Βιβλίo 45
Παράκληση για κακόμοιρες ψυχές. . .
Η νυχτα του θανατου τυλιγει ολες τις ψυχες που τη στιγμη της αποβιωσης τους απο τη γη ειναι μακρια απο τον Θεο μεσω αστοργου τροπου ζωης, γιατι ανηκουν στον αντιπαλο του Θεου κι επομενως εχουν εντελως λαθος βουληση. Αυτες χανουν με το σωματικο θανατο τη ζωτικη δυναμη τους και ειναι τοτε εκτεθειμενες εντελως χωρις δυναμη και φως στις δυναμεις του σκοταδιου, οι οποιες προσπαθουν να τις τραβηξουν ολο και πιο κατω μεσα στο πνευματικο βασιλειο, δηλ. η βουληση τους γινεται ολο και πιο υποτελης στο κακο, και προς τα κατω μπορουν και να χρησιμοποιουν δυναμη, γιατι αυτη τους παρεχεται απο κατω. Αλλα για να ενεργοποιησουν τη βουληση στη σωστη κατευθυνση τους λειπει η δυναμη. Και συνεπως αυτες οι ψυχες θα ειχαν χαθει για παντα αν δεν τους ευσπλαχνιζονταν οντα γεματα αγαπη . . .
Ανθρωποι στη γη που τις σκεφτονται με σιωπηλη παρακληση και τους μεταδιδουν δυναμη μεσω μιας προσευχης με αγαπη, η οποια θα οδηγησει τη βουληση τους στο καλο, η και φωτεινα οντα που ξανα και ξανα πλησιαζουν αυτες τις αδυνατες ψυχες και προσπαθουν να τις παρακινησουν να αλλαξουν τη θεληση τους. Αλλα μπορει να τους παρασχεθει δυναμη απο εκεινα τα φωτεινα οντα μονο τοτε που οι ιδιες ειναι προθυμες να χρησιμοποιησουν αυτη τη δυναμη για ενεργεια με αγαπη. Αρα πρεπει οπωσδηποτε πρωτα να μετατραπει η θεληση αυτων των ψυχων, και σε αυτο βοηθα η παρακληση των ανθρωπων στη γη. Αφου η ψυχη ειναι αδυνατη και δεν μπορει απο μονη της να αλλαξει τη θεληση.
Αν δεν της μεταδοθει δυναμη μεσω παρακλησης ειναι εκτεθειμενη στις δυναμεις του σκοταδιου, και η ανοδος στα υψη, η απελευθερωση απο τη σκοτεινη εξουσια ειναι αφανταστα δυσκολη και θελει πολυ χρονο. Αφου η ψυχη βρισκεται μεσα στην πιο βαθια αγνοια, και για αυτο ειναι επισης εντελως αβουλη να αλλαξει την κατασταση της στον αλλο κοσμο. Η προσευχη ειναι τοσο παρα πολυ αναγκαια για τις παραπλανημενες ψυχες στον αλλο κοσμο για να μπορεσουν να βοηθηθουν. Και οι ανθρωποι θα πρεπει να χρησιμοποιησουν καθε ευκαιρια για αυτες τις κακομοιρες ψυχες, επειδη οι ανθρωποι εχουν ακομα δυναμη στη διαθεση τους, η οποια λειπει στους υποφεροντες ψυχες στο πνευματικο βασιλειο.
Προκειται για πραξη της αγαπης για τον πλησιον που δεν μπορει να αξιολογηθει αρκετα οταν οι ανθρωποι βοηθουν τις ψυχες στην εσχατη αναγκη τους, μεσα στην κατασταση τους χωρις βοηθεια, γιατι ειναι εκτεθειμενες στις κακες δυναμεις χωρις δυναμη και χωρις φως. Καθε προσευχη για αυτες τις απομακρυνει απο εκεινες τις δυναμεις, και μολις η ψυχη εχει νιωσει την ευεργεσια μιας προσευχης που της χαριστηκε με αγαπη, ειναι ευγνωμων για καθε βοηθεια και χρησιμοποιει τη δυναμη της προσευχης με σωστο τροπο. . . Απομακρυνει τη βουληση απο το κακο, νιωθει τη δυστυχια των αλλων ψυχων, και αρχιζει η ιδια να νιωθει αγαπη, οσο περισσοτερη αγαπη της δοθει μεσω της προσευχης των ανθρωπων. . .
Αφου μια προσευχη με αγαπη λιωνει το πιο σκληρο περιτυλιγμα. Και για αυτο το λογο δεν μπορει να δοθει ποτε αρκετη αγαπη στις ψυχες που αποβιωσαν απο την επιγεια ζωη μεσα στην πιο σκοτεινη νυχτα του πνευματος και παραμενουν στον αλλο κοσμο σε απολυτη αδυναμια ωσπου μεσω παρακλησεων να εχει ελαφρυνθει η μοιρα τους. Τοτε και η προσπαθεια των φωτεινων οντων θα ειναι επιτυχης, τα οποια τους μεταδιδουν δυναμη μολις η ψυχη ειναι προθυμη να χρησιμοποιησει αυτη τη δυναμη για την ενεργεια στην αγαπη. Αφου τοτε η θεληση της ειναι στραμμενη στη σωστη κατευθυνση, επιδιωκει να ανεβει, και σε αυτη τη θεληση θα ανταποκριθουν τοτε τα φωτεινα οντα.
Αλλα πρωτα ειναι αναγκη η παρακληση των ανθρωπων στη γη για να σηκωθει η σπασμενη βουληση και να μην δραστηριοποιηθει στη λαθος κατευθυνση. . . Η δυναμη της αγαπης ομως εχει ως αποτελεσμα μια αλλαγη της βουλησης. Και τοτε η ψυχη θα εχει σωθει αφου θα αρχισει την αργη της ανοδο, θα εχει ξεφυγει απο τις δυναμεις του σκοταδιου, επειδη η αγαπη ειναι πιο δυνατη και μια προσευχη με αγαπη μπορει να αποσπασει την ψυχη απο το σκοταδι. . . Αμην
Ο άνθρωπος ευθύνεται για τη σκέψη του. . .
Αλήθεια. . .
Αμετρητοι ανθρωποι στη γη στεκονται εκτος της αληθειας, εν μερει δεν φταινε οι ιδιοι, εν μερει φταινε. Σε πολλους προσφερθηκε πλανη, και την αποδεχτηκαν ως αληθεια χωρις να παρουν θεση διανοητικα, κατι στο οποιο ο ανθρωπος εχει την υποχρεωση απο τον Θεο, αφου ο Θεος του εδωσε το νου, και συνεπως μπορει να σκεφτεται και να αποφασιζει υπερ η κατα οσων του προσφερονται. Αλλα πολλοι ανθρωποι πιστευουν οτι δεν ειναι δεσμευμενοι σε τετοια εξεταση, και για αυτο ο Θεος τους βοηθα προσφεροντας τους την καθαρη αληθεια, για να γινουν καχυποπτοι και να σταθμισουν ο,τι ελαβαν πρωτα απεναντι στο καινουριο.
Ο καθε ανθρωπος πρεπει να λογοδοτησει για την πραξη καθως και για τη σκεψη του, και κατα συνεπεια πρεπει και οι σκεψεις του να εχουν εξελιχτει μεσα στον ιδιο. Ο,τι του μεταδιδεται πρεπει πρωτα μεσω δικων του συλλογισμων να εχουν γινει δικες του σκεψεις. Αν το εχει παραμελησει, δηλ. αν αποδεχτηκε χωρις να εξετασει ο,τι του προσφερθηκε απο δασκαλους, τοτε ο ιδιος εμεινε απρακτος, και θα πρεπει να λογοδοτησει και για αυτο, δηλ. για το οτι αφησε ανεκμεταλλευτες ευκαιριες μεσω των οποιων θα μπορουσε να ωριμασει ψυχικα.
Για να μπορεσει ομως να καταλαβει τι ανταποκρινεται στην αληθεια, για να φτασει στην εσωτερικη πεποιθηση πρεπει πρωτα να εχει την επιθυμια να στεκεται στην αληθεια. Και αν την εχει θα εξετασει κριτικα ολα οσα του μεταδοθουν. Αν επιθυμει την αληθεια θα επιθυμησει και τον Θεο, Που ειναι η Ιδια η αιωνια Αληθεια. . . Και αν επιθυμει τον Θεο θα στεκεται και στην αγαπη, γιατι ο Θεος ειναι η Ιδια η Αγαπη. Πρεπει δηλ. οπωσδηποτε να γεμισει τον ανθρωπο η επιθυμια για την αληθεια για να επιδιωξει να ανεβει στα υψη. Κι εκεινος θα ειναι και ικανος να διακρινει την πλανη απο την αληθεια, μια και η σκεψη του δεν θα μεινει απρακτη. . .
Ο ανθρωπος που στα σοβαρα επιδιωκει τον Θεο ασχολειται διανοητικα με ολα τα προβληματα που τον αγγιζουν, και οι σκεψεις του συμφωνα με το θεικο θελημα οδηγουνται προς την αληθεια απο δυναμεις που εχουν γνωσεις. Οποιος ομως δεν σκεφτεται τα διανοητικα αγαθα που του μεταδιδονται απο ανθρωπινη πλευρα, δεν εχει τη σοβαρη επιθυμια να πλησιασει τον Θεο. Ειναι ενωμενος μαζι Τουμονο στα λογια του, οχι ομως μεσα στο πνευμα. Αφου ο Θεος ο Ιδιος πιανει τους ανθρωπους που ψαχνουν να Τον βρουν ειλικρινα, και τους οδηγει πραγματι σωστα. . .
Η πλανη φερνει τους ανθρωπους σε μεγαλη ψυχικη ενδεια, τους φερνει σε σοβαρο κινδυνο να χασουν το σωστο δρομο στον Θεο. Η πλανη διαδιδεται με προσχημα την αληθεια, και ειναι ανευθυνο απο εκεινους που ως θρησκευτικη αληθεια προσπαθουν να διαδωσουν την πλανη και θελουν μεσω διαταγων κι εντολων να εμποδισουν τους ανθρωπους να σκεφτουν μονοι τους . . . Αυτοι φταινε περισσοτερο. Ωστοσο ο καθε μεμονωμενος ανθρωπος θα πρεπει να λογοδοτησει γιατι του εχει δοθει απο τον Θεο το χαρισμα του νου, το οποιο μπορει και θα πρεπει να χρησιμοποιησει μολις προκειται για γνωσεις που ειναι προορισμενες οχι μονο για τη γη αλλα για την αιωνιοτητα.
Καθε ανθρωπος φροντιζεται απο πνευματικα οντα που στεκονται στο φως, δηλ. στη γνωση, και η προσπαθεια των οποιων ειναι παντα να παροτρυνουν τον ανθρωπο να σκεφτει πνευματικα ζητηματα για να μπορεσουν να τον διδαξουν διανοητικα. Κανενας ανθρωπος δεν παραμελειται απο τα φωτεινα οντα, κι επομενως μεσα σε καθε ανθρωπο αναδυονται σκεψεις, αμφιβολιες, ερωτησεις η παρατηρησεις σχετικα με τις γνωσεις που του προσφερθηκαν ως αληθεια. Κι εναποκειται στη βουληση του ανθρωπου να πιασει αυτες τις σκεψεις, να τις επεξεργαστει μεσα του η να τις απορριψει αμεσως η να τις σταματησει αφαιρωντας στα φωτεινα οντα με αυτον το τροπο καθε δυνατοτητα να τον διδαξουν, να τον διαφωτισουν για πλανη και αληθεια.
Οσο ομως ο ανθρωπος πιστεψει πως ειναι υποχρεωμενος απο διαταγες κι εντολες, υπαρχει για αυτον ακομα ο δρομος στον Ιδιο τον Θεο να Τον παρακαλεσει για σωστη σκεψη, για σωστη πιστη και καθαρη αληθεια. . . Και ο Θεος δεν θα αφησει ποτε απροσεκτη τετοια προσευχη. . . Αλλα δυσκολο ειναι να βοηθηθουν εκεινοι που πιστευουν οτι δεν εχουν αναγκη τον Θεο, που εκτιμουν περισσοτερο τις ανθρωπινες εντολες και δεν καταφευγουν στην αρχη της αληθειας, κατι που ο ανθρωπος ως σωστο παιδι του Πατερα μπορει και θα πρεπει καθε στιγμη να κανει χωρις δευτερη σκεψη. . . Ο Θεος ομως δεν αφηνει μεσα στην ενδεια τα πλασματα Του, ακομα και αν τη δημιουργησαν μονα τους η ευθυνονται για αυτην. Και οπου η σκεψη του ανθρωπου αποτυχαινει εθελοντικα, εκει επιδρα πανω στους ανθρωπους με τετοιον τροπο ωστε εξαναγκαζονται να συλλογιστουν. . .
Επιτρεπει να τους πληξει γηινη δυστυχια που θα γεννησει αμφιβολιες μεσα τους, για να τους παρακινησει να σκεφτουν. Και τοτε στελνει κοντα τους τις αγγελιοφορους Του, τους φορεις της αληθειας στον αλλο κοσμο και στη γη, οι οποιοι τοτε τους μεταδιδουν την καθαρη αληθεια διανοητικα η μεσω ανθρωπινου στοματος. . . Και τοτε ξεκινα η διανοητικη δραστηριοτητα των ανθρωπων, αν εχουν την επιθυμια για την αληθεια, και θα ειναι ικανοι να διακρινουν την αληθεια απο την πλανη, θα λαβουν γνωσεις οσο δεν αντιταχτουν στο θεικο δωρο αγαπης αλλα ανοιξουν σε εκεινο και του επιτρεψουν να επιδρασει πανω τους. . . Και θα γινει φως μεσα τους, αφου οπου ειναι η αληθεια εξαφανιζεται καθε σκοταδι. . . Αμην
3459 (8.3.1945)
Ένωση με τον Θεό. . .
Πρωταρχική κατάσταση. . .
Ανειπωτη ευτυχια ειναι η ενωση με τον Θεο, αφου το ον που εχει γινει τελειο ενωνεται και παλι με την υψιστη τελειοτητα, και η τελειοτητα ειναι η μακαριοτητα προσωποποιημενη, επειδη το τελειο ον ειναι σκετη αγαπη και η αγαπη μπορει παντα να ειναι μονο μακαριοτητα της μοιρασιας καθως και της παραλαβης. Το να ειναι ενα ον ενωμενο με τη θεικη αγαπη ειναι η υψιστη μακαριοτητα, γιατι τοτε το ον ειναι πλημμυρισμενο απο δυναμη και φως και μπορει να δημιουργει και να διαμορφωνει με πληρη σοφια κατα τη θεληση του, η οποια ειναι ταυτοχρονα και το θελημα του Θεου.
Το ον που μεσα στην αφθονια δυναμης του μπορει να ειναι αδιακοπα δραστηριο πρεπει και να ειναι εξαιρετικα ευτυχισμενο, μια και η δραστηριοτητα ηταν ο προορισμος του πρωτοπλαστου πνευματικου, την οποια μπορουσε να εκτελεσει απεριοριστα προς τη δικη του μακαριοτητα. Εχασε μαλιστα απο δικο του φταιξιμο αυτη τη μακαριοτητα, αλλα η επιδιωξη του μενει η κατασταση της απεριοριστης δραστηριοτητας, δηλ. οσον καιρο εμποδιστει σε αυτη δεν αισθανεται ευτυχισμενο κι ελευθερο. . . Και για αυτο ο Θεος βοηθα ολο το οντοδες να πετυχει και παλι την πρωταρχικη κατασταση, παρολο που η θεληση του οντοδους προβαλλει αντισταση για πολυ καιρο. Η πρωταρχικη κατασταση ομως σημαινει παντα ενωση με τον Θεο. . . γιατι δυναμη και φως μπορει να εισρευσει στο οντοδες μονο τοτε που θα ειναι εντονα ενωμενο με τον Θεο.
Τοτε πεφτει απο το ον καθε αδυναμια, τιποτα δεν ειναι σκοτεινο για εκεινο, δηλ. δεν του λειπει η σοφια, στεκεται μεσα στο πιο υψηλο φως, στην πληρη επιγνωση, η οποια παντα κανει το οντοδες ευτυχισμενο. Και θελει να μοιραζει ο,τι κατεχει γιατι εχει γινει αγαπη, και αυτη η αγαπη ωθει το ον ασταματητα να κανει ευτυχισμενα και αλλα οντα, που δεν εχουν ακομα πετυχει τον ιδιο βαθμο ωριμοτητας. Η μονιμη μοιρασια ομως του αποφερει και τη μονιμη παραλαβη, και τα δυο σημαινουν μακαριοτητα για το ον. Τοτε δεν μπορει ποτε πια να αποστατησει απο τον Θεο. Εχει καταλαβει τον Θεο ως την αρχη, εχει νιωσει τη δυναμη Του και καταλαβε οτι ειναι μακαριοτητα, και ποτε δεν μπορει ο αντιπαλος του Θεου να κερδισει και παλι για τον εαυτο του το οντοδες που εχει αναγνωρισειτον Θεο ως τον Πατερα του και αρα Τον εχει ξαναβρει.
Ο Θεος ομως φροντιζει τα παιδια Του με υπερμετρη αγαπη. Τους επιτρεπει να ειναι ακουραστα δραστηρια, δηλ. να ζωντανευουν δημιουργηματα με ελευθερη κριση και να συμπαραστεκονται στο οντοδες που ειναι ακομα ανωριμο και δεν αναγνωριζει τον Πατερα του μεσα στον Θεο. Η φροντιδα του ανωριμου πνευματικου κανει το τελειο πνευματικο αφανταστα ευτυχισμενο, αφου ετσι μπορει να εκφρασει την αγαπη του και να ενεργοποιησει τη δυναμη που του εισρεει συνεχεια. Και γινεται στο πνευματικο βασιλειο διαρκης ενεργεια στην αγαπη, η οποια ειναι αισθητη και στη γη. Αφου το τελειο δεν αναπαυεται μεχρι να επιδιωξει και το ατελες το στοχο του να ενωθει με τον Θεο κι επομενως να γυρισει σε Εκεινον απο τον Οποιο ξεκινησε, για να γινει αφανταστα μακαριο μεχρι τον αιωνα τον απαντα. . . Αμην
3460 (9.3.1945)
„Μακάριοι είναι όσοι κάνουν ελεημοσύνες. . .“
Μακαριοι ειναι οσοι κανουν ελεημοσυνες, οσοι συμπαρασταθουν στο διπλανο μεσα σε ενδεια και δυσχερειες και τον βοηθησουν να τις ξεπερασει. . . Η χαρη Μου ειναι ορατη πανω τους αφου εκπληρωνουν τις εντολες Μου, αγαπουν Εμενα τον Ιδιο, επειδη δειχνουν αγαπη για το διπλανο, το πλασμα Μου. . . Οποιος ειναι αβοηθητος κι εγκατειλημμενος θα νιωσει ευγνωμοσυνη για την αγαπη που του προσφερθει. Αυτη θα ξυπνησει ανταποκριση της αγαπης, και το τι σημαινει αυτο δεν μπορειτε να καταλαβετε στη γη. . . το οτι καθε σπιθα αγαπης σημαινει μια απελευθερωση απο την αντιπαλη δυναμη, μια αλλαγη που ξεκινα την επιστροφη σε Μενα, η οποια μπορει να γινει μονο μεσαστην αγαπη.
