχές που φεύγουν από την επίγεια ζωή μέσα στο σκοτάδι του πνεύματος, τις οποίες δεν ακολουθούν έργα αγάπης στην αιωνιότητα και οι οποίες για αυτό μένουν σε έσχατη ένδεια και φτώχεια σε σφαίρες όπου είναι νύχτα και δεν υπαρχει καμία σπίθα φωτός, ώσπου να μην ξυπνήσει η αγάπη μέσα στις ψυχές, η αγάπη για όσους υποφέρουν μαζί τους, για τις ψυχές που βρίσκονται μέσα στην ίδια ανάγκη. Αν η ψυχή έχει την επιθυμία να τους δώσει για να τις βοηθήσει, θα λάβει η ίδια και θα μπορέσει να δώσει. Αλλά χωρίς αγάπη θα παραμείνει μέσα σε πνευματική φτώχεια για ατελείωτους καιρούς και δεν θα μπορέσει ν’αποκτήσει καθόλου αγαθά. Αφού η αγάπη μένει στη γη καθώς και στο πνευματικό βασίλειο ο πρώτος νόμος, ο οποίος πρέπει να τηρηθεί οπωσδήποτε. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4086                17 κ. 18-7-1947

Πλήρης διάλυση και αναμόρφωση της γης. . .

Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα γίνει η πλήρης διάλυση της γης, αφού οι δυνάμεις που θα ενεργήσουν είναι τόσο στοιχειώδεις ώστε τίποτα δεν θα αντέξει μπροστά τους, ώστε θα καταστραφούν τα δημιουργήματα όλων των ειδών που βρίσκονται στην επιφάνεια της γης καθώς και στο εσωτερικό της. Δεν μπορεί δηλαδή να γίνει λόγος για μερική διάλυση, αλλά η εξέλιξη της δύναμης θα επεκταθεί σε ολόκληρη τη γη, και έτσι ολόκληρη η γη θα είναι μια τεράστια φωτιά, της οποίας θα πέσουν θύμα τα πάντα, γιατί η φωτιά θα πιάσει τα πάντα.

Σε μερικά μέρη μεν η φωτιά θα απλώσει πιο αργά, ανάλογα με τη σοφία του Θεού, και μάλιστα εκεί όπου θα έπρεπε ακόμα την τελευταία ώρα να δοθεί στις ψυχές η ευκαιρία να φωνάξουν τον Θεό για βοήθεια, όπου δηλαδή ζουν άνθρωποι η θέληση των οποίων μπορεί ακόμα να μετατραπεί λίγο πριν το τέλος. Ωστόσο, η γη θα καταστραφεί τελείως, δηλαδή θα μείνει μάλιστα ο πυρήνας, αλλά ολόκληρη η επιφάνεια θα αλλάξει τόσο πολύ ώστε θα μπορέσει να γίνει λόγος για καταστροφή όλων των έργων της δημιουργίας.

Μια αναμόρφωση της παλιάς γης είναι αναγκαία και δυνατή μόνο τότε που έχουν διαλυθεί όλα τα δημιουργήματα της παλιάς γης και μπορούν από τα απομεινάρια να πλαστούν τα δημιουργήματα της νέας γης, τα οποία θα έπρεπε και πάλι να υποδεχτούν το πνευματικό που βρίσκεται ακόμα στην εξέλιξή του. Και αυτό το πνευματικό θα απελευθερωθεί προς μεγάλη του ικανοποίηση, αφού ζητά την ανοδική του ανάπτυξη για να μπορέσει να αξιοποιήσει τις χάρες της επίγειας ζωής ως άνθρωπος, και ανυπομονεί ν’αρχίσει αυτή την τελευταία ενσάρκωση. Η νέα γη λοιπόν δεν θα παρουσιάζει παλιά δημιουργήματα, αλλά αυτά θα καταστραφούν εντελώς και θα ανασχηματιστούν, και η διαδικασία θα διαρκέσει μόνο πολύ λίγο. . .

Και η καταστροφή θα γίνει μπροστά στα μάτια των ανθρώπων, αλλά στη μεγάλη τους φρίκη θα προσέξουν μόνο τον εαυτό τους, δηλαδή μέσα στο φόβο θανάτου τους θα είναι προσηλωμένοι μονάχα να σώσουν τον εαυτό τους, κάτι που όμως θα τους είναι αδύνατον. Αντίθετα οι πιστοί, τους οποίους ο Θεός θα απομακρύνει πριν την πλήρη καταστροφή, θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν την καταστροφή της παλιάς γης γα να γίνουν φανερά η εξουσία και το μεγαλείο του Θεού. Αλλά η δημιουργία της νέας γης θα μείνει κρυμμένη από τα μάτια τους. Αφού όταν ο Θεός τους βάλει πάνω στη νέα γη, όλα τα δημιουργήματα θα είναι ήδη εκεί, και στα μάτια των πιστών θα παρουσιαστεί μια ποικίλα εικόνα, εντελώς άγνωστα δημιουργήματα, μια καταπληκτική όψη, και αυτά τα δημιουργήματα θα ξεπεράσουν σχετικά με τη σκοπιμότητά τους όλα τα δημιουργήματα που πρόσφερε η παλιά γη.

Τη διάρκεια του σχηματισμού αυτών των δημιουργημάτων ωστόσο δεν θα μπορέσουν να υπολογίσουν οι άνθρωποι στη νέα γη. Αφού για τον καιρό της διαμονής τους μετά την απομάκρυνση θα έχει παρθεί στους ανθρώπους κάθε αίσθηση του χρόνου. Και επίσης στη νέα γη θα τους λείπει αρχικά η αίσθηση του χρόνου, γιατί οι άνθρωποι θα έχουν ήδη υψηλό βαθμό ωριμότητας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι για εκείνους μόνο ένας όρος, ώσπου οι άνθρωποι αρχίσουν ξανά να έχουν πιο υλικιστική αντίληψη και για αυτό θα υπόκεινται και πάλι στο νόμο του χρόνου και του χώρου. . .

Και έτσι η δημιουργία της νέας γης θα γίνει κρυμμένη από τα βλέμματα των ανθρώπων. Αλλά με πνευματικό τρόπο θα τους δοθεί η εξήγηση, και θα μπορέσουν από αυτήν να βγάλουν κάθε στιγμή το πιο σημαντικό της θεϊκής διδασκαλίας, όπως αυτή θα μεταδοθεί και με άμεσο τρόπο στους ίδιους τους ανθρώπους, αφού ο Θεός θα είναι ανάμεσα στους ανθρώπους, οι οποίοι θα Τον αγαπούν, γιατί διαμόρφωσαν τον εαυτό τους σε αγάπη, και ο Θεός ο Ίδιος καθώς και οι φωτεινοί του άνγγελοι θα διδάξουν τους ανθρώπους πάνω στη νέα γη. Και έτσι το πρωταρχικό Φως θα μείνει ανάμεσα στους δικούς Του και θα μοιράσει φως σε όλους όσους θα είναι αντάξιοι. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4087                20-7-1947

Μικρό χρονικό διάστημα η κατάσταση της ελεύθερης θέλησης. . .

Μεγάλο χρονικό διάστημα η αναγκαστική κατάσταση. . .

Χρειάστηκαν ατελείωτοι καιροί πριν μπόρεσε να ενσαρκωθεί το πνευματικό στο οποίο παραχωρήστηκε η ενσάρκωση ως άνθρωπος εξαιτίας ενός συγκεριμένου βαθμού ωριμότητας. Αυτό τον βαθμό ωριμότητας έπρεπε προηγουμένα να κατορθώσει και μάλιστα μέσω υπηρέτησης μέσα σε έργα της δημιουργίας ο προορισμός των οποίων ήταν η διατήρηση και η αναπαραγωγή άλλων δημιουρημάτων του Θεού. Κατά τη διάρκεια αυτού του μεγάλου χρονικού διαστήματος, υπήρχε για το πνευματικό μονάχα η υποταγή στο θεϊκό θέλημα, για να μπορέσει τώρα στην τελευταία ενσάρκωση ως άνθρωπος να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τη θέλησή του.

Το χρονικό διάστημα της ελεύθερης θέλησης όμως είναι πολύ σύντομο συγκριτικά με το πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πριν. Μπορεί η μιρκή περίοδος να αποφέρει στο πνευματικό την πλήρη ωριμότητα. Μπορεί ωστόσο και να του επιφέρει εκ νέου φυλάκιση, εφόσον το ον επιτρέπει να το ξεσηκώσουν κακές δυνάμεις που προσπαθούν να το παρασύρουν διανοητικά. Αν όμως ο άνθρωπος είναι αρκετά δυνατός για να προβάλει αντίσταση σε αυτή τη σκοτεινή επιρροή, ανεβαίνει πολύ γρήγορα στα ύψη. Οι ταλαιπωρίες και τα δεινά της τελευταίας περιόδου της ενσάρκωσής του μπορούν να καταφέρουν να επιδιώξει να πλησιάσει τον Θεό με ελεύθερη βούληση και να υποταχτεί εθελοντικά στον Θεό. Τότε η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι μάταιη για αυτόν, πετύχει το στόχο του στη γη, μια υψηλή ωριμότητα της ψυχής του και την απελευθέρωση από τη μορφή· μπαίνει ως ελεύθερο πνευματικό ον στις σφαίρες του φωτός.

Αυτή η κατάσταση τότε ανταποκρίνεται στην πρωταρχική του κατάσταση, όπου το ον μπορούσε να ενεργήσει με αφθονία δύναμης σε απεριόριστο βαθμό προς τη δική του ευτυχία. Και αυτή η κατάσταση θα κρατήσει μέχρι τον αιώνα τον άπαντα. Επομένως το ατελείωτο μεγάλο χρονικό διάστημα πριν την ενσάρκωση ως άνθρωπος είναι και πάλι μόνο μια μιρκή φάση σχετικά με την αιωνιότητα. Πρόκειται για μια μετάβαση από τον υλικό κόσμο στον πνευματικό κόσμο, η οποία μάλιστα θέλει ένα συγκεκριμένο διάστημα, το οποίο ωστόσο στο ον στην κατάσταση του φωτός δεν του φαίνεται μεγάλο, επειδή στην κατάσταση της μακαριότητας δεν υπάρχει καμία αίσθηση του χρόνου και η ψυχή είναι ευγνώμων και αισθάνεται τα προηγούμενα δεινά σαν βοήθεια του Θεού, η οποία έκανε δυνατή για το ον την άνοδο στα ύψη.

Επομένω μονάχα τα ατελή όντα νιώθουν τη διάρκεια του χρόνου, ενώ τα όντα που έχουν γίνει τέλεια καταλαβαίνουν ως ευλογία ό,τι προηγήθηκε και είχε ως αποτέλεσμα την τελειότητα. Ολόκληρη η διαδικασία της ανοδικής ανάπτυξης αποτελείται από τέτοιες φάσεις, η καθεμιά των οποίων διατελεί μάλιστα μια αιωνιότητα, η οποία ωστόσο σημαίνει για το τέλειο ον μονάχα ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε σύγκριση με την αιωνιότητα και θεωρείται με ευγνωμοσύνη απόδειξη της αγάπης του Θεού, ο Οποίος θέλει να βοηθά το ατελές πνευματικό να λυτρωθεί, δηλαδή θέλει να το οδηγεί στην τελειότητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4088                22-7-1947

Πνευματικός θάνατος. . .

Ο όρος „ζωή“. . .

Μπορεί ο άνρθωπος να ζει και ωστόσο να είναι νεκρός πνευματικά, καθώς αντίθετα μπορεί να πεθάνει και ωστόσο να μπει στην αιώνια ζωή, μόνο που αυτή είναι μια πνευματική ζωή, ενώ η πρώτη αφορά μονάχα το κορμί και η ψυχή βρίσκεται στην κατάσταση χωρίς φως και επομένως επίσης χωρίς δύναμη, και άρα μια κατάσταση θανάτου είναι η μοίρα της, ακόμα και αν ζει μέσα σ’ένα περιβάλλον γεμάτο χαρά. Αφού η επίγεια ζωή είναι μονάχα μια φαινομενική ζωή που δεν έχει διάρκεια. Αλλά ο άνθρωπος που είναι πνευματικά νεκρός είναι και χωρίς γνώσεις και προτιμά για αυτό τη φαινομενική ζωή στην αληθινή ζωή, στη ζωή του πνεύματος στην αιωνιότητα.

Αλλά τι είστε εσείς οι άνθρωποι κατά βάθος; Είστε πνευματικό, μονάχα περιτιλυγμένοι από ένα υλικό περίβλημα. Και μόλις πέφτει αυτό το περίβλημα, το οποίο είναι εφήμερο, το πνευματικό μέσα σας είναι ελεύθερο, απολύτως άσχετα με το σε ποια κατάσταση εγκαταλείπει η ψυχή το κορμί. . .  Είναι ελεύθερη από την εξωτερική της μορφή. Δεν είναι όμως κάθε ελεύθερη ψυχή ικανή να θέλει και να δημιουργεί. Το να μπορέσει να θέλει και να δημιουργεί ελεύθερα ωστόσο είναι η μακαριότητά της, είναι η κατάσταση που ήταν πρωταρχικά ο προορισμός της και που χάθηκε. Το να μπορέσει να θέλει και να δημιουργεί όμως εισοδυναμεί με ζωή. . .  με το να μπορέσει να είναι δραστήρια με ελεύθερη θέληση. . .

Και στη γη το ότι ζει κανείς σημαίνει ότι μπορεί να είναι δραστήριος απεριόριστος από σωματικές αδυναμίες και ασθένειες, αφού μια επίγεια ζωή που συνοδεύεται από τέτοιες δεν αξιολογείται σωστή ζωή και θεωρείται έλλειψη, όσον καιρό ο άνθρωπος δεν έχει σωστές γνώσεις για το καθήκον του στη γη. Στη γη και ο άπρακτος άνθρωπος τις περισσότερες φορές δημιουργεί για τον εαυτό του ένα αντάλλαγμα μέσω εκπλήρωσης επίγειων λαχταρών και βοηθά με αυτό τον τρόπο τον εαυτό του να ξεπεράσει την κατάσταση αδυναμίας του ή τη συνειδητή απραξία. . .  την αργία. . .  κλέβοντας στον εαυτό του τη μια μέρα μετά την άλλη, οι οποίες του δόθηκαν για την ανοδική ανάπτυξη της ψυχής του. Στο πνευματικό βασίλειο ωστόσο, πρέπει η ψυχή να στερηθεί κάθε αναισθητικό. Πρέπει να αισθανθεί σαν φορτίο την κατάσταση της απραξίας της, πρέπει αυτή να της γίνει βάσανιστική για να προσπαθήσει να της ξεφύγει.

Η έλλειψη δύναμης την εμποδίζει ν’αλλάξει μόνη της την κατάστασή της. Είναι φτωχή από κάθε άποψη και πρέπει να στερηθεί τα αναγκαία ώσπου να της έρθει βοήθεια μέσα στην ανάγκη της μέσω της προσευχής ανρώπων που ήταν κοντά της στη γη. Αφού όπου αγάπη τής στέλνει τέτοια προσευχή στην αιωνιότητα, τότε αστράφτει μέσα στην ψυχή ξαφνικά μια αναλαμπή κατανόησης. Αν τη χρησιμοποιεί, το φως γύρω της θα γίνει σύντομα πιο δυνατό και θα μειωθούν τα τρομερά βάσανα της έλλειψης φωτός. Αλλά τότε θα ξυπνήσει η λαχτάρα για ζωή μέσα της και θα την παροτρύνει να γίνει δραστήρια. Δραστηριότητα στον άλλο κόσμο όμως είναι ενέργεια με αγάπη, καθώς και στη γη μπορεί η ψυχή να κερδίσει την αιώνια ζωή μονάχα μέσω ζωής στην αγάπη, η οποία μόνο δίνει στην ψυχή τη σωστή ζωή.

Και επομένως ο θάνατος δεν χρειάζεται να τρομάξει έναν άνθρωπο που κάνει προσπάθεια στη γη να πορεύεται μέσα στην αγάπη, αφού δεν θα πεθάνει, αλλά θα ζήσει αιώνια. Ωστόσο, για τους άλλους, που εκτιμούν μονάχα την επίγεια ζωή, ο θάνατος θα κρατήσει τον τρόμο του. Αφού αυτοί είναι πραγματικά σε κατάσταση θανάτου μετά την αποβίωσή τους, μόνο που δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς, αλλά έχουν πολύ έντονη επίγνωση της ύπαρξής τους, και μάλιστα συχνά έτσι ώστε σκέφτονται μονάχα τον εαυτό τους και δεν προσέχουν τα βάσανα των ψυχών γύρω τους. Και τότε κινδυνεύουν πάρα πολύ να πρέπει να παραμείνουν στην κατάσταση θανάτου για αιωνιότητες. Αφού ζωή μπορεί να δώσει μονάχα η αγάπη, επειδή πρέπει να τηρηθεί ο νόμος της αγάπης στη γη καθώς και στον άλλο κόσμο, επειδή χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ζωή και δεν μπορεί ποτέ να γίνει μακάριος ο άνθρωπος.  

Η ζωή και ο θάνατος μπορούν επομένως να είναι πολύ κοντά. Η αποβίωση ενός ανθρώπου δεν χρειάζεται να σημάνει το θάνατό του, καθώς και η ζωή ενός ανθρώπου στη γη μπορεί να ονομαστεί ζωή μονάχα τότε που το πνεύμα είναι ασταμάτητα δραστήριο, τότε που ο άνθρωπος θέτει στον εαυτό του έναν πνευματικό στόχο και το επιδιώκει έντονα· τότε που ενεργεί με αγάπη, όπως τον παρακινεί το πνεύμα του. Τέτοιος άνθρωπος δεν θα πεθάνει, αλλά θα ζήσει αιώνια. . .

                                                                                                                                             Αμήν

 

4089                22-7-1947

Η αγνή θεϊκή αγάπη θέλει να δίνει. . .

Δεν είναι αμαρτία. . .

Στρέψτε το βλέμμα σας στο εσωτερικό σας, οξύνετε το πνευματικό σας αυτί και αφουγκραστείτε αυτό που σας λέω μέσω του Πνεύματός Μου. Τότε θα ακούσετε τη φωνή Μου και θα δείτε την εικόνα Μου βαθιά μέσα στην καρδιά σας, θα καταλάβετε με κάθε τρόπο την αγάπη Μου, την οποία χαρίζω σε εκείνους που Μου εμπιστεύονται και στους οποίους θέλω να είμαι ηγέτης για ολόκληρη τη ζωή τους. Η αγάπη Μου όμως εκδηλώνεται προπάντων μέσω της αύξησης της ωριμότητας της ψυχής τους, την οποία μάλιστα αποκτά ο άνθρωπος μέσω της αγάπης και της χάρης Μου, η οποία όμως έχει ως αποτέλεσμα και την αυξημένη αγάπη του για Μένα, έτσι ώστε η αγάπη Μου ανάβει τη δική του και την κάνει να γίνει φωτεινή φλόγα και παροτρύνει τον άνθρωπο σε όλο και πιο έντονη έμπρακτη αγάπη. . .

Όταν φουντώνει μέσα σας η αγάπη, τότε ξέρετε ότι είμαι ο Ίδιος στο εσωτερικό σας, αλλιώς δεν θα μπορούσατε να αισθανθείτε αγάπη. . .  Επομένως είμαι κοντά σ’εκείνον που δίνει αγάπη και ασκεί την αγάπη. Και καθορίζω Εγώ τη θέληση, τη σκέψη και την πράξη του μέσω του Πνεύματός Μου, Που ενεργεί στο εσωτερικό του. Να το καταλάβετε ότι η αγάπη εξευγενίζει τα πάντα, ότι δεν μπορεί να γεννήσει τίποτα κακό και ότι εγγυείται πάντα την παρουσία Μου. . .  Πότε όμως είναι αγνή και θεϊκή η αγάπη; Πότε μπορεί να τη θεωρήσει και να την καταλάβει κανείς ως ακτινοβολία αγάπης από πλευράς Μου;. . .  Όταν δεν πρόκειται για φιλαυτία, όταν επιβάλλει η αρχή του να δίνει ο άνθρωπος που αγαπά και όταν οι σκέψεις του ανθρώπου είναι στραμμένες σε Μένα, παρόλο που προσέχουν και το καλό του διπλανού. Αφού η ορθή αγάπη θα έχει πάντα και επίγεια αποτελέσματα, όσο ζείτε στη γη εσείς οι άνθρωποι. . .

Είναι μόνο λίγοι μεταξύ σας που στρέφουν το βλέμμα τους αποκλειστικά σε Μένα. Αλλά μόλις αυτοί συναντούν έναν συνάνθρωπο, η αγάπη τους για τον πλησίον εκδηλώνεται στο να θέλουν να του δώσουν κάτι, γιατί είναι προαιώνιος νόμος ότι η αγάπη πρέπει να έχει αποτελέσματα, ότι παροτρύνει τον άνρθωπο να δίνει, να θέλει να κάνει τον συνάνθρωπο ευτυχισμένο και ότι βρίσκει τη δική της ευτυχία χαρίζοντας ευτυχία στον διπλανό. Και τέτοια αγάπη είναι θεία, την επιδοκιμάζω και την ευλογώ. Και δεν θα καταδικάσω ποτέ εκείνον που είναι κοντά Μου μέσω της αγάπης, που Με κουβαλά τον Ίδιο στο εσωτερικό του, που εκπληρώνει την εντολή Μου να αγαπά τον πλησίον σαν τον εαυτό του, που μέσω της αγάπης για τον συνάνθρωπο Με δένει τον Ίδιο στον εαυτό του. . .  Θα μείνω μαζί του, αφού ετοίμασε την καρδιά του για να μπορέσω να κατοικήσω μέσα της, έγινε δικός Μου μέσω της αγάπης και δεν μπορεί ποτέ να χάσει την αγάπη Μου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4090                24-7-1947

Αιτιολόγηση της απόλειας γήινων αγαθών. . .

Πρέπει να αισθάνεστε εντελώς αδέσμευτοι αν θέλετε να πετύχετε τον υψηλότερο βαθμό της κατανόησης στη γη. Πρέπει κατά κάποιον τρόπο να μπορέσετε να απαρνηθείτε την επίγεια ζωή για να την αλλάξετε με μια καλύτερη ζωή, εφόσον σας την πάρω, και δεν πρέπει να νιώσετε την παραμικρή θλήψη όταν σκέφτεστε πως θα πρέπει να αποχωριστείτε το περιβάλλον σας, τους δικούς σας καθώς και ό,τι αγαπάτε. Πρέπει να είστε ικανοί και πρόθυμοι να παραδώσετε τα πάντα, τότε δεν υπάρχει πια δεσμός με τη γη, και η πνευματική σας άνοδος σάς είναι εξασφαλισμένη.

Επομένως το πρώτο στο οποίο πρέπει να εξασκηθείτε είναι στο να παραιτηθείτε από ό,τι έχετε, και όταν δηλαδή σας παίρων κάτι στο οποίο είναι δεμένη η καρδιά σας, σας βοηθάω μονάχα, επειδή σας είναι δύσκολο να παραιτηθείτε εθελοντικά. Και αν Με αγαπάτε, πρέπει να δεχτείτε με πλήρη εμπιστοσύνη ό,τι σας είναι προορισμένο από τους αιώνες των αιώνων. Πρέπει αδιαμαρτύρητα να ανεχτείτε τη μοίρα σας, πρέπει να θελήσετε να Με υπηρετήσετε και πρέπει να αφεθείτε τελείως στην ηγεσία Μου. Τότε θα ωριμάσει η ψυχή σας και θα βρείτε ησυχία και ειρήνη ήδη πάνω σ’αυτή τη γη. Αφού σας παίρνω μονάχα αυτά που σημαίνουν κίνδυνο για την ψυχή σας, αυτά που σας δένουν ακόμα στη γη και από τα οποία να παραιτηθείτε θα ήταν μια πράξη της ελεύθερης θέλησης, η οποία είναι ακόμα αδύνατη μέσα σας και την οποία θέλω να ενισχύσω με αυτό τον τρόπο.

Και έτσι ξέρετε γιατί περιορίζω τα επίγεια σας αγαθά και γιατί έπρεπε να ανεχτείτε μια περίοδο απόλειας γήινων αγαθών, και ξέρετε ποια αιτιλόγηση σας δίνω για να καταλάβετε την αλήθεια και διανοητικά. Αφού ό,τι γίνεται βασίζεται στην πιο βαθιά σοφία, και σε σας που θα έπρεπε να διαδώσετε το λόγο Μου θέλω να δώσω μια αληθινή εξήγηση, αφού πολλές φορές σας πλήττει η ίδια μοίρα που κατά την τελευταία εποχή θα αγγίξει σχεδόν ανεξαίρετα όλους τους ανθρώπους.

Θα πρέπει να διαφωτίσετε τους συνανθρώπους σας, γιατί τους είναι ακατανόητο ότι έχασαν τα πάντα και ότι ο αιώνιος Δημιουργός το επέτρεψε. Είναι για το καλύτερό σας, αφού είστε ακόμα πάρα πολύ δεμένοι με την ύλη και χρειάζεστε για αυτό μια βοήθεια από πλευράς Μου, την οποία μάλιστα σας έδωσα, παρόλο που δεν μπορείτε να καταλάβετε μέσα της την αγάπη και τη σοφία Μου. Αλλά δεν ξέρετε σε ποιο κίνδυνο βρισκόταν η ψυχή σας και ότι μπορείτε μονάχα να κερδίσετε, μολονότι χάσατε αυτό που αγαπούσατε στη γη. Σε λίγο η ζωή σας θα έχει τελειώσει, και κανένα από τα επίγεια σας αγαθά δεν θα σας ακολουθήσουν στην αιωνιότητα. Για αυτό δεν είναι υπέρμετρη θυσία να παραιτηθείτε εθελοντικά από ό,τι σας είναι εμπόδια για την πνευματική άνοδο, και θα Μου είστε ευγνώμονες όταν έχει έρθει το τέλος και αισθανθείτε ελεύθεροι από κάθε γήινη λαχτάρα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4093                27, 28 κ. 29-7-1947

Πνευματικές συζητήσεις είναι αφορμές για επηρεασμό από φωτεινά όντα. . .

Όλες οι πνευματικές συζητήσεις εξασφαλίζουν μια επιτυχία, ακόμα και αν όχι πάντα αμέσως μετά. Μπορεί να περάσει κάποιος χρόνος πριν αξιοποιηθούν, αλλά δεν μένουν εντελώς χωρίς εντύπωση, εφόσον ενδιαφέρονται και οι δύο πλευρές. Εάν ωστόσο ένας συνομιλητής ακούει απρόθυμα ή απορρίπτει εσωτερικά όσα συζητιούνται, τότε η επιτυχία είναι αμφίβολη, εκτός εάν η μοίρα του τον τοποθετεί σε συνθήκες ζωής όπου ο άνθρωπος θα αναπολήσει τέτοιες συζητήσεις. Τότε θα υπάρξει μια επιτυχία και ο άνθρωπος θα είναι ευγνώμων για τα δασκαλέματα που πήρε από την πνευματική κουβέντα. Και για αυτό οι υπηρέτες Μου θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν κάθε ευκαιρία να διαφημίσουν τη βασιλεία Μου.

Θα πρέπει να πιάσουν την κάθε ευκαιρία για να ενημερώσουν τους συνανθρώπους για την ενέργειά Μου, θα πρέπει να διδάξουν όπου η διδασκαλία είναι δυνατή και να λάβουν πάντα υπόψη τους ότι οι πνευματικές δυνάμεις είναι επίσης δραστήριες, επηρεάζοντας τις σκέψεις εκείνων που κάνουν πνευματικές συζητήσεις, και ότι αυτές οι δυνάμεις προσπαθούν και μετά μια συζήτηση ν’ασκήσουν την επιρροή τους, επεμβαίνοντας ξανά και ξανά στις σκέψεις των ανθρώπων και θυμίζοντάς τους τις ομιλίες, και έτσι οι υπηρέτες Μου στη γη τις βοήθησαν να οδηγήσουν τη σκέψη του ανθρώπου σε πνευματική κατεύθυνση. Και αυτή η πνευματική δραστηριότητα σάς έχει ανατεθεί, αφού πλήρη κατανόηση για τα πνευματικά αγαθά που προσφέρονται από Μένα υπάρχει μόνο τότε που ο άνθρωπος ασχολείται διανοητικά μαζί τους, και αυτό είναι μονάχα η συνέπεια συζητήσεων πνευματικού περιεχομένου, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει η θέληση να μάθει ο άνθρωπος την αλήθεια. . .

Εάν οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι για πνευματικές συζητήσεις, η κατεύθυνση των σκέψεών τους οδηγείται σαν από μόνη της σ’ένα θέμα που θέλουν να τους εξηγήσουν τα φωτεινά όντα, για να προοδεύσουν εκείνοι σχετικά με την κατανόηση και με τις γνώσεις τους. Πιστεύουν μεν ότι οι ίδιοι έθεσαν το ερώτημα, αλλά προηγήθηκε η επιρροή εκείνων των όντων, αφού αυτά ξέρουν για την πνευματική κατάσταση των ανθρώπων τους οποίους να φροντίσουν είναι καθήκον τους και τους οποίους προσπαθούν τότε να διδάξουν ανάλογα με το θεϊκό θέλημα. Ωστόσο, θέλει για τέτοια διδασκαλία οπωσδήποτε μια ανοιχτή καρδιά, δηλαδή πρέπει ο άνθρωπος να έχει τη θέληση να διευρύνει τις γνώσεις του, πρέπει να ζητήσει την αλήθεια. Τότε τα φωτεινά όντα τον διδάσκουν, επεμβαίνουν συχνά στις σκέψεις του. . .

Όποιος κάνει στόχο των σκέψεών του το πνευματικό βασίλειο θα οδηγείται από τους πνευματικούς του υπευθύνους πάντα έτσι ώστε του προσφέρονται ευκαιρίες για πνευματικές συζητήσεις, ώστε μπορεί να εκφράσει τις σκέψεις του και με αυτό τον τρόπο να αποφέρει κέρδος ο ίδιος, όπως μπορεί και ο συνομιλητής του να διευρύνει τις γνώσεις του ανάλογα με την επιθυμία του. Και επομένως τα φωτεινά όντα καθορίζουν κατά κάποιον τρόπο και τη μοίρα του ανθρώπου, δηλαδή επεμβαίνουν και στα επίγεια βιώματα, αλλά με το στόχο την πνευματική πρόοδο εκείνων που τους έχουν εμπιστευτεί ως προστατευομένους.

Πάντοτε όμως οδηγούν τον άνθρωπο σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, έτσι ώστε δηλαδή η μοίρα του ανθρώπου είναι προορισμένη από τον Θεό από τους αιώνες των αιώνων, εκτελείται ωστόσο από τα φωτεινά όντα, όπως η θέληση του ανθρώπου είναι μόνη της αποφασιστική για τη μοίρα του. Τότε τα φωτεινά όντα επενεργούν στις σκέψεις του ανθρώπου με τον τρόπο ώστε αυτός κάνει αυτό που συμφέρει την πνευματική του ανάπτυξη. Δεν είναι εξαναγκασμός που ασκείται πάνω στον άνθρωπο, μόνο προσφορά αυτών ή εκείνων των σκέψεων, τις οποίες τότε μπορεί ο άνθρωπος να πιάσει ελεύθερα ή και να τις αφήσει να τον περάσουν, και θα χρησιμοποιήσει μάλιστα την ελεύθερη θέλησή του όταν νιώθει λίγο εξαναγκασμό και όμως εισακούει τις πνευματικές επιρροές, παρόλο που πιστεύει ότι διαμορφώνει μόνος του τη ζωή του μέσω της ελεύθερης βούλησής του.