Μεσα σε καθε επιγεια και πνευματικη ενδεια ο ανθρωπος αισθανεται ευχαριστα μια στοργικη βοηθεια. Η αγαπη δρα σαν δυναμη, αφου εκπορευεται απο Μενα ως την αιωνια Αγαπη και το αποτελεσμα της μπορει μονο να ειναι οτι ξυπνα στη ζωη. Μια πραξη βοηθειας γεννα καλες σκεψεις και καλα συναισθηματα, συγκινειται η ψυχη του συνανθρωπου και παροτρυνεται σε ιδια ενεργεια. Και καθε ενεργεια αγαπης ειναι απομακρυνση απο τον αντιπαλο Μου, δηλ. μειωση της αποστασης απο Μενα. Το να κανουν οι ανθρωποι ελεημοσυνες απαιτει η ενδεια της εποχης, οπου κορμι και ψυχη ειναι αρρωστα, οπου σωματικες παθησεις πρεπει να ειναι τα αποτελεσματα της ψυχικης ενδειας, για να ερθουν οι ανθρωποι στα λογικα τους και να βρουν το δρομο σε Μενα.
Και αυτο το δρομο τους δειχνετε οταν κανετε ελεημοσυνες, οταν με ανιδιοτελη αγαπη εμψυχωνετε τον συνανθρωπο στο κορμι και στην ψυχη μεσω καλων εργων, παρηγορητικης ενθαρρυνσης και στοργικης φροντιδας. Τοτε το κορμι και η ψυχη μπορουν να γιατρευτουν, επειδη η τελευταια νιωθει τη δυναμη της αγαπης και γινεται δυνατη και προθυμη να Με επιδιωξει. . . Η αγαπη θα γεννησει την ανταποκριση της, και οπου αναφθει η σπιθα αγαπης μπορω να ενεργησω ο Ιδιος, γιατι μπορω να ειμαι οπου ειναι η αγαπη. Και οπου ειμαι Εγω δεν υπαρχει πια τοσο μεγαλη ενδεια. . . αναλογα με το βαθμο αγαπης στο οποιο στεκεται ο ανθρωπος. Για αυτο προσπαθειτε επιμονα να γεννησετε την ανταποκριση της αγαπης μεσω της αγαπης σας, και θα λυτρωσετε τις ψυχες μεσω των εργων της ελεημοσυνης σας. . . Η λυτρωση των ψυχων ομως σας αποφερει μια μακαρια μοιρα στον αλλο κοσμο, οπου μετρα παντα μονο η αγαπη και οπου οι ψυχες θα σας ειναι αιωνια ευγνωμονες για το οτι τους δειξατε το σωστο δρομο. . . Αμην
Η δύναμη του θεικού λόγου. . .
Επιτρεψτε στη δυναμη του λογου Μου να επιδρασει πανω σας. . . Πιαστε καθε ευκαιρια να εμβαθυνετε σε εκεινο και πιστεψτε οτι με αυτον τον τροπο θα ωριμασετε στην ψυχη σας. Αφου ο Ιδιος ειμαι ο λογος, και οταν δηλ. συναψετε επαφη μαζι Μου, το πνευμα σας εγκαταλειπει το γηινο περιβλημα κι επιδιωκει να ανεβει στα υψη, και η πνευματικη σας προοδος ειναι εξασφαλισμενη. Καθε περιπτωση οπου ειστε κοντα Μου θα σας προωθησει, και μεσα στο λογο Μου ειμαι τοσο κοντα σας ωστε μπορειτε αισθητα να νιωσετε τη δυναμη Μου. Αλλα πρεπει και να εχετε ισχυρη θεληση μεσα σας να συναψετε την πιο εντονη επαφη μαζι Μου. Αλλιως το διαβαζετε η το ακουτε μονο καθαρα εξωτερικα, και η δυναμη του λογου Μου δεν μπορει να εχει αποτελεσμα πανω σας.
Σε δυσκολους καιρους στεναχωριεστε και αποθαρρυνεστε και η καρδια σας ειναι ανησυχη, ειστε αδυνατοι και χρειαζεστε ενισχυση. Και τοτε ο λογος Μου θα σας αναζωογονησει και θα σας ενισχυσει καταπληκτικα, αν λαχταρατε με ολη σας την καρδια να ειστε κοντα Μου, αν Μου επικαλεστειτε και με αυτον τον τροπο συναψετε επαφη μαζι Μου απο ενδομυχο κινητρο. Και για αυτο πρεπει να ειστε πεπεισμενοι για τη δυναμη του λογου Μου, την αγαπη Μου, που εκφραζεται μεσα στο λογο και που σας πλησιαζει η ιδια μεσα στο λογο.
Τοτε το πνευμα σας θα αγγιχτει απο την ακτινοβολια της αγαπης Μου, θα δραστηριοποιηθει και θα γεμισει τις ψυχες σας, και δεν θα ειστε αδυνατοι και στεναχωρημενοι, αφου Εγω ο Ιδιος θα ειμαι κοντα σας και θα σας δωσω πνευματικη παρηγορια και πνευματικη τροφη, η οποια δεν ενθαρρυνει μονο την ψυχη αλλα και το κορμι, για να μπορεσει να ανταποκριθει σε ο,τι απαιτειται απο αυτο στη γη. Αφου οπου αποτυχαινει καθε βοηθεια, οπου δεν φαινεται καμια διεξοδο, εκει η δυναμη Μου δεν εχει τελειωσει. . . Και για να αναγνωρισετε αυτη τη δυναμη, για να γινει αποτελεσματικη πανω σας θα πρεπει στα σοβαρα να ψαξετε να βρειτε την επαφη μαζι Μου και να ανοιγετε παντα την καρδια σας στο λογο Μου που σας μεταδιδεται με αγαπη. . . Αμην
3464 (29. k. 30.3.1945)
Βοήθεια των φωτεινών όντων σε πνευματικά κι επίγεια δεινά. . .
Σε καθε πνευματικη ενδεια τα οντα του φωτος ειναι προθυμα να επεμβουν με τη βοηθεια τους αν ο ανθρωπος τα παρακαλεσει. Τα σωματικα προβληματα αντιθετα πρεπει να τα επωμιστουν οι ανθρωποι οπως τα εχει καθορισει το θελημα του Θεου. Ωστοσο τα φωτεινα οντα κατευθυνουν και τα επιγεια γεγονοτα για το καλο της ψυχης αν τα παρακαλεσει ο ανθρωπος. Επηρεαζουν τις σκεψεις του ανθρωπου και του μεταδιδουν δυναμη, τον κανουν κατα καποιον τροπο ικανο να ξεπερασει ολα τα δυσκολα χωριςνα βλαφτει η ψυχη του. Αφου η ψυχη εχει εμπιστευτει στην ιδιαιτερη προστασια τους,και αυτα τη φροντιζουν και την περιποιουνται κατα τη διαρκεια ολοκληρης της επγειας ζωης για να πετυχει το στοχο της, την επιγεια ζωη. . .
Η επιγεια ζωη εξελισσεται οπως συμφερει περισσοτερο στην ψυχη. Τα φωτεινα οντα εκπληρωνουν αμεσως καθε πνευματικη παρακληση. Αλλα οι επιγειες παρακλησεις πρεπει να συμφωνουν με το θελημα του Θεου, αλλιως δεν μπορουν να εκπληρωθουν απο τα φωτεινα οντα. Τα επιγεια δεινα ειναι μονο το αποτελεσμα πνευματικων δεινων, και αν ο ανθρωπος ειναι επιδεκτικος για τις διδασκαλιες που του μεταδιδονται διανοητικα απο εκεινα τα οντα δεν χρειαζεται πια να φοβηθει τα επιγεια δεινα, αφου θα αφαιρεθουν αναλογα με την πνευματικη ευπειθεια του ανθρωπου. . .
Σε εποχες μεγιστης πνευματικης ενδειας ολοκληρης της ανθρωποτητας πρεπει ο μεμονωμενος ανθρωπος να επωμιστει δεινα και δυσκολιες ακομα και αν κανει πνευματικες προσπαθειες κι επιδιωκει να υποκυψει στο θελημα του Θεου. Αλλα αυτη η εποχη ενδειας ειναι προορισμενη εδω και αιωνιοτητες, κι ενσαρκωνονται τοτε εκεινοι οι ανθρωποι η ψυχες των οποιων χρειαζονται δυνατες φωτειες εξαγνισμου για να μπορεσουν να μπουν στο πνευματικο βασιλειο καθαρες. Και η πορεια τους στη γη ειναι προορισμενη, και οι ψυχες εδωσαν τη συγκαταθεση τους για αυτην πριν την ενσαρκωση,στην επιγνωση οτι η προορισμενη επιγεια ζωη θα μπορεσει να τους αποφερει λυτρωση απο καθε ανελευθερια.
Επιπλεον της συμπαραστεκονται συνεχεια οι πνευματικοι βοηθοι, παρεχοντας της δυναμη αν τη χρειαστει και τη ζητησει. Και για αυτο θα πρεπει οι ανθρωποι παντα να επικαλεστουν αυτα τα φωτεινα οντα για συμπαρασταση για να μπορεσουν αυτα να εκτελεσουν ανεμποδιστα το καθηκον τους, για να μπορεσουν να δωσουν οπου επιθυμηθει το δωρο τους. Αφου τα δωρα τους σημαινουν για τον ανθρωπο αντοχη σε ολες τις περιστασεις της ζωης, και πνευματικα κι επιγεια. . . τον βοηθουν να αποκτησει δυνατη πιστη, οδηγουν σωστα τις σκεψεις του αν τις στειλει συχνα και προθυμα στα υψη, προς τον Θεο, κι επομενως μαθαινει να ξεπερασει τη γη. Ειναι ομως και κοντα του σε επιγεια δεινα, προστατευοντας τον απο την επιρροη του κακου, το οποιο προβαλλει μεσα στα επιγεια δεινα και θελει να εξασθενισει τον ανθρωπο στην πιστη του στον Θεο.
Θα πρεπει το κορμι να παραιτηθει απο καθε επιθυμια, θα πρεπει να σκοτωθουν οι αισθησεις του για να απελευθερωθει η ψυχη, η οποια ζητα να ανεβει στα υψη. Και για αυτο οι σωματικες δυσκολιες ειναι αναποφευκτες, γιατι ο στοχος πρεπει να πετυχτει σε πολυ λιγοτερο χρονικο διαστημα επειδη εχει ερθει η εποχη του τελους. Και για αυτο πρεπει η ανθρωποτητα να περασει απο δεινα και δυστυχια που φαινονται σχεδον αφορητα, τα οποια ομως μπορουν να βασταχτουν με τη δυναμη απο τον Θεο αν ο ανθρωπος τη χρησιμοποιησει μεσω της επικλησης του Θεου και των φωτεινων οντων, ταοποια ειναι δραστηρια με εντολη Του και συμφωνα με το θελημα Του. . . Θα πρεπει ο ανθρωπος πιστος και γεματος εμπιστοσυνη να παρακαλεσει τη βοηθεια του Θεου, και θα του προσφερθει οπως Αυτος το υποσχεθηκε. . . Αμην
„Ο Πατέρας Μου κι Εγώ είμαστε Ένας. . .“
Ο Πατερας Μου κι Εγω ειμαστε Ενας. . . Αυτα τα λογια επρεπε να πω στους ανθρωπους που δεν μπορεσαν να καταλαβουν οτι η Αγαπη, η αιωνια δημιουργικη Δυναμη απο την Οποια προεκυψαν τα παντα ηταν μεσα Μου και Με εκανε ικανο να κανω τα ιδια που μπορουσε να εκτελεσει ο Πατερας, ο Δημιουργος ολων οσων υπαρχουν. . . Ηθελα να αποδειξω στους ανθρωπους τη δυναμη της Αγαπης, Που ηταν δραστηρια μεσα Μου, και ηθελα να τους κανω κατανοητο οτι αυτη η δυναμη ειναι η πρωταρχικη Δυναμη Που δημιουργησε τα παντα. . . και οτι αυτη η Δυναμη ενεργει μεσα σε εναν ανθρωπο Που ειναι στην ουσια Του η αγαπη. Αφου ο Πατερας ως η αιωνια Αγαπη ενωνεται με ο,τι εχει διαμορφωθει σε αγαπη και ειναι συνεπως ενα μαζι του. Η πρωταρχικη Δυναμη ενωνεται παλι με αυτο που ως ρευμα δυναμης εκπορευτηκε απο Αυτην, κι επομενως ο ανθρωος που εχει γινει αγαπη δεν ειναι πια χωρισμενος απο Αυτην. . .
Και αρα η δυναμη θα εκδηλωθει με ολη της την αποτελεσματικοτητα οπου εχει γινει η ενωση με τον Πατερα, και θα ειναι ισχυρος ο ανθρωπος που εχει γεμισει με την αιωνια Αγαπη, θα μπορεσει να χρησιμοποιησει την εξουσια και τη δυναμη του και να εκτελεσει πραγματα που ειναι περα απο ανθρωπινη ικανοτητα. . . θα ειναι ικανος να κανει θαυματα, οπως κι Εγω διεθετε αυτη τη δυναμη και τη χρησιμοποιησα για να αποδειξω στους ανθρωπους τη δυναμη της αγαπης. Ηθελα να δειξω στους ανθρωπους την εξουσια της αγαπης για να τους παροτρυνω στην ενεργεια αγαπης, για να τους παρακινησω να Με ακολουθησουν και να επιδιωξουν επισης την ενωση με τον Πατερα. . .
Αλλα η ανθρωποτητα δεν το καταλαβε, αφου το πνευμα της ηταν σκοτεινιασμενο μεσω της αστοργιας, και το σκοταδι του πνευματος δεν μπορεσε να διορθωθει με αλλο τροπο παρα μεσω ενεργειας αγαπης, γιατι η πνευματικη φωτεινοτητα προυποθετει την ακτινοβολια της δυναμης αγαπης του Θεου, η οποια ομως μπορει να ενεργει μονο οπου ασκησει και νιωσει ο ανθρωπος την αγαπη. . . Πνευματκη φωτεινοτητα ομως ειναι φως, πνευματικη φωτεινοτητα ειναι σοφια που εχει γεννηθει απο την αγαπη. . . Κι επομενως φως και δυναμη ειναι ενα. . . σοφια και αγαπη δεν υπαρχουν η μια χωρις την αλλη, οπως και ο Πατερας δεν υπαρχει χωρις τον Γιο. . . η αγαπη ως δημιουργικη δυναμη και η σοφια ως η ακτινοβολια εκεινης, ως φως που δεν επιτρεπει πια να γινει σκοταδι.
Κι επρεπε να γεμισει το ειναι Μου θεικη σοφια οταν βαδισα ως ανθρωπος στη γη, γιατι η δυναμη αγαπης εισερρεε σε πληρη αφθονια μεσα στο σωματικο Μου περιβλημα και το εκανε ικανο να κανει θαυματα. Αλλα οι ανθρωποι δεν το καταλαβαινουν πριν να μην εχουν γινει οι ιδιοι αγαπη και να μπορεσουν να νιωσουν τη δυναμη της αγαπης πανω τους. Μπορουν να πετυχουν τον πιο εντονο συνδεσμο με τον Θεο, τον Πατερα τους απο των αιωνων. Μπορουν να ειναι ενα με τον ουρανιο Πατερα τους, με την αιωνια Αγαπη, οπως ημουν ενα μαζι Του Εγω. . . εφοσον μονο ζησουν στην αγαπη και με αυτο τον τροπο εξομοιωθουν με την αιωνια Αγαπη, με την πρωταρχικη Δυναμη, απο την Οποια ξεκινησαν καποτε.
Το να ειναι κανεις πλημμυρισμενος απο την αιωνια Αγαπη ειναι ασυγκριτη μακαριοτητα. . . το να εχει κανεις γνωσεις και να ειναι ισχυρος και να λαμβανει αυτες τις γωσεις και την εξουσια αμεσα απο τον Θεο. . . το να μην νιωθει χωρισμο απο τον Πατερα, η αγαπη του Οποιου προσελκυει κοντα Του ο,τι δεν του αντιτασσεται. . . Αυτη η μακαριοτητα ειναι τοσο καταπληκτικη ωστε ο θνησιος ανθρωπος δεν μπορει να την αντεξει. Ωστοσο μπορει να την επιδιωξει στην επιγνωση οτι ο Πατερας θα τον παρει κοντα Του στο πνευματικο βασιλειο αν εχει πετυχει την ενωση μαζι Του στη γη. . .
Ο τροπος ζωης Μου ομως θα επρεπε να παρουσιασει στους ανθρωπους τη δυναμη της αγαπης. Θα επρεπε να καταλαβουν τη σημασια εκεινης για να παρουν τον τροπο ζωης Μου ως παραδειγμα για να επιλεξουν, οπως Εγω, τον Πατερα, την αιωνια Αγαπη ως στοχο της επιγειας τους ζωης. . . Η ενωση με τον Θεο εγινε ηδη στη γη, ορατη στο αποτελεσμα της για τους ανθρωπους που στερουνταν οποιασδηποτε αγαπης και ηταν για αυτο χωρις φως, δηλ. χωρις γνωσεις. Σε εκεινους ηθελα να σπευσω προς βοηθεια και να τους δειξω το δρομο για να αφησουν πισω τους το σκοταδι της νυχτας και να μπουν στο λαμπερο φως της ημερας. . . Τους διδαξα και τους εδωσα την εντολη της αγαπης. . . Αφου ο Θεος ηταν μεσα Μου κι επομενως και η σοφια Του. . . Ημουν ενας με τον Πατερα Μου. . . ακατανοητο για τους ανθρωπους. . . Ειχα ενωθει μαζι Του για παντα, αφου επιστρεφει στην αιωνια Αγαπη ο,τι εχει μετατραπει σε αγαπη. . . Αμην
3466α (1. k. 2.4.1945)
„Η βασιλεία Μου δεν ανήκει σε αυτό τον κόσμο. . .“
Οποιος με ακολουθησει θα κερδισει τη βασιλεια Μου ηδη στη γη, κι Εγω ο Ιδιος θα τον μυησω στο πνευματικο βασιλειο. . . Αλλα η βασιλεια Μου δεν ανηκει σε αυτο τον κοσμο, και για αυτο πρεπει να εχετε ξεπερασει πληρως αυτο τον κοσμο για να βρειτε την εισοδο στο βασιλειο Μου, το οποιο σας προσφερει ασυγκριτα πιο ωρεα πραγματα απο ο,τι ο κοσμος, ο οποιος ειναι ακομα μεριδιο του αντιπαλου Μου. Αφου ο κοσμος. . . η γηινη υλη. . . ειναι το φυλακισμενο, ακομα ανυποτακτο σε Μενα πνευματικο, το οποιο προσπαθει να κυριαρχησει το αντιπαλο Μου και το οποιο στο τελευταιο σταδιο της εξελιξης του θελει να απομακρυνει ενελως απο Μενα. Και αυτο το βασιλειο θα πρεπει να ξεπερασετε, θα πρεπει να το απαρνηθειτε και να επιδιωξετε συνειδητα Εμενα. . .
Και οσο πηγαινετε το δρομο που πηγαινα Εγω στη γη, το δρομο της αγαπης. . . οσο προσπαθησετε να με ακολουθησετε με αυτο τον τροπο, απομακρυνεστε απο το βασιλειο του, αφου η αγαπη ειναι το μεριδιο Μου, και καθε στοργικος ανθρωπος ανηκει σε Μενα, πληρως. . . Η καρδια του ανοιγει στην αγαπη Μου και την προσελκυω κοντα Μου, στο βασιλειο που ειναι η αληθινη της πατριδα, οπου δεν υπαρχει πια θανατος, οπου τα παντα ειναι ζωη και αγαπη. Και για αυτο επιτρεπω να περασετε απο πειρασμους στη γη, για να μαθετε να τους υπερνικησετε, για να μην επιδιωξετε πια τιποτα που ανηκει σε εκεινον που στερειται οποιασδηποτε αγαπης. Αφου η αγαπη σας κανει μακαρια οντα, αλλα πρεπει να ειναι στραμμενη σε Μενα, στο αιωνιο πατρικο Πνευμα. . . Μεσω της αγαπης πετυχαινετε αυτο το στοχο. . . Και για αυτο σας εδωσα μονο τις εντολες της αγαπης, τις οποιες θα πρεπει να εκπληρωσετε αν θελετε να Με ακολουθησετε.
Δωστε αγαπη στον συνανθρωπο, βοηθηστε τον στην αναγκη του σωματος και της ψυχης, μην τον αφησετε να στερηθει οπου μπορειτε να δωσετε, φροντιστε τον καθενα που εχει αναγκη βοηθεια, εργαστειτε για αυτον και περιποιηθειτε τον κι επιδιωξτε προπαντος να κερδισετε την ψυχης του για τη βασιλεια Μου, επιδιωξτε να παροτρυνετε και αυτον στην ενεργεια αγαπης. . . Και τοτε αγαπατε κι Εμενα, ο Οποιος ως Πατερας των πλασματων Μου θελω να κερδισω πισω ο,τι πιστευει πως μπορει να απομακρυνθει απο Μενα. Τοτε εκπληρωνετε τις εντολες της αγαπης για τον Θεο και τον πλησιον, εξομοιωνεστε με την ουσια Μου, και η αγαπη Μου θα σας τα ανταποδωσει. . . θα σας δωσει ο,τι εσεις ειστε προθυμοι να δωσετε, θα μπορεσετε να λαβετε οπως μοιραζετε. Και ο,τι σας δινω ειναι πραγματι δωρο που σας κανει παρα πολυ μακαριοι. . . Ακολουθηστε Με και παρτε το δρομο της αγαπης. . . Και θα σας ευλογησω και θα σας παρω στη βασιλεια Μου οταν εχει ερθει η ωρα σας. . . Αμην
3467 (6. k. 7.4.1945)
Συναναστροφή με το πνευματικό κόσμο. . .
Καθε συναναστροφη με το πνευματικο κοσμο ειναι ωφελιμη για την ψυχη οσο γινει με καθαρη, πνευματικη επιδιωξη, δηλ. ο ανθρωπος επιθυμησει αληθεια και γνωσεις, οσο προσπαθησει να αποκτησει συμφεροντα για την ψυχη του και δεν σκεφτεται γηινους στοχους η λαχταρες. Και για αυτο ειναι μονο ωφελιμο για τον ανθρωπο αν προσπαθει να παρει μια ιδεα για το πνευματικο βασιλειο, αφου τοτε ενημερωνεται απο πνευματικης πλευρας αναλογα με την επιθυμια του. Η ψυχη του θα βρει παντα τροφη, δηλ. θα χωρτασει στις πνευματικες γνωσεις, επειδη ειναι η δραστηριοτητα των οντων στο πνευματικο βασιλειο να μοιραζουν γνωσεις.
Μπορει ομως αυτη η συναναστροφη με το πνευματικο κοσμο να συναφθει μονο με σταθερη πιστη σε εκεινον. Αν δεν υπαρχει αυτη η πιστη δεν θα ακουστει καμια απαντηση απο το βασιλειο των οντων που εχουν γνωσεις, αλλα αντιθετες στον Θεο δυναμεις θα προσπαθησουν να επηρεασουν τους ανθρωπους μπερδευοντας τη σκεψη τους, δηλ. σκοπιμα προσφεροντας τους πλανη για να εκτοπισουν την πιστη σε ενα φωτεινο βασιλειο. Αλλα εργαζονται παντα πνευματικες δυναμεις που θελουν να κυριευσουν τη σκεψη των ανθρωπων, αφου ο αγωνας αναμεσα στο φως και στο σκοταδι δεν τελειωνειποτε, και η θεληση του ιδιου του ανθρωπου οδηγει την εκβαση προς το συμφερον η προς τη ζημια της ψυχης του.
Αν ο ανθρωπος θελει την αληθεια, αν θελει ενημερωση για την πνευματικη ζωη, τοτε οι δυναμεις του φωτεινου βασιλειου ειναι ισχυρες κι εκτοπιζουν τις δυναμεις του σκοταδιου. . . αφου αν ψαχνει την αληθεια, ψαχνει τον Θεο. . . Αν ομως επιδιωκει επιγειους στοχους, αν προσπαθει να αξιοποιησει επιγεια τις γνωσεις του, θα μονοπολησουν την προσοχη του εκεινες οι δυναμεις που θελουν να τον απομακρυνουν ολο και περισσοτερο απο το πνευματικο βασιλειο. Και οι απαιτουμενες γνωσεις θα του προσφερθουν με εναν τροπο ωστε δεν θα τον ευχαριστησουν η δεν θα του επιτρεψουν να καταλαβει την πλανη στην οποια πεφτει. Κι ετσι ειναι αποφασιστικη η επιθυμια για αληθεια. Για αυτο ευθυνεται παντα μονος του ο ανθρωπος για ο,τι του προσφερεται, επειδη μεσω της επιθυμιας τουφωναζει μονος του τις δυναμεις που θελουν να εκφραστουν απεναντι του.
Αλλα το θελημα του Θεου δεν θα εμποδισει ποτε τη συναναστροφη με το πνευματικο κοσμο, αφου καθε σκεψη ειναι μια δρομολογηση τετοιας συναναστροφης, καθε σκεψη ειναι μια δημιουργια επαφης με πνευματικες δυναμεις, οι οποιες ειναι παντα προθυμες να απαντησουν τις ερωτησεις τον ανθρωπων. Αλλα οπως στη γη οι ανθρωποι κανουν πολυτιμες η ρηχες συζητησεις και μπορουν να εμπλουτισουν αναλογα τις γνωσεις τους, ετσι και στο πνευματικο κοσμο διοχετευονται στη γη τα διανοητικα αγαθα που επιθυμουν οι ανθρωποι. . . πολυτιμες πνευματικες γνωσεις σε εκεινους που ψαχνουν, που επιθυμουν την αληθεια, και αναληθη η αχρηστα πνευματικα αγαθα, που σε μορφη σκεψεων διοχετευονται επισης στους ανθρωπους που εχουν μονο επιγεια αντιληψη και δεν κανουν πνευματικες προσπαθειες. Αφου η βουληση του ιδιου του ανθρωπου καθοριζει τα πνευματικα αγαθα που του προσφερονται.
Αυτο μπορει να φερει αφανταστη ευλογια, οπως επισης μπορει να εχει βλαβερο και μειονεκτικο αποτελεσμα για τις ψυχες. Και για αυτο η συνειδητη συναναστροφη με το πνευματικο κοσμο ειναι αξια επιδιωξης μονο τοτε που η επιθυμια για την αληθεια γεμιζει τον ανθρωπο. Για τον ανθρωπο με κοσμικη αντιληψη ομως μπορει να ειναι κινδυνος και ειναι για αυτο καλυτερα να αποφυγει τετοια συναναστροφη για να δυσκολεψει την επιρροη στις δυναμεις του σκοταδιου που προσπαθουν να σκοντεινιασουν εντελως το πνευμα του. Αφου η κατασταση ωριμοτητας του ανθρωπου ειναι αποφασιστικη για το ποιες δυναμεις πλησιαζουν τον ανθρωπο και τι πνευματικα αγαθα του προσφερουν.
Αλλα ο ανθρωπος εχει επαφη με το πνευματικο κοσμο και με ασυνειδητο τροπο οταν ειναι σκεπτικος και συλλογιζεται ερωτηματα στις οποιες του διοχετευονται διανοητικες απαντησεις. Αυτη η ασυνειδητη συναναστροφη ομως ειναι πιο ακινδυνη καθ οσον ο ανθρωπος πιστευει οτι ειναι ο ιδιος ο δημιουργος των σκεψεων του κι επομενως δεν τους δινει μεγαλη σημασια, ενω πιστευει περισσοτεροστα μηνυματα απο το πνευματικο κοσμο, κατι που σημαινει παντα κινδυνος για τους ανθρωπους στους οποιους εχουν προσβαση οι σκοτεινες δυναμεις. Αλλα ο ανθρωπος που επιδιωκει τον Θεο, που επιθυμει σοβαρα την αληθεια ειναι προστατευμενος απο εκεινες τις δυναμεις μεσω της επιθυμιας του. . . Μπορει να αφουγκραζεται, μπορει να ρωτα και να ζητα απαντηση, και θα μπορει παντα να ειναι σιγουρος οτι διδασκεται μονο απο δυναμεις που εχουν γνωσεις. . . οτι ο Θεος ο Ιδιος του διοχετευει την αληθεια μεσω εκεινων γιατι ζητα ειλικρινα την αληθεια και συνεπως επισης τον Θεο, Που ειναι η Ιδια η Αληθεια. . . Αμην
3472 (24. k. 26. k. 28.4.1945)
Η ευλογία της δυστυχίας. . .
Και οποιος υποκυψει στο θελημα Μου θα καταλαβει οτι ειμαι ο πιο στοργικος πατερας που φροντιζει τα παιδια Του με μεγιστη αφοσιωση, αφου δεν τον αφηνω πια στις δυσκολιες της ψυχης. Και αν η ψυχη δεν βρισκεται πια σε κατασταση αναγκης, ουτε το κορμι δεν χρειαζεται πια να βασανιστει τοσο πολυ, παρολο που οι ουσιες του μπορουν ακομα να πνευματοποιηθουν μεσω της δυστυχιας και αυτο σημαινει πιο γρηγορη ανοδικη αναπτυξη για το πνευματικο που ειναι ακομα δεμενο μεσα στην εξωτερικη μορφη του ανθρωπου. Εσεις οι ανθρωποι δεν ξερετε ποσο θα μου αρεσε να συντομεψω το δρομο σας που οδηγει σε Μενα και που εχει ως στοχο την τελικη σας απελευθερωση. . .??Επρεπε να πορευτειτε αφανταστο μεγαλο χρονικο διαστημα στη γη πριν την ενσαρκωση σας ως ανθρωποι, και αυτη η τελευταια περιοδος αναπτυξης ειναι μονο μικρη και ομως μπορει να σας αποφερει την οριστικη απελευθερωση οσο η θεληση σας ειναι στραμμενη στη σωστη κατευθυνση. Και θελω να σας βοηθησω να πετυχετε το στοχο σας στη γη, να στρεψετε το βλεμμα σας σε Μενα καινα πηγαινετε το δρομο σας μαζι Μου μεχρι το τελος της ζωης σας, αφου τοτε δεν μπορειτε να χαθειτε. . . Αλλα συχνα στρεφετε το βλεμμα σας στο πλαι και δελεαζεστε απο τις απολαυσεις του κοσμου. . . Η θεληση σας επιδιωκει ακομα τα κοσμικα αγαθα που λαχταρατε, και κινδυνευετε να πεσετε στη σφαιρα επιρροης του αντιπαλου Μου. Και για αυτο πρεπει να επιτρεψω να χτυπηθειτε συχνα, για να ξυπνησετε και να προσεξετε και παλι το δρομο, για να μην Με ξεχασετε και να Με φωναξετε μεσα στην αναγκη, για να στραφει η θεληση σας ξανα σε Μενα. . .
Αλλα οσον καιρο δεν χανετε το δρομο, οσο σηκωσετε το βλεμμα σε Μενα και προσπαθησετε να εκπληρωσετε το θελημα Μου ειμαι αισθητα κοντα σας και φυλαγω το καθε σας βημα, σας οδηγω απο το χερι και σας κατευθυνω περα απο ολες τις δυσκολιες του δρομου, τις οποιες ομως πρεπει να ξεπερασετε γιατι αυτο προωθει την ανοδικη σας εξελιξη. Αλλα τιποτε δεν πρεπει τοτε να σας φοβερισει, τιποτα δεν πρεπει να σας κανει να στεναχωρηθειτε η να κουραστειτε, επειδη οσον καιρο εχετε Εμενα ως συνοδο μεσω της βουλησης σας που ειναι στραμμενη σε Μενα, δεν θα ειστε ποτε χωρις δυναμη. Ξανα και ξανα σας ενισχυω, και παρολο που διανυετε το δρομο με κοπους, θα εχετε απο αυτο το πιο μεγαλο οφελο για το κορμι και την ψυχη, αφου θα πνευματοποιηθουν ολο και περισσοτερο, και το τελος σας θα ειναι μακαριο. . .
Και καποτε θα κοιταξετε πισω και θα καταλαβετε την ευλογια της δυστυχιας που επρεπε να αντεξετε. Αφου πραγματι θελω μονο το καλυτερο για σας. Αλλα δεν μπορω να σας δωσω τη μακαριοτητα της αιωνιας ζωης οσον καιρο ειστε ανωριμοι στο πνευμα σας, οσο δεν μπορειτε να Με συνατησετε εντελως εξαγνισμενοι και καθαροι, αφου μονο το οτι ειστε κοντα Μου σημαινει μακαριοτητα για σας,και αυτη προυποθετει καθαροτητα και τιμιοτητα, και σε αυτες θελω να σας βοηθησω οσον καιρο ειστε ακομα στη γη, μια και η αγαπη Μου για σας ειναι υπερμετρη, θελει να συντομεψει τη δυστυχια σας, για να μην σας χτυπησει στον αλλο κοσμο, οπου βασανιζεστε διπλασια γιατι τοτε ειστε χωρις δυναμη. . .
Δεν Μου αρεσει οταν υποφερετε στη γη, και η αγαπη Μου θα ηθελε να σας γλιτωσει και απο αυτη τη δυστυχια, αλλα αυτο θα ηταν μονο μειονεκτικο για σας, αφου δεν θα μπορουσατε ποτε να πετυχετε την αιωνια μακαριοτητα, δεν θα μπορουσατε ποτε να ειστε δραστηριοι μεσα σε δυναμη κι ελευθερια, και η μοιρα σας θα ηταν παντα εκεινη των φυλακισμενων. . . χωρις δυναμη και δεμενη μεσα στην αμαρτια και για παντα μακρια απο Μενα. Ομως η αγαπη Μου για σας ειναι μεγαλυτερη απο ο,τι η συμπονια Μου, κι επειδη η σοφια Μου καταλαβαινει τη δυστυχια ως μοναδικο μεσο για να σας κερδισω πισω, για να σας απελευθερωσω απο τη δεμενη κατασταση, πρεπει στη γη να περασετε απο ενα σκληρο σχολειο και να επωμιστειτε για συντομο χρονικο διαστημα μια μοιρα που σας φαινεται δυσκολη και ανυποφορη μεν, αλλα που δεν ειναι τιποτε αλλο παρα μια αποδειξη της αγαπης Μου για σας.
Αλλα εναποκειται σε σας να μειωσετε τη δυστυχια σας. . . Εσεις οι ιδιοι μπορειτε να την κανετε υποφερτη αν κανετε προσπαθεια να εκπληρωσετε το θελημα Μου, αν ζειτε στην αγαπη. . . Αφου η αγαπη ειναι δυναμη, η αγαπη ειμαι Εγω ο Ιδιος, και αν ασκηθειτε στην αγαπη ειστε και γεματοι δυναμη και δεν χρειαζεστε πια να φοβηθειτε να σας συντριψει η δυστυχια, αφου τοτε τη ξεπερνατε μαζι Μου, και πραγματι δεν σας αφηνω χωρις βοηθεια οταν μεσω εμπρακτης αγαπης εχετε γινει τα παιδια Μου. Μενετε μεσα στην αγαπη, και θα μενετε ενωμενοι μαζι Μου. Συμμεριστειτε τα δεινα των συνανθρωπων και βαλτε στο παρασκηνιο τα δικα σας δεινα, τοτε θα μειωσετε μονοι σας τη δυστυχια σας, δεν θα τη νιωσετε, και η επιγεια ζωη θα ειναι παντα υποφερτη, αφου τοτε εξαγνιζεστε μεσω της αγαπης και δεν χρειαζεστε πολυ τη δυστυχια για την ωριμανση της ψυχης σας. . .
Μολις καταλαβετε τη δυστυχια ως αποδειξη της αγαπης Μου, μολις τη θεωρησετε ενα μεσο με το οποιο προσπαθω να αλλαξω τη βουληση σας, να σας κανω μακαριους, δεν θα σας θιξει πια τοσο οδυνηρα. Θα την ανεχτειτε υπομονετικα και δεν θα αντιταχτειτε πια στη μοιρα που σας φαινεται σκληρη, που ομως μπορει να σας διαμορφωσει για να γινετε φωτεινα οντα ηδη στη γη, αν μεσω της βρειτε το δρομο σε Μενα. Αλλα ξερετε οτι οι ιδιοι μπορειτε να μειωσετε τη δυστυχια μεσω της αγαπης. . . Κι ετσι χρησιμοποιηστε το χρονο μεχρι το τελος. . .