Οι πνευματικοί υπεύθυνοι είναι γεμάτοι αγάπη για τους προστατευομένους τους και οδηγούν τη μοίρα τους έτσι ώστε προωθείται πάντα η πνευματική ανάπτυξη, ώστε μπορεί να αποτραπεί μέγαλος κίνδυνος για την ψυχή και ώστε μπορεί να δημιουργηθεί και να καλλιεργηθεί έντονα η επαφή με τον Θεό, σέβοντας ωστόσο πάντα την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, δηλαδή μην ακσώντας ποτέ εξαναγκασμό πάνω στην απόφασή του. Εάν όμως ο άνθρωπος νιώθει ευχάριστα τις πνευματικές συζητήσεις, αν τις ψάχνει ή δεν τις αποφεύγει, τότε θα κερδίσει αφάνταστα πολλά, αφού τότε μπορεί κανείς με βεβαιότητα να βγάλει το συμπέρασμα ότι φωτεινά όντα επενεργούν πνευματικά, και τότε η άνοδος του ανθρώπου είναι εξασφαλισμένη, αφού όπου μπορούν να ενεργούν φωτεινά όντα, ο άνθρωπος έχει ξεφύγει από κάθε κίνδυνο. . .  θα ανέβει στην ανάπτυξή του, θα πετύχει το στόχο του στη γη, θα δημιουργήσει επαφή με τον Θεό και δεν θα είναι ποτέ χωρίς πνευματική προστασία και βοήθεια. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4095                2-8-1947

Το μεγαλείο του πνευματικού βασιλείου. . .

Και δεν έχω μεγαλύτερη έννοια από το να σας χαρίχω τη βασιλεία Μου, η οποία με το μεγαλείο της, με τα πνευματικά της δημιουργήματα προσφέρει αφάνταστη μακαριότητα, και η οποία για αυτό είναι άξια επιδίωξης πέρα από κάθε όριο. Για να μπορέσω να σας προσφέρω όλα αυτά ωστόσο, πρέπει εσείς οι άνθρωποι να είστε ενημερωμένοι για το από τι αποτελείται το αιώνιο μεγαλείο, για να επιδιώξετε να πετύχετε τη μακαριότητα και να εκπληρώσετε όλες τις προϋποθέσεις που απαιτώ για την απόκτηση της αιώνιας μακαριότητας. Πρέπει ασυνείδητα ή συνειδητά να εκπληρώνετε το θέλημά Μου, δηλαδή πρέπει να σας ωθεί μια εσωτερική ορμή σε δραστηριότητα αγάπης ή να εξασκείστε στην έμπρακτη αγάπη, πρέπει να εκπεδεύετε τον εαυτό σας στην αγάπη, εφόσον δεν την κουβαλάτε μέσα σας.

Και επειδή έχετε εντελώς εξασθενισμένη θέληση και μάλλον δεν θα εκπληρώνατε ποτέ τους όρους Μου, αν η επίγεια σας ζωή σας πρόσφερε πλήρη ικανοποίηση, έρχομαι να σας βοηθήσω μ’έναν τρόπο που δεν αναγνωρίζετε ως βοήθειά Μου, αλλά μάλλον αμφισβητείτε την προθυμία Μου να βοηθήσω, καθώς και Εμένα και την ύπαρξή Μου. Είστε καθηστερημένοι στην κατανόησή σας τόσο πολύ, έχετε τις γνώσεις εκείνων που δεν έχουν πια επαφή με την πρωταρχική Δύναμη από την οποία εκπορεύτηκαν. Δεν έχετε πια καμία κριτική ικανότητα και πιστεύετε για αυτό ό,τι σας προσφέρεται, χωρίς να αναρωτηθείτε κατά πόσον ανταποκρίνεται στην αλήθεια αυτό που σας προσφέρθηκε.

Και για αυτό η πρώτη Μου έννοια για το καλό των ψυχών είναι η μετάδοση της καθαρής αλήθειας. Αυτήν πρέπει πρώτα να υποδεχτείτε μέσα στην καρδιά σας, αλλιώς δεν αναγνωρίζετε και δεν επιδιώκετε την  Ίδια την αιώνια Αλήθεια. Και για αυτό σπεύδω προς βοήθειά σας με κάθε τρόπο. Σας φέρνω το φως για τη φώτηση του ακόμα σκοτεινού δρόμου. Σας φέρνω την αιώνια αλήθεια. Σας τη διοχετεύω μέσω του λόγου Μου και την επιβεβαιώνω μέσω της φανερής επέμβασής Μου. . .  Πραγματοποιώ αυτό που ενορατικοί και προφήτες ανακοίνωσαν πριν από πολύ καιρό. . .  Δίνω έμφαση στο λόγο Μου, προκαλώντας φόβο σε αμέτρητους ανθρώπους, από τον οποίο μπορούν στην ανάγκη τους να καταφύγουν σε Μένα. Εφαρμόζω κατά κάποιον τρόπο τα πιο σκληρά μέτρα για να επενεργήσω χωρίς εξαναγκασμό πάνω στον άνθρωπο που δεν έχει ακόμα πολύ κακή θέληση. . .

Προκαλώ πολλούς πόνους στους ανθρώπους που αγαπούν ακόμα υπερβολικά τη γήινη ύλη, για να τους μάθω να την υπερνικήσουν. Αφού για να μπορέσει να απολαύσει το πνευματικό βασίλειο με όλο το μεγαλείο του, πρέπει ο άνθρωπος πριν να έχει ξεπεράσει εντελώς την ύλη. Ο στόχος Μου είναι η ευτυχία σας, και για αυτό πρέπει τώρα να σας προξενήσω δυστυχία. . .  Αλλά κάποτε θα καταλάβετε τη φροντίδα Μου, την αγάπη Μου για σας, και μακάριοι εκείνοι που θα σταθούν τότε στην πύλη του ουρανού, που δεν θα επιτρέψουν πια να τους γοητεύσει ο κόσμος για χάρη του πνευματικού βασιλείου. Ευλογημένοι εκείνοι που ήδη στη γη είναι πεπεισμένοι για την αγάπη Μου, που σηκώνουν αφοσιωμένοι κάθε δυστυχία και ξέρουν ότι τους τη στέλνω μονάχα γιατί είναι για το καλύτερό τους. Αφού εκείνοι στέκονται στην πίστη και ανήκουν στους δικούς Μου, αλλιώς θα τους έλειπε η κατανόηση.

Όποιος ωστόσο ξέρει για την αγάπη Μου για τα πλάσματά Μου δεν νιώθει τόσο πολύ το βάρος της δυστυχίας, των βασάνων και δεινών που τον πλήττουν στη γη, αφού απέναντι σ’όλα τα δύσκολα της ζωής τού μένει πάντοτε η ελπίδα και η αισιοδοξία για τη βοήθειά Μου, επειδή καταλαβαίνει την αγάπη Μου και μέσα στον πόνο και ρίχνεται σαν παιδί στα χέρια του Πατέρα, περιμένοντας τη βοήθειά Του. Ξέρει όμως επίσης ότι η επίγεια ζωή είναι μονάχα μια σχολή για τη ζωή στην αιωνιότητα και ότι εκείνη πρέπει για αυτό να είναι δύσκολη, αν θέλει να πετύχει ο άνθρωπος την ύψιστη ωριμότητα της ψυχής του. Και πιστεύει την υπόσχεσή Μου: „Αυτό που δεν έχει δει ανθρώπινο μάτι και δεν έχει ακούσει ανθρώπινο αυτί, αυτό ετοίμασα για εκείνους που Με αγαπούν. . .“

Πράγματι δεν ξέρω μεγαλύτερη χαρά από το να κάνω ευτυχισμένα τα πλάσματά Μου, γιατί τα αγαπάω από τους αιώνους των αιώνων και δεν θα σταματήσω ποτέ να τα αγαπάω. Παρόλο που τα πλάσματά μου Μ’εγκατέλειψαν, δεν θα σταματήσω να προσπαθώ να τα κερδίσω πίσω. Αφού δεν θα παρατήσω στην αιωνιότητα αυτά που κάποτε ήταν δικά Μου, και πετυχαίνω ασφαλώς τον γυρισμό τους, αλλά συχνά μονάχα μετά από ασύλληπτα μεγάλα χρονικά διαστήματα. Για να συντομεύσω ωστόσο τον καιρό της απόστασής τους από Μένα, ο οποίος είναι ταυτόχρονα ένας καιρός δυστυχίας, εφαρμόζω όλα τα μέσα. Και έτσι επίσης κατά την τελευταία εποχή πριν το τέλος, αφού τώρα είναι μεγάλος ο κίνδυνος να μην Με αναγνωρίσουν πια, να μην Με αγαπήσουν πια και για αυτό ακόμα και να Με απαρνηθούν με τις αισθήσεις τους στραμμένες μακριά Μου, αν δεν τους συμπαραστέκομαι μ’έναν τρόπο που θα πρέπει να Με αναγνωρίσουν και θα μπορέσουν να Μ’αγαπήσουν, εφόσον μόνο έχουν καλή θέληση. Αλλά ό,τι κάνω βασίζεται στην αγάπη Μου, η οποία δεν τελειώνει ποτέ και στρέφεται σ’ολα τα πλάσματά Μου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4097                4 κ. 5-8-1947

Η δημιουργία του κόσμου. . .

Ο Μωυσής. . .

Εικονική γλώσσα. . .

Μην παρασυρθείτε σε κρίση όσο το πνεύμα σας δεν έχει αφυπνιστεί πλήρως. Υπάρχουν τόσο πάρα πολλά που θα βάραιναν το νου σας, αν αυτός έπρεπε να τα επεξεργαστεί, τα οποία ωστόσο είναι θεϊκή σοφία, δηλαδή γνώσεις που ανταποκρίνονται ενετελώς στην αλήθεια. Ο άνθρωπος στην ανεπάρκειά του δεν μπορεί να καταλαβαίνει ούτε το παραμικρό κομματάκι. Δεν μπορεί ούτε μέσω της πιο οξείας διανοητικής δραστηριότητας να λάβει μια σχετική αναλαμπή, αλλά πρέπει με πνευματικό τρόπο να ζητήσει και να παραλάβει ενημέρωση. . .  Πρέπει να επιτρέψει να του μιλήσει ο Θεός απευθείας ή με τη μορφή σκέψεων, οι οποίες εμφανίζονται στο εσωτερικό του μετά από έντονη προσευχή για φώτιση.

Κάτι που είναι πλήρως κατανοητό για έναν άνθρωπο μπορεί για έναν άλλο να είναι πιο σκοτεινή γνώση απ’ό,τι η πιο βαθιά νύχτα, και επομένως αυτός θα απορρίψει αυτό που ο πρώτος αναγνωρίζει και δέχεται σαν την πιο αγνή αλήθεια. Μπορεί ωστόσο μια συζήτηση για τέτοιες γνώσεις να διαφωτίσει και τον δεύτερο, εφόσον ζητά διαφώτιση. Επίσης μπορεί ο Θεός να μοιράσει την αλήθεια με τη μορφή δασκαλεμάτων από συνανθρώπους, εάν μέσω ενός οργάνου μπορεί να εκφραστεί ο Ίδιος ή μπορεί να του υπαγορεύσει πληροφορίες που είναι αναγκαίες να τις ξέρουν οι άνθρωποι:. . .  Υπάρχουν διαφορετικές εξηγήσεις για το γραπτό κείμενο για τη δημιουργία του κόσμου, και η καθεμιά μπορεί να είναι αλήθεια, εάν η αρχή της ήταν Εκείνος Που είναι η Ίδια η αιώνια Αλήθεια.

Εξαρτάται επομένως από τον βαθμό ωριμότητας εκείνου που διδάσκεται το ποια εξήγηση έχει ανάγκη. Μπορεί να θεωρήσει τις μέρες της δημιουργίας όπως θέλει. Μπορεί να θελήσει να καταλάβει μια καθαρά πνευματική συνάρτηση και θα διδαχτεί ανάλογα. . .  Μπορεί όμως επίσης να θεωρήσει τον εαυτό του το κέντρο κάθε υλικής δημιουργίας και να ερμηνεύσει ανάλογα τα παραδομένα λόγια του Μωυσή ή να παρατήσει να τα σκεφτεί προς το παρόν, γιατί του είναι ακατανόητα, δηλαδή ώσπου η ωριμότητά του να έχει αυξηθεί μέσω τρόπου ζωής σύμφωνος με το θεϊκό θέλημα. Ο άνθρωπος δεν θα φτάσει ποτέ στην οριστική κατανόηση στη γη, αφού η θεϊκή σοφία είναι ανεξάντλητη, ανεξερεύνητη, πριν να μην είναι τέλειος ο άνθρωπος, παρόλο που ο Θεός φωτίζει τον άνθρωπο και μπορεί να του μεταδίδει εκτενείς γνώσεις μέσω του Πνεύματός Του.

Η δημιουργία του κόσμου δεν μπορεί να παρουσιαστεί στους ανθρώπους παρά μόνο με εικόνες. Οι άνθρωποι την εποχή του Μωυσή ήταν εξοικειωμένοι με την εικονική γλώσσα, έτσι ώστε δεν κατάλαβαν από αυτήν μονάχα την επίγεια, δηλαδή την υλική εξέλιξη, άλλα μπόρεσαν να καταλάβουν και τις πνευματικές συναρτήσεις, εφόσον ήθελαν να τις μάθουν. Τα λόγια του Μωυσή δεν δόθηκαν επιπόλαια, και για αυτό δεν πρέπει κανείς να τα καταλάβει κατά λέξη, αλλά ο Θεός ο Ίδιος μίλησε στον Μωυσή, και μάλιστα για ολόκληρη την ανθρωπότητα μιας ολόκληρης λυτρωτική εποχής, η οποία περιλαμβάνει ένα ατελείωτο χρονικό διάστημα. . .

Και η ομιλία του ήταν έτσι ώστε μπορούσε να εφαρμοστεί στο παρόν, στο παρελθόν και στο μέλλον. Έδωσε διαφώτιση για το χρονικό διάστημα από την αρχή μέχρι το τέλος μιας λυτρωτικής περιόδου καθώς και για την προηγούμενη εποχή και επίσης για την επερχόμενη εποχή, την οποία ένας ενορατικός, όπως ήταν ο Μωυσής, προέβλεψε ξεκάθαρα, παρόλο που ο άνθρωπος καθ’εαυτός δεν ξέρει για μελλοντικά πράγματα. Σ’εκείνον, ωστόσο, που έχει την πνευματική όραση του αποκαλύπτονται τα πάντα, και ανάλογα είναι και η πράξη του.

Ο Μωυσής λοιπόν έδωσε στην ανθρωπότητα ένα φως. Στεκόταν σε πλήρη αρμονία με το θέλημα του Θεού και μπόρεσε για αυτό να εκφράσει αυτό που στο εσωτερικό του ήθελε να εκφραστεί: Ο Θεός ήθελε να ενημερώσει τους ανθρώπους για τη σειρά των επίγειων δημιουργημάτων, ενώ πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του ότι η διαδικασία της δημιουργίας κράτησε ατελείωτο καιρό και ότι αυτός ο καιρός πρέπει να συσχετιζεται με την πνευματική καθώς και με την επίγεια εξέλιξη. Η πνευματική εξέλιξη αφορά πάντοτε τελευταία το οντώδες στην ενσάρκωση ως άνθρωπος. Συνεπώς πρέπει η ανοδική ανάπτυξη ως άνθρωπος να συγκριθεί και με την αργή ανάπτυξη της επίγειας δημιουργίας, και αφού η πρώτη γίνεται σύμφωνη με τη θεϊκή τάξη, πρέπει να μοιάσει με την πορεία ανάπτυξης του γήινου υλικού κόσμου, η οποία διαδραματίστηκε επίσης στη θελημένη από τον θεό τάξη.

Μόνο ο άνθρωπος που κάνει πνευματικές προσπάθειες καταλαβαίνει τις σχέσεις και συναρτήσεις και μπορεί να κάνει αυτή τη διαπίστωση, και αυτός καταλαβαίνει επίσης το νόημα των λόγων του Μωυσή στην πνευματική τους έννοια. Δεν μπορεί ωστόσο να δοθεί πιο κατανοητή εξήγηση, όσο ο άνθρωπος δεν ψάχνει την αναλογία της πνευματικής με την υλική ανάπτυξη. Πράγματι δεν είχε σημασία να εξηγηθεί στους ανθρώπους η διαδικασία της υλικής δημιουργίας, και η σχετική γνώση δεν εμπλουτίζει τον άνθρωπο. Ωστόσο η αρχή της ανταποκρινόταν στην πνευματική κατάσταση του οντώδους. . .  Όλα τα επακόλουθα προέκυψαν από τα προηγούμενα.

Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί καθόλου ότι ο Θεός δίνει πάντοτε πληροφορίες και συμβουλές στους ανθρώπους σχετικά με τον προορισμό τους, με το σκοπό της ζωής τους. . .  την ανάπτυξη της ψυχής. Μέσω του Μωυσή έγινε το ίδιο με τον τρόπο ότι οι άνθρωποι γνωστοποιήθηκαν για τη δημιουργία των γήινων δημιουργημάτων πάντα ενόψει του πνευματικού στόχου. . .  Και με τον ίδιο τρόπο ο άνθρωπος Ιησούς εξήγησε τα λόγια του Μωυσή, ωθημένος από το Πνεύμα στο εσωτερικό Του, και Αυτός έδωσε την πιο μεγάλη σημασία στην πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου, έτσι ώστε εξήγησε τα πάντα σε σχέση με αυτήν για να παρακινήσει τους ανθρώπους να δώσουν λιγότερη σημασία στην πραγματική δημιουργία του κόσμου απ’ό,τι στην πνευματική αναλογία, την οποία δείχνει κάθε επίγειο γεγονός και την οποία πρέπει να προσέχει πολύ περισσότερο ο άνθρωπος για να αποκομίσει επιτυχία για την ψυχή του. . .

Μπορούν να προσφερθούν ακόμα πολλές άλλες εξηγήσεις, και είναι επίσης γεγονός ότι παραλήπτες πνευματικών μηνυμάτων πήραν διαφορετικές ερμηνίες μέσω της ενέργειας του πνεύματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως είναι ανάγκη μια συζήτηση από καιρό σε καιρό, και όπου υπάρχουν ίδιες γνώμες, ίδιες εξηγήσεις, μπορεί να γίνει λόγος για ενέργεια του πνεύματος. Αφού κάθε εξήγηση πρέπει να ανταποκρίνεται στην άλλη και πρέπει όλες τελικά να αφορούν την ανάπτυξη του πνευματικού ανθρώπου, η οποία παρουσιάζεται ωστόσο καμιές φορές με πιο εύκολο και καμιές φορές με πιο δύσκολο τρόπο. Όπου μπορεί να ενεργεί το Πνεύμα του Θεού είναι εγγυημένη και η κατανόηση. . .

 

                                                                                                                                              Αμήν

4098                5-8-1947

Οι πνευματικές γνώσεις πληροφορούν για το θεϊκό θέλημα. . .

Πολλά σας είναι ακόμα κρυμμένα, αλλά η αγάπη Μου δεν σας βάζει κανένα όριο για τις γνώσεις σας, εάν με ελεύθερη θέληση προσπαθείτε να το ξεπεράσετε. Ωστόσο, ένα πράγμα πρέπει να σας ζητήσω, δηλαδή το να πιστέψετε τα λόγια Μου, το να αναγνωρίσετε τα δασκαλέματα ως θεία και να τα αξοιποιήσετε ανάλογα. Αφού πρέπει να καταλάβετε ότι δεν σας μιλάω αυθαίρετα, αλλά γιατί η σοφία Μου και η αγάπη Μου βλέπει την αναγκαιότητα. . .  γιατί ξέρω για την ανημπορία και την αδυναμία σας και θέλω να τη διορθώσω.

Και αυτό που σας ανακοινώνω τώρα από πάνω έχει απόλυτη εκπαιδευτική αξία. . .  θα πρέπει να διαμορφώσει την ψυχή σας στην τελειότητα. Επομένως δεν σας βαραίνω με γνώσεις η κατοχή των οποίων δεν συμφέρει ιδιαίτερα την αύξηση της ωριμότητας της ψυχής σας, αφού τέτοιες γνώσεις παίρνετε στο πνευματικό βασίλειο, μόλις έχετε γίνει δέκτες φωτός και δύναμης και ως τέτοιοι και ικανοί να τις αξιοποιήσετε για τον εαυτό σας και για τις φτωχές ψυχές η φροντίδα των οποίων θα σας έχει ανατεθεί. Αυτό που σας λείπει όμως είναι η γνώση για το θέλημά Μου. Και για αυτό σας τη μεταδίδω πρώτα και πιο σημαντικά για το επίγειο σας καθήκον. Σας γνωστοποιώ το θέλημά Μου, το οποίο αναφορά μονάχα την τήρηση της θεϊκής τάξης, και σας παρουσιάζω συνέχεια την ευλογία της ανιδιοτελούς έμπρακτης αγάπης, καθώς αντίθετα και τη δυστυχία της ψυχής, αν δεν προσέχετε αυτή την εντολή.

Μέσω αυξημένης αγάπης για Μένα μπορείτε να εμβαθύνετε τις γνώσεις σας. Πρέπει ωστόσο και να κατέχετε μια συγκεκριμένη πνευματική ωριμότητα για να τις αξιοποιήσετε σωστά. Χωρίς αυτή την κατάσταση ωριμότητας οι γνώσεις σάς είναι εντελώς άχρηστες, και για αυτό δίνω πάντα μόνο ανάλογα με την κατάσταση της ψυχής του ανθρώπου. Αλλά ο κάθε λόγος που σας διοχετεύεται από πάνω μέσω της αγάπης Μου είναι η πιο καθαρή αλήθεια. Και όσο πιο πιστά τον υποδέχεστε, τόσο πιο βαθιά διεισδύετε μέσα στις γνώσεις, και τόσο πιο μεγάλη είναι η ειρήνη και η ησυχία που σας γεμίζουν, όταν καταλαβαίνετε την αγάπη και τη σοφία Μου και Μου εμπιστεύεστε πλήρως για να παραλάβετε και άλλες γνώσεις και για να σας κάνω ευτυχισμένους.

Μπορείτε να ωριμάσετε ακόμα πάρα πολύ και να παραλάβετε θεϊκή αλήθεια, αλλά τότε η επιδίωξή σας να την αποκτήσετε δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει. Πρέπει πάντοτε να σκέφτεστε το στόχο σας και να χρησιμοποιήσετε την κάθε ευκαιρία για να υποδεχτείτε το περιεχόμενο των μηνυμάτων για ν’απολαύσετε την αμέριστη ευλογία τους, για να μάθετε να Μ’αγαπάτε και να δουλεύετε έντονα στη διαμόρφωση της ψυχής σας. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4100                7, 8 κ. 9-8-1947

Η ευσπλαχνία του Θεού είναι πιο μεγάλη από τον θυμό Του. . .

Η ευσπλαχνία του Θεού είναι πιο μεγάλη από τον θυμό Του, και η αγάπη Του είναι ατελείωτη. . .  Και παρόλο που η τελευταία Κρίση πρέπει να θεωρηθεί τιμωρία, παρόλο που θα επιβάλει τρομερή μοίρα στους καταδικασμένους, είναι ωστόσο η αρχή μιας νέας λυτρωτικής περιόδου. Είναι η επιτακτική αναγκαιότητα για μια εκ νεόυ άνοδο με το οριστικό στόχο της απεριόριστης λύτρωσης από τη μορφή. Και για αυτό ο Θεός δεν θυμώνει αιώνια, αλλά η ευσπλαχνία του Θεού παίρνει τη θέση του θυμού Του. Βοηθά το πεσμένο ν’ανέβει και πάλι στα ύψη, ακόμα και αν αυτό θέλει πολύ χρόνο.

Η αγάπη και η ευσπλαχνία του Θεού είναι πιο ισχυρές από τη δικαιοσύνη του Θεού, παρόλο που αυτή ικανοποιείται μέσω των βασάνων της φυλάκισης. Ο Θεός δεν θυμώνει αιώνια, ενώ η αγάπη Του μένει αιώνια και είναι στραμμένη σε ό,τι εκπήγασε από τη δύναμή Του. Είναι επομένως το πνευματικό το προϊόν της αγάπης και της σοφίας Του και δεν μπορεί να εξαφανιστεί ποτέ. Μπορεί μάλιστα ο θυμός του Θεού να το  εξορίσει από το πρόσωπό Του για πολύ καιρό, αλλά πάντα ο Θεός θα γυρίσει και πάλι το προσωπό Του προς εκείνο, επειδή η αγάπη καταλαβαίνει και συγχωρεί τα πάντα.

Ό,τι αποστάτησε από τον Θεό είναι αδύνατο, και αυτή την αδυναμία λυπάται ο Θεός, αφού η φύση του Θεού είναι η πιο βαθιά αγάπη, και η αγάπη δεν μπορεί ποτέ να απομακρύνεται, αλλά βρίσκει την ευτυχία της μονάχα μέσα στην ένωση με αυτό που σαν σπίθα κάποτε απομονώθηκε από την αιώνια Φωτιά, από τον Θεό, Που είναι η Ίδια η Αγάπη. Η θέρμη της αγάπης Του αυξάνεται και καταλαμβάνει ό,τι Τον πλησιάζει και το κάνει το πιο μακάριο ον. Και όπου αυτό που κάποτε εκπορεύτηκε από Αυτόν βασανίζεται μέσα στη δυστυχία, εκεί αυξάνεται η αγάπη Του και πλησιάζει γεμάτη ευσπλαχνία το δυστυχισμένο. . .  Η αγάπη δεν καταδικάζει αιώνια, γιατί αυτό θα σήμαινε αιώνια απόσταση από τον Θεό, κάτι που δεν είναι ποτέ δυνατόν, διότι ο Θεός είναι η Ίδια η Αγάπη.

Η κατάσταση της ένωσης ωστόσο δεν μπορεί να γίνει όσο το πεσμένο οντώδες προβάλλει αντίσταση στον Θεό, γιατί η αγάπη δεν εξαναγκάζει ποτέ, αλλά προσπαθεί μονάχα να κάνει ευτυχισμένο το αγαπημένο της αντικείμενο. Τότε όμως το ον παραμένει δυστυχισμένο, και αυτή η κατάσταση, η οποία σημαίνει ταυτόχρονα απόσταση από τον Θεό, όπου το ον δεν αισθάνεται πια την αγάπη του Θεού, είναι κατά κάποιον τρόπο δικασμένη κατάσταση, κατάσταση εξορισμού, και επομένως μπορεί να πει κανείς ότι το όν „στέκεται μέσα στον θυμό του Θεού“, όπου πρέπει να στερηθεί κάθε ακτινοβολία αγάπης του Θεού από δικό του φταίξιμο.  

Το ότι ωστόσο αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να είναι μόνιμη κατάσταση, προκύπτει από το γεγονός ότι γίνονται ξανά και ξανά νέα δημιουργήματα και από το γεγονός ότι αυτά μαρτυρούν και πάλι την αγάπη του Θεού, η ευσπλαχνία του Οποίου τα προόρισε να γίνουν τόποι διαμονής για το ανυπότακτο σ’Εκείνον πνευματικό· από το γεγονός ότι μέσα σε αυτά τα δημιουργήματα εμφανίζεται και πάλι η δύναμη αγάπης του Θεού και δίνει στο οντώδες τη δυνατότητα να μειώσει την απόστασή του από τον Θεό και να συνδεθεί όλο και πιο έντονα με την πρωταρχική Δύναμη, για να ενωθεί εθελοντικά πλήρως μαζί Της μετά από ένα ατελείωτα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τότε η αγάπη του Θεού γίνεται όλο και πιο φανερή για το όν, όταν, ενσαρκωμένο ως άνθρωπος, μπορεί να καταλάβει την αγάπη και τη χάρη του Θεού. Και τότε μπορεί επίσης ν’αγαπήσει τον Θεό και να ψάξει με ελεύθερη θέληση την ένωση μαζί Του. Και έτσι θα γίνει μακάριο, αφού ό,τι έχει πιαστεί μια φορά από την αγάπη του Θεού, ό,τι δεν χρείαζεται πια να φοβάται τον θυμό του Θεού, θα μείνει για πάντα μέσα στη χάρη Του. Έχει αναφτεί στη φωτιά της αγάπης και έχει γίνει το ίδιο μια φλόγα. Η συγχώνευση με την αιώνια Αγάπη θα γίνει αναπόφευκτα, μόλις το ον παραδοθεί χωρίς αντίσταση, μόλις έχει μετουσιωθεί το ίδιο σε αγάπη. . .

                                                                                                                                             Αμήν

 

4104                13-8-1947

Το θέλημα του Θεού – η φωνή της καρδιάς. . .

Εσωτερική ορμή. . .

Σε σας, τους οποίους αγαπώ, γιατί επιδιώκετε να έρθετε κοντά Μου, θα βάλω στην καρδιά σας το αίσθημα του τι πρέπει να κάνετε και τι δεν πρέπει να κάνετε. Και αν Μου εμπιστεύεστε μέσα στην προσευχή, αν Μου παρουσιάζετε αυτό που σας βαραίνει και αυτό που σας συγκινεί, θα αντιληφθείτε ένα αίσθημα μέσα στην καρδιά σας, και τότε κάντε αυτό που σας λέει αυτό το αίσθημα, αυτό στο οποίο σας παρακινεί μια εσωτερική ορμή ή το οποίο επιθυμείτε, και θα είναι σωστό μπροστά στα μάτια Μου. Αν ζητάτε τη βοήθειά Μου μέσα στην προσευχή, δεν μπορείτε πια να αμαρτάνετε, αφού τότε δεν επιτρέπω πια να αμαρτάνετε. Αν Μου ζητάτε την προστασία Μου, σας την προσφέρω, και τότε μπορείτε με εμπιστοσύνη ν’αφεθείτε στη φωνή της καρδιάς, δηλαδή να κάνετε ό,τι επιθυμεί η καρδιά σας.

Είμαι ο Πατέρας σας, θέλω να έρθετε σε Μένα γεμάτοι εμπιστοσύνη, και θέλω πράγματι να σας προσφέρω όπως το κάνει ένας στοργικός πατέρας. Θέλω να σας δίνω ό,τι σας κάνει ευτυχισμένους, εφόσον δεν σας βλάπτει. Και αφού οι ίδιοι δεν μπορείτε να κρίνετε τι είναι καλό για σας ή βλαβερό για την ψυχή σας, ελάτε κοντά Μου, αφοσιωθείτε εντελώς σε Μένα, παρουσιάστε Μου τα δεινά σας, τα πνευματικά καθώς και τα επίγεια, και θέλω να σας απαντήσω, δηλαδή να βάλω το θέλημά Μου μέσα στην καρδιά σας, έτσι ώστε θα θέλετε το σωστό, το οποίο θα μπορέσετε τότε και να πραγματοποιήσετε.