Καντε τα παντα για να εξασκηθειτε στην αγαπη, και διαμορφωστε την καρδια σας για να μπορεσω να κατοικησω μεσα της και να ειστε με αυτον τον τροπο γεματοι δυναμη, για να μπορεσετε να ξεπερασετε ολα τα εμποδια. Αφου οπου μπορει να δρασει η αγαπη Μου δεν υπαρχη αδυναμια η στεναχωρια, δεν υπαρχει ατολμια ουτε προβληματα. . . οπου μπορω να δρασω υπαρχει ειρηνη της ψυχης, ελπιδα και δυναμη κι ενα μονιμο αισθημα ασφαλειας, αφου οδηγω τους δικους Μου απο το χερι, τους προστατευω απο τη δυναμη του κακου. Και νιωθουν την προστασια Μου, Μου αφοσιωνονται γεματοι πιστη και αφηνουν να δρασω. . . Και πλησιαζω τα παιδια Μου πατρικα και τα φροντιζω μεχρι το τελος της ζωης τους. . . ωσπου να μπουν στο πνευματικο βασιλειο, οπου κοντα Μου θα ειναι ανειπωτα μακαρια μεχρι τον αιωνα τον απαντα. . . Αμην
3474 (1. k. 2.5.1945)
Αφοσίωση στον Θεό. . .
Η επιγνωση του να εχει αφοσιωθει στον Θεο δινει στον ανθρωπο την εσωτερικη ειρηνη, και η ψυχη του δεν φοβαται παρολα τα επιγεια δεινα. Αφου καταλαβαινει οτι ο Θεος ειναι ο διευθυντης των μοιρων, ο βοηθος μεσα σε καθε αναγκη, η δυναμη και η εξουσια σε πληρη αφθονια και η ατελειωτη αγαπη. . . Δεν προβαλλει αντισταση σε αυτη την αγαπη, προσπαθει να ενωθει μαζι της και βρισκει ευτυχια και ειρηνη μεσα στην επιδιωξη του Θεου. Επιστρεφει στην πρωταρχικη της κατασταση μολιςεχει γινει εντελως μια με τον Θεο. Επομενως πρεπει και η σχετικες προσπαθειες να προκαλεσουν μεσατης ενα αισθημα ευτυχιας, αφου βαδιζει στο σωστο δρομο, που οδηγει στο στοχο.
Ο χωρισμος απο τον κοσμο, απο ο,τι περιεχει ακομα το μακρια απο τον Θεο πνευματικο ειναι η προυποθεση. Μονο τοτε μπορει να γινει η απεριοριστη αφοσιωση στον Θεο, αφου ο κοσμος εμποδιζει την ψυχη απο αυτη την αφοσιωση, επειδη οδηγει πανω στον εαυτο του ολες τις αισθησεις και τις επιδιωξεις του ανθρωπου και ξυπνα μεσα του λαχταρες που κατεβαζουν την ψυχη και κανουν αδυνατη μια ενωση με τον Θεο. Μονο οποιος αποφυγει και παραφρονησει τον κοσμο μπορει να πλησιασει τον Θεο, και πραγματι δεν το αλλαζει με τιποτα κακο. . . Εχει στη διαθεση του τα αγαθα του πνευματικου βασιλειου, τα οποια μπορει να οικειοποιηθει απεριοριστα, τα οποια τον κανουν ικανο να βλεπει και να ακουει το πνευματικο κοσμο, την πραγματικη πατριδα του πνευματικου, και αφου τα πνευματικα αγαθα ειναι ακτινοβολιες της αιωνιας Αγαπης πρεπει να κανουν τον ανθρωπο ευτυχισμενο και να προκαλουν μια ηρεμη κατασταση της ψυχης του, δηλ. να της προσφερουν μακαριοτητα, για την οποια δημιουργηθηκε πρωταρχικα. . .
Ο κοσμος μαλιστα προσφερει γηινες απολαυσεις, αλλα ο ανθρωπος που ανηκει στον κοσμο ειναι χωρις φως, δηλ. χωρις γνωσεις. Και αυτη η αγνοια δεν κανει την ψυχη ευτυχισμενη, αλλα ειναι αυτη τυλιγμενη σε βαθυ σκοταδι και νιωθει αυτο σαν βασανα. Και για αυτο ο ανθρωπος προσπαθει μεσω απολαυσεων του κοσμου να αναισθητοποιησει αυτα τα συναισθηματα, αν και χωρις επιγνωση του αιτιου τους. Αν ομως δεν προσεχει τις κοσμικες του λαχταρες για να επιδιωξει πνευματικα αγαθα, τοτε φωτιζει μεσα του και η ψυχη του ειναι ευτυχισμενη, αφου η κατανοηση της αληθειας σημαινει για αυτην επιστροφη στην πρωταρχικη της κατασταση, οπου ηταν γεματη φως και δυναμη, οπου κατειχε τις πιο βαθιες γνωσεις και μπορουσε να αξιοποιησει αυτες τις γνωσεις για να δημιουργησει και να διαμορφωσει μεσα στη μακαριοτητα.
Η αγνοια ειναι συναμα αδυναμια, ετσι ωστε η ψυχη βρισκεται σε μια κατασταση που ειναι εντελως διαφορετικη απο την πραγματικη της φυση και για αυτο δεν μπορει να της δωσει την ειρηνη που λαχταρα. Μαζι με την αφοσιωση στον Θεο απο το πιο εσωτερικο κινητρο ομως η ψυχη επιθυμει επισης φως και δυναμη, και η επιθυμια της εκπληρωνεται παντα, γιατι αυτη ειναι στραμμενη στον Θεο, Που μεσα στην πατρικη Του αγαπη αποδεχεται καθε ψυχη που Του προσφερεται. Τετοια ψυχη δεν μπορει ποτε να χαθει στον κοσμο, δεν θα επιδιωξει ποτε πια τον κοσμο μολις εχει νιωσει μια φορα μεσα στην αφοσιωση στον Θεο τη μακαριοτητα της αγαπης Του, αφου μια ψυχη της οποιας εφεξε μια φορα το φως φοβαται το σκοταδι και καταλαβαινει οτι το σκοταδι βρισκεται μεσα στη κινηση του κοσμου. Προσπαθει να το αποφυγει κι ενωνεται ολο και πιο εντονα με τον Θεο, Που δεν την αφηνει ποτε πια να φυγει απο κοντα Του, αλλα τη φερνει στο πατρικο της σπιτι. . . Αμην
3477 (7. k. 9.5.1945)
Υπερνίκηση της ύλης. . .
Ο άλλος κόσμος. . .
Αποχωριστειτε ο,τι αγαπατε στη γη και λαχταρατε μονο τη χαρη Μου, την αγαπη Μου και την παρουσια Μου. . . και πραγματι θα ειστε πιο ευτυχισμενοι απο ο,τι μεχρι τωρα, αφου τοτε ειστε ηδη ωριμοι για τη ζωη στον αλλο κοσμο. Μπορειτε καθε μερα να φυγετε απο τη γη στην επιγνωση οτι την αλλαζετε με μια πολυ πιο ωρεα ζωη, και η παραιτηση απο τα επιγεια αγαθα θα σας φανει τοσο τιποτενια γιατι διαισθανεστε ηδη τις απολαυσεις της αιωνιας ζωης και τις περιμενετε με χαρα. Σε ο,τι ειναι ακομα αφοσιωμενη η καρδια σας πρεπει να Μου το θυσιασετε. Τοτε μονο καταλαβαινω την αγαπη σας για Μενα, τοτε μονο η καρδια σας ειναι ικανη να Με αποδεχτει μεσα της, αφου τοτε εχετε ξεπερασει την υλη και ειστε ωριμοι για το πνευματικο βασιλειο.
Οποιος καταφερει αυτο ηδη στη γη δεν φοβαται πια το θανατο. Τον λαχταρα, γιατι η ψυχη μεσα του Με επιδιωκει και θελει να σπασει ολα τα δεσμα που σημαινει ακομα το κορμι για αυτην. Οπως μια χρυση αυγη βλεπει πνευματικα τη ζωη μετα το θανατο, κι επιθυμει να κινηθει σε πληρη ελευθερια, απαλλαγμενη απο καθε εγνοια και να βαδισει στο φως μεσα στη μακαριοτητα. Ο ανθρωπος ανεχεται στη γη με αφοσιωση ο,τι του εχει επιβληθει. Μονο το κορμι νιωθει ακομα την ενδεια και τον πονο, αλλα η ψυχη εχει ηδη ενωθει τοσο εντονα μαζι Μου ωστε δεν μπορει πια να υποφερει, κι ετσι ο ανθρωπος θα φαινει να υποφερει μονο μπροστα στα ματια των συνανθρωπων, ο ιδιος ομως δεν θα νιωσει πια πολυ, αφου θα ειμαι τοσο κοντα του ωστε τα επιγεια δεν τον αγγιζουν πια.
Επιδιωξτε να αποχωριστειτε τον κοσμο και ξερετε οτι θα ειναι μονο για το καλυτερο σας, αφου μονο ενα βασιλειο μπορειτε να καταλαβετε. . . το πνευματικο η το κοσμικο. . . Το κοσμικο ομως ειναι εφημερο, μονο το πνευματικο εχει αιωνια διαρκεια και μπορει, αν λαχταρατε παρα πολυ την υλη, να σημαινει για σας βασανα και υπερμετρα δεινα. . . Και πρεπει να παλεψετε ατελειωτους καιρους ωσπου να εχετε ξεπερασει αυτη την αγαπη για την υλη. Πανω στη γη ομως αυτο ειναι πιο ευκολο για σας τους ανθρωπους, αφου ενοψει του αλλου κοσμου αντλειτε τη δυναμη για αυτο απο το λογο Μου, το οποιο σας ενημερωνει για το σκοπο της επιγειας σας ζωης, αν θελετε να ενημερωθειτε.
Αν ξερετε για το σκοπο και το στοχο της ζωης σας εχετε αναγκη μονο μια δυνατη θεληση για να πετυχετε αυτο το στοχο, αφου δεν θα στερηθειτε τη δυναμη αν μονο βρειτε τη θεληση. Στον αλλο κοσμο αντιθετα ειστε χωρις δυναμη κι επισης αβουλοι, και δεν μπορειτε να προχωρειτε χωρις τη βοηθεια στοργικων ψυχων, και αυτη θα αρνηθειτε μαλλον παρα να την αποδεχτειτε. Και για αυτο χρησιμοποιηστε το χρονο σας στη γη και απελευθερωθειτε απο καθε κοσμικη λαχταρα. . . Παραιτηθειτε και θυσιαστε για να αλλαξετε με Μενα ο,τι παραδωσετε. . .
Και καποτε στην αιωνιοτητα θα Με επαινησετε και θα Με ευχαριστησετε οταν καταλαβετε πως ειναι χωρις αξια ο,τι τωρα σας φαινεται λαχταριστο και ομως σας θετει σε σοβαρο κινδυνο να μην πετυχετε τη βασιλεια Μου. Δεν χανετε τιποτα, ο,τι και να παραδωσετε, αλλα θα το παρετε πισω χιλιαπλασια, μονο μην αισθητο στο κορμι αλλα μαλιστα στην ψυχη. Η ψυχη ομως ειναι αιωνια, ενω το κορμι διαλυεται, και η παραμονη του στη γη τελειωνει γρηγορα. Επομενως μην επιτρεψτε να καταπιεστειτε, ο,τι και να γινει. . . σκεφτειτε την ψυχη σας, σκεφτειτε τη ζωη μετα το θανατο του κορμιου, και διαμορφωστε την σε μια ζωη μεσα στη μακαριοτηα μεσω της υπερνικησης της υλης. . . Αμην
Η συντέλεια του κόσμου. . .
Η συντελεια του κοσμου ειναι το τελος μιας λυτρωτικης περιοδου και η αρχη μιας καινουριας εποχης, ο προορισμος της οποιας ειναι και παλι η λυτρωση του ακομα ανελευθερο πνευματικο. Η γη πρωτα θα αλλαξει εντελως, δηλ. η εξωτερικη της μορφη δεν θα παραμεινει η ιδια, αλλα η επιφανεια της γης θα καταστραφει πληρως μεσω δυναμεων του εσωτερικου της γης, και για ευνοητους λογους το αποτελεσμα αυτου θα ειναι η διαλυση ολων των πλασματων πανω στη γη. . . Ολα τα εμβια οντα, ολα τα ζωα και τα φυτα θα καταστραφουν, και ακομα και η πιο σκληρη υλη, το πετρωμα, θα αλλαξει μεσα της, και αυτο σημαινει το τελος για την ανθρωποτητα που μενει στη γη, σημαινει την καταστροφη ολων οσων ειναι ορατα στο ματι της, αν και η γη ως ουρανιο σωμα θα συνεχισει να υπαρχει.
Στο αιωνιο σωτηριο σχεδιο του Θεου αυτη η αλλαγη της γης ειναι προορισμενη ως ενα μεσο για την ανακτηση του πνευματικου. Κι επομενως θα γινει αναποφευκτα αυτο που ο Θεος εχει αναγγειλει απο την αρχη αυτης της λυτρωτικης εποχης μεσω ενορατικων και προφητων. Οι ανθρωποι ομως δεν το πιστευουν και για αυτο θα πεσουν στην πιο βαθια απελπισια οταν απροετοιμαστα θα βιωσουν αυτο το τελος. Το οτι καθε γεγονος, καθε εργο της δημιουργιας και καθε πλασμα εχει ως στοχο μονο την πνευματικη ωριμανση ειναι αγνωστο στους ανθρωπους. Και αφου δεν κοιταζουν την επιγεια ζωη με το πνευματικο ματι βλεπουν μονο την εξελιξη γηινων γεγονοτων και αρνουνται καθε συμπαντικη αλλαγη, ετσι επισης μια συντελεια αυτης της γης.
Και δεν διδασκονται ευκολα και για αυτο δεν παρακινουνται να αλλαξουν τη ζωη τους αναλογα με το κοντινο τελος και να ετοιμαστουν. Απορριπτουν καθε συμβουλη και ειναι εξαρτημενοι περισσοτερο απο ποτε απο γηινα αγαθα, η επιδιωξη των οποιων τους κρατα εντελως μακρια απο τις πνευματικες προσπαθειες. Και ακομα και η αναγκη δεν τους κανει πιο επιδεκτικους στις ιδεες που τους αγγιζουν απο το πνευματικο βασιλειο διανοητικα η μεσω μεσολαβητων. Και για αυτο πλησιαζειολο και περισσοτερο η ωρα οπου η παλια γη θα διαλυθει, επειδη μια αλλαγη της σκεψης, μια πνευματικη ανοδο μεσα στην ανθρωποτητα δεν μπορει πια να περιμενει κανεις. Συνεπως αποφασιζουν μονοι τους οι ανθρωποι για το ποτε θα ερθει το τελος, αφου ο Θεος καταλαβε τη βουληση των ανθρωπων απο τους αιωνες των αιωνων, προειδε την πληρη απομακρυνση εκεινων απο τον Εαυτο Του, και καταλαβε τη ματαιοτητα της συνεχισης της υπαρξης της παλιας γης. . .
Και μεσα στην ευσπλαχνικη Του αγαπη θα εφαρμοσει καινουρια μεσα για να κερδισει τις ψυχες των ανθρωπων. . . Θα δημιουργησει μια καινουρια γη, η οποια θα περιεχει μεσα της και παλι το πεσμενο πνευματικο, το οποιο μεν θα πρεπει αλλη μια φορα να διανυσει τη βασανιστικη, μεγαλη πορεια μεσα απο τα καινουρια δημιουργηματα, αλλα το οποιο θα εχει καποτε ξανα τη δυνατοτητα να επιδιωξει τον Θεο με ελευθερη βουληση και να λυτρωθει απο τη μορφη. . . Και ο Θεος προσπαθει να γλιτωσει ακομα τους ανθρωπους της παλιας γης απο αυτη την εκ νεου πορεια μεσα απο τη δημιουργια, ενημερωνοντας τους ξανα και ξανα για το τελος, για την ωρα της κρισης και την καταδικη, δημιουργωντας αναμεσα τους ομιλητες που κηρυσσουν το λογο Του, που θα πρεπει να παρουσιασουνστους ανθρωπους τις συνεπειες του τροπου ζωης τους, για να τους παρακινησουν να αλλαξουν τη βουληση τους. . .
Αλλα τον τελευταιο καιρο θα διωχθουν ολοι οσοι κηρυξουν το λογο του Θεου, και θα ειναι η πιο δυσκολη εποχη για τους πιστους, στους οποιους με αυτον τον τροπο θα πρεπει να αφαιρεθει καθε σταθεροτητα. Αλλα τοτε ο Θεος ο Ιδιος θα φανερωθει στους δικους Του, και ο λογος Του θα τους ηχησει εμμεσα και αμεσα. Θα αφυπνισει αναμεσα στους πιστους ανθρωπους μεσω του πνευματος των οποιων θα εκδηλωθει Αυτος. Και θα εχουν ενισχυθει οι δικοι Του και θα σταθεροποιησουν την πιστη τους, θα περιμενουν το τελος γεματοι αισιοδοξια. Θα αντεξουν και θα αντισταθουν σε ολες τις απειλες απο τον κοσμο, αφου θα νιωσουν οτι ο Πατερας τους ειναι κοντα, και ολος ο φοβος και ο αγχος θα πεσει απο πανω τους μολις ακουστει αισθητα ο λογος Του. . .
Και Αυτος θα ειναι καταμεσης σε εκεινους που Τον επιθυμουν, θα τους φανερωθει και θα βαλει την πιο βαθια ειρηνη μεσα στις καρδιες εκεινων που θα ειναι ανταξιοι να ειναι κοντα Του. Και ο θαρρος τους να πρεσβευσουν τη σταση τους θα αυξηθει, θα υποστηριξουν χωρις δειλια το ονομα του Θεου, θα πρεσβευσουν οπαδοι του Χριστου και δεν θα φοβουνται το θανατο. Θα περιμενουν τον ερχομο Του και θα ελπιζουν οτι θα λυτρωθουν απο την εσχατη αναγκη. Αλλα η ομαδα των πιστων θα ειναι μικρη. . . αναμεσα σε ζωντανους διαβολους θα ειναι παντα μονο λιγοι που θα κουβαλησουν τον Θεο μεσα στην καρδια τους και που θα βρεθουν σε εντονη συνδεση μαζι Του.
Και οπου ο Θεος ο Ιδιος θα ειναι παρον ορατα η αορατα για τα ανθρωπινα ματια, οι διαβολοι θα ειναι ανισχυροι, παρολο που θα επιβουλευτουν τη ζωη των οπαδων του Ιησου και θα εφαρμοσουν καθε δυνατο μεσο για να τους αποσπασουν απο Εκεινον. Η δυναμη του Θεου θα ειναι πιο ισχυρη, και απεναντι της ακομα και ο αντιπαλος του Θεου θα ειναι ανισχυρος. Και το τελος θα ερθει οταν τα δεινα θα φανουν ανυποφορα. . . Τοτε ο Κυριος ο Ιδιος θα ερθει μεσα στα συννεφα και θα παρει τους δικους Του μαζι Του στη βασιλεια Του. . . Τοτε η παλια γη θα διαλυθει, θα ειναι η καταστροφη για ολους τους ανθρωπους που θα ζησουν στη γη. . . Θα εχει ερθει το τελος μιας λυτρωτικης εποχης και η αρχη μιας καινουριας, οπως εχει αναγγελθει με το λογο και με τη γραφη. . . Αμην
3480 (13. k. 14.5.1945)
Η δύναμη της βούλησης των υπηρετών του Θεού. . .
Αποστολή. . .
Οποιος εχει το λογο, δηλ. οποιος μπορει να ακουει τη φωνη του Θεου μεσα του, πρεπει και να διαθεσει τη δυναμη της βουλησης για να διαδωσει το λογο του Θεου, και θα εκτελεσει τον προορισμο του μολις αρχισει η αποστολη του. Τοτε το Πνευμα του Θεου θα τον παρακινησει σε μονιμη δραστηριοτητα, και αυτος δεν θα προβαλει αντισταση γιατι πρωτα προσφερθηκε στον Θεο για να Τον υπηρετησει και αυτο ηταν η προυποθεση για την παραλαβη του αμεσου θεικου λογου. Και η πραγματικη αποστολη θα αρχισει τοτε που ο αγωνας εναντιον της πιστης θα ειναι φανερος, οταν διεξαχθει οχι πια κρυφα αλλα θα γινουν ανοιχτες επιθεσεις μπροστα στον κοσμο στους ανθρωπους που θα πιστεψουν στον Θεο και στον Ιησου Χριστο και στο λυτρωτικο Του εργο και που θα τα πρεσβευσουν μπροστα στον κοσμο.
Τοτε καθε υπηρετης του Θεου θα ακουσει τη φωνη του Θεου, και θα κανει ο,τι του προσταξει η εσωτερικη φωνη. . . θα πρεσβευσει και θα πολεμησει για τον Θεο και θα προσπαθησει να κερδισει τους συνανθρωπους για την πιστη. . . Τοτε η δυναμη της βουλησης του θα φανερωθει, αφου τιποτα δεν θα τον φοβερισει η θα τον εμποδισει να εκτελεσει το καθηκον του που του ανεθεσε ο Θεος, και το οποιο να εκπληρωσει θα ειναι παντα ετοιμος. Καθε υπηρετης που διοριστηκε απο τον Θεο θα εχει τη σταθερη βουληση να Τον υπηρετησει με ολες του τις δυναμεις, και ο Θεος θα του δειξει το σωστο πεδιο εργασιας, οπου θα μπορεσει να απλωσει τη δυναμη και να ενεργησει προς την ευλογια των καλοπροαιρετων ανθρωπων. Αλλα θα ειναι δυσκολο καθηκον γιατι ο εχθρος των ψυχων θα ειναι παρα πολυ ισχυρος και θα εφαρμοσει καθε μεσο για να καθαρισει τους υπηρετες του Θεου.
Αλλα ο λογος θα τους παρεχεται συνεχως και μεσω του λογου και η δυναμη για την αντισταση. . . Αφου μεσω του λογου ο Θεος ο Ιδιος θα ειναι μαζι με οσους θα το λαχταρησουν και θα το υποδεχτουν με μια καρδια γεματη πιστη, με οσους θα του επιτρεψουν να ζωντανεψει μεσω της θελησης και των εργων τους. Οποιος εχει το λογο στεκεται επισης στην αγαπη και για αυτο λαμβανει διαρκως δυναμη απο τον Θεο, Που ειναι η Ιδια η Αγαπη και Που πλησιαζει ολο και περισσοτερο τον ανθρωπο με καθε εργο αγαπης του. Και για αυτο ο λογος θα ειναι παντα ο πιο μεγαλος παροχεας δυναμης, αφου εχει ερθει αμεσα απο το πνευματικο βασιλειο στη γη, και ειναι ως πνευματικη δυναμηπαρα πολυ αποτελεσματικος. . . Θα υψωσει τους ανθρωπους, θα τους κανει αισιοδοξους και θα ενισχυσει την πιστη τους.
Κι ετσι οι υπηρετες του Θεου θα πρεσβευσουν απτοητα και γεματοι δυναμη την πιστη τους μπροστα στον κοσμο, θα προσπαθησουν να διαδωσουν το θεικο λογο και θα μιλησουν ανοιχτα, δεν θα φοβουνται τον κοσμο και θα εκτελεσουν την αποστολη τους οπως ειναι θελημα του Θεου, αφου θα εχουν διοριστει για αυτη απο τον Ιδιο. Δεν θα τους λειπει η θεληση να ενεργησουν για Εκεινον, και η δυναμη για την πραγματοποιηση της θελησης θα τους παρεχεται συνεχεια. Καθε δρομο θα τους ειναι προδιαγεγραμμενος, αφου μολις υποταξουν τη βουληση τους στον Θεο απο μονοι τους, θα ενεργησει μεσα τους το θελημα του Θεο, το οποιο θα εκφραστει μεσα σε ολες τις πραξεις, τις ομιλιες και τις σκεψεις.
Οπου μπορει να ενεργησει το Πνευμα του Θεου πρεπει το θεικο θελημα να καθορισει τον ανθρωπο σχετικα με την πορεια του στη γη, επειδη το Πνευμα του Θεου ενεργει μονο οπου η δικη του βουληση του ανθρωπου εχει θυσιαστει στον Θεο πρωτα. Και για αυτο η πορεια ζωης ενος υπηρετη του Θεου ειναι συμφωνη με το πνευματικο του καθηκον, και αυτος δεν χρειαζεται να στεναχωριεται, γιατι συμφωνα με το θελημα του Θεου πρεπει να διανυθει αυτη η πορεια, και ο ανθρωπος δεν μπορει να αλλαξει τιποτα, ακομα και αν η ανθρωπινη του σκεψη επιδιωκει αλλαγες. Αφου ομως το θελημα του Θεου ειναι δραστηριο μεσα στον ανθρωπο που θελει να υπηρετησει τον Θεο, αυτος δεν θα αποθαρρυνθει ποτε και δεν θα παραμελησει το επιγειο καθηκον του, διοτι το Πνευμα του Θεου τον παροτρυνει να δρασει για Εκεινον.
Το Πνευμα απο τον Θεο θα εκφραζεται παντα και θα εκδηλωνεται μεσα στο λογο που διοχετευεται ασταματητα στον ανθρωπο, τον οποιο αυτος μπορει να ακουει συνεχεια οσο αφουγκραστει στο εσωτερικο του σε συνειδητη επαφη με τον Θεο. Και θα ψαξει αυτη την επαφη γιατι η καρδια του τον παροτρυνει. . . η αγαπη για τον Θεο και για τον πλησιον. . . η οποια τον πιεζει να ψαξει να ειναι κοντα στον Θεο. . . η οποια τον παρακινει ξανα και ξανα στην προσευχη, στη συνομιλια με τον Θεο, τον πιο στοργικο Πατερα των παιδιων Του, Τον Οποιο να υπηρετησει φερνει ευτυχια στον ανθρωπο ηδη στη γη.
Και ο Θεος του απαντα, η πατρικη Του αγαπη εκπληρωνει καθε παρακληση, κι επομενως ο ανθρωπος ακουει τη φωνη Του, και προπαντος τοτε που εχει την αποστολη να κηρυξει το θελημα του Θεου στους συνανθρωπους. . . να διαδωσει το λογο του Θεου στον κοσμο. Αυτοι οι ανθρωποι δεν θα ειναι ποτε αβουλοι, αφου η δυναμη του Θεου τους διατρεχει, η οποια τους παρεχεται ξανα και ξανα μεσω του λογου, ο οποιος απο το πνευματικο βασιλειο διοχετευεται αμεσα στη γη για να μπορεσουν να γινουν μακαριοι οι ανθρωποι που την εσχατη εποχη τηρουν το λογο Του, που το υποδεχονται και με αυτον τον τροπο λαμβανουν δυναμη να αντεξουν μεχρι το τελος. . . Αμην
Υποταγή της θέλησης στον Θεό. . .
Στεκοντας στην κατανοηση ο ανθρωπος ειναι ικανος να υποταχτει εντελως στο θελημα του Θεου και για αυτο επισης να εκτελεσει ο,τι καταπιαστει. Μολις ο ανθρωπος ξερει για το νοημα και το σκοπο της επιγειας ζωης, ολοκληρης της δημιουργιας και για το αιωνιο σωτηριο σχεδιο του Θεου δεν εχει πια μεσα του τη δικη του βουληση, αλλα εχει υιοθετησει το θελημα του Θεου, αλλιως δεν θα του ειχαν μεταδοθει αυτες οι γνωσεις. Τοτε ομως ειναι και γεματος δυναμη και μπορει καθε στιγμη να χρησιμοποιησει τη δυναμη οταν την εχει αναγκη. Συνεπως δεν χρειαζεται να απελπιστει στις πιο δυσκολες περιστασεις της ζωης, γιατι μπορει να διαθετει τη δυναμη απο τον Θεο και το κανει μαλιστα αν εχει δυνατη πιστη. Αν δηλ. ο ανθρωπος αισθανεται αδυνατος εχει μονο αδυνατη πιστη και πρεπει πρωτα να προσπαθησει να την ενισχυσει. . .
Θα πρεπει να ειναι η μονιμη επιδιωξη του ανθρωπου να ενισχυσει την πιστη του, αφου με δυνατη, ακλονητη πιστη τα βγαζει περα με τις πιο δισκολες συνθηκες ζωης, κι επισης ωριμαζει πνευματικα. Το να ζησει με δυνατη πιστη σημαινει πιο ευκολη ζωη στη γη, γιατι τοτε η δυναμη απο τον Θεο μπορει να δρα ανεμποδιστα. Πρεπει ο ανθρωπος να ειναι πεπεισμενος για το οτι το θελημα του Θεου εκφραζεται μεσα του και οτι δεν υπαρχει φραγμος για το θελημα Του αν ο ιδιος ο ανθρωπος δεν βαζει αυτον τον φραγμο μεσω αδυνατης πιστης. Πρεπει ο ανθρωπος να συνειδητοποιησει τη δυναμη και την εξουσια του Θεου, για τον Οποιο τιποτα δεν ειναι αδυνατον. . . Πρεπει να υποταξει τη βουληση του πληρως στο θελημα του Θεου και τοτε να ανοιξει γεματος πιστη στην επιδραση Του. Τοτε η δυναμη του ειρεει απεριοριστα, ετσι ωστε δεν υπαρχει πια αδυναμια για αυτον. . . Θα ειναι ικανος να κανει οτιδηποτε θελει, αφου θα θελει μονο ο,τι ειναι καλο, και ο Θεος ξερει πραγματι που και ποτε να βαλει φραγμους. . .
Πρεπει παντα να γεμιζει τον ανθρωπο η πιστη στην αγαπη του Θεου, η οποια δεν αρνειται ποτε τον εαυτο της αν αυτος την επιθυμησει σοβαρα και τη ζητησει εντονα. . . Η αγαπη του Θεου ειναι υπερμετρη, και ο,τι προεκυψε απο αυτην μενει παντα μεσα στην αγαπη Του. Αφου η αγαπη ειναι η πρωταρχικη δυναμη που δημιουργησε τα παντα, η αφαιρεση αυτης της αγαπης θα σημαινε και τη διαλυση οσων δημιουργησε ο Θεος. Ο,τι ομως ξεκινησε απο τον Θεο, ο,τι εχει ως αρχη τη δυναμη Τουειναι αφθαρτο, και δηλ. δεν θα ειναι ποτε χωρις τη δυναμη αγαπης του Θεου. Το οτι ο ανθρωπος δεν μπορει παντα να αισθανθει αυτη τη δυναμη οφειλεται στον ιδιο, στο βαθμο ωριμοτητας του, ο οποιος αναλογα με τη φιλαυτια του μπορει να ειναι υψηλοτερος η χαμηλοτερος.
Ωστοσο ο ανθρωπος μενει σε μονιμη συνδεση με τη θεικη αγαπη. Η επιγνωση αυτου του γεγονοτος ειναι πιστη, η οποια ειναι τοσο πιο βαθια και ακλονητη, οσο περισσοτερο ο ανθρωπος συναψει επαφη με τον Θεο και νιωσει τη δυναμη αγαπης Του. Αυτη τη βαθια πιστη πρεπει να αποκτησει ο ανθρωπος. Πρεπει να θεωρησει τον ιδιο ως προιον της αγαπης του Θεου και να αναγνωρισει τον Θεο ως τον πιο στοργικο Πατερα, ο Οποιος διευθυνει τα παντα μονο για το καλυτερο των παιδιων Του και ειναι ανοιχτος σε καθε εντονη παρακληση, για να αποδειξει στο παιδι μεσω της εκπληρωσης της την αγαπη Του. Η πληρης εμπιστοσυνη στην υπερμετρη αγαπη Του θα παροτρυνει το παιδι να προσευχηθει αισιοδοξα, και η εκπληρωση της παρακλησης του θα ειναι εξασφαλισμενη, αφου ο Θεος δεν θα απογοητευσει μια βαθια πιστη.
Ο Θεος ειναι η Αγαπη, η Οποια δεν αρνειται ποτε τον εαυτο της. . . το να αναγνωρισει αυτη την αγαπη και να υποταχτει πληρως στο θεικο θελημα κανει τον ανθρωπο να ειναι γεματος δυναμη και κυριος ολων των δυσκολιων σε ολες τις περιστασεις της ζωης. Αφου τοτε η ιδια η θεικη αγαπη ενεργει μεσα στον ανθρωπο, δεν μπορει και δεν θελει να κανει τιποτε αλλο απο ο,τι συμφωνει με το θελημα του Θεου, και η δυναμη δεν θα του λειπει ποτε. Αν ο ανθρωπος ειναι αδυναμος φταιει ο ιδιος, αφου εχει παντα στη διαθεση του τη δυναμη απο τον Θεο. Μπορει να τη ζητησει, να ανοιξει στην εισροη της και να τη χρησιμοποιησει απεριοριστα. Μονο που πρεπει να πιστεψει οτι η θεικη αγαπη του παρεχει παντα αυτη τη δυναμη. . . Αυτη η πιστη ειναι απολυτως αναγκαια, γιατι προκειται για αναγνωριση του Θεου, ο Οποιος ειναι παρα πολυ στοργικος, σοφος και παντοδυναμος, και γιατι ο Θεος πρεπει να αναγνωριστει πριν μπορεσει να εχει αποτελεσμα η δυναμη Του. . . Αμην
3483 (18.5.1945)
Έργο αγάπης στις παραπλανημένες ψυχές. . .
Ευσπλαχνιζεστε τις παραπλανημενες ψυχες, θεωρηστε τες αρρωστες, στις οποιες πρεπει να φερθει βοηθεια, και μην τις αφηνετε να στερηθουν μεσα στην πνευματικη τους ενδεια. Τα δεινα του κορμιου θα τελειωσουν καποτε, η ψυχη ομως τα κουβαλα μαζι της στην αιωνιοτητα, στον αλλο κοσμο. Και μπορει να γλιτωσει αυτο αν φτασει στην αληθεια ακομα στη γη, την οποια θα πρεπει να προσφερετε στις παραπλανημενες ψυχες. Βοηθηστε τες αν σας προσφερθει η ευκαιρια, μιληστε τους για την αγαπη του Θεου, η οποια τις επιθυμει. Παρουσιαστε τους την ελλιπη τους κατασταση ωριμοτητας, η οποια κανει αδυνατη την προσεγγιση στον Θεο, και δειξτε τους το δρομο της θεραπειας, το δρομο που μοναχος οδηγει στο στοχο. . . το δρομο της αγαπης. . .
Ενημερωστε τους οτι χωρις εμπρακτη αγαπη δεν μπορουν να ωριμασουν και δεν θα πετυχουν ποτε το στοχο τους, και οτι τους δοθηκε η επιγεια ζωη μονο για το σκοπο της τελειοποιησης των ψυχων τους. Οδηγηστε τις σκεψεις τους στο πνευματικο, παροτρυνετε τους να συλλογιστουν το σκοπο της επιγειαςτους ζωης, ενημερωστε τους για το νοημα και το σκοπο της δημιουργιας, για το σκοπο της δυστυχιας και των δεινων στη γη, και προσπαθηστε να τους παρακινησετε να θεραπευσουν την πνευματικη τους ενδεια. Ειναι αυτο εργο αγαπης τεραστιας σημασιας αν ευσπλαχνιστειτε τις παραπλανημενες ψυχες και προσπαθησετε να τους φερετε βοηθεια. Και μην αφησετε να σας αποθαρρυνει η αρχικη αρνηση. Φερτε κοντα τους το λογο του Θεου και σκεφτειτε καθε ωρα το καθηκον σας, το οποιο θα πρεπει να εχει λυτρωτικο αποτελεσμα στη γη.
Αμετρητες ψυχες βρισκονται σε πνευματικη ενδεια, αλλα προσεχουν μονο την επιγεια αναγκη και δεν ασχολουνται με την ενδοσκοπηση, η οποια θα μπορουσε να τους αποφερει μια ακτινα φωτος. Αποσκοπουν μονο τη βελιωση των επιγειων συνθηκων ζωης και δεν ξερουν οτι αυτες ειναι μονο τα αποτελεσματα της πνευματικης ενδειας, οτι αυτη πρεπει πρωτα να διορθωθει πριν μπορεσει να γινει βελτιωση την επιγειας ζωης. . . Διοχετευστε τους τις σχετικες γνωσεις και βοηθηστε τους να παρουν αυτο το δρομο, και οι ψυχες τους θα σας ειναι αιωνια ευγνωμονες. Αφου η ενδεια τους αυξανεται συνεχως οσο περισσοτερο πλησιαζει το τελος, διοτι ο αντιπαλος του Θεου κερδιζει εξουσια πανω στις ψυχες και διοτι η επιρροη του ειναι παρα πολυ βλαβερη για τις ψυχες.
Η γνωση για το σκοπο της επιγειας τους ζωης μπορει να τους προστατεψει απο εκεινη την επιρροη, και η ψυχη μπορει, αν ειναι καλοπροαιρετη, να ξεφυγει απο την εξουσια του, γιατι καταλαβαινει οτι ειναι κακος και αρνητικος απεναντι στον Θεο. Αλλα πρεπει να μυηθει στις γνωσεις, και αυτο το εργο ευσπλαχνιας θα πρεπει να εκτελεσετε οπου σας προσφερθει η ευκαιρια, και οι κοποι σας δεν θα μεινουν χωρις επιτυχια. . . Αφου η ενδεια ειναι μεγαλη και το τελος πλησιαζει ολο και περισσοτερο, και θα πρεπει να χρησιμοποιηθει καθε ωρα για την εργασια για τη βασιλεια του Θεου. . . Ετσι ειναι το θελημα του Θεου, το οποιο πρεπει να σεβαστει αν θελετε να ειστε επιμελεις εργατες στον αμπελωνα Του και να Τον υπηρετησετε. . . Αμην
Ακλόνητη πίστη. . .