Και έτσι μπορείτε να έρθετε σε Μένα με όλες τις μέριμνές σας και δεν θα μείνετε ποτέ χωρίς απάντηση, αφού αυτή θα τη βάλω στην καρδιά σας. Μόνο που πρέπει να προσέχετε τη φωνή της καρδιάς σας. Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε εσωτερική ορμή είναι πάντα η επιρροή δυνάμεων που θέλουν να σας καθορίσουν να κάνετε κάτι ή να μην το κάνετε. Οι δυνάμεις του σκοταδιού θέλουν να σας παρασύρουν στην αμαρτία, οι δυνάμεις του φωτός σε πράξεις που Μου είναι ευχάριστες. Αφήστε τις δυνάμεις του φωτός να σας επηρεάζουν, και τότε δεν μπορείτε ποτέ να αμαρτάνετε. Και σε αυτές τις δυνάμεις παραδίδεστε όταν ψάχνετε επαφή μαζί Μου μέσα στην προσευχή, όταν συνομιλείτε μαζί Μου και Με συμβουλεύεστε για όλα τα προβλήματά σας.

Και αγαπάω τα πλάσματά Μου και ο στόχος Μου είναι μονάχα το καλό της ψυχής τους. Και όπου αυτό δεν κινδυνεύει, τους παρέχω τα πάντα, και επίγειες χαρές, αν δεν εμποδίζουν την πνευματική επιδίωξη. Θέλω όμως πάντα να είμαι ο δάσκαλός σας. Θα πρέπει πάντα να Μου αφήσετε την απόφαση και να ρωτήσετε την καρδιά σας μετά από έντονη προσευχή, και αυτή θα σας οδηγήσει πράγματι σωστά. . .

                                                                                                                                                          Αμήν

 

4105                14-8-1947

Φιλαυτία. . .

Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. . .

Ο Θεός σας έδωσε εντολή να αγαπιέστε ο ένας τον άλλον, σας έδωσε μια εντολή την οποία πρέπει να εκπληρώνετε για να γίνεστε μακάριοι. Και αυτή η εντολή δεν απαιτεί τίποτε άλλο από αγάπη για Εκείνον και για τον πλησίον. . .  Ωστόσο, περιλαμβάνει ολόκληρη τη δουλειά πάνω στην ψυχή σας, την οποία θα πρέπει να μετουσιώσετε για να πετύχει τον βαθμό της τελειότητας, όσο ζείτε ακόμα στη γη. Ολόκληρη η σκέψη σας, η ομιλία σας και η πράξη σας θα πρέπει ν’ανταποκρίνονται σε αυτή την εντολή αγάπης. Αυτή πρέπει να εκφραστεί μέσα στην προθυμία σας να δίνετε και να προσφέρετε ευτυχία, μέσα στη βοήθειά σας, στην παρηγοριά σας, στη στήριξη και στην προστασία σας. . .  Πρέπει ο άνθρωπος να κάνει στον συνάνθρωπο αυτό που θα έκανε ευτυχισμένο τον ίδιο, εάν είχε ανάγκη βοήθεια στον ίδιο βαθμό.

Αγάπα τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου. . .  Και άρα ο Θεός παραχώρησε στον άνθρωπο έναν βαθμό φιλαυτίας, από τον οποίο μπορεί πάντα να κρίνει το κατά πόσον εκπληρώνει την εντολή της αγάπης για τον πλησίον. Αν η αγάπη του ανθρώπου για τον εαυτό του είναι μεγάλη, έχει και το καθήκον να προσφέρει αγάπη στον διπλανό του με αυξημένο βαθμό, εφόσον θέλει να εκπληρώσει το θέλημα του Θεού. Τότε επομένως πρέπει να ασκήσει περισσότερο την έμπρακτη αγάπη. . .  Αν η φιλαυτία είναι μειωμένη και ο άνθρωπος επιδιώκει να εκπληρώσει το θεϊκό θέλημα, η αγάπη για τον πλησίον θα ξεπεράσει τον βαθμό την φιλαυτίας, και αυτό θα είναι πιο εύκολο για τον άνθρωπο, αφού μπορεί εύκολα να αποχωριστεί επίγεια αγαθά και να τα δώσει στον συνάνθρωπο.

Πάντα όμως απαιτείται από σας τους ανθρώπους να ασκείτε την ανιδιοτελή αγάπη για τον πλησίον, και επομένως πρέπει να είστε ικανοί να παραιτείστε. Πρέπει να είστε ικανοί να κάνετε θυσίες για χάρη του συνανθρώπου τον οποίο θέλετε να κάνετε ευτυχισμένο. Και τόσο περισσότερο θα είστε ικανοί για τέτοια, όσο περισσότερη αγάπη νιώθετε για τον συνάνθρωπο. Για να ξυπνήσει όμως μέσα σας το αίσθημα της αγάπης για τον συνάνθρωπο, πρέπει να φανταστείτε ότι είστε όλοι παιδιά ενός Πατέρα, ότι ξεκινήσατε όλοι από την ίδια δύναμη και ότι δηλαδή είστε όλοι πλάσματα της αγάπης του Θεού. . .  Τότε θα μάθετε να θεωρείτε τον συνάνθρωπο αδελφό σας, θα νιώθετε αγάπη για αυτόν, θα θέλετε να τον βοηθήσετε όταν βρίσκεται σε ανάγκη. Και η προθυμία σας για βοήθεια θα σας κάνει ευτυχισμένους, αφού καθ’εαυτή προσφέρει ευτυχία και σας αποφέρει πνευματικές γνώσεις. . .

Αν δίνετε στον διπλανό σας αυτό που εσείς οι ίδιοι θεωρείτε ποθητό, σας δίνει και ο Θεός το δικό Του. . .  Σας δίνει την αλήθεια, σας δίνει φως και δύναμη και χάρη. . .  Σας κάνει ευτυχισμένους και σας προσφέρει επίσης μονάχα αγαθά που προέρχονται από τη βασιλεία Του, τα οποία δεν μπορούν να σας προσφερθούν από τον κόσμο. Ευλογεί ωστόσο και την επίγεια ιδιοκτησία σας, αυξάνοντας αυτά που θυσιάζετε, εάν είναι οφέλιμο για το καλό της ψυχής σας. Αν δηλαδή δίνετε αυτό που κατέχετε από αγάπη για τον πλησίον, δεν θα χρειάζεστε να στερηθείτε τα αναγκαία, αφού η αγάπη του Θεού σας δίνει με τον ίδιο τρόπο, όταν έχετε ανάγκη, και δεν δίνει πενιχρά στους δικούς Του, αλλά μοιράζει αμέτρητα τα δώρα Του. . .  εφόσον θυσιάζετε και εσείς, χωρίς να λογαριάσετε με φόβο το τι μπορείτε να στερηθείτε. Αν η αγάπη σάς ωθεί να δίνετε, δεν θα διστάζετε ή θα μοιράζετε πενιχρά, και επομένως θα σας χαρίζει άφθονα και η αιώνια Αγάπη.

Και αν δεν είστε ικανοί να αισθάνεστε αγάπη, πρέπει να εκπαιδεύσετε τον εαυτό σας στην ανιδιοτελή έμπρακτη αγάπη. Πρέπει να κοιτάξετε γύρω σας, και όπου βλέπετε ανάγκη να επέμβετε και να προσφέρετε συμπαράσταση. Έτσι είναι θέλημα του Θεού, και αυτό το θέλημα θα πρέπει να κάνετε δικό σας. Τότε η έμπρακτη αγάπη για τον πλησίον θα σας κάνει ευτυχισμένους με κάθε τρόπο. . . Θα ανάψετε μόνοι σας την αγάπη στο εσωτερικό σας, ώσπου να γίνει φωτεινή φλόγα που θα πιάσει τα πάντα που την πλησιάσει. Αφού η αγάπη είναι θεία, προέρχεται από τον Θεό και οδηγεί πίσω στον Θεό. Και για αυτό η εντολή της αγάπης για τον Θεό και για τον διπλανό είναι η ύψιστη εντολή, η οποία πρέπει να τηρείται στη γη καθώς και στον άλλο κόσμο για να ενωθεί ένα ον με την αιώνια Αγάπη και ν’αποκτήσει με αυτό τον τρόπο την αιώνια μακαριότητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4106                15 κ. 16-8-1947

Η διανομή των επίγειων αγαθών. . .

Το να πάρουν οι άνθρωποι προληπτικά μέτρα δεν είναι θέλημα του Θεού. . .

Όσον καιρό εσείς οι άνθρωποι δεν συμφωνείτε στις γνώμες σας, δεν συμφωνείτε ούτε στο πνεύμα, αφού η φωνή του πνεύματος λέει πάντα μονάχα την αλήθεια, δεν συγκρούονται ποτέ οι δηλώσεις του, δηλαδή αυτές είναι ίδιες για όλους τους ανθρώπους. Όποιος επομένως αφουγκράζεται τη φωνή του πνεύματος μπορεί να είναι πεπεισμένος ν’ακούσει την αλήθεια ως απάντηση σε ερωτήσεις που του έχει κάνει. Εγώ όμως δεν σας αρνιέμαι καμία απάντηση, αν Με ρωτάτε. Σας απαντάω μέσω του Πνεύματός Μου, εφόσον μπορεί να ενεργήσει μέσα σας. Σας απαντάω με τη μορφή καθαρών σκέψεων, αν δεν ακούτε τη φωνή του πνεύματος, ή και μέσω των υπηρετών Μου στη γη, τα δασκαλέματα των οποίων μπορείτε να δέχεστε με εμπιστοσύνη ως καθαρή, αυθεντική αλήθεια.

Ό,τι σας πλησιάζει με τη μορφή σκέψεων πρέπει επομένως να συμφωνεί με αυτά που σας μεταδίδουν οι αγγελιοφόροι Μου. Αλλιώς δεν είστε ακόμα φωτισμένοι, δηλαδή δεν ζητήσατε την απάντησή Μου, αλλά οι σκέψεις σας είναι μονάχα το αποτέλεσμα της λογικής σας. Αυτό πρέπει να ξεχωρίζετε, ότι μπορείτε μάλιστα να επεξεργάζεστε μια απάντηση σε πνευματικές ερωτήσεις που δεν έχει δικαίωμα για απόλυτη αλήθεια, αν Με αποκλείετε καθ’όσον δεν ζητήσατε την κρίση Μου πριν σχηματίσατε δική σας γνώμη.

Και για αυτό οι άνθρωποι θα έχουν πάντα διαφορετικές γνώμες, και τώρα αναρωτιόμαστε: Ποίος έχει φωτιστεί από το Πνεύμα Μου; Ποιο αποτέλεσμα είναι η καθαρή αλήθεια; Και στην περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει και πάλι μονάχα μια απάντηση: Κάντε σε Μένα τις ερωτήσεις και θα σας απαντήσω, για να έχετε σαφήνεια. . .  Μοιράζω τα δώρα Μου αμέτρητα, πάντοτε σκέφτοντας ωστόσο το πώς θα χρησιμοποιηθούν από τον δέκτη. . .  Μπορώ να δίνω, μπορώ να αρνιέμαι. Κάνω το πρώτο όπου το δώρο Μου αξιοποιείται σύμφωνα με το θέλημά Μου, το δεύτερο όπου δεν αναγνωρίζονται η αγάπη και η ενέργειά Μου και όπου για αυτό ο άνθρωπος δεν σέβεται το δώρο Μου. Μπορώ να μοιράζω λίγο ή και πολύ, και τα δύο εξαρτώνται από τον παραλήπτη και την απόλυτη πίστη του σε Μένα. . .

Επομένως ένας πιστός άνθρωπος παραλαμβάνει συνέχεια δώρα από Μένα και δεν χρειάζεται να στερείται, αφού Εγώ ο Ίδιος δεν εξαντλούμαι ποτέ, έχω δηλαδή πάντα έτοιμα δώρα που μπορώ να μοιράσω, ακόμα και αν αυτό φαίνεται αδύνατον από την επίγεια άποψη. Αφού είμαι μάλιστα ο Κύριος όλων των δημιουργημάτων και είμαι ελεύθερος να μοιράσω τους καρπούς των δημιουργημάτων όπως το κρίνω σωστό. Και μπορεί να έχει ο ένας, ενώ μένει με άδεια χέρια ο άλλος, και αυτό κατά τη διάρκεια επίγειας ανάγκης καθώς και κατά καιρούς επίγειας ευημερίας, αφού μονάχα Εγώ αποφασίζω για το μοίρασμα των επίγειων αγαθών. Και για αυτό πιστός άνθρωπος δεν χρειάζεται να παίρνει προληπτικά μέτρα, αφού είναι μονάχα δική Μου μέριμνα το τι θα πρέπει να διαθέσει ένας άνθρωπος. . .

Και αν παρατηρείτε τη διαφορετική διανομή των επίγειων αγαθών ανάμεσα στους συνανθρώπους σας, πρέπει να ομολογήσετε ότι αυτό δεν εξαρτάται μονάχα από τον άνθρωπο, αλλά κατά κάποιον τρόπο από τη μοίρα του καθένα, ότι ο άνθρωπος δεν είναι πάντα ικανός να δημιουργήσει τις συνθήκες ζωής του όπως τις επιθυμεί. Και στο κάτω κάτω πρέπει, αν έχετε πίστη, να θεωρείτε ότι αυτή η διανομή καθορίζεται από Μένα, ότι προσφέρω και καλές και κακές συνθήκες ζωής στους ανθρώπους, ανάλογα με το τι είναι ανάγκη για την ωρίμανση της ψυχής. Κατά τον ίδιο τρόπο είναι δικό Μου έργο η φροντίδα του κορμιού και γίνεται ανάλογα με τη δύναμη της πίστης. Και ο άνθρωπος που έχει μόνο λίγη πίστη δεν θα βασιστεί τόσο ακλόνητα στη βοήθειά Μου και θα στεναχωρηθεί για αυτό για το κορμί του, όπου θα μπορούσε μονάχα να Με παρακαλέσει με εμπιστοσύνη για να απαλλαχτεί από κάθε μέριμνα σχετικά με το σωματικό του καλό.

Μακροπρόθεσμα προληπτικά μέτρα δεν ανταποκρίνονται στο θέλημά Μου, αφού είναι στόχος Μου να αναπτύξω την ύψιστη δυνατή πίστη μέσα σας, και σπάνια εσείς οι άνθρωποι καταλαβαίνετε ότι σας συμπαραστέκομαι ολοφάνερα, ότι σας διατηρώ και καλύπτω όλες τις ανάγκες σας, συχνά μ’έναν τρόπο που ξεπερνά τα πλαίσια του φυσιολογικού, ακριβώς για να ενισχύσω με αυτό τον τρόπο την πίστη σας και να την κάνω τόσο δυνατή ώστε να μην έχετε πια καμία αμφιβολία για την εκπλήρωση των παρακλήσεών σας και ώστε ο άνθρωπος να μην χρειάζεται να ανησυχήσει για τη διατήρηση του κορμιού του, όσο ζει στη γη. Τέτοια δυνατή πίστη εγγυείται και την απεριόριστη φροντίδα από πλευράς Μου, ανάλογη μάλιστα με την πνευματική κατάσταση του κοινωνικού συνόλου, αλλά επίσης προσαρμοσμένη στις ανάγκες του μεμονωμένου ανθρώπου.

Πράγματι ξέρω τι έχουν ανάγκη οι άνθρωποι, και τους δικούς Μου, εκείνους που Με επιδιώκουν με ελεύθερη θέληση και Με αναγνωρίζουν ως τον προαιώνια Πατέρα τους, τους φροντίζω ιδιαίτερα, και θα επμοδίσω να χαθεί η πίστη τους. Και για αυτό συχνά αφαιρώ στους ανθρώπους αυτά που μάζεψαν με την πρόθεση να κάνουν πρόληψη για επερχόμενους καιρούς, γιατί αλλιώς χρειάζονται πολύ καιρό για να παραιτηθούν από τα πάντα με βαθιά πίστη και εμπιστοσύνη σε Μένα και να ζητήσουν και να περιμένουν τη βοήθειά Μου. Αφού θέλω να Με αναγνωρίσουν οι άνθρωποι, θέλω να τους είμαι Πατέρας Που τους φροντίζει ασταμάτητα. Και τα παιδιά Μου θα έπρεπε να έρθουν κοντά Μου με κάθε πρόβλημα, να εμπιστευτούν σε Μένα και να περιμένουν πιστά τη βοήθειά Μου. Και δεν θα πέσουν ποτέ πια σε κατάσταση ένδειας, αφού τους έδωσα την υπόσχεση: „Ψάξτε πρώτα να βρείτε τη βασιλεία του Θεού, και όλα τα άλλα θα σας περιέλθουν. . .“

                                                                                                                                              Αμήν

 

4110                24-8-1947

Επίγνωση της ευτέλειας του επίγειου. . .

Ζωή μετά το θάνατο. . .

Τι μπορεί να σας προσφέρει ακόμα η επίγεια ζωή όταν έχετε καταλάβει πως η ζωή στο πνευματικό βασίλειο είναι κατά πολύ πιο πολύτιμη, πως είναι η πραγματική ζωή, στην οποία μονάχα προηγείται μια προκατασκευαστική περίοδος. . .  η ζωή της ψυχής στην ενσάρκωση ως άνθρωπος. . .  Και όταν αυτή η προκατασκευαστική περίοδος πλησιάζει το τέλος της, πρέπει η κάθε σκέψη να στραφεί στη ζωή μετά, πρέπει ο άνθρωπος να περιμένει με λαχτάρα αυτή τη ζωή μετά, επειδή αυτή αντικαθιστά τη ζωή μέσα στο τελευταίο περίβλημα και η ψυχή μπαίνει ως ελεύθερο πνεύμα μέσα σε σφαίρες που την αγγίζουν πολύ ευχάριστα, εφόσον μονάχα η ψυχή έχει πετύχει ένα συγκεκριμένο βαθμό ωριμότητας.

Όλα τα επίγεια πρέπει ενόψει τέτοιας επίγνωσης να χάσουν τη γοητεία τους και κάθε μέρα πρέπει να θεωρηθεί μονάχα ενδιάμεση στάση. Και συνεπώς η γνώση για το κοντινό τέλος δεν μπορεί να φοβίζει τον άνρθωπο, αφού αν έχει πνευματικές γνώσεις, ξέρει και για το αίτιο και το σκοπό του τέλους, και αυτές οι γνώσεις μόνο συμβάλλουν στην όλο και πιο γρήγορη αποδέσμευσή του από όλα όσα ανήκουν στη γη. . .

Πρέπει ο άνθρωπος να ηρεμήσει στο εσωτερικό του, πρέπει να συγκεντρωθεί μονάχα στις πνευματικές γνώσεις. Πρέπει να επιδιώκει να αποφύγει κάθε πειρασμό και ν’αφοσιωθεί εντελώς στον Θεό, για να πιαστεί από την αγάπη Του. Και τότε θα ζήσει μονάχα μέσα στον Θεό και η πορεία της ζώης του δεν θα είναι μάταιη. Είναι ωστόσο η γνώση για την αιώνια αλήθεια ένα δώρο χάρης το οποίο μπορεί και πρέπει ν’αποκτήσει μόνος του ο άνθρωπος μέσω ανιδιοτελούς αγάπης για τον πλησίον. Αυτή όμως είναι πάντα υπερνίκηση της φιλαυτίας και επομένως μια παραίτηση με ελεύθερη θέληση από τις επίγειες χαρές και απολαύσεις. . .

Κατά συνέπεια πρέπει ο άνθρωπος πρώτα να παραδώσει κάτι πριν μπορέσει να παραλάβει. Δεν πρέπει να θεωρεί ποθητή τη γη με τις γοητείες της, αλλά πρέπει να μάθει να την παραφρονήσει. Τότε μόνο παραιτείται από όσα είναι ακόμα πολύτιμα στους συνανθρώπους. Τα δίνει στους διπλανούς που έχουν ανάγκη και παραλαμβάνει για αντάλλαγμα κάτι καθαρά πνευματικό. . .  του ανοίγονται οι σφαίρες του φωτός και ακτινοβολούν αυτό το φως μέσα στην καρδιά του, η οποία τότε αποδεσμεύεται όλο και περισσότερο από τα επίγεια και τα αλλάζει με πνευματικές γνώσεις, οι οποίες τον παρακινούν να επιδιώξει συνειδητά την πνευματική ζωή. Το τέλος δεν θα ξαφνιάσει τέτοιους ανθρώπους, αφού μέσω των γνώσεων στέκονται μέσα σε βαθιά πίστη και μέσω της πίστης και πάλι μέσα στις γνώσεις για το αιώνιο σωτήριο σχέδιο του Θεού, για το νόημα και το σκοπό της επίγειας ζωής και για την ευτέλεια της γήινης ύλης. Ζουν συνειδητά και μαζί με τον Θεό και θ’αλλάξουν χαρούμενα τη ζωή τους με την αιώνια μακαριότητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4113                28-8-1947

Ο Θεός είναι δάσκαλος και μέσω από μεσολαβητές. . .

Ό,τι παραλαμβάνετε από Μένα δεν είναι μονάχα για το μεμονωμένο άνθρωπο, μονάχα για τον παραλήπτη, αλλά ο καθένας που μέσω εκείνου ακούει ή διαβάζει το λόγο Μου είναι κάτα κάποιον τρόπο ο μαθητής Μου, τον οποίο διδάσκω Εγώ ο Ίδιος. Το ότι η ικανότητα να παραλάβει κανείς το λόγο Μου είναι διαφορετική και συχνά δεν την έχει ο άνθρωπος καθόλου δεν δίνει δικαίωμα να υποθέσει κανείς ότι στον άνθρωπο δεν προσφέρεται η δυνατότητα να διεισδύσει μέσα στην αλήθεια· καθώς και αντίθετα, άλλος άνθρωπος δεν γίνεται σοφός, δηλαδή γεμίζει με πνευματικές γνώσεις, γιατί έχει άμεση επαφή μαζί Μου. Αποφασιστικός είναι μονάχα η θέληση του ανθρώπου να διεισδύσει στην αλήθεια καθώς και ο τρόπος ζωής με ανιδιοτελή αγάπη για τον πλησίον.

Επομένως απαντάω σε κάθε άνθρωπο, αν επιθυμεί την απάντησή Μου. . .  Πρώτα μέσω μετάδοσης του λόγου Μου στους υπηρετές Μου στη γη, στους οποίους πέρα από την ικανότητά τους ν’ακούν το λόγο Μου μέσα στην καρδιά τους και να το καταγράφουν δίνω και την ικανότητα να καταλαβαίνουν και να αξιοποιούν τα πάντα σωστά, δηλαδή να μιλούν για αυτά ελεύθερα και με ευφράδια. Συνεπώς έχει διδαχτεί επίσης από Μένα όποιος παίρνει το λόγο Μου μέσω μεσολαβητή, αφού θα το καταλάβει ως ο λόγος Μου.

Στην περίπτωση ωστόσο που ο λόγος Μου έχει χάσει μέσω συχνών μεταδόσεων την αγνότητά του, και ο άνθρωπος που επιθυμεί την αλήθεια δεν θα είναι πια πλήρως πεπεισμένος, αλλά θα θελήσει να προβάλει αντιρρήσεις, τις οποίες θα μπορέσουν να του διαψεύσουν μονάχα οι πνευματικά αφυπνισμένοι Μου μαθητές. Η καθαρή αλήθεια θα πείσει πάντα έναν άνθρωπο που διδάσκεται από το Πνεύμα Μου. Πού θα ήταν η αγάπη, η σοφία και η δύναμή Μου, αν δεν ήθελα να παρέχω την αλήθεια σ’έναν άνθρωπο που τη λαχταρά με σοβαρότητα; Τι σχέση θα είχα με σας, τα παιδιά Μου, αν σας άφηνα χωρίς βοήθεια στο έλεος του αντιπάλου Μου;

Απαιτώ μονάχα τη θέλησή σας, να στραφεί προς το μέρος Μου με πλήρη σοβαρότητα. . .  να καταλάβετε εσωτερικά πόσο ανήξεροι και ατελείς είστε και για αυτό να Μου ζητήσετε να σας οδηγήσω στην επίγνωση της καθαρής αλήθειας. Αν εκφράζετε με αυτό τον τρόπο τη θέλησή σας, θα αποκτήσετε αναπόφευκτα την αλήθεια. Οι λιγότεροι άνθρωποι ωστόσο βρίσκουν τέτοια θέληση, και όμως δεν μπορώ παρά τη θέλησή τους να τους επηρεάσω έτσι ώστε να σκεφτούν σωστά, επειδή και ο αντίπαλός Μου τους επηρεάζει και εκείνοι έχουν παραχωρήσει την ελεύθερη θέλησή τους σ’αυτόν.

Άρα πρέπει ο άνθρωπος πρώτα να τον αποχρωιστεί εθελοντικά πριν μπορέσω να επενεργήσω πάνω του με τη δύναμη της χάρης Μου. . .  Τότε όμως είμαι μόνο προσηλωμένος να κάνω εύκολο στον άνρθωπο την κατανόηση της πλάνης, γιατί αυτή (= η πλάνη· σημείωση της μεταφράστριας) είναι το πιο μεγάλο εμπόδιο στο να πετύχει ο άνθρωπος την ωριμότητα της ψυχής του. Ό,τι προέρχεται από τον αντίπαλό Μου με πρόθεση να Μ’εκτοπίσει δεν μπορεί ποτέ να ανεχτώ, αλλά πρέπει να καταπολεμηθεί με επιμονή και υπομονή. Και για αυτό δεν θα θριαμβεύσει ποτέ ο αντίπαλός Μου όπου υπάρχει μονάχα η παραμικρή θέληση για την αλήθεια. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4115                31-8 κ. 1-9-1947

„Πάρτε και φάτε. . .

αυτά είναι η σάρκα Μου και το αίμα Μου. . .“

Στους δικούς Μου φωνάζω: Ετοιμαστείτε και περιμένετε να σας φωνάξω σε λίγο για να ξεκινήσετε τη δουλειά σας για την οποία σας προσέλαβα. Οι μέρες είναι μετρημένες και σας έχουν μείνει μόνο λίγες. Και τότε θα μπορέσετε να πειστείτε για την αλήθεια του λόγου Μου και θα ενισχυθεί η πίστη σας. Μέχρι τότε όμως θα είστε εκτεθειμένοι ακόμα σε πολλές πιέσεις, οι οποίες θα έρθουν εν μέρει από έξω, εν μέρει από το εσωτερικό σας, για να συνδεθείτε όλο και πιο έντονα μαζί Μου και να μπορέσω να σας γεμίσω δύναμη, η οποία θα σας κάνει ινανούς να προβάλετε αντίσταση σε όλα τα εμπόδια και να γίνεστε πρόθυμοι εργάτες για Μένα.

Σας πιέζω συνέχεια να δουλεύετε έντονα πάνω στην ψυχή σας, γιατί ξέρω πόσο αναγκαίο είναι για σας να μην γίνεστε χλιαροί. Είμαι ο Ίδιος κοντά σας και οδηγώ τις σκέψεις σας ξανά και ξανά στο πνευματικό βασίλειο. Σας παροτρύνω να επιδιώξετε να συνάψετε επαφή με εκείνο και σας στέλνω αγγελιοφόρους, οι οποίοι, έρχοντας από το φωτεινό βασίλειο, σας διδάσκουν συνέχεια ανάλογα με την ικανότητά σας να καταλαβαίνετε. Και Εγώ ο Ίδιος σας ενημερώνω για ό,τι θέλετε. Δεν θέλω να βασανιστείτε με αμφιβολίες, επομένως θέλω να τις διώξω μέσω διοχέτευσης της καθαρής αλήθειας. Κια όταν έχετε διαφωτιστεί και είστε οι ίδιοι πεπεισμένοι να κατέχετε την αλήθεια, θα σας είναι εύκολο να δουλέψετε για Μένα, αφού τότε θα υποστηρίξετε αυτό που διδάσκω μέσω του Πνεύματός Μου στο εσωτερικό του ανθρώπου.

Και το Πνεύμα Μου μιλά μέσα σας, έτσι όπως θα μιλούσα σε σας αν ήμουν ανάμεσά σας. Και επομένως μπορείτε ανά πάσα στιγμή να Με ρωτήσετε και θα πάρετε τη σωστή απάντηση. Αφού μόλις ακούσετε το κάλεσμά Μου, θα πρέπει να αναβάλετε την επίγεια σας δουλειά και να κάνετε πρώτα αυτό που θα σας ζητήσω μέσω της εσωτερικής φωνής. Και πρώτα θέλω να σας απαλλάξω από κάθε αμφιβολία που σας βαραίνει ακόμα και την οποία θα έπρεπε να αποβάλετε. Θέλω ν’απαντήσω στις ερωτήσεις σας, ακόμα και αν δεν τις προφέρετε φωναχτά. Αφού ξέρω για όλες τις πιο κρυφές σας σκέψεις, για τη δύναμη της θέλησης και της πίστης σας.

Πιστέψτε πρώτα το λόγο Μου, ο οποίος σας προσφέρεται από πάνω. Αυτός ο λόγος προέρχεται απευθείας από Μένα, ή σας διοχετεύεται από φωτεινά όντα, τα οποία εκτελούν μονάχα το θέλημά Μου και σας διδάσκουν έτσι όπως είναι εντολή Μου. Με τον ίδιο τρόπο δίδασκε και ο άνθρωπος Ιησούς στη γη, αφού ήταν και αυτός φωτεινό ον, και μιλούσε στη θέση Μου στους ανθρώπους, δηλαδή επίσης όπως ήταν θέλημά Μου. Ήταν επομένως ο λόγος Του ο ίδιος λόγος που προερχόταν από Μένα, και έτσι μπόρεσε δίκαια να πει: „Όποιος ακούει Εμένα, ακούει τον Πατέρα, αφού ο Πατέρας και Εγώ είμαστε ένας. . .“

Η φωνή Μου ηχούσε στο εσωτερικό Του, η δύναμή Μου ενεργούσε μέσα Του, και το Πνεύμα Μου κατοικούσε πλήρως μέσα στον άνθρωπο Ιησού, ο Οποίος, διαποτισμένος από την ακτινοβολία Μου, ήταν πλήρως ενωμένος μαζί Μου. Και αυτή η πλήρης ένωση ήταν το αποτέλεσμα μιας παραδειγματικής ζωής με αγάπη, μιας ζωής με ανιδιοτελή αγάπη για τον πλησίον, όπως τη ζητώ από όλους τους ανθρώπους που θέλουν να γίνουν τέλειοι. Επομένως μια ζωή με αγάπη έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη ένωση μαζί Μου και αυτή και πάλι τη μετάδοση του λόγου Μου, την ακτινοβολία του Εαυτού Μου. . .  Εγώ είμαι ο λόγος, άρα ο λόγος είναι ο Θεός. . .  Η παραλαβή και η υποδοχή του λόγου Μου είναι πνευματική διατροφή. . .  είναι το ψωμί του ουρανού που προσφέρεται από Εμένα τον Ίδιο σ’εκείνον που το λαχταρά. Και όταν προσφέρω στους ανθρώπους το ψωμί του ουρανού, λέω: „Πάρτε και φάτε, αυτό είναι η σάρκα Μου και το αίμα Μου“, αφού είμαι Εγώ ο Ίδιος ο λόγος. . .  Σάρκα και αίμα με την πνευματική έννοια. . .