Μολις ο ανθρωπος απευθυνθει σε Μενα με ακλονητη πιστη μεσα στην αναγκη του, αυτη θα εξαφανιστει. Κι επομενως δεν ειστε ποτε αβοηθητοι κι εγκατελειμμενοι, μια και δεν χρειαζεστε να φοβαστε τιποτα, αφου μπορειτε μονοι σας να σταματηστε καθε συμφορα την καθε στιγμη δυναμει της πιστης σας. Αλλα μονο τοτε που κατεχετε μια ακλονητη, βαθια πιστη θα στεκεστε και μεσα στη δυναμη της πιστης, και αυτη πρεπει να προσπαθησετε να αποκτησετε και να παλευετε και να προσευχεστε για αυτην αδιακοπα. Αφου θα ειναι αναγκη τον ερχομενο καιρο οπου θα πρεπει να πρεσβευσετε Εμενα και τη διδασκαλια Μου.
Αν ειστε πραγματικα γεματοι απο την πιστη σε Μενα και στην αγαπη Μου, στην εξουσια και στη σοφια Μου, δεν θα διστασετε ουτε δευτερολεπτο να Με πρεσβευσετε, αφου θα εχετε εμπιστοσυνη στη βοηθεια Μου, η οποια μαλιστα θα σας προσφερθει. Σας βοηθαω ξανα και ξανα για να γινει δυνατη η πιστη σας, και ξανα και ξανα θα μπορεσετε να νιωσετε το προστατευτικο Μου χερι οσο προσεξετε και οσο μεινετε εντονα δεμενοι μαζι Μου μεσω της προσευχης και οσο ασκησετε παντα την αγαπη.
Μπορει η μοιρα σας να σας φαινεται σκληρη. . . αλλα ειναι αναγκαια κι επιτυχης για τις ψυχες σας αν μοναχα προσπαθησετε να ζησετε προς την ευχαριστηση Μου. Καθε μερα και καθε ωρα, καθε γεγονος, αναγκη και δυστυχια μπορουν να σας βοηθησουν να αποκτησετε την ωριμοτητα της ψυχης σας, αν τα θεωρησετε απο την πνευματικη αποψη και θυμηθειτε παντα οτι η αγαπη και η σοφια Μου τα καθορισαν για το καλυτερο των ψυχων σας. Και με αυτη την επιγνωση θα υποταχτειτε αφοσιωμενοι στο θελημα Μου δινοντας Μου με αυτον τον τροπο τη δυνατοτητα να σας οδηγησω και να σας φροντισω χωρις να βρω αντισταση. Αμην
3492α (5.7.1945)
Πόλεμος ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι. . .
Καλες και κακες δυναμεις πολεμουν για την ψυχη του ανθρωπου, και στους δυο δοθηκε μεγαλη εξουσια απο τον Θεο, αφου και τα φωτεινα οντα ειναι γεματα δυναμη καθως και τα οντα που εχουν αρνητικη σταση απεναντι στον Θεο, επειδη τα τελευταια προμηθευονται τη δυναμη απο τον αντιπαλο του Θεου, ο οποιος ως πρωταρχικα δημιουργημενο πνευματικο ον τη διαθετε απεριοριστα και στον οποιο αυτη δεν μειωνεται απο τον Θεο. Αλλα μπορουν τα φωτεινα οντα να βγουν νικητες αν ο ανθρωπος τους αφεθει, με το να η βουληση του να ειναι στραμμενη στον Θεο και με αυτον τον τροπο να μην προβαλει αντισταση στην ενεργεια των φωτεινων οντων. Ο ανθρωπος πρεπει μονος του να δημιουργησει την υπεροχη μεσω της θελησης του. . .
Μολις η θεληση στραφει στο κακο αυξανει τη δυναμη του, και η ψυχη του υποκειται στην ενεργεια του αντιπαλου του Θεου. Ομως ο ανθρωπος δεν ειναι ποτε εκτεθειμενος απροστατευτος στις κακες δυναμεις, αλλα τα φωτεινα οντα ειναι παντοτε προθυμα να παλεψουν για την ψυχη του. Παντοτε τα φωτεινα οντα χρησιμοποιουν τη δυναμη τους για να προβαλουν αντισταση, και παντοτε προσπαθουννα οδηγουν τη βουληση του ανθρωπου κοντα στον Θεο, για να δημιουργησουν την υπεροχη και να νικησουν με αυτον τον τροπο τις κακες δυναμεις. Το οτι ομως εγκριθηκε σε αυτες το δικαιωμα να πιεσουν τις ψυχες ειναι απαραιτητο για τη λυτρωση του πεσμενου και συνεπως δεμενου πνευματικου, γιατι αλλιως δεν θα μπορουσε να χρησιμοποιησει την ελευθερη θεληση, μεσα στην οποια μονο μπορει να γινει η λυτρωση. Κι ετσι προσπαθουν και οι δυο δυναμεις να κερδισουν τη βουληση του ανθρωπου για τον εαυτο τους, και οι δυο προσπαθουν να προβαλουν την επιρροη τους πανω στην ψυχη, αλλα σε διαφορετικες κατευθυνσεις. . .
Τα φωτεινα οντα ειναι πλημμυρισμενα απο το θελημα του Θεου, και η επιδιωξη τους ειναι να μεταφερουν το θεικο θελημα στους ανθρωπους, δηλ. να οδηγησουν τη σκεψη του ανθρωπου ετσι ωστε προσαρμοστει εντελως στη θεικη ταξη, ωστε η ανθρωπινη βουληση να υποταχτει εντελως στο θεικο θελημα. . . Με τον ιδιο τροπο επιδιωκουν οι κακες δυναμεις το στοχο τους. . . οδηγουν τη σκεψη του ανθρωπου σε κοσμικα πραγματα, στην αυξηση γηινων αγαθων, και προσπαθουν με αυτον τον τροπο να ξυπνησουν μεσα στον ανθρωπο γηινες ορμες που ειναι αντιθετες στον Θεο, δηλ. που στερουνται οποιασδηποτε αγαπης για τον Θεο και τον διπλανο, αλλα γεννουνται μονο απο τη φιλαυτια και που παντα τραβουν τον ανθρωπο κατω στο βασιλειο του αντιπαλου του Θεου. . . Αμην
3495 (22. k. 23.7.1945)
Πνευματικές και υλικές δημιουργίες. . .
Υπαρχουν αμετρητοι κοσμοι μεσα στη δημιουργια του Θεου, ο σκοπος των οποιων ειναι η ανοδικη εξελιξη του πνευματικου που θα πρεπει να γυρισει πισω στον Θεο. Και λοιπον αμετρηοι κοσμοι ειναι φορεις αυτου του πνευματικου που κατοικει σε αυτους τους κοσμους εν μερει δεμενο στην υλη κι εν μερει σε πνευματικους δεσμους, αναλογα με την κατασταση ωριμοτητας του. Δεν ειναι μονο επιγειες υλικες δημιουργιες που εχουν το καθηκον να περικλειουν πνευματικα στοιχεια, αλλα αφου υπαρχουν διαφορετικοι βαθμοι ωριμοτητας, το πνευματικο δεν χρειαζεται παντα την υλη, αλλα μπορει επισης μεσα σε πνευματικες δημιουργιες να συνεχισει την αναπτυξη του οταν εχει διανυσει την επιγεια υλη. Αλλα και τοτε πρεπει το πνευματικο να εκτελεσει καθηκοντα που εχουν αναγκη καποιο ειδος δημιουργιων, οι οποιες προσφερονται στο πνευματικο ματι και ειναι ασυγκριτες στην ποικιλια τους, στην ιδιοσυγκρασια και στον προορισμο τους. Σε ολα αυτα τα εργα της δημιουργιας μπορει να δοκιμαστει το πνευματικο, μπορει να πραγματοποιησει τη βουληση αγαπης του αναλογα με το πληθος δυναμης και φωτος του.
Οι πνευματικες δημιουργιες ειναι ορατες στο πνευματικο ματι μονο τοτε που το ον στεκεται σε συγκεκριμενο βαθμο ωριμοτητας. Πριν βρισκεται σε κοσμους. . . εφοσον εφυγε απο τη γη σε ανωριμη κατασταση. . . μεσα στους οποιους δεν μπορει να αναγνωρισει κανενα ειδος δημιουργιων, γιατι υπαρχει πυκνο σκοταδι γυρω απο το ον. Επομενως με αυξημενη ωριμοτητα αυξανονται και τα θαυματα της δημιουργιας, ετσι ωστε το ον μπορει επι αιωνιοτητες να κοιταξει ολο και καινουριες δημιουργιες και μπορει σε αυτες να καταλαβει την ατελειωτη αγαπη του Θεου.
Οι πνευματικες δημιουργιες ειναι κατα πολυ πιο πλουσιες κι εντελως αφανταστες για το ανθρωπινο ματι. Μαρτυρουν παντα τη δημιουργικη θεληση του Θεου, την αγαπη Του, η οποια επιδιωκει παντα να κανει ευτυχισμενα τα πλασματα Του, και την αξεπεραστη σοφια Του. Ειναι επισης αφθαρτες, αλλα μεταβλητες μεσα τους, επειδη το πνευματικο δεν αναπαυεται, αλλα βρισκεται σε μονιμη δραστηριοτητα κι επειδη οι πνευματικες δημιουργιες ειναι και παλι η εκφραση δυναμης τελειων φωτεινων οντων, τα οποια εργαζονται και δημιουργουν ασταματητα για να δωσουν στο πνευματικο που ειναι ακομα ανεξελικτο η στεκεται σε χαμηλο βαθμο ωριμοτητας τη δυνατοτητα να προχωρησει στην αναπτυξη του.
Το εντελως ανωριμο πνευματικο χρειαζεται υλικες δημιουργιες. Απο ενα συγκεκριμενο βαθμο ωριμοτητας αυτες δεν ειναι πια αναγκη, αλλα αντικαθιστωνται απο πνευματικες δημιουργιες, οι οποιες ομως δινουν στο οντοδες επισης τη δυνατοτητα να φτασει στο πιο λαμπερο φως. Οσο πιο μακρια ειναι το ον απο τον Θεο, τοσο πιο σκληρο ειναι το περιβλημα που το περιτυλιγει, και τοσο πιουλικη ειναι και η δημιουργια που του ανατεθηκε να την κατοικησει. Αν το ον εφυγε απο τη γη στην ιδια μακρια απο τον Θεο κατασταση, τοτε αισθανεται περιστοιχισμενο ακομα απο την ιδια υλικη δημιουργια, παρολο που το πνευματικο βασιλειο εχει τοτε γινει ο τοπος παραμονης του.
Αυτα τα δημιουργηματα στεκονται μπροστα στο πνευματικο του ματι γιατι η λαχταρα για εκεινα ειναι ακομα τοσο μεγαλη ωστε η ψυχη μονη της δημιουργει υλικα πραγματα με τις σκεψεις της και πιστευει τοτε πως κινειται μεσα τους. Δεν προκειται δηλ. για πνευματικα δημιουργηματα που προεκυψαν απο τη θεληση του Θεου και των φωτεινων οντων, αλλα προκειται για φαντασιωσεις τις οποιες οι ψυχη δημιουργει μονη της μεσω της θελησης της, τις οποιες επομενως δεν βλεπει πραγματικα με το πνευματικο της ματι αλλα δημιουργει μπροστα στις αισθησεις της μοναχα απο την αναμνηση της στη γη. Δεν μπορει ποτε να απολαυσει αυτα τα δημιουργηματα, γιατι εξαφανιζονται παντα μολις το ον θελει να τα χρησιμοποιησει, ετσι ωστε η ψυχη καταλαβαινει πολυ γρηγορα την εφημερη φυση των δημιουργηματων της, κατι το οποιο ειναι ο σκοπος εκεινων.
Τα πνευματικα δημιουργηματα αντιθετα ειναι αφθαρτα, μονο σε συνεχη αλλαγη, δηλ. εμφανιζονται ολο και πιο τελεια μπροστα στο πνευματικο ματι του ον, οσο περισσοτερο ανεβαινει αυτο στην τελειοτητα του. Ειναι ξανα και ξανα καινουρια δημιουργηματα που μπορει να δει, που μαρτυρουν με αφανταστο μεγαλειο την αγαπη, τη σοφια και την παντοδυναμια του Θεου, και συναμα παροτρυνουν τα οντα στην εμπρακτη αγαπη, γιατι ολοι αυτοι οι πνευματικοι κοσμοι περιεχουν οντα που αναπτυσσονται στα υψη μεσω διοχετευση δυναμης και για αυτο επιδιωκουν το φωτεινο ον που τους κοιταζει, ελκυσμενα απο το πληθος δυναμης που ακτινοβολει αυτο το ον.
Υλικοι κοσμοι ειναι τις περισσοτερες φορες χωρις φως κι εχουν αναγκη την αυξημενη φροντιδα των φωτεινων οντων. Αλλα η φροντιδα των κατοικων των υλικων κοσμων ειναι ενα εργο ευσπλαχνιας των φωτεινων οντων μεσα στο οποιο βρισκεται συναμα η ευτυχια, γιατι η αγαπη τα παρακινει συνεχεια να ειναι δραστηρια με ευσπλαχνια. Πνευματικοι κοσμοι ακτινοβολουν οι ιδιοι φως, επειδη οι κατοικοι τους ειναι δεκτες του φωτος σε διαφορετικους βαθμους ωριμοτητας. Και για αυτο οι πνευματικοι κοσμοι εχουν επαφη με τους υλικους κοσμους. Μοιραζουν το φως τους στους τοπους του σκοταδιου, αναλογα με την επιδεκτικοτητα των κατοικων, οι οποιοι μπορουν να δουν τους πνευματικους κοσμους ως λαμπερα ουρανια σωματα που περιστρεφονται γυρω απο το αστρο χωρις φως. Η ακτινοβολια φωτος γινεται ομως μονο πνευματικα και τη νιωθουν μονο οι κατοικοι του υλικουκοσμου που επιθυμουν το φως και διαμορφωνουν τον εαυτο τους σε υποδοχη του φωτος μεσω του τροπου ζωης τους.
Μονο στο πνευματικο βασιλειο η ακτινοβολια φωτος ειναι ορατη για το ον που εχει την πνευματικη οραση μεσω της ωριμοτητας της ψυχης του. Κι ετσι προεκυψαν απο τη δημιουργηκη θεληση του Θεου αμετρητες δημιουργιες, τις οποιες δημιουργησε η ατελειωτη αγαπη Του για να οδηγησει το ατελες πνευματικο στην τελειοτητα και να προκαλεσει ευτυχια στο τελειο πνευματικο. Και η εξουσια Του και το μεγαλειο Του εκφραζεται σε ολα τα εργα της δημιουργιας Του. Ευδιακριτο σε ολοκληρο το μεγεθος του γινεται ομως μονο στο ον που μεσα στις σφαιρες φωτος απολαμβανει τη μακαριοτητα να ειναι κοντα στον Θεο και να πλημμυριζεται διαρκως απο τη δυναμη αγαπης Του. . . Αφου μακαριοτητα ειναι το να νιωσει το ον τη δυναμη και την εξουσια του Θεου, το να πιαστει απο την αγαπη του και το να μπορεσει να ειναι δραστηριο μεσα στην ιδια θεληση με τον Θεο μεχρι τους αιωνες των αιωνων. . . Αμην
3498 (26.7.1945)
Πνευματικοί οδηγοί. . .
Τους ανθρωπους στη γη συνοδευουν πνευματικοι οδηγοι, μερικοι απο αυτους οι ιδιοι ενσαρκωμενοι ως ανθρωποι αναμεσα τους, μερικοι επιδρουν πανω τους πνευματικα. Επομενως κανενας ανθρωπος δεν χρειαζεται να τα βγαλει περα εντελως μονος του κατα τη διαρκεια της πορειας του στη γη. Αυτοι οι πνευματικοι οδηγοι μπαινουν παντα σε δραση μολις ο ανθρωπος βρεθει σε αναγκη της ψυχης και δεν αντιστεκεται επιμονα στη βοηθεια τους. Δηλ. πρεπει ο ανθρωπος να θελησει να βοηθηθει, πρεπει να νιωσει την αναγκη του και να επιθυμησει την απαλλαγη. Τοτε οι πνευματικοι οδηγοι ειναι προθυμοι κι εχουν και το δικαιωμα απο τον Θεο να του συμπαρασταθουν.
Η συμπαρασταση παρεχεται στους ανθρωπους με τη μορφη ενημερωσεων για το σκοπο της επιγειας ζωης και το καθηκον τους στη γη. Αφου πρεπει πρωτα να παρουσιαστουν στους ανθρωπους αυτες οι γνωσεις για να μπορεσουν εκεινοι να εκτελεσουν το επιγειο τους καθηκον. Πρεπει οι ανθρωποι να εχουν εμπιστευτει σε μια πνευματικη ηγεσια, γιατι μεσα στην αγνοια τους πορευονται τελειως τυφλοικαι δεν θα εβρισκαν ποτε το σωστο δρομο απο μονοι τους. Για αυτο ο Θεος τους δινει παντα μια ηγεσια χωρις να ξερουν αυτοι ποιο βασιλειο ειναι οι πατριδα αυτων των πνευματικων οδηγων. Ουτε οι πνευματικοι οδηγοι που ζουν αναμεσα τους ως ανθρωποι δεν αναγνωριζονται ως πνευματικοι οδηγοι, γιατι αλλιως θα εξασκοταν συγκεκριμενο εξαναγκασμο πανω στη πιστη των ανθρωπων, ο οποιος θα ηταν εμποδιο για την πνευματικη εξελιξη. Ωστοσο καθε διδασκων στη γη πρεπει να ειναι απεσταλμενος του Θεου, αλλιως η διδασκαλια του θα μπορουσε να αμφισβητηθει. . .
Αλλα και η αντιθετη στον Θεο δυναμη προσπαθει να κερδισει επιρροη πανω στους ανθρωπους, και αυτη η επιρροη θα αντιφασκει παντα με την καθαρη αληθεια απο τον Θεο. Για αυτο πρεπει παντα να εξεταστει ποιανου μεριδιο ειναι αυτο που ανθρωποι προσπαθουν να προσφερουν ως αληθεια στους συνανθρωπους τους. Η σωστη πνευματικη ηγεσια θα αναγνωριστει παντα απο το οτι θελει να αποσπασει τη σκεψη των ανθρωπων απο τα επιγεια και να την οδηγησει στο πνευματικο βασιλειο. Η πνευματικη ηγεσια επιδιωκει να επιδρασει διανοητικα πανω στους ανθρωπους, επιδιωκει να τους παρακινησει στην εμπρακτη αγαπη, επιδιωκει να αποτρεψει τον ανθρωπο απο την υλικιστικη επιδιωξη, και τονιζει παντα τη σημασια της στοργικης, σοφης και παντοδυναμης Θεοτητας. Η πνευματικη ηγεσια δεν δειχνει μεγαλο ενδιαφερον για την επιγεια ζωη, αλλα οδηγει συνεχως τις σκεψεις στο πνευματικο βασιλειο.