Με την αφορμή ενός σωματικού γεύματος, του Μυστικού Δείπνου μαζί με τους μαθητές Μου, προσπάθησα να τους κάνω κατανοητή την πνευματική διατροφή. Ήθελα να τους παρακινήσω να παραλάβουν συχνά πνευματική τροφή, ν’απολαύσουν τη σάρκα Μου και το αίμα Μου στη μνήμη Μου, γιατί τότε μπορούσαν πάντα να ενωθούν μαζί Μου και να είναι γεμάτοι δύναμη. Το ότι έφαγα το γήινο ψωμί και ήπια το φυσιολογικό κρασί μαζί με τους μαθητές Μου δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία, αφού οι μαθητές Μου Με κατάλαβαν, γιατί το πνεύμα τους είχε αφυπνιστεί, γιατί ζούσαν μέσα στην αγάπη και επομένως είχαν και κατανόηση για την εικονική Μου σύγκριση.

Επιπλέον έπρεπε να Με πάρουν για παράδειγμα. . .  να μοιράσουν απ’όλα τα αγαθά στους συνανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. . .  να τους ταΐσουν σωματικά και πνευματικά, και σύνδεσα με αυτό την υπόσχεση να τους δώσω Εμένα τον Ίδιο. . .  Θα έπρεπε να πετύχουν την πλήρη ένωση μαζί Μου μέσω μοιράσματος όλων όσων κατείχαν και έλειπαν στον πλησίον, για να παραλάβουν τότε το λόγο Μου, μέσω του οποίου φανερώνομαι σε όλους όσους είναι ενωμένοι μαζί Μου μέσω έμπρακτης αγάπης.

Το να δημιουργήσουν οι άνθρωποι από τα λόγια Μου μια τελετή που πρέπει να θεωρηθεί καθαρά εξωτερική, η οποία έχει δικαίωμα να γίνει σύμφωνη με το νόημα μόνο τότε που ο άνθρωπος έχει εξασφαλίσει για τον εαυτό του την παρουσία Μου μέσω ζωής στην αγάπη, δεν το εμπόδισα, όπως δεν θα το κάνω ποτέ για να μην περικόψω την ελευθερία βούλησης. Αλλά δίνω συνέχεια στους ανθρώπους τη σωστή εξήγηση μέσω ανθρώπων που έχουν φωτιστεί πνευματικά και που έχουν τη σωστή κατανόηση για τα λόγια Μου και τα μεταδίδουν. Χωρίς αυτό ωστόσο εκτελούν μονάχα μια τυπικότητα που είναι καθ’εαυτήν χωρίς σημασία και κερδίζει αξία μόνο τότε που οι άνθρωποι προσέχουν το πνευματικό νόημα, που παραλαμβάνουν το λόγο Μου με πείνα και με δίψα, που αφήνουν να τους ταΐσω με το ψωμί του ουρανού, με τη σάρκα Μου και με το αίμα Μου, για να είναι και να μείνουν αιώνια ενωμένοι μαζί Μου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4118                8-9-1947                    

Επίδραση των φωτεινών όντων πάνω στη μοίρα. . .

Αλήθεια του θεϊκού λόγου. . .

Όλα τα μηνύματα ξεκινούν από Μένα, αν μετά από έντονη προσευχή ακούγονται ως φωνή του πνεύματος. Θα ήταν δηλαδή παράλογο να υποθέσει κανείς ότι θα μπορούσα ν’αντιλέξω στον εαυτό Μου ποτέ, και για αυτό θα έπρεπε να δοθεί σημασία στη κάθε μήνυμα, και έτσι το νόημά του θα είναι πιο εύκολα κατανοητό. . .  Βάζω στην πλευρά σας πνευματικούς υπευθύνους και δίνω σ’εκείνους και το δικαίωμα να επιδράσουν πάνω στην επίγεια σας ζωή με τον τρόπο να σας οδηγούν στους επίγειους σας δρόμους, να οδηγούν και δημιουργούν τη μοίρα σας σύμφωνα με το θέλημά Μου. Και επομένως η επίγεια σας ζωή θα πάρει τη μορφή που θα είναι οφέλιμη για την ωρίμανση της ψυχής σας.

Μάλλον δεν μπορεί να γίνει λόγος για απεριόριστη εκπλήρωση στη γη, γιατί τότε η ωρίμανση θα αμφισβητόταν. Πρέπει αντίθετα να γίνουν συνεχείς αγώνες, μέσω των οποίων μπορεί να ωριμάσει ο άνθρωπος που επιδιώκει με σοβαρότητα την πνευματική του άνοδο. Μόλις ωστόσο την επιδιώκει  και δεν υπάρχει πια ο κίνδυνος να χαθεί ο άνθρωπος και πάλι στον κόσμο, οι πνευματικοί υπεύθυνοι λαμβάνουν υπόψη τους και τις επίγειες επιθυμίες του ανθρώπου, γιατί έτσι είναι θέλημά Μου. Και η πνευματική ανάπτυξη είναι εγγυημένη και σε τέτοια περίπτωση, παρόλο που επίγεια ευτυχία συμφωνεί με μια πνευματική δουλειά. Τότε όμως είναι το θέλημά Μου, το οποίο εκτελούν οι πνευματικοί υπεύθυνοι, και τότε ο άνθρωπος μπορεί ν’απολαύσει ήσυχα την επίγεια του ευτυχία. Δεν θα του επιφέρει κανένα πνευματικό μειονέκτιμα, εφόσον η προσευχή του ανθρώπου είναι πάντοτε: Πατέρα, ας γίνει το θέλημά Σου. . .

Μια υπερβολική λαχτάρα μπορεί μάλιστα να επηρεάσει την πνευματική δουλειά του ανθρώπου, με τον τρόπο ώστε την εκτελεί με λιγότερη ένταση. Αλλά τότε οι πνευματικοί υπεύθυνοι είναι δραστήριοι ανάλογα για να περιορίσουν τη λαχτάρα, δηλαδή οργανώνουν ανάλογα τη ζωή του ανθρώπου και τον καθορίζουν να παραιτηθεί. Δεν το κάνουν όμως ποτέ αναγξαστικά, αλλά μονάχα μέσω επιρροής πάνω στις σκέψεις του ανθρώπου, για να τον αποτρέψουν από την υπερβολική λαχτάρα και να τον παραγεμίσουν ξανά με τα δώρα της χάρης Μου, εφόσον ο άνθρωπος είναι αφοσιωμένος στο θέλημά Μου.

Αλλά αγαπώ πολύ ένα παιδί που κάνει προσπάθειες να φτάσει κοντά Μου και το φροντίζω ασταμάτητα μέχρι το τέλος. . .  Και εισακούω κάθε παράκλησή του, λαμβάνω υπόψη Μου όλες τις επιθυμίες του και του χαρίζω ήδη στη γη ευτυχία και χαρά, αν μονάχα Με ζητά και δεν Με αποκλείει από τη λαχτάρα του, αν Με πλησιάζει με αγάπη και Μου παρουσιάζει κάθε παράκληση με εμπιστοσύνη. Αφού η αγάπη Μου είναι πάντα έτοιμη να δίνει και δημιουργεί για τους δικούς Μου μια κατάσταση μακαριότητας και ειρήνης ήδη στη γη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4125                16-9-1947

Η τελευταία Κρίση. . .

Πνευματοποίηση της γης. . .

Μια αυστηρή Κρίση θα γίνει στο τέλος των καιρών, δηλαδή θα έρθει μια εποχή όπου η ποιότητα της γης δεν θα μπορέσει πια να ονομαστεί γήινη ύλη, αλλά όπου όλες οι ουσίες θα έχουν πνευματοποιηθεί, δηλαδή όπου και η γη θα έχει γίνει μια μάλλον πνευματική δημιουργία, όπως υπάρχουν ατελείωτα πολλές στο σύμπαν, οι οποίες ωστόσο είναι η καθεμιά μια σχολή του πνεύματος. Και τέτοια σχολή του πνεύματος θα μείνει και η γη, μόνο που τα δημιουργήματά της καθώς και οι κάτοικοί της θα μπορέσουν να ονομαστούν πνευματοποιημένα και που η ζωή των πλασμάτων θα διαδραματιστεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες και επίσης το καθήκον τους δεν θα μπορέσει να συγκριθεί με το τωρινό. Τέτοια εποχή θα πρέπει να περάσει και η σημερινή γη μετά από ατελείωτα μεγάλο χρονικό διάστημα, και για εκείνη την εποχή μίλησε ο Ιησούς στους ακροατές Του στη γη.

Κάθε υλική δημιουργία περνά από τέτοια εξελιχτική πορεία, δηλαδή είναι στην αρχή μονάχα δικασμένη ύλη και ανεβαίνει μέσα σε ατελείωτα μεγάλο χρονικό διάστημα, μέσα σε αιωνιότητες τις οποίες δεν μπορούν ποτέ να καταλάβουν οι άνθρωποι, σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο. Πνευματοποιείται όλο και περισσότερο και πρέπει να θεωρηθεί στο τέλος καθαρά πνευματική δημιουργία. Αλλά αυτά τα χρονικά διαστήματα είναι αμέτρητα μεγάλα, αφού πρώτα πρέπει κάθε φυλακισμένο πνευματικό στοιχείο να διανύσει το επίγειο υλικό δρόμο, για να έχει μετά ξεπεραστεί η ύλη τελείως.

Και επομένως και τώρα θα περάσει ακόμα ατελείωτος καιρός ώσπου να έχει γίνει η πλήρης πνευματοποίηση της γης. Και αυτό το διάστημα μέχρι τότε περιλαμβάνεται και πάλι από μεμονωμένες εξελιχτικές φάσεις, που η καθεμιά πρέπει να θεωρηθεί μια αιωνιότητα από τους ακόμα ανήξερους ανθρώπους, επειδή πολλές γενιές πρέπει να φτάσουν στην ωριμότητά τους μέσα σε μια τέτοια φάση, για να πετύχουν τον συγκεκριμένο βαθμό ωριμότητας που θα εισοδυναμήσει με την πνευματοποίηση πάνω στη γη. Η κάθε φάση αρχίζει από ανθρώπους υψηλής πνευματικής ωριμότητας και τελειώνει με ανθρώπους η τάση των οποίων προς τα κάτω είναι τόσο δυνατή ώστε πραγματοποιείται, ώστε δηλαδή εκείνοι δένονται ξανά μέσα σε δημιουργήματα της επόμενης νέας γης. Ατελείωτα μεγάλα για την ανθρώπινη αντίληψη είναι μεν και αυτές οι εξελικτικές φάσεις, ωστόσο έχουν πάντα κάποτε ένα τέλος, και ξανά και ξανά μια εξελιχτική εποχή αρχίζει εκ νέου.

Στο τέλος των καιρών ωστόσο, η πνευματοποίηση της κάποτε υλικής δημιουργίας θα γίνει όλο και πιο γρήγρορα, και η δοκιμασίες της θέλησης, στις οποίες ανήκει η κάθε περίοδος, θα μπορέσουν να έχουν όλο και λιγότερη σημασία, γιατί τότε όλα τα πλάσματα θα έχουν το ίδιο στόχο. . .  θα ζητήσουν όλα να δουν το πρόσωπο του Θεού και θα επιδιώξουν για αυτό όλο και πιο έντονα να φτάσουν κοντά στον Θεό. Ή η αντίπαλη δύναμη θα τους έχει απομακρύνει από τον Θεό ήδη πάρα πολύ για να βρουν ακόμα το δρόμο πίσω σ‘Εκείνον. Και για αυτό αυτά τα πλάσματα θα πρέπει αργότερα στις πνευματικές δημιουργίες να μείνουν και ως πνεύματα σ’εκείνους τους τόπους οι οποίοι θα τα προσελκύσουν. Και αυτό είναι η πιο σκληρή τιμωρία που μπορεί να πλήττει το πνευματικό που είναι ανυπότακτο στον Θεό, αφού πρόκειται για κατάσταση πλήρους τύφλωσης, κατάσταση δουλείας, όπου το ον πρέπει να υπηρετήσει παρά τη θέλησή του, όπου ωστόσο δεν υπάρχει για τον άνθρωπο διαφορετικός δρόμος απ’ό,τι η συνεχής υπηρέτηση ώσπου να παραιτηθεί από την αντίστασή του. Είναι αυτός και θεϊκός νόμος ότι κάθε γεγονός διαδραματίζεται μέσα στα μικρά πράγματα και επαναλαμβάνεται τότε σε ατελείωτα  πολλαπλή παραλλαγή. . .

Ο Ιησούς προέβλεψε το τέλος εκείνης της εποχής. Εσείς οι άνρθωποι όμως μπορείτε να ρίχνετε τι ματιά σας μονάχα σε καιρούς όπου προορίζονται γεγονότα και πράγματα που είναι ανθρώπινα δυνατά. . .  Όλοι σας περιμένετε μόνο μια τελευταία Κρίση. . .  Αυτή ωστόσο θα επαναληφθεί ξανά και ξανά, όσον καιρό τελειώσουν λυτρωτικές εποχές σύμφωνα με το θεϊκό θέλημα. . .  Κάθε κρίση τελειώνει με την καταδίκη εκείνων που ανήκουν στον αντίπαλο και με την υποδοχή στις φωτεινές σφαίρες εκείνων που μένουν πιστοί στον Θεό ακόμα και μέσα στα πιο μεγάλα δεινά. Και έτσι και η τελευταία κρίση θα επιφέρει μια πλήρη καταστροφή όσων είναι ακόμα υλικά. Θα δημιουργηθεί όμως μια εντελώς νέα γη, αλλά μονάχα μετά από τόσο ατελείωτο χρονικό διάστημα ώστε δεν είναι ανάγκη ν’αναφερθεί, για να μην νιώσουν τώρα σίγουροι οι άνθρωποι και για να μην τους δοθεί η υπόσχεση μιας νέας εξελιχτικής περιόδου όπου κατά τη γνώμη τους θα μπορέσουν να καλύψουν ό,τι παρέλειψαν τώρα.

Αναπόφευκτα σύντομα θα έρθει η Κρίση που χωρίζει τη μια λυτρωτική περίοδο από την επόμενη. . .  Αυτό θα πρέπει να ανακοινώσουν οι ενορατικοί και οι προφήτες τους οποίους διόρισε ο Θεός για αυτό το καθήκον, τους οποίους ενημερώνει ο Ίδιος μέσω του Πνεύματός Του. Αφού είναι ανάγκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα να συνειδητοποιήσει το κοντινό τέλος, ν’λλάξει τον τρόπο ζωής της και να δουλέψουν οι άνθρωποι πάνω στην ψυχή τους, αφού δεν θα έχει πια μεγάλη διάρκεια ο καιρός που θα μείνει ακόμα στην ανθρωπότητα ως δώρο χάρης. . .  Σε λίγο θα έχει έρθει η τελευταία ώρα και μαζί της η Κρίση που θα προκαλέσει τον οριστικό χωρισμό του καθαρού από το ακάθαρτο. . .

[Το κείμενο αυτού του μηνύματος είναι ασαφές από την άποψη της γραμματικής και για αυτό δύσκολα κατανοητό και στο γερμανικό πρωτότυπο. Για αυτό ήταν δύσκολη και η μετάφραση. Προσπάθησα, όπως πάντα, να μείνω όσο πιο κοντά γινόταν στο πρωτότυπο κείμενο και να μην κάνω ερμηνείες για χάρη της κατανόησης· σημείωση της μεταφράστριας]

 

                                                                                                                                              Αμήν

4131                28 κ. 29-9-1947

Δικαιοσύνη. . .

Ισότητα. . .

Ανταπόδοση της αγάπης. . .

Και η αίσθηση της δικαιοσύνης υπόκειται σ’ένα νόμο. Είναι δυνατή μάλιστα μια πολλαπλή αύξηση, ωστόσο υπάρχει και περιορισμός σε περιπτώσεις όπου πρόκειται για ισότητα. Αφού πρέπει κανείς πάντοτε να λαμβάνει υπόψη του ότι το να δίνει κανείς καθώς και το να λαμβάνει κανείς υπόκεινται πρώτα στο νόμο της αγάπης. Η επιθυμία να δίνει κανείς ορίζεται από την αγάπη, δηλαδή πρέπει η αγάπη να είναι η κινητήρια δύναμη της επιθυμίας του ανθρώπου να δίνει. Και έτσι κάθε δώρο πρέπει να ξυπνά αγάπη μέσα στον παραλήπτη. Αφού η αγάπη είναι η πρωταρχική ουσία όσων είναι ορατά στον άνθρωπο, όπως πρέπει αυτή και να εισρέει ασταμάτητα σε όλα τα έργα της δημιουργίας για να διατηρηθούν αυτά. Και για αυτό είναι ανάγκη η δύναμη της αγάπης για να προκαλέσει ένα δώρο και πάλι αγάπη και να αυξηθεί με αυτό τον τρόπο η δύναμη μέσα στον εαυτό της.

Η πράξη του να δίνει κανείς αποδεικνύει την αγάπη. Η παραλαβή ωστόσο μπορεί να γίνει και χωρίς αγάπη, θα μείνει όμως τότε χωρίς αποτέλεσμα, εκτός εάν ο παραλήπτης συμμετέχει από μόνος του σε πνευματικά δώρα που προέρχονται από πάνω και οδηγούν και πάλι απάνω. Γήινα δώρα μπορούν να έχουν μονάχα γήινο αποτέλεσμα, δηλαδή ο άνθρωπος που δίνει πρέπει να υπολογίσει ότι θα δεχτεί μάλιστα το δώρο του ο παραλήπτης, αλλά ότι θα το θεωρήσει αυτός αυτονόητο, και ότι για αυτό το λόγο το δώρο δεν θα ξυπνήσει καμία ανταπόδοση της αγάπης, κάτι που θα έπρεπε να θεωρηθεί πνευματική αποτυχία. Τότε μονάχα η θέληση του δότη έχει σημασία, όχι όμως η πράξη καθ’εαυτή.

[Το νόημα των τελευταίων δύο παραγράφων είναι ασαφές και στο πρωτότυπο γερμανικό κείμενο· σημείωση της μεταφράστριας]

Πάντοτε είναι αποφασιστικός ο βαθμός της αγάπης που ωθεί έναν άνθρωπο στο να δώσει, και για αυτό δεν μπορούμε να γενικεύσουμε την πράξη του να δίνει κανείς, αφού ο βαθμός της αγάπης δεν είναι πάντα και για όλους τους ανθρώπους ίδιος. Πρέπει μάλλον ο άνθρωπος να ασκήσει αυστηρή αυτοκριτική, αλλιώς θεωρεί αγάπη πράξεις που είναι μονάχα αποτέλεσμα της εκπαίδευσης ή συνήθειων, που δεν έχουν ως κινητήρια δύναμη την αγάπη για τον συνάνθρωπο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και τέτοια συμπεριφορά των ανθρώπων είναι αξιέπαινη και δεν θα έπρεπε για αυτό να τη σταματήσει κανείς. Αλλά κάθε πράξη που βασίζεται στην αγάπη έχει αιώνια αξία, αφού το αποτέλεσμά της είναι η αυξημένη ωριμότητα της ψυχής. Πράξεις της αγάπης αυξάνουν την πνευματική κατάσταση της ανθρωπότητας στη γη· πράξεις της δικαιοσύνης μπορούν μάλιστα να είναι συνδυασμένες με αγάπη, εκπηγάζουν ωστόσο τις περισσότερες φορές από την αίσθηση του επίσημου καθώς πρέπει. Μπορούν να διεξαχθούν μηχανικά, χωρίς να συμμετέχει η καρδιά, και για αυτό δεν θα ακολουθήσουν τον άνθρωπο στην αιωνιότητα ως πράξεις αγάπης.   

Απαιτούνται από τους ανθρώπους η δίκαιη σκέψη και η δίκαιη πράξη, αφού το αντίθετο έχει βλαβερό αποτέλεσμα για τον πλησίον και είναι για αυτό έλλειψη αγάπης, παράβαση της εντολής αγάπης. Επομένως δίκαιη σκέψη και δίκαιη πράξη μπορούν να θεωρούνται εκπλήρωση της εντολής αγάπης. . .  Η δικαιοσύνη όμως δεν σημαίνει πάντα ισότητα. . .  γιατί αξίωση για απόλυτη ισότητα δεν μπορούν πάντα να εγείρουν όλοι οι άνρθωποι. . .  Αφού και σχετικά με την ισότητα υπάρχουν νόμοι που υπόκεινται στο θεϊκό θέλημα. Μάλιστα θα πρέπει να είναι προσηλωμένος ο άνθρωπος να μην γίνει αλαζόνας με κανέναν τρόπο, δηλαδή να μην διεκδικήσει για τον εαυτό του περισσότερο απ’ό,τι θέλει να δώσει. Θα πρέπει να δώσει στον άλλον ό,τι θεωρεί ποθητό ο ίδιος. Αλλά πρέπει τέτοια θέληση να μείνει ελεύθερη, δεν πρέπει να οδηγηθεί αναγκαστικά σε μια κατεύθυνση, κάτι που γίνεται ωστόσο στην περίπτωση που το αίτιο του να δίνει κανείς είναι μια τυπικότητα την οποία απέκτησε μέσω της εκπαίδευσης.  

Για αυτό το λόγο εξετάστε με σοβαρότητα τον εαυτό σας για το ποιο αίσθημα σας ωθεί όταν πραγματοποιείτε την προθυμία σας να δίνετε. Μην αρκείστε σε μια ορθή πράξη στην οποία λείπει κάθε θέρμη, αλλά ακολουθήστε την πίεση της καρδιάς σας. Τότε θα σας καθορίσει η αγάπη, και η κάθε σκέψη, πράξη καθώς και η θέλησή σας θα είναι καλές. Ωστόσο, ενεργήστε δίκαια σε περιπτώσεις ανάγκης, όπου όχι μόνο ένας εξαρτάται από τη βοήθειά σας, αλλά όπου αυτή είναι ανάγκη παντού. Τότε μην την αρνηθείτε στον έναν, ενώ την προσφέρετε στον άλλον, αλλά προσπαθήστε να τη μοιράσετε δίκαια και να κρίνετε δίκαια την κατάσταση.

Προκαλέστε χαρά όπου μπορείτε και μην αφήσετε το φόβο να περιορίσει την προθυμία σας να βοηθήσετε, αφού τέτοια συμπεριφορά πνίγει την αγάπη, δεν ξυπνά την ανταπόδοση της αγάπης, και όπου λείπει η αγάπη δεν υπάρχει πνευματική πρόοδος, παρόλο που από την επίγεια άποψη έχετε επιβάλει την τάξη κατά κάποιον τρόπο. Αλλά πρέπει πρώτα να εκπληρωθεί η θεϊκή τάξη, και σύμφωνα με το θεϊκό νόμο η αγάπη είναι το πρώτο που πρέπει να τηρηθεί. Όπου την προσέχουν οι άνθρωποι, θα ακολουθήσουν όλες οι άλλες καλές ιδιότητες, στις οποίες περιλαμβάνεται και η δικαιοσύνη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4138                9 κ. 10-10-1947

Πνευματική δουλεία. . .

Όπου επικρατεί η πνευματική δουλεία οι υποστηριχτές Μου στη γη έχουν μόνο λίγη επιτυχία, αφού εκεί αποκρύπτονται στους ανθρώπους οι γνώσεις με πολλούς τρόπους. Από την άλλη όμως οι άνθρωποι είναι δεσμευμένοι από παραδόσεις που δεν θέλουν με τίποτα να εγκαταλείψουν και οι οποίες ωστόσο αντιτάσσονται σ’αυτά που εσείς, οι υπηρέτες Μου στη γη, υποστηρίζετε και προσπαθείτε να τους μεταδίδετε. Πρέπει να ξεκινήσει τεράστια δουλειά για να χωριστεί η καθαρή διδασκαλία που δόθηκε στους ανθρώπους στη γη από Μένα από προστεθειμένο ανθρώπινο έργο. Όπου επικρατεί η ελευθερία του πνεύματος μπορεί μέσω επιχειρήματος και αντεπιχειρήματος να γίνει διευκρίνηση. Όπου ωστόσο μέσω εντολών και απαγορεύσεων εμποδίζεται ο άνθρωπος ν’αποφασίσει ελεύθερα, εκεί ένα καθάρισμα της παραποιημένης διδασκαλίας είναι δύσκολο, και εκεί δεν θα είναι εύκολα δυνατόν να κερδιστούν οι άνθρωποι για τις αποκαλύψεις από τα ύψη, δηλαδή για την καθαρή αλήθεια.

Μέσα σε πνευματική δουλεία όμως παραμένουν οι άνθρωποι όσο δέχονται χωρίς όρους ό,τι τους διδάσκουν άλλοι, χωρίς να το σκεφτούν μόνοι τους, αλλιώς θα έβρισκαν αντιφάσεις που θα τους έδιναν αφορμή να αμφισβητήσουν την απόλυτη αλήθεια όσων τους μεταδόθηκαν. Πρέπει πρώτα να ξεκινήσει η αμφιβολία πριν να είναι επιδεκτικός ο άνθρωπος για την καθαρή αλήθεια, στην περίπτωση που βρίσκεται μέσα στην πλάνη. Και πλάνη είναι ό,τι δεν ανταποκρίνεται στη διδασκαλία που προσφέρθηκε από Εμένα τον Ίδιο. Επομένως μπορείτε εσείς οι άνθρωποι πάντα να παίρνετε αυτή τη διδασκαλία Μου ως γνώμονα, αφού ό,τι ανακοινώνεται στους ανθρώπους μέσω της φωνής του πνεύματος είναι αγνή, απόλυτη αλήθεια και μπορεί πάντοτε να υποστηριχτεί ως τέτοια.

Ωστόσο, αναφέρονται αποδείξεις και από την άλλη πλευρά για την ορθότητα όσων αντιβαίνουν στην καθαρή αλήθεια. Αλλά εκείνες οι αποδείξεις δεν είναι επαρκείς· προέρχονται εν μέρει από ανθρώπινες περιγραφές που επικυρώθηκαν, εν μέρει όμως και από ασαφείς εκθέσεις, οι οποίες εγκρίθηκαν συνειδητά για να ενισχυθεί με αυτό τον τρόπο το θεμέλιο μιας οργάνωσης που ήθελε να κερδίσει μια θέση κυριαρχίας. Και έτσι τα μέλη τέτοιας οργάνωσης οδηγήθηκαν από μόνα τους μέσα σε λάθος σκέψη, από την οποία δεν θέλουν ή δεν μπορούν να ελευθερωθούν.

Ο κάθε φορέας της αλήθειας που κάνει προσπάθεια να διαψεύσει τις λανθασμένες διδασκαλίες ή να τις παρουσιάσει και να τις διαφωτίσει ως αμφίβολες θα βρεθεί σε δύσκολη θέση απέναντι σ’εκείνους, αφού εκείνοι είναι δεσμευμένοι να πιστέψουν αναμφίβολα την ορθότητα όσων τους διδάσκονται. Και επομένως είναι πνευματικά ανελεύθεροι, βρίσκονται μέσα σε δουλεία, την οποία θέλει ο Σατανάς και την οποία ανέχονται οι άνθρωποι χωρίς αντίσταση. Και δεν μπορούν ν’απελευθερωθούν από αυτή τη δουλεία όσο δεν έχουν τη σοβαρή θέληση να βρουν την αλήθεια και Με φωνάζουν για τη συμπαράστασή Μου. Τότε Μου μαρτυρούν ότι η θέλησή τους είναι στραμμένη σε Μένα, και τότε θα τους διοχετευτεί πράγματι η δύναμη ν’απελευθερωθούν από την εξουσία εκείνου που είναι ο εχθρός της καθαρής αλήθειας.

Τότε θα αρχίσουν από το εσωτερικό τους να έχουν αμφιβολίες για την αλήθεια όσων τους διδάσκονται. Θα απαιτήσουν την αλήθεια και Εγώ θα τους τη διοχετεύσω μ’έναν τρόπο ώστε θα μπορέσουν να την αποδεχτούν. Και τότε θα έχουν χάσει την εξουσία τους εκείνοι που υπηρετούν αυτόν που καταπολεμά την αλήθεια. Τότε δεν θα ανήκουν στην ομάδα των καιροσκόπων που δέχονται χωρίς σκέψεις κάτι που θα έπρεπε να σκεφτούν, αλλά θα αισθανθούν πολύ πιο ευτυχισμένοι κατέχοντας την καθαρή αλήθεια, την οποία επίσης θα καταλάβουν ως τέτοια.

Ωστόσο, σε όλους προσφέρεται η ευκαιρία να πάρουν θέση στα πνευματικά αγαθά που τους μεταδόθηκαν, αφού ο καθένας θα βρεθεί σε θέση να συζητήσει επίμαχα θέματα. Αλλά το πόσον καιρό τέτοια απασχολούν τη σκέψη τους, εναπόκειται και πάλι στην ελεύθερη θέληση του ανθρώπου. Και για αυτό το λόγο ο καθένας είναι υπεύθυνος για τα πνευματικά του αγαθά, παρόλο που θα πρέπει να λογοδοτήσουν και οι διδάσκοντες που μοιράζουν πνευματικά αγαθά που δεν έχουν γίνει δικά τους διανοητικά αγαθά, αλλά τα οποία διαβίβασαν αδίστακτα, χωρίς να έχει αποκτήσει ο διδάσκων την εσωτερική πεποίθηση για την αλήθεια όσων μεταδίδει.

Όποιος όμως διδάσκει πρέπει και να μπορέσει να υποστηρίξει τα διανοητικά του αγαθά, κάτι που είναι δυνατόν μονάχα αν ο ίδιος ασχολείται διανοητικά μαζί τους. Αν παραλείπει αυτό, θα πρέπει να λογοδοτήσει σε Μένα ως την Ίδια την αιώνια Αλήθεια, την οποία προσφέρω σε όποιον την επιθυμεί στα σοβαρά, για να εξασθενίσω τον αντίπαλό Μου, η πιο έντονη προσπάθεια του οποίου είναι να υπονομεύσει την αλήθεια και να οδηγήσει τους ανθρώπους σε λανθασμένη σκέψη. Και θα βγω πράγματι νικητής, αφού ο αντίπαλός Μου θα νικηθεί στο τέλος των ημερών, ενώ ο λόγος Μου, το φως από τους ουρανούς, η καθαρή αλήθεια, θα επικρατήσει, παρόλο που θα εξαφανιστούν ο ουρανός και η γη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4139                11-10-1947

Αντίσταση στο θέλημα του Θεού. . .

(Προσωπικό)

Όποιος αντιτάσσεται στο θέλημά Μου δεν θα βρει ησυχία σ’αυτή τη ζωή, αν έχει καταλάβει μια φορά ότι Εγώ ως Κύριος και Δημιουργός κυβερνώ ολόκληρο τον κόσμο και ότι πλησιάζω και το ελάχιστο ον, αν αυτό χρείαζεται τη φροντίδα Μου. Και τέτοια κατανόηση θα έχει κάθε άνθρωπος που μια φορά παρέλαβε το λόγο Μου μέσω του στόματος ενός υπηρέτη Μου στη γη και άφησε να μιλήσει αυτός ο λόγος Μου στην καρδιά του. Όποιος έμεινε ενέγγιχτος από το λόγο Μου δεν θα φορτώσει ενοχή πάνω στον εαυτό του αν δεν εκπληρώνει το θέλημά Μου, παρόλο που ωθείται σε αυτό από το εσωτερικό του [σε αυτό το σημείο είναι ασαφές και το πρωτότυπο γερμανικό κείμενο· σημείωση της μεταφράστριας]. Αλλά του λείπει η κατανόηση, και άρα δεν θα πρέπει να λογοδοτήσει. Όπου ωστόσο ο άνθρωπος απέκτησε για βαθιές γνώσεις και την κατανόηση, η παράβαση του θελήματός Μου είναι περιφρόνιση ή ανοιχτή  εξέγερση ενάτνια σ’Εμένα τον Ίδιο, η οποία πρέπει και να τιμωρηθεί ανάλογα.