Και αν ενας ανθρωπος επιδιωκει τετοιο στοχο, αν προσπαθει να μυησει τον συνανθρωπο στο πνευματικο βασιλειο, εχει δοθει στους ανθρωπους ως οδηγος και ειναι καταλληλος να τους συμπαρασταθει μεσα σε πνευματικη ενδεια. Αφου προετοιμαζει μονο το χωραφι για να μπορεσουν οι πνευματικοι αορατοι οδηγοι να σπειρουν το σπορο τους και να μπορεσουν μεσω διανοητικης μεταδοσης να μυησουν τον ανθρωπο σε πνευματικες γνωσεις, για να τον παροτρυνουν σε εμπρακτη αγαπη κι επομενως μπορουν να εκτελεσουν το καθηκον τους ως οδηγοι και να φροντισουν τις ψυχες που τους εχουν εμπιστευτει.
Αν ομως οι ανθρωποι εχουν κοσμικη αντιληψη δεν δινουν προσοχη στους πνευματικους οδηγους. . . Ουτε συναθρωποι δεν θα μπορεσουν να τους διδαξουν, ουτε πνευματικες δυναμεις δεν εχουν επιρροη πανω τους, αφου η φωνη του κοσμου σκεπαζει τις λεπτες φωνες απο το πνευματικο βασιλειο. Και αν ο ανθρωπος ειναι ακομα δεμενος απο την υλη του λειπει καθε κατανοηση για πνευματικα δωρα. . . Τοτε ειναι δυσκολο να κερδισει κανεις τετοιες ψυχες. Αυτες ξεφευγουν απο τη φροντιδα των πνευματικων τους οδηγων, δεν προσεχουν τις σκεψεις τους και δεν ασκουν την αγαπη, ουτε ειναι προθυμοι για αγαπη.
Αντιθετα δινουν προσοχη σε εκεινους που επιτρεπουν να χρησιμοποιηθουν ως εργαλεια του αντιπαλου του Θεου για να διοχετευσουν πλανη στους ανθρωπους. Αφου η πλανη τους ειναι αποδεκτη γιατι συμφωνει με τις επιθυμιες και τις λαχταρες τους, με την κοσμικη τους αντιληψη. . . Η γνωση τους ομως ειναι αγνοια, δεν περιεχει καμια αληθεια, ειναι ανθρωπινο εργο και ανθρωπινες σκεψεις που παραπλανουν τους συνανθρωπους και τους θαμπωνει την ικανοτητα της κατανοησης. . . Μονο απο το πνευματικο βασιλειο προερχεται η αληθεια, και μονο πνευματικοι οδηγοι που σταλθηκαν απο τον Θεο τη μεταδιδουν. Η ενεργεια εκεινων ομως εξαρταται απο τη βουληση των ιδιων των ανθρωπων. . . Αμην
3499 (27.7.1945)
Μάζεμα πνευματικών θησαυρών. . .
Ψεύτικα αγαθά. . .
Ο,τι προσφερει ο κοσμος ειναι ψευτικα αγαθα που δεν εχουν καμια αξια ουτε διαρκεια. Δοθηκαν στον ανθρωπο μονο για τη δοκιμασια της βουλησης του, ο οποιος θα πρεπει να απομακρυνθει απο αυτα για να επιδιωξει πνευματικα αγαθα, τα οποια κρατουν την αξια τους και ειναι αφθαρτα. Ο ανθρωπος που ζει στην αγαπη μαθαινει πολυ γρηγορα οτι τα επιγεια αγαθα ειναι χωρις αξια, ενω ο ανθρωπος στον οποιο λειπει η αγαπη για το διπλανο εχει μεγαλυτερη επιθυμια για τετοια. Η αγαπη του επομενως ειναι λανθασμενη, διοτι επιδιωκει ο,τι θα πρεπει να ξεπερασει. Πριν να μην πολεμησει ο ανθρωπος αυτη την αγαπη, δεν θα λαχταρησει πνευματικα αγαθα.
Στο τελος της ζωης του ομως πρεπει να αποχωριστει ολα τα επιγεια, και αυτος ο χωρισμος θα του ειναι δυσκολο η ευκολο αναλογα με τη σταση του απεναντι στα ψευτικα αγαθα του κοσμου. Αν τα εχει ξεπερασει θα φυγει ευκολα απο τη γη. Αλλα σαν με αλυσιδες θα ειναι δεμενος στη γη ο ανθρωπος η καρδια του οποιου ειναι αφοσιωμενη στην υλη, σε νεκρα αγαθα χωρις αξια και διαρκεια. Η ψυχη του δεν μπορει να απομακρυνθει, και αυτο σημαινει για αυτην δυσκολος αγωνας, οπου θα νικηθει μολις εχει ερθει το τελος.
Και τοτε μπαινει στο πνευματικο βασιλειο εντελως φτωχη και γυμνη, οπου της προσφερεται μονο ο,τι λαχταρουσε η ψυχη στη γη. . . παλι ψευτικα αγαθα, οχι πια υλικα μεν, αλλα φαντασιωσεις που την ενοχλουν συνεχεια, αυξανοντας τη λαχταρα της, ενω δεν υπαρχει για την ψυχη εκπληρωση, για να πρεπει να καταλαβει πως ηταν χωρις αξια ο,τι επιδιωκε στη γη. Πνευματικα αγαθα ομως δεν κατεχει η ψυχη, αφου δεν μαζεψε τετοια στη γη. Και η μοιρα της δεν ειναι αξιοζηλευτη. . . Δεν βρισκει πουθενα αυτο που ψαχνει και παραμενει τοτε φτωχη σε ζοφερο περιβαλλον. Δεν μπορει να μοιρασει τιποτα γιατι δεν κατεχει τιποτα, και για αυτο δεν μπορει ουτε να παραλαβει τιποτα, επειδη ειναι νομος στο πνευματικο βασιλειο οτι σε καθε ψυχη προσφερεται αναλογα με τη βουληση αγαπης της, οτι λαμβανει μονο οποιος δινει, και οτι και η παραλαβη και η μοιρασια ειναι μακαριοτητα.
Της προσφερονται μεν απο στοργικες ψυχες πνευματικα δωρα για να τη βοηθησουν, αλλα μια ψυχη που δεν εχει ακομα ξεπερασει την επιγεια υλη δεν αποδεχεται πνευματικα δωρα, γιατι δεν καταλαβαινει ακομα την αξια τους και τα επιθυμει τοσο λιγο οπως και στη γη. Πρεπει πρωτα να εχει σκωτωσει τις δικες τις λαχταρες, πρεπει να εχει καταλαβει την αχρηστια και να επιδιωξει τοτε αγαθα με διαρκεια. Μονο τοτε θα προσεξει τετοια αν της προσφερθουν, και μονο τοτε θα προσπαθησει να μαζεψει πνευματικους θησαυρους.
Οποιος εχει πετυχει αυτο ηδη στη γη, μπαινει στον αλλο κοσμο ξεγνοιαστα, και παιρνει μαζι του στο πνευματικο βασιλειο τα πνευματικα αγαθα που απεκτησε στη γη. Και αφου τοτε διαθετει θησαυρους μπορει και να δουλεψει με αυτους, μπορει να μοιραζει και να λαμβανει συνεχως καινουριους θησαυρους προς τη δικη του ευχαριστηση, αφου η αγαπη τον παρακινει να αξιοποιησει ο,τι κατεχει. . . μοιραζει και κανει ευτυχισμενες τις ψυχες που εχουν αναγκη αλλα θελουν να λαβουν για να μπορεσουν και παλι να δωσουν.
Οι θησαυροι του κοσμου ειναι τοσο αχρηστοι, και ομως λαχταρουνται απο τους ανθρωπους κι επιδιωκονται εντονα. Αλλα οι ανθρωποι δεν προσεχουν τους πνευματικους θησαυρους, και για αυτο φοβουνται το τελος του σωματος, γιατι σκεφτονται μονο το κορμι, οχι ομως την ψυχη. Και ο Θεος σπευδει προς βοηθεια τους δειχνοντας τους την εφημερη φυση των γηινων αγαθων για να τους παρακινησει να συλλογιστουν. Τους δινει και πνευματικα δωρα και προσπαθει να τους παροτρυνει να τα αποδεχτουν. Ωστοσο δεν εξαναγκαζει την ελευθερη βουληση αλλα αφηνει στον ανθρωπο την ελευθερια να αποφασισει υπερ των αγαθων αυτου του κοσμου η υπερ των δωρων απο το πνευματικο βασιλειο. . . Αναλογα ομως με αυτη την αποφαση θα ειναι το τελος τους και η εισοδος στο πνευματικο βασιλειο, αφου η ψυχη δημιουργει μονη της τη μοιρα της αναλογα με τις λαχταρες της. . . Αμην
Η εξέλιξη της γης πριν από τους ανθρώπους. . .
Η αρχη και το τελος μιας λυτρωτικης περιοδου ειναι τοσο μακρια η μια απο το αλλο οτι μπορει να γινει λογος για μια αιωνιοτητα απο τους ανθρωπους που φανταζονται τις δυο χρονικες στιγμες. Προκειται για ατελειωτο μεγαλο χρονικο διαστημα, γιατι η εξελιξη των μεμονωμενων εργων της δημιουργιας του Θεου θελει συγκεκριμενο χρονο, αφου τα παντα βασιζονται στους νομους του Θεου και αφου και η αργη εξελιξη ειναι ενας κανονισμος της θεικης αγαπης και σοφιας για να εγγυησει την ανοδικη αναπτυξη στο πνευματικο που βρισκεται μεσα σε αυτα τα εργα.
Απο την αρχη της δημιουργιας αυτοι οι νομοι ειναι η βαση ολων των ορατων δημιουργικων εργων, αφου το πνευματικο που αποστατησε απο τον Θεο στεκοταν μεσα σε τοσο επιμονη αντισταση στον Θεο, ωστε επρεπε να ξεκινησει την πορεια του μεσα απο τα δημιουργικα εργα εντελως στερημενο της θελησης του και συνεπως τελειως αβουλο, δηλ. με δεμενη τη θεληση του. Και αυτο μπορεσε να γινει μονο με τον τροπο οτι αναγκαστηκε να προσαρμοστει στους θεικους νομους, οι οποιοι ομως αντιτιθονταν εντελως στη βουληση του καποτε ελευθερου πνευματικου.
Το ελευθερο πνευματικο ειναι αδιακοπα δραστηριο, επομενως το ανελευθερο πνευματικο επρεπε να παραμεινει σε απραξια, επρεπε να φυλακιστει μεσα σε μια εξωτερικη μορφη που του αρνηθηκε καθε δραστηριοτητα. . . Ερρεε ως ελευθερο πνευματικο στο απειρο και απομακρυνθηκε εθελοντικα απο τον Θεο. . . Μεσω της αποσταση ομως κρυωσε η πνευματικη ουσια, ξυλιασε και δεν αφησε πια τιποτα ελευθερο. . . Ο Θεος αποσυρε τη θερμη της αγαπης Του απο το πνευματικο που ειχε αποστατησει απο Αυτον, και ολη η ζωη, ολη η ζεστη το εγκατελειψε, κι εμεινε μονο μια κρυα, αψυχη μαζα. . . η αρχη της δημιουργιας. . . Περασαν ατελειωτοι καιροι ωσπου αυτη η αψυχη μαζα εδειξε ενα ιχνος ζωης. . . περασαν ατελειωτοι καιροι πριν να αποφασισουν πνευματικες οντοτητες να εγκαταλειψουν τη σκληρη τους αντισταση στον Θεο, πριν να νιωσουν επιθυμια για φως και μεσω της παραιτησης απο την αντισταση εκαναν τον εαυτο τους επιδεκτικες στο φως. Αλλα η ελαχιστη αλλαγη βουλησης χαλαρωσε τις εξωτερικες τους μορφες, τους δεσμους τους, και αρχισε μεσα στην αψυχη μαζα μια ελαφρη κινηση, μια σχεδον ανεπαισθητη δραστηριοτητα. . . η στερεη μαζα αλλαξε, κατα τοπους ενεδωσε στην πιεση του πνευματικου μεσα της, εσπασε κι εδωσε στο πνευματικο τη δυνατοτητα να ειναι ελαχιστα δραστηριο.
Κατα τη διαρκεια και παλι ατελειωτων χρονικων διαστηματων προεκυψαν οι πιο θαυμασιες μορφες και σχηματα. . . το πνευματικο ηταν δραστηριο αναλογα με το θεικο νομο, η δραστηριοτητα του καθοριστηκε απο το θεικο θελημα και καταφερε δημιουργηματα μεγαλης ποικιλιας. Η αντισταση στον Θεο μειωνε συνεχως, και για αυτο η δραστηριοτητα εγινε ολο και πιο εκτενης και τα δημιουργηματα ολο και πιο ποικιλα, αλλα συναμα ολο και πιο ικανα να διαλυθουν, γιατι οι ουσιες τους δεν ηταν πια τοσο σκληρες, αφου το αποτελεσμα της μειωμενης αντιστασης ηταν η παροχη φωτος και δυναμης απο τον Θεο, αρα ζωη και δραστηριοτητα και με αυτον τον τροπο χαλαρωμενοι δεσμοι, δηλ. πιο μαλακες εξωτερικες μορφες, οι οποιες δεν χρειαζονταν τοσο πολυ χρονο για να διαλυθουν.
Ωστοσο περασε αφανταστο μεγαλο χρονικο διαστημα ωσπου το πνευματικο ειχε μειωσει την ατελειωτη αποσταση απο τον Θεο σε τετοιο βαθμο ωστε Αυτος το δεχτηκε για να δωσει την τελευταιαδοκιμασια της βουλησης ως ανθρωπος. . . Συνεπως περασε ατελειωτος χρονος απο την αρχη της υλικης δημιουργιας ωσπου ο πρωτος ανθρωπος, εξοπλισμενος με το νου και την ελευθερη βουληση, μπορεσε να δωσει αυτη τη δοκιμασια της θελησης. . . Και μονο τοτε αρχισε η χρονικη εποχη με την οποια υπολογιζουν οι ανθρωποι, τοτε μονο ξεκινησε ο αγωνας του φωτος εναντια στο σκοταδι. . . Επρεπε το πνευματικο που ειχε διανυσει την ατελειωτη πορεια μεσα απο τη δημιουργια να αποδειξει αν ηθελε να εγκαταλειψει οριστικα την αντισταση του στον Θεο η να απομακρυνθει εθελοντικα και παλι απο τον Θεο και να πεσει ξανα θυμα του αντιπαλου του Θεου.
3504β (2.8.1945)
Δοκιμασία στη γη. . .
Η νέα Γη και η δημιουργία της. . .
Προηγηθηκε λοιπον στην εποχη των ανθρωπων μια εποχη της εξελιξης της γης, η οποια μονο επλαθε τη δημιουργια ετσι ωστε ετοιμαστηκαν για τον ανθρωπο στη γη οι συνθηκες ζωης, αφου αυτο ηταν η προυποθεση για να μπορεσει τοτε να ξεκινησει ο ανθρωπος την πνευματικη του αναπτυξη. Αφου το πνευματικο που ηταν τοτε ενσαρκωμενο ως ανθρωπος επρεπε να υπηρετησει με αγαπη για να απελευθερωθει οριστικα απο τη δεμενη κατασταση, η οποια ηταν μια δικαιη κατασταση για την καποτε θεληση του να εξουσιασει.
Αφου δεν αναγνωρισε τον Θεο ως την εκβαση του, ως τον δημιουργο και γεννητορα του, γιατι δεν ηθελε να τον αποδεχτει αλλα πιστευε πως ηταν ικανο να δημιουργησει και να διαμορφωσει απο τη δικη του δυναμη και να κυριαρχησει τα δημιουργηματα του. Δεν αναγνωρισε οτι αυτα προεκυψαν μεσω της χρησης της δυναμης απο τον Θεο και οτι κατα συνεπεια εξαρτιοταν απο την αιωνια Θεοτητα ο,τι προεκυψε απο τη θεληση του αντιπαλου Εωσφορου και τη δυναμη απο τον Θεο. Δεν υποταχτηκε και για αυτο πρεπει τωρα ως ανθρωπος να βρει τη θεληση να αναγνωρισει τον Θεο ως μοναδικο Κυριο και Δημιουργο και να υποκυψει στο θεικο Του θελημα χωρις ορους.
Η γη τοτε βρισκοταν σε ενα σταδιο οπου η θεικη δημιουργια ειχε αναγκη την ανθρωπινη δραστηριοτητα για να δωσει στους ανθρωπους τη δυνατοτητα να ζησουν. . . Ο Θεος ο Ιδιος εκπαιδευσε τους πρωτους ανθρωπους στο επιγειο τους καθηκον, η εκπληρωση του οποιου τους εγγυησε την οριστικη απελευθερωση απο τη μορφη. Αλλα τοτε ξεκινησε η εξουσια του αντιπαλου του Θεου, που στη προηγουμενη περιοδο αναπτυξης δεν ειχε καμια εξουσια πανω στο πνευματικο. . . Ο ανθρωπος ηταν εξοπλισμενος με ελευθερη βουληση, και αυτη τη βουληση προσπαθησε να κερδισει για τον εαυτο του ο αντιπαλος του Θεου.
Αυτη η δοκιμασια ομως επιτραπηκε απο τον Θεο, επειδη ο ανθρωπος θα επρεπε με πληρη ελευθερια βουλησης να αποφασισει για Αυτον η για τον αντιπαλο Του. Αυτος επιδιωξε να απασχολησει τον ανθρωπο απο την υπηρεσια με αγαπη και να τον καθορισει να ειναι δραστηριος συμφωνα με τη θεληση του, η οποια ειναι συχνα και η θεληση του ιδιου του ανθρωπου. Οσο υπαρξουν ανθρωποι στη γη θα στεκονται ως αντικειμενο αγωνου αναμεσα στο φως και στο σκοταδι. . . Αφου και οι δυο πλευρες επιδιωκουν να κερδισουν τις ψυχες τους και θελουν να οδηγησουν τη βουληση τους στον εαυτο τους.
Το πνευματικο που πριν επιδιωκε τον Θεο μεσα σε εξαναγκαστικη κατασταση μπορει να μειωσει την τελευταια αποσταση αναμεσα σε αυτο και τον Θεο, μπορει ομως και να την αυξανει, αλλα πρεπει αναποφευκτα και να επωμιστει τις συνεπειες της αποφασης του. Η γη προσφερει αμετρητες δυνατοτητες για την πνευματικη αναπτυξη, ωστοσο ειναι δυνατον επισης ενα βουλιαγμα στα πιο βαθια βαθη, και τα δυο αποφασιζει η βουληση του ανθρωπου. . . Αλλα και αυτη η εξελικτικη περιοδος θα εχει ενα τελος μολις η ανθρωπινη βουληση δεν χρησιμοποιει πια καμια δυνατοτητα. . . μολις δεν προσεχει πια καθολου την πνευματικη αναπτυξη κι επομενως δεν εκπληρωνει πια το επιγειο του καθηκον. Τοτε το πνευματικο επιδιωκει να γυρισει πισω στην κατασταση που ειχε ηδη ξεπερασει πριν απο ατελειωτους καιρους. . . Και ο Θεος μαλιστα θα το τοποθετησει σε αυτη την κατασταση μολις εχει ερθει το τελος της λυτρωτικης περιοδου.