Και έτσι πρέπει να περιμένετε ότι θα σας αφαιρέσω το δώρο της χάρης Μου, ότι το βλέμμα σας θα θαμπωθεί και ότι θα χάσετε το πνευματικό πλούτο και ένα μεγάλο κενό θα απομείνει μέσα στην καρδιά σας, το οποίο θα σας κάνει άχαρους και αδύναμους απέναντι στην επίγεια ζωή, ώσπου να σας καταβάλει η λαχτάρα για την αγάπη και τη χάρη Μου και να παρακαλέσετε έντονα για την παροχή του λόγου Μου. Και τότε η χάρη Μου θα σας λάμψει ξανά, με την προϋπόθεση ότι θα εκπληρώσετε το θέλημά Μου και κάνετε αυτό που σας ζητώ. Αφού το θέλημά Μου είναι αμετάβλητο, και Εγώ ξέρω πράγματι πολύ καλά το τι έχετε ανάγκη για να γίνετε αφοσιωμένοι εργάτες για Μένα και τη βασιλεία Μου.

Και έτσι αφήστε να σας νουθετήσω και ακολουθήστε το θέλημά Μου, και μην γίνετε αμελείς στην επιδίωξή σας. Δουλέψτε έντονα και προσπαθήστε να παρακινήσετε τους συνανθρώπους σας να δεχτούν το δώρο της χάρης Μου. Παραλάβετε οι ίδιοι αυτό που σας προσφέρει η αγάπη Μου και αξιοποιήστε το, αλλιώς η θέλησή σας και η δύναμή σας να πραγματοποιήσετε αυτό που σας ζητώ μέσω του λόγου Μου θα είναι μειωμένες. Προμηθευθήτε τη δύναμή Μου από το λόγο Μου, και θα Μου είστε πιστοί και πρόθυμοι εργάτες και θα εκπληρώνετε πάντα το θέλημά Μου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4140                12-10-1947

Ο εσωτερικός λόγος – δώρο χάρης. . .

Αμφιβολίες. . .

(Προσωπικό)

Γιατί αμφισβητείτε το λόγο Μου; Δεν μπορείτε να κατλάβετε το τι δώρο χάρης παραλαμβάνετε, αφού η εσωτερική φωνή είναι μεγάλο δώρο Μου, το οποίο μεν παρέχω στον καθένα, το οποίο όμως απαιτεί πάρα πολύ υψηλό βαθμό ωριμότητας, τον οποίο δεν παρουσιάζουν πια οι άνθρωποι σήμερα. Παρ’όλα αυτά η αγάπη Μου για σας, τα πλάσματά Μου, είναι τόσο μεγάλη ώστε θα ήθελα να σας μετατρέψω σε παιδιά Μου, και για αυτό κατά τη διάρκεια μιας εποχής του χαμηλότατου πνευματικού επιπέδου είναι απαραίτητος ο λόγος Μου, το φως από πάνω. Και για αυτό δίνω σε σας τους ανθρώπους ένα δώρο, επιλέγοντας εσένα να είσαι μεσολαβητής ανάμεσα σε Μένα και σε σας. Και σου έδωσα και την ικανότητα να υποδεχτείς το λόγο Μου και να το καταλάβεις. Πρόκειται για μεγάλο δώρο χάρης, παρόλο που μονάχα η θέλησή σου κάνει δυνατό αυτό το δώρο.

Και τέτοιο δώρο θα έπρεπε να σε κάνει χαρούμενη και ευτυχισμένη. Θα έπρεπε να σου δώσει δύναμη και παρηγοριά μέσα σε όλες τις περιστάσεις της ζωής σου, ακόμα και μέσα στις πιο δύσκολες. Θα έπρεπε να σου είναι στήριγμα, όταν αποτυχαίνουν τα επίγεια στηρίγματα – και εσύ αμφισβητείς την αλήθεια του λόγου που σου διοχετεύεται από τα ύψη; Παραδώσου εντελώς σε Μένα, και κάθε αμφιβολία θα εξαφανιστεί από την καρδιά σου. Τι άλλο θα μπορούσα να θέλω απ’ό,τι να σε διατηρήσω για ένα καθήκον που είναι πάρα πολύ σημαντικό κατά την εποχή της έσχατης κατάστασης ανάγκης της ανθρωπότητας. Και όταν σε πιέζει η δυστυχία, αυτή θα πρέπει μονάχα να συμβάλει στο να Με επιδιώξεις όλο και πιο έντονα. Αλλά θα μπορέσεις πάντοτε να είσαι σίγουρη για τη βοήθειά Μου, αφού θέλω να δουλεύεις για τη βασιλεία Μου και δεν θα επιτρέψω ποτέ να γίνεις ακατάλληλη για αυτή τη δουλειά μέσω υπέρμετρης δυστυχίας.

Και αν σου δίνω την επιβεβαίωση ότι θα ενεργήσετε μαζί τον ερχόμενο καιρό, απόρριψε κάθε αμφιβολία και πίστεψε, αφού η δύναμη της πίστης εξασφαλίζει και τη σίγουρη επιτυχία. Δεν θέλω τον χωρισμό, δεν θέλω ούτε μείωση της ψυχικής σου ζωής. Θέλω να ενισχυθεί η αγάπη, γιατί χωρίς την αγάπη δεν είναι δυνατή καμία ενέργεια από πλευράς Μου στο εσωτερικό σας. Για αυτό παράτησε τον αγώνα, άφησέ Με να δρω, και εμπιστεύσου απεριόριστα σε Μένα και στην αγάπη Μου. Αφού δεν αρνούμαι ποτέ τον εαυτό Μου, είμαι πάντα έτοιμος να σας συμπαραστέκομαι και ξέρω για κάθε ανάγκη που βιώνει η ψυχή σου. Αλλά ξέρω επίσης τι είναι για το καλύτερό σου και συμβάλλει στην ωρίμανση της ψυχής σου. . .  Ωστόσο, μπορώ μονάχα να σας συμβουλεύσω και να σας ενημερώσω για το θέλημά Μου. . .  Και αν ακολουθείτε τη συμβουλή Μου, η ευλογία Μου θα σας συνοδεύει πάντοτε και θα είστε ευτυχισμένοι. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4142                13-10-1947

Πνευματική μετάληψη. . .

Διαδικασία. . . (τοκετός)

Η πνευματική μετάληψη είναι μια διαδικασία που εγγυείται αμέτρητη παροχή χάρης, αφού πρόκειται για την ενοποίηση με τον Εαυτό Μου, ο Οποίος μοιράζω χάρες σε αφθονία. Μέσω της πνευματικής μετάληψης η ψυχή του ανθρώπου μπαίνει σε στάδιο έκστασης, δεν ανήκει πια στη γη, αλλά βρίσκεται σε τόσο έντονη επαφή με το πνεύμα στο εσωτερικό της ώστε έχει κατά κάποιον τρόπο πνευματοποιηθεί η ίδια και αισθάνεται σε αυτή την κατάσταση τη μακαριότητα της σύνδεσης με το πατρικό Πνεύμα, χωρίς να νιώσει κάτι απ’αυτό ο άνθρωπος με τις σωματικές του αισθήσεις. Πρόκειται μονάχα για κάτι που βιώνει η ψυχή, η οποία έχει κατά κάποιον τρόπο χωριστεί από το κορμί και μένει σε πνευματικές σφαίρες. Εγώ ο Ίδιος την πιάνω γεμάτος αγάπη και ακτινοβολώ την αγάπη επίσης μέσα της. Τη γεμίζω δύναμη, η οποία την κάνει ικανή να αισθάνεται και να σκέφτεται εντελώς πνευματικά και να θέλει μονάχα ό,τι ανταποκρίνεται στο θέλημά Μου.

Είναι η πνευματική μετάληψη μια κατάσταση της πλήρης παράδοσης της θέλησης σε Μένα, αφού ενωμένη μαζί Μου μπορεί να είναι μονάχα η ψυχή  που έχει εγκαταλείψει την κάθε αντίσταση και παραδίδεται σε Μένα με την πιο βαθιά αγάπη, δηλαδή που μετουσιώνεται έτσι ώστε η ουσία της γίνεται ίδια με την πρωταρχική Μου ουσία και ώστε γίνεται η ίδια αγάπη. Αυτή η μετατροπή της ουσίας της γίνεται πρώτα μέσω έμπρακτης αγάπης του άνθρωπου, την οποία ακολουθεί η έντονη λαχτάρα για Μένα, η οποία είναι τόσο δυνατή ώστε η ψυχή ποθεί να Μ’ακούσει και να Μ’αισθανθεί.

Μέσω αυτής της λαχτάρας η ψυχή Με προσελκύει τον Ίδιο κοντά της, γιατί η αγάπη ψάχνει και βρίσκει την ένωση, και γιατί Εγώ, ως η Ίδια η αιώνια Αγάπη, δεν ξέρω διαφορετικό στόχο από το να είμαι ενωμένος Με τα πλάσματά Μου και να τα κάνω ευτυχισμένα με την αγάπη Μου. Και για αυτό εκπληρώνω κάθε λαχτάρα μιας ψυχής που είναι γεμάτη αγάπη και την κάνω ευτυχισμένη, κάνοντάς την να καταλάβει την παρουσία Μου κοντά της μέσω του λόγου Μου. . .  για να αισθανθεί την παρουσία Μου, για να είναι σίγουρη για το ότι είμαι κοντά της και για να λάβει αναντίρρητη απόδειξη της αγάπης Μου. . .  την ακτινοβολία Μου, το λόγο Μου, τη σάρκα Μου και το αίμα Μου.

Η πνευματική μετάληψη είναι η έντονη ενοποίηση μαζί Μου, η οποία δεν μπορεί ποτέ να μείνει χωρίς αποτέλεσμα. Η ψυχή αναγεννιέται, βγαίνει από το περίβλημά της, απελευθερώνεται από μια φυλάκιση, μπαίνει μέσα στη ζωή, αφού το Πνεύμα Μου ενώνεται μαζί της και την αφυπνίζει στη ζωή. Γίνεται δραστήρια πνευματικά και παραλαμβάνει δώρα χάρης. . .  πλούσιες γνώσεις που περιλαμβάνουν αιώνιες αλήθειες. Δεν βρίσκεται πια στην κατάσταση θανάτου, αλλά ζει μια νέα ζωή, μέσα σε φως και δύναμη, μέσα σε γνώση και μέσα στην αγάπη.

Και είμαι μόνιμα ενωμένος μαζί της, αφού όποιος μεταλαβαίνει πνευματικά μια φορά δεν θέλει πια να εγκαταλείψει την ένωση μαζί Μου. Λαχταρά πάντα την παρουσία Μου και την αγάπη Μου, και η λαχτάρα του εκπληρώνεται συνέχεια. Αφού η ψυχή ένος αναγεννημένου γυρίζει συνέχεια στην πηγή της, αισθάνεται ότι ως πνεύμα ανήκει στο βασίλειο των πνευμάτων, αισθάνεται ως παιδί στενά δεμένη με τον Πατέρα, παραμένει μέσα σε μόνιμη αγάπη και για αυτό δεν αποχωρίζεται ποτέ πια από Εμένα. . .  Και η γη την κρατά δεμένη μόνο ώσπου να έχει δώσει από τον πνευματικό της πλούτο, από τον θησαυρό χάρης που παρέλαβε μέσω της πνευματικής μετάληψης, στους συνανθρώπους της για να τους προσφέρει επίσης την ανείπωτη ευτυχία της πνευματική ενοποίησης μαζί Μου, για να τους βοηθήσει να βρουν τη μακαριότητα, την οποία βρήκε η ίδια μέσω της αγάπης. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4143                14-10-1947

Η διαδικασία της μετάδοσης του θεϊκού λόγου. . .

Πνεύμα – ψυχή – κορμί. . .

Αν η ψυχή ενώνεται με το πνεύμα της, το κορμί έχει χάσει το δικαίωμα για την ψυχή, δηλαδή η ψυχή απορρίπτει τις σωματικές επιθυμίες, επειδή αντιβαίνουν στην επιθυμία του πνεύματος. Είναι για αυτό δυνατή η πράξη της ένωσης της ψυχής με το πνεύμα μονάχα σε καιρούς όπου το κορμί δεν χρειάζεται να εκτελέσει επίγειες δραστηριότητες, όπου η σκέψη και η θέληση, δηλαδή η ψυχή, ανήκουν εντελώς σε εκείνη τη δραστηριότητα. Μπορεί η δραστηριότητα του ανθρώπου μεν ν’ανταποκριθεί στο θεϊκό θέλημα, αλλά η αποτελεσματικότητα του πνεύμα εξαρτάται από την πλήρη αφοσίωση της ψυχής στο πνεύμα, και για αυτό απαιτείαι απόσυρση του ανθρώπου μέσα στην ησυχία, όπου το πνεύμα μπορεί να καταλάβει την προσοχή της ψυχής, ιδιαίτερα τότε που τα πνευματικά αγαθά που μεταδίδονται στην ψυχή είναι προορισμένα και για τους συνανθρώπους και δηλαδή θα έπρεπε να καταγραφούν.

Για αυτό το λόγο τα μηνύματα από το πνευματικό βασίλειο, τα οποία είναι δηλαδή ακτινοβολίες του πατρικού Πνεύματος πάνω στον πνευματικό σπινθήρα στο εσωτερικό του ανθρώπου, και τα οποία μπορεί να παραλαμβάνει η ψυχή μονάχα σε απομόνωση, όπου μπορεί να παραδοθεί στο πνεύμα ασυγκράτητα. Τότε μπορεί και να γίνει μια απεριόριστη ένωση της ψυχής με το πνεύμα, έτσι ώστε μέσω του πνεύματος μπορεί να εκδηλωθεί ο Θεός ο Ίδιος, ώστε πνευματοποιείται η ψυχή και παραλαμβάνει και καταλαβαίνει το λόγο Του τις στιγμές της ένωσης με το πατρικό Πνεύμα και μπορεί τότε να το μεταδώσει στον άνθρωπο που έχει την επιθυμία ν’ακούσει τα αποτελέσματα της απομόνωσης. Μόνο τότε δημιουργεί η ψυχή την ένωση με το κορμί και το ενημερώνει για ό,τι παρέλαβε από το πνευματικό βασίλειο. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4144                15-10-1947

Δραστηριότητα και ικανότητα του όντος στην αναγκαστική κατάσταση. . .

Και το ελάχιστα εντυπωσιακό πλάσμα στη γη έχει την αγάπη και τη φροντίδα του Θεού, αφού εκπήγασε από τη δύναμη αγάπης Του και είναι για πάντα αχώριστα ενομένο μαζί Του. Πρέπει όμως και να εκπληρώσει το σκοπό της ύπαρξής του, και για αυτό του δόθηκε η ζωή, ως άνθρωπος ή και ως ζώο, στην ελεύθερη ή στην αναγκαστική κατάσταση. Σε κάθε πλάσμα έχει ανατεθεί ένα καθήκον που πρέπει να εκπληρώσει. Αν ανταποκρίνεται σ’αυτό το καθήκον, απελευθερώνεται από την εκάστοτε μορφή και μπορεί να ενσωματωθεί εκ νέου σε μια ανώτερη μορφή. Επομένως πρέπει κάθε πλάσμα να εκτελέσει μια δραστηριότητα, η οποία ωστόσο είναι πάντα διαφορετική από την προηγούμενη, επειδή πρέπει να εξελιχτούν διαφορετικές ικανότητες, οι οποίες μάλιστα επαναλαμβάνονται κατά τη διάρκεια των ατελείωτων πολλών ενσαρκώσεων, αλλά οι οποίες ανταποκρίνονται πάντοτε στο βαθμό της ανάπτυξης του όντος.

Πριν την ενσάρκωση ως άνθρωπος η δραστηριότητα εκείνων των πλασμάτων υπόκειται στο θέλημα του Θεού και εκτελείται για αυτό σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο νόμο. Για αυτό το λόγο τα πλάσματα παρουσιάζουν πάντα τις ίδιες ικανότητες, οι οποίες χαρακτηρίζουν τότε το ον μέσα στη μορφή του. Και έτσι πριν την ενσάρκωση ως άνθρπωπος υπάρχουν ατελείωτα πολλές μορφές, και μέσα στην κάθε μια το καθήκον του όντος είναι διαφορετικό, και η κάθε δραστηριότητα ανταποκρίνεται στο θεϊκό θέλημα, στην αξεπέραστη σοφία Του και στην αξεπέραστη αγάπη Του. . .  Έχει ως αποτέλεσμα την ωρίμανση των πλασμάτων, τη σίγουρη άνοδο στα ύψη, προς την τελευταία ενσάρκωση ως άνθρωπος, ο σκοπός της ύπαρξης του οποίου είναι και πάλι η ανοδική ανάπτυξη της ψυχής.

Και εκείνη την τελευταία εξελιχτική περίοδο η θεϊκή αγάπη φροντίζει ιδιαίτερα τα πλάσματά της, τα οποία πρέπει τότε από μόνα τους και όχι πια υποταγμένα στον αναγκαστικό νόμο να εκτελέσουν μια δραστηριότητα, η οποία θα έπρεπε όμως πάντα να εξασφαλίσει την ανοδική ανάπτυξη της ψυχής. Η κάθε δραστηριότητα του ανθρώπου ωστόσο πρέπει να αποδείξει υπηρετική αγάπη· τότε ανταποκρίνεται στο θέλημα του Θεού και θα είναι ευλογημένη. Τότε επίσης η αγάπη του Θεού είναι ασταμάτητα στραμμένη στα πλάσματά Του. Και εκδηλώνεται προπάνωτν στο ότι δημιουργεί για τον άνθρωπο ευκαιρίες όπου αυτός μπορεί να γίνει δραστήριος με υπηρετικό τρόπο. Κάθε επίγεια δουλειά είναι τέτοια ευκαιρία, και ανάλογα με το τι στάση έχει ο άνθρωπος απέναντι σε μια δουλειά, είναι και η πνευματική του εξέλιξη. Εξαρτάται πάντα από τον βαθμό αγάπης που εμπνέει τον άνθρωπο κατά την άσκηση της δραστηριότητάς του.

Το θεϊκό θέλημα ωστόσο τελειώνει την επίγεια πορεία της κάθε ψυχής τη στιγμή που ορίστηκε από τη σοφία Του, για να τοποθετήσει τότε το ον, τέλειο ή και ατελές, στο πνευματικό βασίλειο, όπου φροντίζεται επίσης συνέχεια από την αγάπη Του και όπου πρέπει και πάλι να είναι δραστήριο με υπηρετική αγάπη για να γίνει τέλειο και για να βρει τελικά την ένωση με τον Θεό, το στόχο του, η οποία είναι ο μοναδικός σκοπός του κάθε όντος στη γη και στο πνευματικό βασίλειο. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4147                18-10-1947

Το χάριμσα του να λαμβάνει κανείς μένει, το χάρισμα του να διδάσκει κανείς μπορεί να αφαιρεθεί. . .

Μόνο σπάνια μπορώ να εκφραστώ μ’έναν τρόπο ώστε γίνεται τακτική μετάδοση του λόγου Μου στη γη μέσω της θέλησης ενός ανθρώπου που Με υπηρετεί. Μόνο σπάνια συνάπτει κάποιος τέτοια επαφή που δεν έχει μόνο διανοητικά αποτελέσματα αλλά γραπτές σημειώσεις που μπορούν να τεθούν στη διάθεση των συνανθρώπων. Και για αυτό υπάρχει μόνο σπάνια η δυνατότητα να διαφωτιστούν οι άνθρωποι και να πάρουν απάντηση σε κάθε πνευματική τους ερώτηση.  

Τέτοια επαφή ανάμεσα στον ουρανό και στη γη, ανάμεσα σ’Εμένα και στους ανθρώπους έχει φανερά αποτελέσματα ως ενδεικτικό ότι άνετη συναναστροφή μαζί Μου είναι δυνατή, και τέτοιο ορατό αποτέλεσμα είναι η διοχέτευση του λόγου Μου. Και είναι για αυτό κατανοητό ότι από πλευράς Μου δεν κόβεται ποτέ τέτοια επαφή, αλλά ότι την ευνοώ και φροντίζω στοργικά τον άνθρωπο που συνάπτει τέτοια επαφή μαζί Μου, και ότι τον βοηθάω με κάθε τρόπο για να βρει το δρόμο του στη γη επίγεια καθώς και πνευματικά, για να μην τον χάσω, επειδή τον περιμένει ένα μεγάλο καθήκον, το οποίο μπορεί να εκτελεστεί μονάχα από τέτοιον άνθρωπο που Μου παραδίδεται εντελώς και που είναι για αυτό και χωρίς αμαρτία, έτσι ώστε το Πνεύμα Μου μπορεί να εκφραστεί μέσω του.

Όποιος δε είναι δραστήριος για Μένα δεν χρειάζεται ποτέ να φοβηθεί ότι θα του αφαιρεθεί αυτό το δώρο χάρης, γιατί, όποιος έχει τέτοια έντονη σχέση μαζί Μου δεν μπορεί να χαθεί τόσο πολύ ώστε να κάνει αδύνατη την ενέργεια του πνεύματος στο εσωτερικό του. Δεν θα Μου απειθήσει θεληματικά, θα Με συμβουλευτεί σε κάθε υπόθεση της ανθρώπινης ζωής, και επομένως δεν θα χρειαστεί ποτέ να στερηθεί το λόγο Μου, επειδή δεν μπορεί ποτέ να αποστατήσει τόσο πολύ από Μένα ώστε να Μου αντισταθεί συνειδητά.

Μπορώ ωστόσο μάλιστα να του αφαιρέσω το χάρισμα της ικανότητάς του να διαφωτίσει τον συνάνθρωπο, αν αυτός κάνει τον εαυτό του ανάξιος του δασκαλέματός Μου. Αφού από τον τρόπο της απόδοσης μιας μετάδοσης εξαρτάται το κατά πόσον οι βαθύτερες γνώσεις είναι κατανοητές στον συνάνθρωπο. Και επομένως μπορεί μάλιστα ο παραλήπτης να κρατήσει το χάρισμα του να παραλαμβάνει τη θεϊκή σοφία και μπορεί με πλήρη θέλημά Μου να συνεχίσει να διδάσκεται ασταμάτητα. Αλλά ο ακροατής μπορεί να μην εντυπωσιαστεί πολύ, και το δώρο της χάρης Μου τον περνά χωρίς να έχει κανένα αποτέλεσμα. Και εκείνος θα βασανιστεί από αυτή την κατάσταση, αλλά θα πιάσει κάθε ευκαιρία όπου θα μπορέσει και πάλι να αισθανθεί και να παρακολουθήσει την ενέργεια του Πνεύματός Μου. . . [Το περιεχόμενο αυτής της παραγράφου είναι ασαφές – για γραμματικούς και υφολογικούς λόγους – και στο πρωτότυπο γερμανικό κείμενο· σημείωση της μεταφράστριας]

                                                                                                                                              Αμήν

 

4149                21-10-1947

Θα θερίσετε όπως σπέρνετε. . .

„Όπως δίνετε, θα . . .“

Θα θερίσετε αυτό που σπέρνετε και θα πρέπει πάντα να Με καταλάβετε ως δίκαιο Κριτή όταν επιτρέπω να πραγματοποιηθούν καθαρά οι καρποί των σπώρων σας. . .  τα αποτελέσματα του τρόπου ζωής σας και της δραστηριότητάς σας στη γη ως δυστυχία ή ως χαρές, ως δεινά ή ευλογίες κάθε είδους. Θέλω να Με αναγνωρίσετε, να μην θεωρήσετε τίποτα τυχαίο, αλλά να δείτε πάντοτε το θέλημά Μου, το χέρι Μου, ό,τι και να σας συμβεί. Και θέλω να λογοδοτήσετε στον εαυτό σας για το κατά πόσο φταίτε οι ίδιοι για τη μοίρα σας, αν σας είναι δύσκολο να την αντέξετε. Κάθε έλλειψη αγάπης συνεπάγεται πνευματική αδυναμία· κάθε πράξη αγάπης επιφέρει ανώτερες γνώσεις. Και επομένως μπορείτε με αυστηρή αυτοκριτική να κρίνετε το κατά πόσον ασκείτε την αγάπη.

Θα είστε πάντα ευτυχισμένοι, θα Με επιδιώκετε, θα προσπαθείτε να διευρύνετε τις πνευματικές σας γνώσεις και άρα θα επιθυμείτε να Με ακούσετε, άμεσα ή μέσω των υπηρετών Μου, εάν δίνετε. . . πνευματικά ή επίγεια αγαθά. . .  Όπως δίνετε, έτσι θα σας δοθεί, δηλαδή δεν θα στερηθείτε τίποτα αν μονάχα κάνετε προσπάθεια να συνάψετε επαφή μαζί Μου μέσω της αγάπης. Όπου ωστόσο λείπει η αγάπη δεν είναι δυνατή η ενέργειά Μου. . .  να μοιράσω πνευματικά ή γήινα πλούτη, και όπου επικρατεί η αστοργία θα χαθούν ακόμα και αυτά που κατέχει ο άνθρωπος.

Πρέπει η πράξη του ανθρώπου να έχει αποτέλεσμα πάνω στον εαυτό του, πρέπει να του ανταποδίδει το αποτέλεσμά της , αλλιώς η δικαιοσύνη Μου θα μπορούσε να αμφισβητηθεί. Πρέπει οι καρποί να ανταποκρίνονται στους σπόρους, ακόμα και αν μερικές φορές αυτό δεν γίνεται αντιληπτό αμέσως, γιατί η υπομονή Μου συγχωρεί συχνά για να δώσω στους ανθρώπους την ευκαιρία να σκεφτούν και ν’αλλάξουν, στην περίπτωση που η σκέψη τους δεν είναι σωστή.

Και αν ο άνθρωπος επιδιώκει με σοβαρότητα την πνευματική του ανάπτυξη, την αύξηση της ωριμότητας της ψυχής του, την πνευματική πρόοδο, διευρυμένες γνώσεις και την προσέγγυση στον Θεό, πρέπει και η ζωή του να είναι ξεκάθαρη έμπρακτη αγάπη. Πρέπει να κοπιάσει να δίνει αγάπη στους συνανθρώπους του, να μοιράζει ό,τι γήινα ή πνευματικά αγαθά κατέχει, πρέπει να χαρίζει και να προκαλεί ευτυχία, πρέπει να ασκεί την αγάπη με την πραγματική έννοια του λόγου. Τότε θα μαζέψει σίγουρα τους καρπούς του τρόπου ζωής του, επειδή είμαι δίκαιος και δίνω στον καθένα όπως είναι αντάξιος των δώρων Μου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4150                22-10-1947

Έλλειψη εμπιστοσύνης. . .

„Παρακαλέστε και θα σας δοθεί. . .“

Ακούτε μάλιστα το λόγο Μου και μπορείτε με αυτό τον τρόπο να κάνετε το θέλημά Μου δική σας θέληση. Είστε επίσης πρόθυμοι να Με υπηρετήσετε και να φροντίσετε για τη διάδοση του λόγου Μου. . .  ζείτε συνειδητά και επιδιώκετε ανώτερη πνευματική κατάσταση. . .  κάνετε προσπάθεια να ζείτε στην αγάπη και έχετε συχνά επαφή μαζί Μου μέσω της σκέψης σας. Αλλά ένα πράγμα σας λείπει ακόμα: η απεριόριστη εμπιστοσύνη στην αγάπη Μου σε κάθε κατάσταση ανάγκης του σώματος και της ψυχής σας. Αλλά ακριβώς αυτή η εμπιστοσύνη είναι το χαρακτηριστικό των παιδιών Μου, το να έρχονται κοντά στον Πατέρα τους και Του παρουσιάζουν τα προβλήματά τους με την πίστη στη σίγουρη βοήθειά Μου. Δεν πρέπει να αναδυθεί η παραμικρή αμφιβολία μέσα σας. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε την αγάπη του Πατέρα, του Δημιουργού και Διατηρητή για τα πλάσματά Του.

Αν είστε ικανοί να νιώθετε ότι σας πιάνει η αγάπη του Πατέρα, θα εξαφανιστεί κάθε αμφιβολία μέσα σας, αφού τότε η αγάπη Μου σας εξηγεί τα πάντα. Τότε ξέρετε ότι δεν μπορεί να κάνω διαφορετικά από το να σας παρέχω ό,τι ζητάτε, γιατί η σωστή αγάπη δεν αρνείται ποτέ τον εαυτό της, αλλά θέλει να είναι ενωμένη με το αντικείμενο της αγάπης της· και ότι επομένως θέλω να σας παρέχω ό,τι είναι καλό για σας, για να μην πάθετε ζημιά. Ωστόσο ο νους σας δεν το καταλαβαίνει, και είστε ακόμα υπερβολικά δραστήριοι με το νου σας, όπου μονάχα η καρδιά σας θα έπρεπε ν’αποφασίσει. Ο νους σας ρωτά και βυθίζεται σε σκέψεις και δεν φτάνει εύκολα σε ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η καρδιά σας όμως έχει τη σωστή αίσθηση και σας λέει ξανά και ξανά ότι μονάχα η αγάπη Μου καθορίζει τα πάντα και ότι αυτή η αγάπη θα είναι αιώνια στραμμένη σε σας, εφόσον μόνο τη λαχταράτε.

Και για αυτό πρέπει μονάχα να κάνετε τον εαυτό σας αντάξιο της αγάπης Μου, και τότε δεν θα παρακαλέσετε ποτέ μάταια. Αφού σας παρέχω τα πάντα αν μόνο μέσω της εκπλήρωσης της εντολής αγάπης Μου συγκαταλέγεστε μεταξύ των δικών Μου, μεταξύ εκείνων που δεν έχουν πια την πατρίδα τους στη γη, αλλά που θεωρούν ότι η πραγματική τους πατρίδα είναι το πνευματικό βασίλειο, και οι οποίοι για αυτό λαχταρούν την ένωση μαζί Μου, με τον προαιώνοιο ουράνιο Πατέρα τους. Πρέπει μονάχα να σκέφτεστε πάντοτε την αγάπη Μου, και η εμπιστοσύνη σας θα αυξηθεί. Και τότε θα έχετε μόνοι σας την εγγύηση για την εκπλήρωση κάθε παράκλησης, και τότε δεν θα αμφισβητείτε πια, επειδή σας έδωσα την υπόσχεση: „Παρακαλέστε και θα σας δοθεί, χτυπήστε την πόρτα και αυτή θα ανοίξει. . .“

                                                                                                                                              Αμήν

 

4151                23 κ. 24-10-1947

Η δύναμη της αγάπης. . .

Η δύναμη της αγάπης είναι καταπληκτική, και όμως δεν αναγνωρίζεται και δεν χρησιμοποιείται αρκετά. Είναι σαν ορμητικός ποταμός που πιάνει και συμπαρασύρει τα πάντα. Είναι σαν φωτιά στην οποία δεν αντιστέκεται τίποτα, που καίει ό,τι την πλησιάζει. Μέσα στην αγάπη υπάρχει εξαιρετική δύναμη, αλλά πρέπει να είναι αγνή αγάπη, αλλιώς προκαλεί ορμές που κατεβάζουν τον άνθρωπο. Η αγνή αγάπη μπορεί και πρέπει ν’αφυπνίσει ανταπόκριση της αγάπης, όπως μια δύναμη προκαλεί μία αντίθετη δύναμη. Και για αυτό θα προξενήσει ανταπόκριση, αν και όχι ως άμεση συνέπεια, αλλά μόνο τότε που η αγάπη θα έχει επιδράσει πάνω στον συνάνθρωπο. Πρέπει κατά κάποιον τρόπο πρώτα να αγγίξει την καρδιά του πριν ξυπνήσει η ανταπόκριση της αγάπης και ακτινοβολήσει πίσω.

Πρόκειται εδώ για πρωταρχικό νόμο ότι η αγάπη δρα σαν δύναμη και ως τέτοια έχει και τεράστια εξουσία. Πρόκειται για πρωταρχικό νόμο ότι πρέπει να διπλασιάζεται μόλις δύο όντα αισθάνονται μια έλξη μεταξύ τους, ότι όμως το ένα συμπεριφέρεται παθητικά και το άλλο ενερητικά και ότι για αυτό το λόγο πρέπει να είναι πιο δυνατή η αγάπη του ενός, αλλιώς δεν θα ήταν αισθητή με δημιουργικό τρόπο, δηλαδή ως δύναμη. Η αγάπη εκπηγάζει από τον Θεό και πρέπει επομένως να θεωρείται θεία όσον επιδιώκει μονάχα πνευματικά αγαθά. Μπορεί ωστόσο η αγάπη ενός ανθρώπου να είναι στραμμένη σ’έναν συνάνθρωπο και μπορεί παρ’όλα αυτά να είναι θεία, εφόσον πρόκειται για αγάπη που θέλει να δίνει. Σε τέτοια περίπτωση θα ξυπνήσει επίσης την ανταπόδοση της αγάπης. Πρέπει τότε όμως να είναι εντελώς χωρίς ιδιοτέλεια και ο στόχος της πρέπει πάντα να είναι να προσφέρει και να προκαλεί ευτυχία.

Όποιος έχει στο εσωτερικό του αγάπη που θέλει να δίνει και να κάνει τον συνάνθρωπο ευτυχισμένο είναι πραγματικά δεμένος μαζί Μου και παίρνει συνέχεια δύναμη από Μένα. Αφού τέτοια αγάπη θα πιέζει τον άνθρωπο ασταμάτητα σε δραστηριότητα. Πρέπει να εφαρμόσει τη δύναμή της, και το αποτέλεσμα τέτοιας ορμής είναι ακούραστη δραστηριότητα. Δραστηριότητα όμως είναι ζωή, και επομένως ο άνθρωπος βρίσκεται σε κατάσταση ζωής μονάχα τότε που είναι γεμάτος αγάπη. Αφού μονάχα η ενέργεια αγάπης τελειώνει την κατάσταση θανάτου στην οποία βρίσκεται η ψυχή πριν. Η ενέργεια αγάπης είναι δραστηριότητα που προέρχεται από το πνεύμα, που δεν μπορεί να συγκριθεί με επίγεια δραστηριότητα, ακόμα και όταν έχει επίγεια αποτελέσματα.

Η εισροή δύναμης από το πνευματικό βασίλειο θα παρακινήσει πάντα τον άνθρωπο σε αυξημένη έμπρακτη αγάπη, και επομένως η δύναμη θα αυξηθεί πάντα μέσα στον εαυτό της. Από τη σωματική άποψη μεν ο άνθρωπος δεν θα νιώσει πολύ, αλλά ολόκληρα θα αισθήματα και οι αισθήεις του θα ενισχυθούν· ο άνθρωπος γίνεται πολύ ευαίσθητος και ακούει για αυτό το λόγο τη φωνή του πνεύματος στο εσωτερικό του, η οποία ακούγεται μόνο σιγανά και λεπτά και δεν μπορεί να ακουστεί από τις σωματικές αισθήσεις. Αυτή η φωνή του πνεύματος είναι επομένως το αποτέλεσμα της έμπρακτης αγάπης, και η έπμρακτη αγάπη είναι και πάλι το αποτέλεσμα στοργικών αισθημάτων μέσα στην καρδιά, και τέτοια και πάλι η ακτινοβολία του Εαυτού Μου, την οποία διοχετεύω σ’εκείνον που Μ’αγαπά, δηλαδή που τηρεί τις εντολές Μου, που προσπαθεί να εκπληρώσει το θέλημά Μου, που Με επιδιώκει συνειδητά, δηλαδή που Με αναγνωρίζει και Με πιστεύει.

Η αγάπη είναι πάντα δύναμη, άσχετα με το αν εκπηγάζει από Μένα και αγγίζει τα πλάσματά Μου ή επιστρέφει σε Μένα με τη μορφή ανιδιοτελούς έμπρακτης αγάπης. Και αυτή η δύναμη διαχέεται ασταμάτητα στο σύμπαν, αφού Εγώ ο Ίδιος, ως η αιώνια Αγάπη, θέλω να δίνω και να κάνω τους πάντες ευτυχισμένους και να ανυψώσω τα πλάσματά Μου σε κατάσταση μακαριότητας. Θέλω να ζήσουν και μέσω μόνιμης δραστηριότητας να παίρνουν δύναμη από Μένα και να τη μοιράζουν, επειδή αυτή η δύναμη τους παρακινεί να θέλουν να δίνουν και να κάνουν ευτυχισμένα τα άλλα πλάσματα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4154                27 κ. 28-10-1947

Ακτινοβολίες σκέψεων. . .

Πνευματικές δυνάμεις. . .

Κρυφές δυνάμεις ενεργούν κάθε στιγμή, συνδεδεμένες με την πρωταρχική Δύναμη, με τον Δημιουργό του σύμπαντος, με τον Θεό, στον Οποίο είναι υφιστάμενα τα πάντα στο πνευματικό βασίλειο καθώς και στον υλικό κόσμο. Αυτές είναι οι δυνάμεις που είναι ασταμάτητα δραστήριες και που επενεργούν πάνω στις σκέψεις εκείνων των ανθρώπων η φροντίδα των οποίων τους έχει ανατεθεί. Σκέψεις είναι πνευματικά ρεύματα που διοχετεύονται στους ανθρώπους από αυτές τις δυνάμεις. Το αν όμως οι άνθρωποι τα υποδέχονται εναπόκειται στους ίδιους. Και για αυτό το λόγο οι πνευματικές δυνάμεις προσπαθούν να οδηγήσουν τη θέληση του ανθρώπου σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, για να είναι πρόθυμη η θέληση να υποδεχτεί τα κύματα σκέψεων που την αγγίζουν και να τα προσφέρει στο νου για επεξεργασία, για να επωφεληθούν τότε και η ψυχή και ο νους.

Τέτοιες δυνάμεις είναι τώρα δραστήριες για να πετύχουν ολοκληρωτική αλλαγή της σκέψης και πιάνουν την κάθε ευκαιρία να συμπαρασταθούν στους ανθρώπους με παραινέσεις και προειδοποιήσεις. Και για αυτό το λόγο αυτές οι δυνάμεις, τα πνευματικά φωτεινά όντα, προσπαθούν πρώτα να οδηγήσουν τη σκέψη του ανθρώπου στο πνευματικό βασίλειο. Και για αυτό το σκοπό δυσχεραίνουν τη μοίρα του, δηλαδή την επίγεια του ζωή, για να την παραδώσει πιο εύκολα και να ψάξει αποζημίωση όπου δεν μπορεί να απογοητευτεί. Πολλές φορές μεν οι άνθρωποι δένονται ακόμα περισσότερο στην επίγεια ζωή μετά από βαριά χτυπήματα της μοίρας, και σε τέτοια περίπτωση είναι δύσκολο για τις πνευματικές δυνάμεις ν’ακουστούν, αφού οι άνθρωποι δεν αποδέχονται τις ακτινοβολίες σκέψεων. . .  Ο άνθρωπος παραμένει μέσα στην εντελώς υλικιστική σκέψη και είναι χαμένος για το πνευματικό βασίλειο.

Όπου ωστόσο μαζεύονται μερικοί άνθρωποι και αναφέρουν αυτά που έχουν μέσα στις σκέψεις τους, όπου μονάχα ένας άνθρωπος αγγίζει πνευματικές σφαίρες σε συζήτηση, εκεί μπορούν να ενεργήσουν εκείνες οι δυνάμεις και να εκφραστούν διανοητικά. Και οι άνθρωποι που δεν προβάλλουν αντίσταση θα αποκτήσουν διανοητικές γνώσεις που θα τους ικανοποιήσουν εσωτερικά και τις οποίες θα καταλάβουν ως αλήθεια. Και το να μεταδίδονται σε κάποιον τέτοιες γνώσεις με διανοητικό τρόπο είναι φώτιση του πνεύματος, η οποία είναι η παροχή χάρης σε κάθε άνθρωπο που στρέφει τη θέλησή του στο πνευματικό βασίλειο, λαχταρώντας γνώσεις, λαχταρώντας την αλήθεια, και που την παίρνει από τον Θεό μέσω των φωτεινών όντων Του.

Η σωστή σκέψη δεν προέρχεται από το νου αλλά από το πνευματικό βασίλειο. Είναι δραστήριο το Πνεύμα του Θεού να ξυπνήσει το πνευματικό σπινθήρα που κοιμάται μέσα στον άνθρωπο και που είναι τμήμα Του και να διδάξει μέσω εκείνου την ψυχή του ανθρώπου, η οποία μετά ενημερώνει τον άνθρωπο, κάτι που θέλει και δραστηριότητα του νου, για να γίνουν οι γνώσεις πνευματική ιδιοκτησία του ανθρώπου. Για να φωτιστεί το πνεύμα του ανθρώπου είναι ανάγκη να οδηγηθεί αυτός, μέσω εντυπώσεων ή ομιλιών των συνανθρώπων, στον τομέα του πνευματικού, στο να ασχοληθεί διανοητικά με πνευματικά προβλήματα. Είναι επίσης ανάγκη να εκτελέσουν τότε την εντολή του Θεού οι δυνάμεις του πνευματικού βασιλείου που έχουν γνώσεις και να μπορέσουν να επενεργήσουν πάνω στις σκέψεις των ανθρώπων, μεταδίδοντάς τους την αλήθεια από τον Θεό, η οποία μονάχα οδηγεί στον Θεό και εξασφαλίζει στους ανθρώπους την αιώνια ζωή. . .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 Αμήν

 

4157                1-11-1947

Ο ηχητικός λόγος. . .

[Εκτός από τον τίτλο, αυτό το μήνυμα δεν μεταφράστηκε από μένα, αλλά βρίσκεται μέσα στις μεταφράσεις με τον τίτλο: Νέα Γη àhttp://www.bertha-dudde.info/download/index.htm, σελ. 290 – 292· σημείωση της μεταφράστριας]

Το να ακούσει κανείς το λόγο Μου μέσα στην καρδιά του είναι το πιο αναμφισβήτητο σημάδι της αγάπης Μου. Ηχεί στην καρδιά του σαν μια χαμηλόφωνη ομιλία, απαλή και αιθέρια, αλλά παράλληλα διαυγής και ευκρινής. Σας κατακλύζει με τέτοια εγκάρδια χαρά καθώς είναι τόσο ασυνήθιστα και ευεργετικά ευχάριστος που θα θέλατε μετά να τον ακούτε συνέχεια, εάν δεν σας προσγείωνα για να μπορείτε να ανταπεξέλθετε στις επίγειες υποχρεώσεις σας. Γιατί η ευδαιμονία να Με νιώθετε κοντά σας, σας κλέβει κάθε γαλήνη και για αυτό αναγκάζομαι να σας πλησιάζω πάντα καλυμμένα είτε είναι με το λόγο Μου είτε με την παρουσία Μου. Πρέπει να σας προφυλάσσω δηλαδή για να μην σας απορροφήσει η έκσταση τελείως, πράγμα που δεν ενδείκνυται για τον κόσμο αυτό.

Η αγάπη σας για Μένα έχει γίνει εκείνη την ώρα ισχυρή σαν ακατάσβεστη φωτιά, όμως για χάρη σας δεν την αφήνω να φουντώσει άλλο. Άλλωστε το ξέρω πότε η καρδιά σας είναι ικανή να νιώσει βαθιά, αγνή αγάπη για Μένα, ώστε τότε να μπορώ να μιλήσω και να Με ακούσετε μέσα σας. Εσείς όμως δεν ξέρετε πόσο μεγάλη πρέπει να είναι η αγάπη σας για να γίνετε άξιοι να λάβετε αυτό το πιο ασφαλές δείγμα της δικής Μου αγάπης. Για το λόγο αυτό πρέπει να σας παρακινώ να αναπτύσσετε μεγαλύτερη αγάπη συχνά μάλιστα χρησιμοποιώντας ως μέσο τη δυστυχία, η οποία σκοπό έχει να σας οδηγήσει κοντά Μου. Γιατί όταν αγκαλιάζω κάποιον με την αγάπη Μου δεν τον αφήνω ποτέ πια, ούτε τον αφήνω να μείνει στάσιμος στο ίδιο επίπεδο εξέλιξης, παρά θέλω να Με πλησιάζει διαρκώς, να γίνεται διαρκώς πιο τέλειος, έτσι που στο τέλος να ποθεί αποκλειστικά και μόνο Εμένα. . .  Αλλά αυτό προϋποθέτει μια καρδιά εντελώς αψεγάδιαστη και ορθάνοιχτη για Μένα. . .

Το καταλαβαίνετε όμως ότι το μόνο που θέλω είναι να σας σπρώξω προς αυτή την κατεύθυνση και ότι για αυτό πρέπει να περάσετε από ορισμένα σχολεία εξαγνισμού, προκειμένου να μπορέσετε τελικά να ευτυχήσετε κατά Μου; Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό που επιδιώκω είναι να μπορέσετε να Με ακούσετε να σας μιλώ και άρα να είσαστε απόλυτα πεισμένοι για την παρουσία Μου; Καταλαβαίνετε λοιπόν γιατί πρέπει να περάσετε από πόνους και δοκιμασίες, γιατί σας παροτρύνω να ασκείτε συνεχώς την αγάπη και σας προσφέρω συνεχώς ευκαιρίες να το κάνετε; Καταλαβαίνετε γιατί πρέπει να υπηρετήσετε για να μπορέσετε κάποτε να άρχετε, γιατί πρέπει να σκύψετε ταπεινά το κεφάλι για να ανυψωθείτε κάποτε από Μένα; Όταν θα ακούσετε το λόγο Μου να ηχεί μέσα σας θα τα καταλάβετε όλα αυτά και θα Με ευχαριστείτε ολόψυχα, γιατί τότε η γνώση σας θα είναι προϊόν ωριμότητας, με αποτέλεσμα να καταλαβαίνετε όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, γύρω σας ή σε σας τους ίδιους.

Τα πάντα πηγάζουν από την τεράστια αγάπη Μου, το καθετί έχει ένα μόνο σκοπό, να σας ξυπνήσει τον πόθο να Με πλησιάσετε και να σας βοηθήσει να τον πραγματώσετε. Γιατί μονάχα ενωμένοι μαζί Μου μπορείτε να γνωρίσετε τη μακαριότητα. Η ενοποίηση μαζί Μου είναι ο προορισμός σας, επειδή ήσασταν ανέκαθεν ένα μέρος από Μένα, το οποίο δεν πρόκειται να εγκαταλείψω ποτέ ή να το παραχωρήσω στον αντίπαλό Μου. Εάν έχετε έστω και την παραμικρή θέληση να ενωθείτε μαζί Μου, τότε είναι βέβαιο πως θα το πετύχετε. Γιατί η αγάπη Μου αδράχνει γερά οποιονδήποτε τη βάζει σαν στόχο και ο υπέρτατος στόχος  της αγάπης είναι η τελειωτική συνένωση με Μένα για τους αιώνες των αιώνων. Εάν ξέρατε πόσο βαθιά είναι η αγάπη Μου, θα σας καθέκλυζε μια μακάρια γαλήνη. . .

Οφείλετε όμως να αγωνίζεστε και να προσεύχεστε να σας δίνεται δύναμη, πρέπει να είσαστε ακαταπόνητα δραστήριοι και να δουλεύετε πάνω στον εαυτό σας προκειμένου να κατακτήσετε την υπέρτατη ολοκλήρωση. Και τότε θα κατοικήσω Εγώ ο Ίδιος στην καρδιά σας, θα σας μιλάω και εσείς θα μπορείτε να Με ακούτε οποτεδήποτε και οπουδήποτε, όσο συχνά και για όσο διάστημα το αντέχει η ψυχή σας, για όσο καιρό θα βρίσκεστε ακόμη στη γη. Μα κάποτε θα μπορείτε να παραμένετε συνέχεια κοντά Μου και να απολαμβάνετε ευτυχισμένοι την αγάπη Μου, έτσι που η ευδαιμονία σας δεν θα έχει τέλος. . .  Θα είσαστε μακάριοι στην αιωνιότητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4158                2, 3 κ. 4-11-1947

Μεσολαβητής ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους. . .

Ο Ιησούς Χριστός. . .

Ο μεσολαβητής ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους ήταν ο Ιησούς έναν καιρό όπου οι άνθρωποι δεν σύναπταν πια επαφή με τον Θεό και ήταν για αυτό αδύνατον να τους μιλήσει ο Θεός ο Ίδιος μέσω του εσωτερικού λόγου. Ήταν ανκάγκη κατά κάποιον τρόπο ένας συνδετικός κρίκος και έπρεπε να δημιουργηθεί η δυνατότητα να μεταδοθεί στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Και μπόρεσε να γίνει αυτό μονάχα μέσω ανθρώπου η ψυχή του οποίου είχε τόσο υψηλό βαθμό ωριμότητας ώστε μπορούσε αυτός ν’ακούει το εσωτερικό λόγο, ώστε λοιπόν ο Θεός μπορούσε να εκφραστεί μέσω εκείνου του ανθρώπου χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο με αυτό τον τρόπο η ελευθερία βούλησης.

Μπορεί αυτή η πράξη να γίνει μονάχα στην περίπτωση πλήρους συμφωνίας της θέλησης του ανθρώπου με το θεϊκό θέλημα και επομένως στην περίπτωση πλήρους υποταγής της δικής του θέλησης κάτω από το θέλημα του Θεού. Και αυτή η πλήρης υποταγή έχει ως αποτέλεσμα την ικανότητα ν’ακούσει κανείς τη φωνή του Θεού. Και αφού η θεϊκή φωνή ακούγεται πάρα πολύ λεπτά και απαλά, μπορεί να την ακούσει μονάχα άνθρωπος που αφουγκράζεται προσεκτικά το εσωτερικό του.

Ο άνθρωπος Ιησούς ήταν γεμάτος αγάπη για τους συνανθρώπους Του. Ο Ίδιος άκουγε τη φωνή του Θεού στο εσωτερικό Του. . .  και μέσα στην αγάπη Του επιδίωκε να ενημερώσει τους συνανθρώπους για αυτό που Του μετέδωσε ο Ίδιος ο Θεός. Αφού ο Θεός μίλησε σε όλους τους ανθρώπους μέσω του Ιησού, και κατά συνέπεια Αυτός ήταν μονάχα το περίβλημα μέσω του οποίου εκδηλώθηκε ο Ίδιος ο Θεός. Ο σύνδεσμος ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους είχε γίνει τόσο πολύ απαραίτητος, αφού χωρίς τη μετάδοση του θεϊκού λόγου κανείς δεν ήταν ικανός να ανταποκριθεί στον προορισμό του στη γη, να διαπλαστεί ανάλογα με το ομοίωμα του Θεού, να μεταμορφωθεί σε αγάπη. Αφού οι άνθρωποι κατά την εποχή του Ιησού Χριστού ήταν δίχως την παραμικρή αγάπη και για αυτό ατελείωτα μακριά από τον Θεό.

Υπήρχε χάσμα που μπόρεσε να γεφυρωθεί μονάχα μέσω έμπρακτης αγάπης, και οι άνθρωποι θα είχαν χαθεί για πάντα αν ο Θεός δεν τους είχε στείλει έναν Σωτήρα μέσα στον Ιησού Χριστό, ο Οποίος γεφύρωσε το χάσμα δυνάμει της μεγάλης Του αγάπης για τους ανθρώπους, ο Οποίος έχτησε έναν δρόμο από τους ανθρώπους στον Θεό. . .  τον δρόμο της ανιδιοτελούς αγάπης για τον πλησίον. Με αυτό τον τρόπο θα έπρεπε να φτάσουν και πάλι σε μια κατάσταση όπου θα μπορούσαν ν’ακούσουν το λόγο του Θεού, ν’ακούσουν τον Ίδιο και να καταλάβουν την ομιλία Του ως θεία και ν’ακολουθήσουν ό,τι ζητούσε ο Θεός από τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ωστόσο δεν σύναπταν επαφή με τον Ίδιο τον Θεό. Δεν ασκούσαν όυτε την ανιδιοτελή αγάπη για τον πλησίον, ούτε πίστευαν σ’έναν Θεό που ήθελε να τους μιλήσει.

Ο Ιησούς ήξερε για αυτή την κατάσταση των ανθρώπων και ήθελε να τους βοηθήσει, προσφέροντας τον Εαυτό Του να εκπληρώσει τους όρους που έιχαν τεθεί για ν’ακούσει κανείς το θεϊκό λόγο. Και άρα διέπλασε πρώτα τον Εαυτό Του σε αγάπη και με αυτό τον τρόπο συνδέθηκε τόσο στενά με τον Θεό ώστε αναδείχθηκε μεσολαβητής, ώστε ο Θεός ο Ίδιος πήρε το κορμί Του και μπήκε μέσα Του σαν σε περίβλημα για να καλύψει τη λάμψη Του, τη φωτιά της αγάπης Του από τους ανθρώπους που βάδιζαν μέσα σε τόσο σκοτεινή πνευματική νύχτα ώστε το πολύ φως τους ήταν αφόρητο. Ο Θεός χρησιμοποίησε έναν άνθρωπο και μιλούσε μέσω του στόματός Του. Αλλά μόνο λίγοι Τον αναγνώρισαν. Λίγοι μόνο έζησαν σύμφωνα με το θεϊκό θέλημα, έτσι ώστε κατάλαβαν το θείο μέσα στον άνθρωπο Ιησού και δέχτηκαν το λόγο Του ως λόγο που είπε ο Θεός. Η πλειοψηφία αμφισβητούσε το λόγο Του, δεν Τον αναγνώρισαν, επειδή ήταν αμαρτωλοί και χωρίς αγάπη. . .

Και στην ίδια κατάσταση ανάγκης βρίσκονται και τώρα οι άνθρωποι που δεν έχουν καμία πίστη στον Θεό και που μέσω της ζωής τους χωρίς αγάπη είναι τόσο μακριά Του ώστε δεν μπορούν ν’ακούσουν το λόγο Του. Και άλλη μια φορά έχουν ανάγκη μεσολαβητές. . .  υπηρέτες μέσω του στόματος των οποίων μπορεί να εκφραστεί ο Θεός για να στείλει παραινέσεις και προειδοποιήσεις στους ανθρώπους μέσα στην πνευματική τους ανάγκη, για να τους δώσει την εντολή αγάπης και οδηγίες για τον τρόπο ζωής τους, για να μην τραβηχτούν στην άβυσσο από τον αντίπαλό Του, αλλά για να φτάσουν στην αιώνια μακαριότητα.

Και αυτοί οι υπηρέτες πρέπει να είναι συνδεδεμένοι με τον Θεό τόσο έντονα ώστε να είναι ικανοί ν’ακούσουν το λόγο Του. Πρέπει να έχουν αποκτήσει αυτή την ικανότητα μέσω έμπρακτης αγάπης και μέσω στραμμένης στον Θεό θέλησης. Η αγάπη για τους συνανθρώπους πρέπει να τους καθορίσει να παρέχουν βοήθεια πνευματικού και επίγειου είδους. Πρέπει επιπλέον να είναι εντελώς ανεξάρτητοι από θρησκευτικές οργανώσεις, δηλαδή δεν πρέπει να οδηγηθούν σε λανθασμένες απόψεις, οι οποίες μπορούν να τους εμποδίσουν να υποδεχτούν το καθαρό λόγο του Θεού και να απορρίψουν αντίθετες διδασκαλίες. . .  Αφού θα πρέπει να προσπαθήσουν να διαδώσουν γεμάτοι ζήλο το λόγο που πήραν από τον Θεό ως μοναδική, αιώνια αλήθεια.

Το να είναι κανείς μεσολαβητής ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους, το να συνάψει επαφή με το πνευματικό βασίλειο είναι σίγουρα το πιο ωρέο καθήκον στη γη και επισκιάζει κάθε επίγεια δραστηριότητα. Είναι καθήκον που αποφέρει στον άνθρωπο έναν πλούτο χάρης ανυπολόγιστης αξίας. Αλλά είναι τέτοιο καθήκον και δεσμευτικό, αφού όποιος έχει πολύ πρέπει και να μοιράζει πολύ, και θα πρέπει επίσης να λογοδοτήσει για τον πλούτο του, για το πώς τον διαχειρίστηκε. Το να είναι κανείς μεσολαβητής ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους έχει πράγματι μέγιστη σημασία. Σημαίνει μείωση ενός χάσματος που μέσω της έλλειψης αγάπης των ανθρώπων έχει γίνει σχεδόν αγεφύρωτο. Η αγάπη ενός ανθρώπου μπορεί να δημιουργήσει μια γέφυρα, και αμέτρητοι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη γέφυρα και να γίνουν και πάλι ικανοί ν’ακούσουν το θεϊκό λόγο.

Και για αυτό ο Θεός θα ευλογήσει τους υπηρέτες Του στη γη που προσφέρονται με ελεύθερη θέληση να υπηρετήσουν τους συνανθρώπους τους μ’έναν τρόπο που θα έχει αποτέλεσμα στην αιωνιότητα, και θα είναι πάντα προσηλωμένος να τους συμπαρασταθεί με αγάπη και χάρη, για να μπορέσουν να εκτελέσουν την αποστολή τους. . .  να είναι κατάλληλα εργαλεία για τον Θεό, ο Οποίος θέλει να μιλήσει στους ανθρώπους μέσα στην κατάσταση της πιο βαθιάς πνευματικής ανάγκης, ο Οποίος θέλει να τους βοηθήσει, γιατί χρειάζονται επειγόντως τη βοήθειά Του, αφού ο χρόνος κοντεύει να τελειώσει. . .

                                                                                                                                               Αμήν

 

4159                5-11-1947

Το χάρισμα της προφητείας. . .

Το χάρισμα της προφητείας παρέχεται μονάχα σε άνθρωπο που το χρησιμοποιεί με τον σωστό τρόπο, δηλαδή σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. . .  που ενημερώνει τους συνανθρώπους του για το τι μπορεί να δει ή ν’ακούσει ως υπηρέτης του Θεού. Ποτέ δεν χτυπιούνται οι άνθρωποι από μια τιμωρία χωρίς προηγούμενη ανακοίνωση, ποτέ δεν μένουν χωρίς προειδοποίηση. Προειδοποιήσεις και παραινέσεις ωστόσο πρέπει να τους μεταδοθούν από ανθρώπινο στόμα, αφού οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφασίσουν για το καλό ή για το κακό με ελεύθερη θέληση, και επομένως πρέπει να μπορέσουν να κρίνουν ελεύθερα τις προφητείες και να τις πιστέψουν ή μην. Πρέπει να είναι δική τους απόφαση ν’αλλάξουν εξαιτίας των προφητειών, δηλαδή ν’αποφασίσουν για έναν τρόπο ζωής που είναι ευχάριστος στον Θεό. Δεν πρέπει καθόλου να αισθανθούν αναγκασμένοι σε  τέτοιο, και άρα πρέπει οι προφητείες να τους μεταδοθούν μ’έναν τρόπο που δεν επηρεάζει την ελεύθερη τους βούληση.

Ανρώπινο στόμα τις προφέρει με εντολή του Θεού, και κάθε θρήσκος άνθρωπος θα πιστέψει τον υπηρέτη του Θεού χωρίς αμφιβολίες. Αλλά γενικά οι άνθρωποι μάλλον δεν θα πιστέψουν τις εξηγήσεις του, επειδή θεωρούν αδύνατη την πρόγνωση μεγάλων γεγονότων καθώς θεωρούν αδύνατον να εκφραστεί  ο Θεός ο Ίδιος για μελλοντικά πράγματα μέσω ενορατικών και προφητών. Αφού όμως οι άνθρωποι ενημερώνονται για επερχόμενα γεγονότα μονάχα προς το πνευματικό τους συμφέρον και για χάρη της δουλειάς τους πάνω στην ψυχή τους, έχει δοθεί σε μεμονωμένους ανθρώπους η ικανότητα να βλέπουν το μέλλον, κάτι που ωστόσο δεν μπορεί να γενικευτεί, αλλά πρέπει να πιστέψει κανείς μονάχα όσους στέκονται στην υπηρεσία του Θεού. Και για αυτό δεν πρέπει να τολμήσουν να θελήσουν ν’αποκαλύψουν μελλοντικά πράγματα άνθρωποι που δεν έχουν εντολή για κάτι τέτοιο από τον Θεό.

Πρέπει το Πνεύμα του Θεού να τους ανακοινώσει αυτό που θα έπρεπε να αποκαλύψουν στους συνανθρώπους, και πρέπει παραινέσεις για έναν τρόπο ζωής ευχάριστος στον Θεό να είναι συνδεμένοι με τέτοιες αποκαλύψεις, αλλιώς είναι άσκοπες, αν όχι βαλβερές. Αφού για να ικανοποιήσει την επιθυμία των ανθρώπων για επίγειες γνώσεις δεν δημιουργεί ο Θεός ενορατικούς και προφήτες  ανάμεσα στους ανθρώπους. Ωστόσο, αφού το χαμηλότατο πνευματικό επίπεδο της ανθρωπότητας κάνει απαραίτητη μια Κρίση, προειδοποιούνται οι άνθρωποι προηγουμένως και ενημερώνονται για την εξέλιξη επίγειων γεγονότων, αλλά πάντα σε σχέση με το πνευματικό καλό των ανθρώπων. Και για αυτό το λόγο ενορατικοί και προφήτες θα εμφανιστούν πάντα ανάμεσα στους ανθρώπους όταν οι άνθρωποι κινδυνεύουν να πέσουν θύματα μιας επερχόμενης Κρίσης και θα έπρεπε ακόμα να σκεφτούν τις ψυχές τους πριν να είναι αργά.

Αλλά σε όποιον είναι προορισμένος από τον Θεό να ενεργήσει για Αυτόν πάνω στη γη έχει δοθεί από τον Θεό και το χάρισμα να προβλέψει μελλοντικά πράγματα. Και τέτοιους ανθρώπους μπορεί να πιστέψει κανείς πλήρως, αφού μετά από λίγο καιρό θα του δοθεί και η απόδειξη, αφού όλες οι προβλέψεις θα πραγματοποιηθούν. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4160                6-11-1947

Πόλεμος ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. . .

Ο πόλεμος ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι θα κρατήσει αιώνια, δηλαδή θα περάσουν αιωνιότητες ώσπου το φως να έχει υπερνικήσει τελείως το σκοτάδι και να υπάρξει μονάχα μια απέραντη φωτεινή βασιλεία, όπου δεν θα μπορέσει πια να μπει το σκοτάδι. Τότε όμως δεν θα γίνει ούτε πια πόλεμος ανάμεσα στον πνευμάτων, αλλά η πιο βαθιά αγάπη θα συνδέει όλα τα πνευματικά όντα μέσα στην κοινή δράση τους για τον Θεό. Η επιδίωξη της τελειότητας δεν θα σταματήσει ποτέ, και έτσι θα έχει δημιουργηθεί μια νέα βάση για τη δραστηριότητα όλων των όντων στο πνευματικό βασίλειο. . .

Αφού αυτή η δραστηριότητα τότε δεν θα έχει πια το σκοπό της λύτρωσης παραπλανημένων ψυχών, επειδή το φωτεινό βασίλειο περιέχει μονάχα λυτρωμένες ψυχές, αλλά θα αποτελείται από αμοιβαία παρότρυνση σε όλο και μεγαλύτερη τελειότητα, από συνεχή ένωση πνευματικών όντων με ίδιο βαθμό ωριμότητας και από ενισχυμένη δράση μέσω μόνιμα αυξημένης δύναμης, η οποία θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την προσέγγυση στον Θεό. . .  για έντονη έμπρακτη αγάπη, αφού η ενέργεια με αγάπη μένει για πάντα ο πρώτος νόμος στο πνευματικό βασίλειο. Αλλά η έμπρακτη αγάπη θα ασχολείται κυρίως με τη δημιουργία και τη διάπλαση πνευματικών δημιουργίων, με την παροχή ευτυχίας σε πνευματικά ομοϊδεάτων ψυχών, οι οποίες θα ενώνονται για να πλάσουν μέσω αυξημένης δύναμης νέες δημιουργίες, οι οποίες θα βοηθήσουν και πάλι άλλα πνευματικά όντα να πετύχουν όλο και υψηλότερη τελειότητα.

Πρόκειται για ασταμάτητη ζωή, δηλαδή για μόνιμη δραστηριότητα μέσα στο πιο φωτεινό περιβάλλον, αλλά πάντα ωθημένη από τον πόθο για το πρόσωπο του Θεού, για την αγάπη και το λόγο Του, για τη μόνιμη ακτινοβολία του Θεού, η οποία προκαλεί ανείπωτη ευτυχία. Και αυτός ο πόθος εκπληρώνεται διαρκώς και όμως δεν μειώνεται ποτέ, αφού η αγάπη του Θεού θα μείνει για πάντα άξια επιδίωξης και για το πιο φωτεινό τέλειο πνευματικό. Και για αυτό και η μακαριότητα δεν θα σταματήσει ποτέ. Τα όντα στο πνευματικό βασίλειο θα είναι μακάρια στην αιωνιότητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4161                7-11-1947

Η αγάπη ξυπνά την ανταπόκριση της αγάπης. . .

Η αγάπη νικά. . .

Η εξουσία της αγάπης είναι μεγάλη και παίρνει τη νίκη. Και αν ο άνθρωπος αισθάνεται αδύνατος, η αγάπη του δεν είναι αρκετά δυνατή, αλλιώς η δύναμη θα τον διέρρεε και θα ήταν κύριος της κάθε κατάστασης. Αφού η αγάπη αναγκάζει τα πάντα και κερδίζει ακόμα και τον αντίπαλό της για τον εαυτό της. . .  Προξενεί ανταπόκριση της αγάπης, εφόσον δεν εγκαταλείψει πρόωρα τον αγώνα, δηλαδή εφόσον ο άνθρωπος σταματά την προσπάθειά του να κερδίσει την αγάπη του συνανθρώπου. Τότε παραδίδει μόνος του τη δύναμη· ο αντίπαλος, ο συνάνθρωπος, είναι πιο δυνατός από εκείνον· δεν χρησιμοποιεί τη δύναμη της αγάπης, η οποία αναγκάζει τα πάντα και δεν μπορεί ποτέ να είναι ανεπιτυχής.

Η αγάπη είναι κάτι θείο, το οποίο δεν μπορεί ποτέ να είναι χωρίς δύναμη, και στην αγάπη δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς. Μπορεί ωστόσο να γίνει μια ένωση μέσα στην αγάπη μόνο τότε που ο Θεός ο Ίδιος την εγκρίνει, που ο Ίδιος συμφωνεί με αυτή την ένωση, θεωρώντας την θεραπευτική για την ψυχή του ανθρώπου, τότε που δεν θέτει σε κίνδυνο την ανάπτυξή της. Αυτό δεν γίνεται όμως ποτέ όσο ο άνθρωπος υποτάσσεται χωρίς απροθυμία στο θεϊκό θέλημα. Τότε η ψυχή του δεν κινδυνεύει πια, και τότε ο Θεός μπορεί να του παρέχει και θα του παρέχει ό,τι επιθυμεί η καρδιά του. Θα κάνει την αγάπη να φουντώσει, θα συνδεθεί ο Ίδιος με τον άνθρωπο, και ο άνθρωπος θα παρατήσει την κάθε αντίσταση. Αφού αν ο Θεός ο Ίδιος θέλει να θέσει τον άνθρωπο υπό την κατοχή Του, αυτός δεν θα Του αρνηθεί πια την αγάπη του, και ο δεσμός θα είναι σταθερός και αιώνια, επειδή η αγάπη είναι η πιο μεγάλη δύναμη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4162                9-11-1947

Η σχέση με τον Θεό – αγάπη ή δέος, σεβασμός, λατρεία. . .

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποφασίσει για τον εαυτό του για το ποια σχέση θέλει να δημιουργήσει μαζί Μου. Μπορεί να Με θεωρήσει πατέρα, αδελφό ή φίλο, καθώς μπορεί επίσης να Με δει μονάχα ως τον Θεό του, το υψηλότατο, πιο τέλειο Ον, στο Οποίο θέλει να υποκύψει και οι εντολές του Οποίου θέλει να εκπληρώσει, γιατί Με αναγνωρίζει ως την υψηλότατη Δύναμη. Αυτή η τελευταία σχέση ωστόσο δεν θα έχει ως συνοδεία ποτέ τη βαθιά αγάπη για Μένα μέσα στον άνρθωπο, αλλά μονάχα δέος και θαυμασμό, σεβασμό και λατρεία. Εγώ όμως θέλω αγάπη, θέλω να δημιουργήσει ο άνθρωπος μια εγκάρδια σχέση μαζί Μου, αφού μονάχα η αγάπη είναι μακαριότητα. Πόσο φτωχός είναι ο άνθρωπος που στερείται της αγάπης, και πόσο πλούσιος εκείνος που την κατέχει. . .

Χαίρομαι μάλιστα για την ταπεινότητα εκείνου που Μου υποτάσσεται ως στην υψηλότατη Δύναμη, που Με αναγνωρίζει και θέλει να αποκτήσει την ευχαρίστησή Μου. Θα τον πλησιάσω μάλιστα και θα του παρέχω την αγάπη Μου. Αλλά ο στόχος Μου είναι πάντα να μετατρέψω τη στάση του απέναντί Μου σε σωστή σχέση. . .  σε σχέση ενός παιδιού με τον πατέρα, μιας νύφης με τον γαμπρό, σε σχέση που έχει ως βάση την αγάπη. Αφού αυτή μπορώ να ανταποδίδω, μπορώ να χαρίζω αυτό που είναι η προαιώνια Μου ουσία· μπορώ ν’αφήσω να ακτινοβολήσει η αγάπη Μου, δηλαδή να κάνω τον άνθρωπο ευτυχισμένο με την πρωταρχική Μου ουσία, η οποία ρέει ως δύναμη κοντά στο αντικείμενο της αγάπης Μου. . .  Μπορώ να πιάσω τα πλάσματά Μου και να τα τραβήξω κοντά Μου. . .  Μπορώ να τα κάνω μακάρια για πάντα.

Ο κάθε άνθρωπος όμως έχει ελεύθερη θέληση. Προσπαθώ να κερδίσω την αγάπη του, την εμπιστοσύνη του και τον πλησιάζω ως Πατέρας, παρέχοντάς του τη φροντίδα Μου, βοηθώντας τον μέσα σε κατάσταση ανάγκης και ταλαιπωρίας και προσφέροντάς του συνέχεια τη χάρη Μου. . .  Αλλά όπου η αγάπη Μου δεν βρίσκει την ίδια ανταπόκριση, όπου η καρδιά δεν Με επιδιώκει ανυπόμονα ποθώντας την ένωση μαζί Μου· όπου δεν φωνάζει το παιδί τον Πατέρα του και δεν Τον πλησιάζει με παιδική εμπιστοσύνη, περιμένοντας αισιόδοξα τη βοήθειά Του μέσα σε κάθε πνευματική και επίγεια ανάγκη, εκεί δεν μπορώ να εκδηλωθώ με την πατρική Μου αγάπη, παρόλο που ως Θεός, ως Δύναμη που δημιουργεί και διατηρεί τα πάντα θα είμαι πάντοτε ευδιάκριτος και δεν θα αφήσω με άδεια χέρια τα πλάσματά Μου που Με επιδιώκουν.

Παρ’όλα αυτά δεν μειώνω την επιδίωξή Μου να κερδίσω την αγάπη τους, να τους σπρώξω μέσα στη σωστή σχέση μαζί Μου, πάντα σέβοντας μεν την ελεύθερη βούληση, αλλά δημιουργώντας για τον άνθρωπο καταστάσεις όπου μπορεί ως παιδί να καταφύγει στον Πατέρα και μπορεί επομένως να δημιουργήσει μια σχέση γεμάτη εμπιστοσύνη και να Με κερδίσει εντελώς για τον εαυτό του. Τότε μόνο θα προχωρήσει γρήγορα, επειδή τότε η δύναμη αγάπης Μου μπορεί να τον διαρρεύσει ανεμπόδιστα, κάτι που σημαίνει για την ψυχή ανοδική ανάπτυξη, η οποία είναι ο στόχος και ο σκοπός της επίγειας του ζωής. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4164                11 κ. 12-11-1947

„Η βασιλεία Μου δεν είναι αυτού του κόσμου. . .“

Η βασιλεία Μου δεν είναι αυτού του κόσμου. . .  Και επομένως ό,τι θα οδηγήσει ή θα συμβάλει στην απόκτηση της βασιλείας Μου δεν θα είναι κάτι επίγειο αλλά κάτι μονάχα πνευματικό. Πρέπει κανείς να καταλάβει Τα λόγια Μου που είπα στη γη μονάχα με την πνευματική τους έννοια, και η τήρηση του λόγου Μου πρέπει να έχει πνευματικό αποτέλεσμα, καθώς πρέπει επίσης να εκφραστεί με τον τρόπο ώστε κάθε δράση πρέπει να είναι μια ορμή της καρδιάς, δηλαδή μόνο εσωτερικά αισθήματα είναι αποφασιστικά για το κατά πόσο ο άνθρωπος θα θέσει τη βασιλεία Μου υπό την κατοχή του. Δεν μπορούν ν’αυξήσουν το δικαίωμα για τη βασιλεία Μου ούτε κοσμικά έθιμα, ούτε βοήθεια που παρέχεται στον διπλανό χωρίς τη συμμετοχή της καρδιάς.

Η βασιλεία Μου δεν είναι αυτού του κόσμου. . .  Πιστεύετε λοιπόν ότι απαιτώ κοσμικές ή συμβολικές δράσεις για να σας ανοίξω αυτή τη βασιλεία Μου; Πιστεύετε ότι μπορώ να χαρώ για τυπικότητες, οι οποίες είναι μάλλον επικίνδυνες, επειδή προξενούν να μειωθούν βαθιά εσωτερικές συγκινήσεις μέσα στον άνθρωπο, ενώ οι τυπικότητες αποσπούν την προσοχή από το πιο σημαντικό και στο τέλος προσέχονται μονάχα αυτές από τους ανθρώπους. Πράγματι δεν έδωσα καμία παρότρυνση για τέτοιες τυπικότητες μέσω του λόγου Μου. Αλλά στους ανθρώπους δεν έφτασε ο εσωτερικός δεσμός μαζί Μου, μέσω του οποίου μπορούν να πετύχουν υψηλή ψυχική ωριμότητα και άρα ν’αποκτήσουν τη βασιλεία Μου ήδη στη γη, και έδωσαν μεγάλη σημασία στην εκπλήρωση ορισμένων εθίμων, τα οποία ωστόσο είναι εντελώς ασήμαντα για την απόκτηση της βασιλείας Μου.

Όποιος τηρεί τις εντολές Μου. . .  όποιος Με υπεραγαπά και αγαπά τον πλησίον σαν τον εαυτό του, αυτός μπορεί δίκαια να πει τον εαυτό του υποψήφιος για τη βασιλεία Μου. Δεν είναι όμως ποτέ δυνατόν να την αποκτήσει κανείς αν δεν προσέχει τις εντολές Μου. Πόσο συχνά ωστόσο Μου λείπει η τήρηση της εντολής αγάπης Μου σ’εκείνους που τηρούν αυστηρά τις τυπικότητες, που ακολουθούν αυστηρά τις εντολές που προστέθηκαν από πλευράς των ανθρώπων στην εντολή αγάπης Μου. Με πόση ακρίβεια τηρούνται συχνά αυτά που άνθρωποι διατάζουν στους συνανθρώπους τους, άλλα δεν τα δίνω σημασία, όσο η ψυχή δεν συμμετέχει. . .  παρόλο που ευλογώ και τη θέληση εκείνων που πιστεύουν ότι Με υπηρετούν με αυτό τον τρόπο, γιατί δεν τους διοχετεύτηκε ακόμα η αλήθεια. Θέλημά Μου όμως είναι να ξεπροβάλει η αλήθεια και να εκτοπίσει ό,τι της αντιβαίνει.

Θέλημά Μου είναι επομένως να υποστηρίξει την αλήθεια όποιος τη λαμβάνει από Μένα. Θέλημά Μου είναι να στιγματιστεί η  πλάνη, να διδαχτούν οι άνθρωποι που βρίσκονται ακόμα μέσα σε λανθασμένη σκέψη, να ενημερωθούν από εκείνους που είναι οι υπηρέτες Μου στη γη, τους οποίους διόρισα για να διαδώσουν την αλήθεια, οι οποίοι ακούν το λόγο Μου και είναι για αυτό ενημερωμένοι για την καθαρή αλήθεια από τον Ίδιο τον Εαυτό Μου. Αφού πρόκειται για την πιο γρήγορη ανάπτυξη της ψυχής. . .  Έχετε μόνο ακόμα λίγο χρόνο και μπορείτε ωστόσο να κερδίσετε ένα σημαντικό προβάδισμα, αν ζείτε σύμφωνα με το θέλημά Μου. . .  αν δεν δίνετε σημασία στις τυπικότητες και όμως δουλεύετε έντονα πάνω στις ψυχές σας· αν κάνετε την εντολή αγάπης Μου τη βάση όλης της σκέψης, της ομιλίας και της πράξης σας και παραλαμβάνετε το λόγο Μου όπου σας προσφέρεται. . .

Το να ακούσετε το λόγο Μου είναι επειγόντως απαραίτητο, και όπου αυτός σας προσφέρεται θα λάβετε και  ευλογία, εάν η ψυχή σας διψά για το λόγο Μου. Και θα πρέπει ν’ακούτε το λόγο Μου. Για το λόγο Μου θα έπρεπε να πάτε εκεί όπου σας μεταδίδεται, αν δεν διδάσκεστε άμμεσα από Μένα ή δεν σας διοχετεύεται ο λόγος Μου μέσω των υπηρετών Μου. Δεν πρέπει καθόλου να αισθανθείτε δεσμευμένοι από νόμους που δεν προήλθαν από Μένα. Αφού ο προαιώνιος Νομοθέτης είμαι Εγώ, και ο προαιώνιος Μου νόμος λέει: Αγάπα Με πάνω απ’όλα και τον πλησίον σαν τον εαυτό σου. . .  Τότε θα κερδίσετε σίγουρα τη βασιλεία Μου, η οποία δεν είναι αυτού του κόσμου. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4165                12-11-1947

Η αρχή της αλήθειας είναι μονάχα ο Θεός. . .

Αλήθεια είναι μονάχα ό,τι έχει την αρχή του σε Μένα ως την αιώνια Αλήθεια. Υπάρχει μόνο μια αλήθεια, και αυτή διοχετεύεται στη γη από Εμένα τον Ίδιο μέσω του Πνεύματός Μου. Πρέπει να καταλάβετε, εσείς οι άνθρωποι, ότι η αλήθεια δεν μπορεί ποτέ να προέρχεται από ανθρώπους. Αφού ο άνθρωπος ως ατελές πλάσμα είναι μακριά από την αλήθεια όσον καιρό δεν είναι δεμένος μαζί Μου, επειδή η αλήθεια δεν μπορεί να είναι εκτός Μου. Η απόσταση από Μένα σημαίνει ταυτόχρονα λάθος σκέψη, άγνοια και έλλειψη της δύναμης για κατανόηση.

Συνεπώς ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει να διακρίνει την αλήθεια από την πλάνη. Στην κατάσταση της απόστασης από τον Θεό όμως θα κλίνει πάντα προς την πλάνη, γιατί αυτή ανταποκρίνεται στον ατελή χαρακτήρα του. Μόνο όταν είναι δεμένος μαζί Μου, δέχεται την αλήθεια από Μένα και την καταλαβαίνει επίσης ως τέτοια. Και ακόμα και αν η αλήθεια από Μένα δεν του προσφέρεται με εξαιρετικό τρόπο μέσω του εσωτερικού λόγου, ο ειρμός σκέψεών του θα είναι σωστός, αφού η σκέψη οδηγείται από το πνεύμα, θα είναι φωτισμένος και για αυτό θα στέκεται μέσα στην αλήθεια.

Πρέπει πάντα πρώτα να δημιουργηθεί ο δεσμός μαζί Μου, κάτι που θέλει απομόνωση και εσωτερικό βύθισμα σε πνευματικά προβλήματα, ερωτήματα, τα οποία επιθυμεί να λύσει ο άνθρωπος· θέλει έντονες σκέψεις για Μένα και παρακλήσεις για τη βοήθειά Μου, για σωστή σκέψη. . .  για φώτιση του πνεύματος. Τότε λοιπόν ζητά την αλήθεια, και τότε αυτή θα του προσφερθεί. Σε τέτοια περίπτωση πρέπει όμως ο άνθρωπος και να κάνει συγκρίσεις με τα πνευματικά αγαθά που του προσφέρθηκαν από πλευράς των ανθρώπων. Και θα καταλάβει ότι τα τελευταία διαφέρουν σημαντικά από αυτά που του μεταδίδονται από Μένα. Αφού το να μοιράζω την αλήθεια επιφυλάσσομαι Εγώ. 

Ό,τι όμως προέρχεται από Μένα, ό,τι εκπήγασε φανερά από Μένα, μπορεί με μέγιστη βεβαιότητα να δεχτεί ο άνθρωπος και επίσης να το υποστηρίξει ως καθαρή αλήθεια. Και για αυτό διαλέγω στη γη υπηρέτες που παραλαμβάνουν απευθείας από Μένα γνώσεις που πρέπει να θεωρούνται καθαρή αλήθεια, επειδή αποδεδειγμένα δεν έχουν άλλη προέλευση απ’ό,τι το πνευματικό βασίλειο, αφού η πράξη της μετάδοσης γίνεται με εξαιρετικό τρόπο, και επομένως αποκλείονται ανθρώπινα διανοητικά αγαθά. Και τότε μπορούν οι άνθρωποι με εμπιστοσύνη να κάνουν αυτά τα πνευματικά αγαθά που διοχετεύτκηαν στη γη από Μένα γνώμονα για γνώσεις που θέλουν να εξετάσουν. . .  Ό,τι ανταποκρίνεται σε εκείνα είναι αλήθεια, ό,τι διαφορεί από εκείνα μπορεί να απορριφτεί ως πλάνη και να στιγματιστεί ανάλογα. Αφού η πλάνη είναι σπόροι του Σατανά, η πλάνη είναι ένα μέσο του αντιπάλου Μου για να Με εκτοπίσει από τις καρδιές των ανθρώπων και για ν’αυξήσει την εξουσία του.

Εσείς οι άνθρωποι είστε πάρα πολύ επιεικείς απέναντι στην πλάνη, δεν καταλαβαίνετε το μεγάλο της κίνδυνο και για αυτό δεν την καταπολεμάτε, αλλά την ανέχεστε. Εγώ όμως δεν μπορώ να την ανεχτώ, και για αυτό δίνω εντολή στους υπηρέτες Μου να την αντιπαλέψουν αμείλικτα και να απορρίψουν κάθε ανεκτικότητα στην περίπτωση που πρέπει να αποκαλυφτεί η πλάνη και να της αντιταχτεί η αλήθεια. Απαιτώ να πολεμήσουν οι υπηρέτες Μου με το σπαθί του στόματος και τους εξοπλίζω με όλα τα χαρίσματα που χρειάζονται για να λάβουν μέτρα εναντίον όλων όσων αντιβαίνουν στην αλήθεια από Μένα, όλων όσων δεν προέρχονται από Μένα.

Μονάχα Εγώ μοιράζω την αλήθεια, αλλά την παρέχω σε όλους όσους θέλουν να σταθούν στην αλήθεια. Αφού η επιθυμία για την αλήθεια αποδεικνύει και την επιθυμία για τον Ίδιο τον Εαυτό Μου. Και δεν θα αρνηθώ ποτέ τον Εαυτό Μου, καθώς ωστόσο απαιτώ ως ανταπόκριση του δώρου Μου να υποστηρίξει ο παραλήπτης την αλήθεια απέναντι στους συνανθρώπους του που βρίσκονται ακόμα υπό την εξουσία εκείνου που καταπολεμά ό,τι προέρχεται από Μένα και που ως πρίγκιπας του ψέματος θα είναι πάντα προσηλωμένος να υπονομεύσει την καθαρή αλήθεια, για να μην με αναγνωρίσουν πια οι άνθρωποι, για να πορευτούν αυτοί στο σκοτάδι και να ξεφύγουν από το φως, το οποίο τους φέγγει ξανά και ξανά μέσω της αγάπης Μου, σε όλους όσους λαχταρούν να σταθούν μέσα στο φως. . .

                                                                                                                                              Αμήν


4166                13 κ. 14-11-1947

Η πράξη της συγχώρεσης των αμαρτιών. . .

Ο Ιησούς Χριστός ως Σωτήρας. . .

Η πράξη της συγχώρεσης των αμαρτιών μπορεί και να θεωρηθεί μονάχα μια τελετουργία, όταν λείπουν οι πνευματικές προϋποθέσεις για τη συγχώρεση της ενοχής των αμαρτιών. Μόλις ο άνθρωπος αισθάνεται αμαρτωλός και φέρνει την ενοχή των αμαρτιών του στον Θεό, μόλις μετανοιώνει ειλικρινά τις αμαρτίες και ζητά συγχώρεση από τον Θεό, ο Θεός θα του συγχωρέσει την αμαρτία και θα τον απαλλάξει από την ενοχή του εξαιτίας του λυτρωτικού έργου του Ιησού Χριστού. Αφού για αυτό πέθανε ο άνθρωπος Ιησούς στο σταυρό για να εξοφληθεί η ενοχή των αμαρτιών ολόκληρης της ανθρωπότητας του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Και έτσι είναι λοιπόν η πρώτη προϋπόθεση για τη συγχώρεση της αμαρτίας η πίστη στο λυτρωτικό έργο του Χριστού και η θέληση ν’ακήκει κανείς σ’εκείνους που λυτρώθηκαν από την ενοχή των αμαρτιών τους μέσω του αίματος του Χριστού. Η ειλικρινής μετάνοια απέναντι στον Θεό και άρα η κατανόηση ότι αμάρτησε κανείς ενώπιον του Θεού, ότι παραβίασε την εντολή της αγάπης Του, είναι άλλη προϋπόθεση που δικαιολογεί την πράξη της συγχώρεσης των αμαρτιών. Μπορεί ο άνθρωπος μάλιστα να εκφράσει τη μετάνοια με το στόμα του, ενώ η καρδιά του δεν συγκινείται, δηλαδή ο άνθρωπος δεν υποφέρει από το βάρος των αμαρτιών του και επομένως δεν καταλαβαίνει πόσο σοβαρά παραβίασε την αγάπη του Θεού και τις εντολές Του. Τότε η ενοχή των αμαρτιών δεν μπορεί να του αφαιρεθεί, τότε αυτός παραμένει με τις αμαρτίες του ώσπου να συνειδητοποιήσει την αμαρτία του και αυτή να τον επιβαρύνει και να ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό.

Ωστόσο, ο άνθρωπος δεν έχει καμία αφορμή να μιλήσει για τις αμαρτίες του στους συνανθρώπους. Κάτι τέτοιο έχει μάλιστα το καλό ότι ο άνθρωπος ασκείται στην ταπεινότητα, όταν ομολογεί ανοιχτά τις αδυναμίες και τα ελαττώματά του. Αλλά με τη συγχώρεση των αμαρτιών του δεν έχει καμία σχέση αυτή η ανοιχτή ομολογία απέναντι σ’έναν άνθρωπο. . .  „Εκείνοι στους όποιους θα  συγχωρέσετε τις αμαρτίες τους, θα έχουν συγχωρεστεί, και εκείνοι στους οποίους δεν θα τις συγχωρέσετε, θα τις κρατήσουν. . .“ Αυτό το λόγο του Ιησού αναφέρετε ως αιτιολογία, αλλά δεν λαμβάνετε υπόψη σας ότι ο Ιησούς μίλησε στους μαθητές Του, οι οποίοι μέσω του τρόπου ζωής τους είχαν αποκτήσει μια ψυχική ωριμότητα που τους έδωσε την πνευματική όραση και ακοή.

Εξάλλου ο Ιησούς μίλησε για αμαρτίες το αποτέλεσμα των οποίων ήταν σωματικά ορατά και αφορμή για το ότι οι αμαρτωλοί πλησίασαν για βοήθεια τους μαθητές, τους οποίους κατάλαβαν ότι ήταν σπουδαίοι άνθρωποι του Θεού, δηλαδή για αποτροπή των παθήσεών τους. . .  Από αυτό προέκυψε η πράξη της γενικής συγχώρεσης αμαρτιών μετά από ομολογία των αμαρτιών απέναντι σ’έναν άνθρωπο, η οποία ωστόσο πρέπει να θεωρείται αλλαγή της διδασκαλίας του Χριστού, ως παραπλάνηση καθ’όσον οι άνθρωποι τις περισσότερες φορές πιστεύουν ότι από την ομολογία των αμαρτιών τους εξαρτάται η συγχώρεση εκείνων. Συχνά όμως αυτή η ομολογία γίνεται μια τυπική υπόθεση, ενώ η βαθιά εσωτερική μετάνοια, η ομολογία της αμαρτίας απέναντι στον Θεό και η απέχθεια για την αμαρτία και η σοβαρή επιθυμία να βελτιωθεί ο άνθρωπος αγγίζουν μόνο πολύ ελαφρά την καρδιά του. Η συγχώρεση των αμαρτιών όμως εξαρτάται μονάχα από τα τελευταία.

Αυτή η εσωτερική ομολογία της ενοχής απέναντι στον Θεό πρέπει να γίνει. Δεν είναι ανάκγη για αυτή κανένας μεσολαβητής, και επομένως η ομολογία των αυτιών είναι και πάλι μονάχα μια εντολή που προστέθηκε στη διαδασκαλία του Χριστού από ανθρώπους. Σε αυτή την εντολή όμως οι άνρθωποι δίνουν πάρα πολύ μεγάλη σημασία, ενώ αυτή αντιτίθεται στο θέλημα του Θεού, ο Οποίος θέλει να αντικατασταθεί κάθε τυπικότητα από αληθινή εσωτερική αφοσίωση στον Θεό, από εντελώς πνευματικό βίωμα και πραγματοποίηση των εντολών Του. Αφού κάθε τυπικότητα είναι μεγάλος κίνδυνος για τους ανθρώπους, κίνδυνος να μην παρατηρήσουν αρκετά τον εαυτό τους, να προσέξουν μονάχα τις απαιτήσεις που προστέθηκαν από ανθρώπους και να μετριαστούν και να γίνουν χλιαροί στη δουλειά πάνω στην ψυχή τους.

Αφού η πνευματική οπισθοδρόμηση των ανθρώπων αποδεικνύει ότι η θέληση να απεχθανθεί κανείς την αμαρτία, η οποία είναι το αποτέλεσμα βαθιάς μετάνοιας, δεν υπάρχει ή δεν έχει γίνει πράξη, κάτι που θα έγινε οπωσδήποτε, αν η πράξη της συγχώρεσης των αμαρτιών δεν είχε πάρει τέτοια μορφή, αλλά ήταν πάντα μόνο εσωτερική υπόθεση του καθένα. Τότε ο άνθρωπος θα μάθαινε στον εαυτό του έναν καλύτερο τρόπο ζωής, αν μονάχα είχε καλή θέληση. Με αυτό τον τρόπο ωστόσο και οι πρόθυμοι γίνονται χλιαροί και αδιάφοροι μέσω λανθασμένης εκπαίδευσης και περιγραφής της συγχώρεσης αμαρτιών, την οποία δεν θέλει ο Θεός έτσι όπως παρουσιάζεται στους ανθρώπους. Μπροστά στον Θεό έχει αξία μονάχα η αληθινή εσωτερικότητα, και κάθε εξωτερικός τύπος δεν βρίσκει την ευχαρίστησή Του και επομένως ούτε τη συμφωνία Του. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4167                14-11-1947

Θρησκευτικός αγώνας. . .

Διάλυση ανθρώπινου έργου. . .

Η εκκλησία του Χριστού. . .

Ο τελευταίος καιρός πριν το τέλος θα αποδείξει το ποια αντίσταση θα προβάλουν οι άνθρωποι που ανήκουν στην αληθινή εκκλησία του Χριστού, αντίθετα με εκείνους που λατρεύουν περισσότερο το ανθρώπινο έργο και θα το δουν να καταρρέει εν όψει του θρησκευτικού αγώνα. Αφού θα είναι ένας καιρός όπου δεν θα υπάρξουν πια συμβιβασμοί, όπου ο καθένας θα πρέπει να αποφασίσει ξεκάθαρα, όπου οι θρησκευτικές διδασκαλίες θα ξετιναχτούν μέχρι το ελάχιστο και για αυτό θα απαιτήσουν συλλογισμούς, και όπου κάθε τυπικότητα δεν θα αντέξει τη σοβαρή κριτική και για αυτό θα κατακριθεί και θα απορριφτεί. Και τότε μόνο θα καταλάβουν οι άνθρωποι ότι ήταν εντελώς χωρίς αξία και ποια χάρη και δύναμη βρίσκονται μέσα στη σωστή πίστη και μέσα στον έντονο δεσμό μαζί Μου που είναι ελεύθερος από κάθε τυπικότητα.

Οι άνθρωποι θα δουν να καταστρέφεται κάτι που θεωρούσαν μόνιμο, και θα πρέπει να καταλάβουν ότι είναι πολύ δυνατότερη η πίστη εκείνων που είναι χωρίς τις παραμικρές αναγκαστικές εντολές και που είναι πιο κοντά Μου μέσω του τρόπου ζωής τους και της θέλησής τους, η οποία Με ψάχνει και Με επιδιώκει συνέχεια. Και όλες οι εκκλησιαστικές διαδικασίες θα πέσουν θύματα των μέτρων εκείνων που θα καταπολεμήσουν το πνευματικό. Και τότε θα αποδειχτεί δυνατός μονάχα εκείνος ο άνθρωπος που Με λαχταρά στα μύχια της ψυχής του, που λαμβάνει το λόγο Μου και μαζί με το λόγο Μου και τη δύναμή Μου. . .

Τότε θα εξαφανιστούν πολλά απ’όσα φαίνονται σημαντικά στους ανθρώπους, και αυτοί θα πρέπει να τα παραδώσουν και ν’αρκεστούν σε ήσυχη εσωτερική συνομιλία με τον Θεό χωρίς εξωτερικές πράξεις, χωρίς χλιδή και αίγλη και χωρίς διδάσκοντες που δεν φωτίστηκαν από Μένα και ήταν για αυτό ανίκανοι για το καθήκον ενός παπά. Και θα πρέπει να αναγνωρίσουν τους υπηρέτες Μου στη γη ως προορισμένους από τον Ίδιο τον Εαυτό Μου και εντεταλμένους να διδάξουν τους συνανθρώπους και να τους διοχετεύσουν την αλήθεια. . .  Και μακάριοι εκείνοι που θα δεχτούν τότε την αλήθεια, που θα κάνουν προσπάθεια να ζήσουν σύμφωνα με το θέλημά Μου και να χρησιμοποιήσουν το σύντομο χρόνο μέχρι το τέλος για τη διαμόρφωση της ψυχής τους, αφού εκείνοι θα αντέξουν και θα καρτερήσουν μέχρι το τέλος. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4172                22-11-1947

Φαινομενικές αντιφάσεις μέσα στο λόγο του Θεού. . .

Μην ενοχλήστε από αντιφάσεις που περιέχονται φαινομενικά μέσα στο λόγο Μου, αλλά λάβετε υπόψη σας ότι ο νους σας δεν συλλαμβάνει ό,τι σας μεταδίδει το Πνεύμα από Μένα. Δεχτείτε τα πάντα με σταθερή πίστη σε Μένα και στην αγάπη, στη σοφία και στην παντοδυναμία Μου, και στο ότι όσα σας προσφέρονται από τα ύψη δεν μπορούν να συγκριθούν με επίγειες σοφίες· στο ότι ακόμα και αυτό που σας φαίνεται αδύνατον είναι δυνατόν στο βασίλειο των ελεύθερων πνευμάτων. Είναι δύο κόσμοι, ο πνευματικός και ο επίγειος κόσμος, και οι δύο βρίσκονται σε αντίθεση ο ένας με τον άλλο. Ο στόχος Μου είναι όμως να πνευματοποιήσω τον επίγειο κόσμο, να τον διαμορφώσω μ’έναν τρόπο ώστε μπορεί να ενωθεί με τον πνευματικό κόσμο για να είναι τελικά ο ίδιος πνευματικός κόσμος.

Και μπορεί να δημιουργηθεί και στη γη, ανάμεσα στον επίγειο κόσμο, ένας πνευματικός κόσμος μέσω ένωσης εκείνων των ανθρώπων που έχουν επαφή με το πνευματικό κόσμο, που λαμβάνουν πνευματικά αγαθά, κάνουν πνευματικές επιδιώξεις και είναι άρα στραμμένοι μακριά από τον επίγειο κόσμο· που εκπληρώνουν μονάχα τη δραστηριότητα που τους έχει ανατεθεί για το διάστημα της επίγειας τους ζωής. Εκείνοι επομένως θα βρίσκονται επίσης σε αντίθεση με εκείνους που έχουν εγκόσμια νοοτροπία και ανήκουν στον επίγειο κόσμο. Και η σκέψη τους επίσης θα είναι σε αντίθεση με τη σκέψη του κοινωνικού συνόλου. Αφού το βλέμμα που είναι στραμμένο στο πνευματικό κόσμο βλέπει διαφορετικά, το αυτί ακούει διαφορετικά και η ψυχή νιώθει διαφορετικά από το συνηθισμένο, και ο κοσμικός άνθρωπος δεν τον καταλαβαίνει.

Τότε βρίσκονται πλάι πλάι δύο κόσμοι, και οι κάτοικοί τους μπορούν να στέκονται σε διαφορετικές αποστάσεις από Μένα, παρόλο που είναι μαζί. Ο ένας θα καταλάβει αυτό που ακούει από Μένα, για τον άλλο είναι και παραμένει μην αισθητό ή ξένο, εάν του μεταδίδεται. Και αυτό πρέπει να προσέχετε, αν θέλετε να κρίνετε τα δώρα Μου από τα ύψη. Αυτό που δίνω στον ένα ανταποκρίνεται στην ψυχική του ωριμότητα και δεν χρειάζεται καθόλου να είναι λάθος στην περίπτωση που φαίνεται ακατανόητο στον άλλον. Τότε δεν πρέπει να αμφισβητηθεί το δώρο κάθ’εαυτό, αλλά ο βαθμός ωριμότητας του ανθρώπου είναι ανεπαρκής για να μπορέσει να καταλάβει πνευματικά αγαθά. Πρόκειται τότε για γνώσεις που ξεπερνούν τις επίγειες γνώσεις, όχι για εντολές ή μηνύματα που θα έπρεπε να εξηγήσουν το θέλημά Μου στους ανθρώπους, αλλά για πιο βαθιές σοφίες που αγγίζουν τομείς που βρίσκονται εκτός ανθρώπινων γνώσεων.

Τότε ο λόγος Μου πρέπει να είναι εγγύηση για την αλήθεια, αφού ούτε εξετάσεις ούτε δική του κατανόηση του ανθρώπου δεν μπορούν να δημιουργήσουν μια απόδειξη. Άνθρωποι με αφυπνισμένο πνεύμα ωστόσο μπορούν να το πιστέψουν, δηλαδή να το αποδεχτούν ως αλήθεια με πλήρη εσωτερική πεποίθηση, επειδή αφήνουν να κρίνει λιγότερο το νου τους απ’ό,τι την καρδιά τους. Αφού η καρδιά είναι δεμένη μαζί Μου, ο άνθρωπος αιθάνεται την αλήθεια και δεν χρησιμοποιεί το νου για να βρει απόδειξη για αυτό που του είναι εσωτερική πεποίθηση. Επιδιώξτε τον πνευματικό κόσμο και η σκέψη σας θα είναι στραμμένη πνευματικά, δηλαδή θα μπορέσετε και να καταλάβετε πνευματικά αγαθά.

Δημιουργήστε για τον εαυτό σας ήδη στη γη τον κόσμο που είναι ο πραγματικός σας στόχος. . .  Αποδεσμευτείτε από τον επίγειο κόσμο, μην λαχταρώντας τον πια, αλλά προσπαθήστε μονάχα να εκτελέσετε το επίγειο σας καθήκον. . .  να διαμορφωθείτε σε όντα που βλέπουν το υψηλότερό τους στόχο στην αγάπη τους για Μένα και για τον πλησίον και Με πλησιάζουν με αυτό τον τρόπο· που προσπαθούν να εναρμονίσουν το είναι τους στο δικό Μου μέσω έργων ανιδιοτελούς αγάπης για τον πλησίον. . .  Και θα έχετε φωτεινό πνεύμα και θα μπορέσετε να καταλάβετε την πιο βαθιά σοφία, η οποία ωστόσο δεν προέρχεται καθόλου από τον επίγειο, αλλά μονάχα από τον πνευματικό κόσμο και είναι πάρα πολύ πολύτιμη. Και δεν θα σας φανεί πια αντίφαση τίποτα απ’ό,τι σας προσφέρεται από τα ύψη. Θα μπορείτε να πιστέψετε, δηλαδή θα είστε πλήρως πεπεισμένοι, θα στέκεσται στην αλήθεια. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4174                23 κ. 24-11-1947

Κάλεσμα για δραστηριότητα. . .

Η αποστολή των υπηρετών του Θεού. . .

Το με ποιον τρόπο θα ακούσετε το κάλεσμά Μου για τη δραστηριότητα για Μένα και τη βασιλεία Μου εξαρτάται από την κατάσταση ωριμότητας του κάθε ενός των υπηρετών Μου στη γη. Αφού χρειάζομαι πολλούς εργάτες για τον αμπελώνα Μου, και στον καθένα που είναι πρόθυμος θα αναθέσω τη δουλειά που μπορεί να καταφέρει, ανάλογα με την ικανότητά του, η οποία εξαρτάται και πάλι από την ωριμότητα της ψυχής του. Ο μεν θα νιώσει την εσωτερική ορμή να μιλήσει για πνευματικά πράγματα, να προσπαθήσει να κερδίσει τους συνανθρώπους για Μένα και να τους οδηγήσει στην πίστη. Εκείνον φωνάζω μέσω της εσωτερικής ορμής. Του βάζω κατά κάποιον τρόπο την εντολή του μέσα στο συναίσθημά του, και αυτός θα λάβει υπόψη του αυτό το συναίσθημα και θα ακολουθήσει την εσωτερική ορμή.

Ο δε θα ακούσει την εσωτερική φωνή, θα πάρει έναν ειρμό σκέψεων, επίσης ωθημένος εσωτερικά. Δεν θα μπορέσει να εγκαταλείψει συγκεκριμένες σκέψεις, οι οποίες θα τον συγκινήσουν με τέτοιον τρόπο ώστε θα πρέπει να τις πει σε άλλους ανθρώπους. Και θα οδηγήσω κοντά του τους ανθρώπους τους οποίους θα μπορέσει τότε να ενημερώσει για τις σκέψεις του και με τους οποίους θα έχει πνευματικές συζητήσεις που θα παρακινήσουν τον συνάνθρωπο να συλλογιστεί, και άρα ο πρώτος θα διαφημήσει επίσης τη βασιλεία Μου με αυτό τον τρόπο.

Ωστόσο, θα κάνω να Με ακούσουν οι υπηρέτες Μου και ηχητικά, όπου εξαιρετικά υψηλή κατάσταση ωριμότητας θα το επιτρέψει. Σ’εκείνους θα διαμηνύσω καθαρά και κατανοητά το με ποιον τρόπο θα πρέπει να είναι δραστήριοι, πού θα πρέπει να οδηγήσουν τα βήματά τους και τι θα πρέπει να διδάξουν. Και εκείνοι θα έχουν μια εντελώς ιδιαίτερη αποστολή. . .  θα πρέπει να γνωστοποιήσουν το λόγο Μου, ωθημένοι από το Πνεύμα Μου στο εσωτερικό τους, όπου θα ενεργήσει φανερά ο αντίπαλός Μου. . .  όπου θα διαδίδονται λανθασμένες διδασκαλίες από ανθρώπους που μάλιστα λένε τον εαυτό τους υπηρέτες Μου, αλλά που δεν έχουν ακόμα λάβει την καθαρή αλήθεια από Μένα, γιατί δεν θέλουν να τη δεχτούν. Αυτή η αποστολή θα απαιτήσει μια ιδιαίτερη ικανότητα. . .  το χάρισμα της ρητορικής, την οποία δεν χρειάζεται να κατέχει ο υπηρέτης Μου, την οποία ωστόσο θα λάβει ξαφνικά κατά την ώρα της ενέργειάς του για Μένα, επειδή θα έχει πετύχει έναν ορισμένο βαθμό ωριμότητας που θα επιτρέψει την ενέργεια μέσω του Πνεύματός Μου.

Ωστόσο, θα πρέπει ο άνθρωπος ταυτόχρονα να καταλάβει με το νου του αυτό που θα προφέρει, ωθημένος από το Πνεύμα Μου. Θα πρέπει να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις εχθρικές επιθέσεις και να να διαψεύσει τις αντιρρίσεις που θα του φέρουν οι εχθροί του, όταν θα τους προσφέρει το λόγο Μου. Θα έχει μάλιστα μονάχα το καθήκον να διαδώσει το λόγο Μου, την καθαρή αλήθεια από μένα, αλλά θα πρέπει επίσης να μιλήσει ελεύθερα, γιατί θα προκύψουν επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα, κάτι για το οποίο θα είναι απαραίτητη μια ζωηρή διανοητική δραστηριότητα. Επιπλέον οι εχθροί, που θα έχουν εκτεταμένες γνώσεις, θα πρέπει να αναγνωρίσουν την πνευματική υπεροχή του υπηρέτη Μου για να δώσουν προσοχή σε αυτά που θα τους προσφερθούν. Αφού οι άνθρωποι θα αγωνιστούν για μεγάλα, βαθιά προβλήματα, τα οποία όμως θα μπορέσει να λύσει μονάχα αφυπνισμένος, φωτισμένος από το Πνεύμα Μου άνθρωπος που θα έχει Εμένα τον Ίδιο ως δάσκαλο και για αυτό θα εμφανιστεί σίγουρος για τον εαυτό του και δεν θα φοβηθεί να αντιπεί σ’εκείνους που θα νομίζουν ότι είναι έξυπνοι και σοφοί.

Αυτοί οι υπηρέτες θα λάβουν ιδιαίτερο κάλεσμα, θα ακούσουν ηχητικά τη φωνή Μου στο εσωτερικό τους, έτσι ώστε θα είναι εντελώς σίγουροι να ξέρουν για το θέλημά Μου και θα του υποταχτούν πλήρως. Στην περίπτωση που θα κερδίσουν έναν από εκείνους τους διδάσκοντες για Μένα και για τη διδασκαλία Μου, για την απόλυτη αλήθεια, την οποία θα μπορέσουν να λάβουν μονάχα από Εμένα τον Ίδιο μέσω εσάς, τότε θα έχει σημειωθεί μεγάλη επιτυχία, αφού αυτός ο διδάσκων θα υποστηρίξει επίσης την αλήθεια και θα διδάξει σε μεγαλύτερο κύκλο. Και με αυτό τον τρόπο θα διοχετευτεί ο λόγος Μου με την πιο καθαρή μορφή σε πολλούς ανθρώπους για την ευλογία όλων.

Όποιος είναι προορισμένος για αυτή την αποστολή μπορεί με πλήρη πεποίθηση να πει τον εαυτό του υπηρέτη του Θεού, αφού θα μιλήσει στη θέση Μου, θα κάνει μονάχα ό,τι είναι θέλημά Μου. Θα οδηγηθεί από Μένα και θα κάνει κάθε βήμα συνοδευμένος από Μένα. Θα είναι μόνο το φερέφωνο για Μένα, για να μπορέσω ο Ίδιος να εκδηλωθώ στους ανθρώπους χωρίς ν’αγγίξω την θρησκευτική τους ελευθερία και την ελεύθερη τους βούληση. Και για αυτό έχω επειγόντως ανάγκη τέτοιους αφοσιωμένους σε Μένα υπηρέτες τον τελευταίο καιρό πριν το τέλος, γιατί χρειάζεται πάντα και παντού δουλειά για να προσφερθεί στους ανθρώπους ο καθαρός Μου λόγος, ο οποίος είναι ευλογημένος με τη δύναμή Μου, ο οποίος ωστόσο προέρχεται και απευθείας από Μένα και διοχετεύεται στη γη για να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από την πλάνη. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

4175                25-11-1947

Το αγόρι Ιησούς – Θεός και άνθρωπος. . .

Ζητήστε διαφώτιση και θα σας γίνει. . .  Σε όποιον κατεβαίνει το Πνεύμα του Θεού, εκείνος είναι ικανός να απαντήσει αληθινά σε ερωτήσεις που του κάνει κανείς για πνευματικά θέματα. Το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού είναι τόσο δύσκολο πρόβλημα για τους ανθρώπους στη γη ώστε δεν θα μπορέσουν ποτέ να διδαχτούν πλήρως, εκτός εάν παραλάβουν την εξήγηση από το ίδιο το Πνεύμα του Θεού, έτσι ώστε την καταλαβαίνει μάλιστα ο παραλήπτης των πνευματικών μηνυμάτων, δεν μπορεί ωστόσο να τη μεταδώσει στους συνανθρώπους με κατανοητό τρόπο. . .

Ο άνθρωπος Ιησούς γεννήθηκε μεν με θαυμάσιο τρόπο και η γέννησή Του ήταν συνοδευμένη από υπερφυσικά φαινόμενα κάθε είδους. Παρ’όλα αυτά το κορμί έμεινε πρώτα γήινο και υλικό. Η ψυχή προερχόταν από το φωτεινό βασίλειο και είχε επομένως έρθει στη γη χωρίς αμαρτία. Και συνεπώς ο Θεός ο Ίδιος μπόρεσε να εκδηλωθεί μέσω εκείνης της ψυχής, μπόρεσε να ενεργήσει, γιατί δεν υπήρχε τίποτα που θα ήταν εμπόδιο στην ενέργειά Του. Άρα ο Θεός και ο άνθρωπος ήταν συνάμα μέσα στο παιδί Ιησού. . .  ό,τι ήταν ορατό στο ανθρώπινο μάτι ήταν άνθρωπος. Εκείνος όμως που έδωσε στο παιδί τη ζωή, Εκείνος που προσέλκυσε τους ανθρώπους και τους προξένησε να Τον λατρέψουν μέσω της παρουσίας Του, ήταν ο Θεός. Η Ίδια η αιώνια Θεότητα φανερώθηκε και αναγνωρίστηκε μάλιστα από εκείνους που είχαν καλή θέληση και οι καρδιές των οποίων ήταν ικανές και πρόθυμες για αγάπη και οι οποίοι για αυτό ανοίχτηκαν στο Πνεύμα του Θεού για να ενεργήσει μέσα τους.

Τον καιρό της γέννησης του Ιησού ήρθαν κοντά Του μόνο άνθρωποι που οδηγήθηκαν εκεί από το Πνεύμα του Θεού, τους οποίους επομένως θεώρησε αντάξιους ο Θεός να δουν το παιδί, τους οποίους πλησίασε μέσω του παιδιού και μέσα στους οποίους ξύπνησε την επίγνωση του να είναι κοντά στον Θεό. Σ’έναν διαφορετικό από τέτοιον άνθρωπο το παιδί θα φαινόταν μόνο καθαρά ανθρώπινο, όχι διαφορετικό από άλλα παιδιά, όπως και ήταν το επίγειο Του κορμί. Και έτσι Τον έβλεπαν στα νιάτα του και σε αργότερα χρόνια οι άνθρωποι, αφού Αυτός δεν εμφανίστηκε ολοφάνερα με τη θεία Του φύση, με το είναι Του που είχε γεμίσει από το Πνεύμα του Θεού, παρόλο που ενοποιόταν όλο και περισσότερο με τον Θεό μέσω της παραδειγματικής Του ζωής με αγάπη, η οποία πνευματοποιούσε και το κορμί Του και το έκανε υποδοχή για το θεϊκό Πνεύμα.

Ωστόσο, ήταν ο άνθρωπος Ιησούς Που έπρεπε μέσω έμπρακτης αγάπης να διαμορφωθεί σε αντάξιο περίβλημα του Πνεύματος του Θεού, για να μπορέσει αυτό να κατοικήσει μέσα Του με όλη την αφθονία του και να ενεργήσει μέσω Του απεριόριστα. Αυτός που μίλησε από μέσα Του, Αυτός που έκανε θαύματα και διέταξε ακόμα και το θάνατο, ήταν ο Ίδιος ο Θεός· Αυτός που ήταν ορατός στους ανθρώπους ήταν άνθρωπος. . .  Η πίστη στη θεϊκή αποστολή του ανθρώπου Ιησού επέτρεψε στους ανθρώπους να αναγνωρίσουν τον Θέο μέσα Του, όταν ήταν παιδί καθώς και κατά τα χρόνια της διδασκαλίας Του, όπου Τον αναγνώρισαν επίσης εκείνοι που ήταν του ίδιου πνεύματος, που έζησαν την ζωή τους σύμφωνα με το θεϊκό θέλημα και για αυτό ανοίχτηκαν στο θείο Του Είναι. Για αυτούς ήταν αναμφίβολο ότι ο Θεός ο Ίδιος κατοικούσε μέσα Του και ενεργούσε μέσω Του.

Ωστόσο, η ανθρώπινη εξωτερική μορφή ήταν που και που αφορμή για αμφιβολίες και για αυτούς, γιατί και αυτοί δεν μπόρεσαν να συλλάβουν το μυστήριο της ενανθρώπησης του Θεού και της πλήρους ένωσης Θεού και ανθρώπου, όπως αυτό δεν μπορεί ποτέ να διευκρινιστεί εντελώς στους ανθρώπους που δεν έχουν αφυπνιστεί πνευματικά. Τέτοιοι θα μπορούσαν μάλιστα να το κατανοήσουν με την ψυχή τους, αλλά το μυστήριο αυτό δεν μπορεί ποτέ να παρουσιαστεί διανοητικά έτσι όπως θα ήταν ανάγκη για πλήρη κατανόηση. Αλλά δεν πρέπει ποτέ κανείς να αρνηθεί στο παιδί Ιησού τη θεία Του φύση, αφού Αυτό ήταν αντάξιο της πιο μεγάλης χάρης του ότι ο Θεός ο Ίδιος κατοίκησε μέσα Του, του ότι φανερώθηκε σ’εκείνους που Τον αγαπούσαν και που ζούσαν σύμφωνα με το θέλημά Του. . .                                                                                                                                             

                                                                                                                                        Αμήν                                  

4176                26 κ. 27-11-1947

Η ενανθρώπηση του Θεού. . .

Το πιο τεράστιο πρόβλημα είναι η ενανθρώπηση του Θεού μέσα στον Ιησού Χριστό. Και παρ’όλα αυτά άνθρωπος με παιδική πίστη μπορεί να το ξεπεράσει χωρίς διανοητικές δυσκολίες, μπορεί να του φανεί εύκολο, ακριβώς επειδή πιστεύει. . .  Για εκείνον ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός, και το πιστεύει πλήρως δικαιολογημένα, αφού θείο είναι ό,τι ενώθηκε με τον Θεό μέσω της αγάπης. Το ότι αυτή η ένωση που πέτυχε ο άνθρωπος Ιησούς μέσα στο σύντομο χρόνο Του στη γη ήταν ο τελικός στόχος ενός ανθρώπου γενικά, παραμένει ωστόσο επίσης μια αλήθεια που δεν μπορεί να αρνηθεί ούτε ο πιο οξύς νους ούτε η πιο θρήσκη καρδιά. Αφού για να πετύχει η ψυχή τον βαθμό ωριμότητας που την κάνει θεία πρέπει οπωσδήποτε να ζήσει μια ζωή αγάπης με ελεύθερη θέληση, με δικό της κίνητρο, και μάλιστα στο στάδιο ως άνθρωπος, και δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να επενεργηθεί πάνω στη θέλησή της μέσω κάποιας αναγκαστικής κατάστασης.

Ένα ήδη τέλειο ον έρχεται στη γη μόνο για το σκοπό μιας αποστολής. Θα εκπληρώσει μάλιστα αυτή την αποστολή, αλλά ποτέ εξαιτίας του ήδη υψηλού βαθμού ωριμότητας πριν την ενσάρκωση ως άνθρωπος. Αλλά η ζωή του πρέπει, όπως η ζωή κάθε άλλου ανθρώπου, να είναι αγώνας κατά των αδυναμιών και ελαττωμάτων κάθε είδους, τον οποίο διεξάγει με ελεύθερη θέληση. Πρέπει να θελήσει ελεύθερα τον βαθμό της τελειότητας που θα το κάνει θείο ον· πρέπει να τον επιδιώξει και να τον πετύχει μέσω έμπρακτης αγάπης, την οποία μπορεί και να παραμελήσει, καθώς μπορεί επίσης να στρέψει τη θέλησή του προς τα κάτω, γιατί μπορεί να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τη θέλησή του. Πρέπει να μπορέσει να είναι το ίδιο κακό και καλό, καθώς και θα του καταλογιστεί κάποτε κάθε απόφαση.

Με κανέναν τρόπο δεν επενεργεί ο Θεός πάνω σε τέτοια ψυχή, όπως όμως δεν επιτρέπει να πέσει αυτή θύμα του εχθρού αθέλητα, δηλαδή ν’αναγκαστεί από εκείνον ν’αποστατήσει από τον Θεό ή να δράσει ενάντια στο θέλημα Εκείνου. Τέτοια ελευθερία απόφασης έπρεπε να αναγνωριστεί και στον άνθρωπο Ιησού για να μην χάσει την αξία του το λυτρωτικό Του έργο, όπως η θεία του φύση έπρεπε να είναι το επίτευγμα ενός ανθρώπου που πάλεψε να πετύχει την τελειότητα, που θα έπρεπε να είναι παράδειγμα για ολόκληρη την ανθρωπότητα και να την εθαρρύνει να μιμηθεί τον τρόπο ζωής Του. . .

Ο Ιησούς έδωσε στους ανθρώπους το παράδειγμα μιας ζωής σύμφωνη με το θεϊκό θέλημα. Επομένως πρέπει και να είναι δυνατόν για έναν άνθρωπο να πετύχει την ίδια τελειότητα. Ο Ιησούς ήταν μεσολαβητής ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους. Επομένως έπρεπε να είναι δυνατόν να φτάσει ένας άνθρωπος στον Θεό με τη βοήθεια του Ιησού Χριστού. Άρα έπρεπε ο Ιησούς να είναι κοντά στους ανθρώπους και από την ανθρώπινη άποψη. Έπρεπε να έχει διανύσει την ίδια πορεία στη γη και να έχει σχέση εμπιστοσύνης και με τους δύο, με τον Θεό και με τους ανθρώπους, σχέση που βασιζόταν πάνω στην πιο βαθιά αγάπη. Έπρεπε να αισθάνεται για τους ανθρώπους τόσο μεγάλη αγάπη ώστε ήθελε να τους βοηθήσει, καθώς και αισθανόταν για την αιώνια Θεότητα την αγάπη που απαιτεί ο Θεός για να Του δώσει απεριόριστη εξουσία και αφθονία δύναμης, ώστε ο Ίδιος ενώθηκε μαζί Του, κάτι που όμως προϋποθέτει πάντα ότι ο Ιησούς ήταν άνθρωπος, ο Οποίος πέτυχε το στόχο Του. . .  γεννήθηκε άνθρωπος και ανέβηκε στον ουρανό Θεός με όλο το μεγαλείο Του.

Δεν ήταν από καμία άποψη προνομιούχος, έτσι ώστε να είχε κατορθώσει την επιτυχία της ανθρώπινης Του ύπαρξης χωρίς τον παραμικρό κόπο. Μάλλον έπρεπε να αγωνιστεί εξαιρετικά εναντίον πειρασμών ακάθαρτων πνευμάτων που ήξεραν για την αποστολή Του στη γη και επιδίωξαν να την εμποδίσουν. Οι πειρασμοί τον πλησίαζαν με κάθε τρόπο, και ήθελε ολόκληρη τη δύναμη της θέλησής Του να αντισταθεί και να εναρμονήσει τις σωματικές Του επιθυμίες στις επιθυμίες του πνεύματος και της ψυχής. Αφού το εξωτερικό Του κορμί ήταν άνθρωπος με σάρκα και αίμα. Οι αισθήσεις Του αισθάνθηκαν με ασυνήθιστο βαθμό το ωρέο και γοητευτικό του επίγειου κόσμου και λαχτάρησαν την εκπλήρωση. Και τις αρνήθηκε ωστόσο στο κορμί Του από αγάπη για την ανθρωπότητα που υπέφερε, στην οποία μπόρεσε να φέρει βοήθεια μονάχα μέσω θυσίας του Εαυτού Του, πετύχοντας μέσω παραίτησης και αυταπάρνησης έναν υψηλότερο βαθμό ωριμότητας της ψυχής Του, ο οποίος Τον οδήγησε στην ένωση με τον Θεό.

Η ένωση με τον προαιώνιο Του Πατέρα όμως Τον έκανε πρώτα ικανός για την αποστολή Του, να διαδώσει τη θεϊκή διδασκαλία αγάπης στη γη και να ενημερώσει τους ανθρώπους για το θεϊκό θέλημα, καθώς όμως Του έδωσε και τη δύναμη να κάνει την πιο δύσκολη θυσία που πρόσφερε ποτέ άνθρωπος στη γη στον Θεό και στους ανθρώπους. . .  να επωμιστεί αθώος το θάνατο στο σταυρό και να υποφέρει αφάνταστα ψυχικά και σωματικά από αγάπη για την ανθρωπότητα, για να φέρει βοήθεια σε αυτήν, την οποία μέσω της μεγάλης ενοχής των αμαρτιών της περίμενε τρομερή μοίρα στον άλλο κόσμο· και για να την απαλλάξει από αιώνια καταδίκη, από το βούλιαγμα στο πιο βαθύ σκοτάδι.

Ο άνθρωπος Ιησούς έδωσε περισσότερη σημασία στη πνευματική ζωή παρά στην επίγεια. Η θέλησή Του ήταν πιο δυνατή από τη σωματική του λαχτάρα, και έτσι βγήκε νικητής από τον αγώνα κατά του Εαυτού Του και κέρδισε με αυτό τον τρόπο την υψηλότερη αμοιβή. . .  την αγάπη της αιώνιας Θεότητας, η Οποία Του χαρίστηκε, η Οποία έρρευσε κοντά Του απεριόριστα και επενέργησε πάνω Του ως δύναμη. Και έγινε ισχυρός και σοφός, Τον γέμιζαν φως και δύναμη, το Είναι του Θεού Τον έθεσε εντελώς υπό την κατοχή Του. Δηλαδή το σώμα και η ψυχή διαμορφώθηκαν σε αγάπη και θεοποιήθηκαν για αυτό το λόγο, γιατί η πρωταρχική ουσία της αιώνιας Θεότητας είναι αγάπη, και επομένως πρέπει να είναι θείο ον όποιος έχει μέσα του την αγάπη και ενώνεται άρα με τον Θεό, με την αιώνια αγάπη. . .

Ο Ιησούς ήταν Θεός και άνθρωπος. . .  Θεός ήταν η ουσία Του, άνθρωπος ήταν το σώμα Του, το οποίο περιείχε το θείο Ον, την αγάπη, στο εσωτερικό του. Αν επομένως μιλάμε για τον Ιησού ως Θεό, εννοούμε την ουσία Του, την πνευματική διαμόρφωση της ψυχής Του, την αφοσίωση στην αγνή, ανιδιοτελή αγάπη και μέσω αυτής τη διαμόρφωση της ψυχής Του σε ομοίωμα του Θεού. . .  Και αφού ο Ιησούς είχε κατορθώσει την υπέρβαση του Εαυτού Του, πνευματοποιήθηκε το κορμί Του και υποτάχτηκε εντελώς στη βούληση της ψυχής. . .  Και κατά συνέπεια ο Ιησούς ήταν πλημμυρισμένος από φως, περιτυλιγμένος από φως, και μετά το θάνατό Του ανέβηκε στον ουρανό ως καθαρό πνεύμα αλλά μέσω της θέλησής Του και ορατός στους μαθητές Του. . .  Αφού είχε ξεπεράσει το θάνατο. Είχε λυτρώσει τον κόσμο από την κατάσταση αδυναμίας μέσα στην οποία είχε καταλήξει μέσω της αμαρτίας. . .  Είχε κατορθώσει το λυτρωτικό έργο ως άνθρωπος, επειδή αλλιώς δεν θα ήταν θάνατο θυσίας και δεν θα ήταν εξόφληση της τεράστιας ενοχής των αμαρτιών, στην οποία είχε πέσει η ανθρώποτητα. . .

                                                                                                                                              Αμήν

 

This page is not displayed, Your browser (IE6, IE7) is out of date.

It has known security flaws and may not display all features of this and other websites. Learn how to update your browser