Θα δημιουργησει και παλι μια καινουρια γη και θα ζωντανεψει την καινουρια δημιουργια με αυτο το πνευματικο που απετυχε στην προηγουμενη εξελικτικη περιοδο. Και μαλιστα θα διαλυθει καθε ουσιαπου περιεχει πνευματικο. . . Αυτο ισοδυναμει με την πληρη καταστροφη οσων ειναι ορατα στο ματι ως γηινη υλη. . . Η δημιουργια της καινουριας γης ομως δεν θα γινει με τον τροπο οπως στην αρχη της δημιουργιας, αφου το καινουριο ανθρωπινο γενος δεν θα εχει πια αναγκη την αργη προκαταρκτικη εξελιξη, γιατι περασε το τεστ πανω στην παλια γη και στεκεται σε τετοια επιγνωση ωστε καταλαβαινει το σκοπο και το στοχο καθε εργου της δημιουργιας, και συνεπως καινουρια δημιουργηματα μπορουν ακινδυνα να εμφανιστουν μπροστα στα ματια των ανθρωπων χωρις να ειναι για αυτους ενα πνευματικο εμποδιο για την τελειοποιηση.
Επομενως η καινουρια λυτρωτικη περιοδος θα ειναι μονο μια συνεχηση της προηγουμενης, θα προυποθεσει μονο μια αλλαγη της εξωτερικης μορφης, μια αναμορφωση της επιφανειας της γης με σκοπο καινουριες δυνατοτητες αναπτυξης μεσω της εμφανισης καινουριων δημιουργηματων. Αφου η γη καθ εαυτη θα συνεχισει να υπαρχει, μονο που θα απελευθερωσει συμφωνα με το θεικο σχεδιο για ενα συντομο χρονικο διαστημα το πνευματικο που θα φυλακιστει και παλι μεσα σε καινουρια δημιουργηματα για να ωριμασει πιο γρηγορα για την επομενη διαμορφωση. Οι ανθρωποι της καινουριας γης θα στεκονται σε μια κατασταση ωριμοτητας που θα τους αποφερει μια παραδεισενια ζωη, και θα ειναι παντα προθυμοι να υπηρετησουν με αγαπη. Κατα συνεπεια στην αρχη δεν θα αντιμετωπισουν εμποδια, κατι ομως που μια αργη εξελιξη της καινουριας δημιουργιας θα σημαινε για αυτους αναμφισβητητα.
Ο Θεος θα τους δημιουργησει μια παραδεισο στη γη, και αυτη θα περιεχει δημιουργηματα ασυγκριτης ομορφιας και υψιστης γοητειας. . . Και αυτα τα δημιουργηματα θα ειναι εργα στιγμης. Αμετρητες σκεψεις του Θεου βαζει το θελημα Του στο απειρο σε μια στιγμη. Με τον ιδιο τροπο θα δημιουργηθει η καινουρια γη χωρις να θελει καθολου χρονο, γιατι τιποτα δεν ειναι αδυνατον για την εξουσια και το θελημα Του, και γιατι η αγαπη και η σοφια Του συνεργαζονται οπου ειναι δραστηριο το θελημα Του.
Ο ανθρωπινος νους ομως δεν συλλαμβανει αυτο. Συγκρινει τη θεικη ενεργεια με τη δικη του ανεπαρκεια. . . Αλλα μονο ο ατελης ανθρωπος χρησιμοποιει αυτο το μετρο συγκρισης. . . Αφου ομως η καινουρια γη θα εχει μονο πνευματικα ωριμους κατοικους, η σκεψη τους θα ειναι χωρις αμφιβολιες για την εξουσια του Θεου, και τιποτα δεν θα τους ειναι ακατανοητο. . . Θα επαινησουν και θα δοξασουν τον Θεο και το μεγαλειο Του, και το επιγειο μεγαλειο μονο θα συμβαλει στο να βαθυνει η αγαπη τους για τον Θεο, η οποια θα τους εξασφαλισει μια ειρηνικη ζωη πανω στην καινουρια γη, οπου ο Θεος θα ειναι αναμεσα τους, επειδη ειναι οπου ειναι η αγαπη. . . Αμην
3505 (3. k. 4.8.1945)
Η επιρροή ανώριμων ψυχών που πέθαναν πρόωρα. . .
Αμετρητες ψυχες παραμενουν κοντα στη γη που αποβιωσαν χωρις την αναγνωριση της αιωνιας Θεοτητας, που μπηκαν στον αλλο κοσμο τυφλοι στο πνευμα και που χωρις επιγνωση της αθλιας τους καταστασης βρισκονται κοντα στους ανθρωπους που ηταν στο περιβαλλον τους στη γη. Και αυτες οι ψυχες μεσω των επιθυμιων και της πιεσης τους συχνα παρακινουν τους ανθρωπους σε πραξεις και λογια που ανταποκρινονται στη θεληση τους, δηλ. μεταδιδουν τη σκεψη τους σε ανθρωπους που δεν τους προβαλουν αντισταση, που εχουν την ιδια αντιληψη και ειναι για αυτο επιδεκτικοι για την επιρροη εκεινων των ψυχων.
Η γρηγορη αποβιωση απο τη γη, συχνα απο μεσα στη ζωη μεσω επιδρασης δαιμονικων δυναμεων, της οποιας πεφτουν θυμα αμετρητοι ανθρωποι, μεταθετει τις ακομα ανωριμες ψυχες απο την κατασταση της δυναμης σε μια κατασταση πληρους αδυναμιας. Νιωθουν οτι δεν μπορουν πια να καταφερουν τιποτα με τη δικη τους θεληση και για αυτο προσπαθουν να μεταφερουν τη θεληση τους στους ζωντανους ανθρωπους για να τους καθορισουν να εκτελεσουν τη θεληση τους. Και αυτη η δυσμενης επιρροη απο το πνευματικο βασιλειο του σκοταδιου εχει ιδιαιτερα μειονεκτικο αποτελεσμα στη γη, επειδη με αυτον τον τροπο ο αριθμος εκεινων που πεθαινουν αυξανεται καθημερινα και αφαιρειται σε πολλους ανθρωπους η δυνατοτητα να πετυχουν την κατασταση ωριμοτητας τους στη γη.
Προς το παρον η γη ειναι πολιορκισμενη απο σκοτεινες οντοτητες που προσπαθουν ακομα και να αρνηθουν την προσβαση στη γη στις δυναμεις του φωτος και ειναι επιτυχεις εκει οπου οι ανθρωποι ειναι αδιαφοροι απεναντι στο πνευματικο. Οι ανωριμες ψυχες επιδιωκουν ακομα το ιδιο οπως στη γη, και μεταδιδουν τη λαχταρα τους στους ανθρωπους που εχουν ιδιες σκεψεις, ιδιες λιγουρες και την ιδια κατασταση ωριμοτητας. Και αυτοι ειναι προθυμοι εκτελεστεις εκεινου που τους ψιθυριζουν οι ανωριμες ψυχες.
Μια αυξημενη θνησιμοτητα που ειναι αφυσικη, δηλ. που ειναι το αποτελεσμα του ανθρωπινου μισους και της ανθρωπινης αστοργιας, θα αυξανει και το σκοταδι μεσα στις σφαιρες κοντα στη γη, αφου οι ανθρωποι δεν εχουν ακομα αξιοποιησει την επιγεια τους ζωη, δεν μπορουν ακομα να σημειωσουν τις πνευματικες επιτυχιες τις οποιες μπορει να τους αποφερει μια μακρια ζωη στη γη. Ειναι τις περισσοτερες φορες επιπολαιοι και ανηκουν στον κοσμο, και αναλογα ειναι και η επιθυμια τους μετα το σωματικο θανατο, αν ιδιαιτερα δυσκολες συνθηκες ζωης δεν τους κανουν να καταλαβουν ακομα στην τελευταια ωρα τη ματαιοτητα των επιθυμιων τους και να αλλαξουν τη σκεψη τους ακομα πριν μπουν στο πνευματικο βασιλειο. Τοτε η ψυχη δεν θα ειναι περιτυλιγμενη αποτο πιο βαθυ σκοταδι, αλλα θα δει που και που μια αναλαμπη φωτος, την οποια θα ακολουθησει, και μετα απο λιγο θα βρεθει σε πιο φωτεινο περιοχη.
Τοτε ομως η λαχταρα της δεν θα ειναι πια αποκλειστικα η γηινη υλη. Θα αποχωριστει πιο ευκολα τη γη και το πρωην της περιβαλλον και θα βρει στο πνευματικο βασιλειο μια αντικατασταση την οποια θα βρει πιο πολυτιμη. . . Σε τετοιες σφαιρες ομως δεν μπορουν να υψωθουν οι ανωριμες ψυχες. Ειναι δεμενες στη γη σαν με αλυσιδες και βρισκονται παντα κοντα στα μελη της οικογενειας τους η κοντα σε ανθρωπους με ιδια αντιληψη. Και η πνευματικη τους κατασταση μαλλον δεν θα υψωθει οσον καιρο δυναμεις απο τον αλλο κοσμο ασκουν την επιρροη τους. Και η αγνοια αυτων δεν ειναι καταλληλη να διαφωτισει τους ανθρωπους. Επιπλεον κανουν πιο δυσκολη την προσβαση των φωτεινων οντων σε εκεινους, και μονο η σοβαρη θεληση του ιδιου του ανθρωπου βγαζει τα εμποδια για να τον πλησιασουν τα φωτεινα οντα.
Και για αυτο ενα γηινο χαος που προκαλεστηκε απο ανθρωπινη βουληση και που στοιχιζει πολλα θυματα, εχει ως αποτελεσμα επισης μια πνευματικη οπισθοδρομηση, αφου και μετα το θανατο του ανθρωπου ενεργουν ακομα οι σκεψεις του. . . Και θα πρεπει οι ανθρωποι να προστατευτουν απο την επιρροη ανωριμων ανθρωπων που πεθαναν προωρα μεσω προσευχης για εκεινους και μεσω παρακλησης των φωτεινων οντων για προστασια, για σωστη σκεψη και για τη χαρη και τη δυναμη του Θεου. . . Τοτε οι επιδιωξεις των σκοτεινων πνευματικων δυναμεων ειναι ακαρποι, οι ανθρωποι δεν τους δινουν προσοχη κι εκεινοι δεν μπορουν να προκαλεσουν καμια ψυχικη ζημια. Αφου και παλι αποφασιζει η βουληση του ιδιου του ανθρωπου για το αν επιδιωξει το καλο για να εχει επαφη με καλες δυναμεις, η για το αν αφεθει αμελως στις πιεστικες σκεψεις των κακων δυναμεων. . .
Ο ανθρωπος μπορει να προστατεψει τον εαυτο του, πρεπει ομως να εχει τη σχετικη βουληση και αρα να απεχθανεται κακες σκεψεις και πραξεις. . . Πρεπει ο ιδιος να βαδιζει σε ενα δρομο που ανταποκρινεται στις εντολες του Θεου. Τοτε καθε επιρροη απο το πνευματικο βασιλειο που ασκειται απο χαμηλες δυναμεις ειναι αναποτελεσματικη. Αφου ακτινες φωτος διαπερνουν οπου κανεις επιθυμει το φως, επιδιωκει το καλο και λαχταρα την πνευματικη προοδο. Εκει τα φωτεινα οντα ειναι ασταματητα δραστηρια και διωχνουν ολα τα σκοτεινα οντα γυρω απο τον ανθρωπο, μια και η εξουσια τους ειναι μεγαλη μολις ο ανθρωπος τους δωσει αυτη την εξουσια μεσω της θελησης του. . . Αμην
Η βούληση για άνοδο είναι η εγγύηση του στόχου. . .
Η βουληση για την πνευματικη ανοδο, η συνειδητη επιδιωξη της κατανοησης ειναι η πιο ασφαλης εγγυηση για το οτι ο ανθρωπος θα πετυχει το στοχο του, αφου ο Θεος δεν αφηνει μεσα στο σκοταδι κανεναν που επιθυμει το φως. Στην αρχη της ενσαρκωσης του ο ανθρωπος ειναι χωρις καμια γνωση. Πρεπει να του μεταδοθει τετοια, και αναλογα με τη βουληση του θα ειναι και ο βαθμος της ψυχικης αναπτυξης, η οποια του αποφερει γνωσεις. Πρωτα του προσφερονται οι γνωσεις απο εξω, τις οποιες μονος του πρεπει μονο να αξιοποιησει, δηλ. πρεπει να σκεφτει και να εξετασει αν μπορεσει να τις αποδεχτει ως αληθεια. Αυτη η δραστηριοτητα ηδη μαρτυρει τη βουληση του ανθρωπου για αληθεια. Η κριτικη του ικανοτητα ομως ειναι αναλογα με τον τροπο ζωης του. Μονο ενας τροπος ζωης που ανταποκρινεται στο θελημα του Θεου αποφερει στον ανθρωπο την πληρη κριτικη ικανοτητα, αφου τοτε ο ανθρωπος επιδιωκει τον Θεο, κι επομενως πλησιαζει την αληθεια.
Στην αρχη η ψυχη δεν εχει επιγνωση του επιγειου καθηκοντος της, και ωστοσο μπορει να επιδιωξει τοκαλο και να απεχθανθει το κακο και χωρις γνωση για τον Θεο, για το νοημα και το σκοπο της ζωης στη γη. Τοτε επιδιωκει τον Θεο ασυνειδητα, και δεν θα της ειναι δυσκολο να καταλαβει την αληθεια αν αυτη της προσφερθει απο εξω. Ωστοσο πρεπει να επεξεργαστει εσωτερικα ο,τι της προσφερθηκε για να μπορεσει αυτο να εχει αποτελεσμα, δηλ. να προωθησει την ανοδο της. Ο ανθρωπος εχει την ικανοτητα να εξεταζει, γιατι ο Θεος τον εξοπλιζει με το χαρισμα του νου, το οποιο πρεπει να χρησιμοποιησει ο ανθρωπος. Ο ανθρωπος που επιδιωκει τον Θεο ασυνειδητα παρακινειται απο το πνευμα του να δραστηριοποιησει το νου του οταν προκειται για την κατανοηση, οταν προσφερονται πνευματικα αγαθα στον ανθρωπο.
Και η ψυχη του δεν θα προβαλει αντισταση στο πνευμα. Θα κανει ο,τι ο πνευματικος σπινθηρας μεσα της της ζητησει, αφου η ψυχη ενος ανθρωπου που επιδιωκει τον Θεο, δηλ. ενος ανθρωπου που αγαπα το καλο και σιχαινεται το κακο, επιθυμει το φως. . . Δεν αρκειται σε ελλιπεις γνωσεις, εξεταζει και βυθιζεται σε σκεψεις, και πραγματι η σωστη απαντηση θα της διοχετευτει διανοητικα, γιατι ειναι θελημα του Θεου να οδηγηθει η ψυχη στην αληθεια.
Μολις ο ανθρωπος εχει πετυχει ενα συγκεκριμενο βαθμο ωριμοτητας, μολις εχει γνωσεις, δηλ. εχει αναγνωρισει τα πνευματικα αγαθα ως την καθαρη αληθεια, η ψυχη θα επιδιωξει συνειδητα τον Θεο, θα επιδιωξει ολο και πιο βαθιες γνωσεις και μονιμη ανοδικη αναπτυξη. . . Θα κανει προσπαθειες να γινει τελεια, γιατι η επιθυμια της για τον Θεο θα γινει ολο και πιο δυνατη και θα προσπαθησει να εξομοιοθει με τον Θεο για να φτασει κοντα Του. . . Και πραγματι θα πετυχει το στοχο της, μια και ο Θεος θα την τραβηξει αδιακοπα κοντα Του, θα δωσει στην ψυχη αναλογα με την επιθυμια της. . . φως και δυναμη. . .
Δεν θα επιτρεψει ποτε να πεσει πισω στην κατασταση του σκοταδιου, οταν εχει μια φορα νιωσει την απολαυση του φωτος, οταν εχει λαβει γνωσεις κι εχει δηλ. αφυπνισει το πνευμα της στη ζωη. . . Αυτο θα ειναι τοτε μονιμα δραστηριο και θα επιδιωξει την ενωση με το αιωνιο πατρικο Πνευμα. . . Το αφυπνισμενο πνευμα ομως δεν πεφτει ποτε πια πισω στον υπνο, αλλα δεν θα σταματησει ωσπου να εχει γινει αυτη η ενωση με το πατρικο Πνευμα, η οποια ειναι ο τελευταιος στοχος του ανθρωπου στη γη. . . Αμην
Το θέλημα του Θεού. . .
Η εξουσία του αντιπάλου. . .
Το θελημα Μου εισακουν ουρανος και γη κι επισης οι δυναμεις του κατω κοσμου, αν και οι τελευταιες ενεργουν εναντιον Μου κι εχουν μεσα τους αντιθετη σε Μενα θεληση. Αλλα οποιοι στοχοι και να επιδιωξουν, αν το θελημα Μου δεν δινει τη συγκαταθεση, ειναι χωρις καμια δυναμη. Το οτι ομως επιτρεπω να πραγματοποιηθει και η κακη τους θεληση εχει την αιτια του στην αγαπη και στη σοφια Μου, παρολο που αυτο ειναι ακατανοητο στους ανθρωπους. Για την οριστικη λυτρωση του πνευματικου απο τη δεσμευμενη κατασταση ειναι πρωτα αναγκη η γνωση για το καλο και το κακο. . .
Πρεπει το τελειο ον να απεχθανεται το κακο ως το χειροτερο αδικο και για αυτο να μπορεσει να παρει ιδεα για τα βαθη του. . . πρεπει, για να ειναι καλο, να απομακρυνθει εντελως απο το κακο. Αφου ομως το δεμενο οντοδες βρισκεται ακομα κατω απο την επηρεια εκεινου που φταιει για τη δεμενη του κατασταση, ειναι στην αρχη στραμμενο περισσοτερο στο κακο, και οσον καιρο αιθανεται καλα σε κακη περιοχη, οσον καιρο εκτελεσει κακες πραξεις χωρις να σκεφτει το αδικο που κανει, ειναι ακομα τοσο μακρια απο την τελειοτητα ωστε δεν μπορει ποτε να αισθανθει την αγαπη Μου. Πρεπει πρωτα να φτασει στην κατανοηση, για να μπορεσει τοτε να αποφασισει με ελευθερη βουληση για το καλο η το κακο.
Κι εδωσα στον ανθρωπο την ικανοτητα να διακρινει αναμεσα στο καλο και στο κακο. Ωστοσο αφησα και στον αντιπαλο Μου την εξουσια να επιδρασει πανω στη θεληση του ανθρωπου, να τον δελεασει σε κακες πραξεις, για να αποφασισει ο ανθρωπος ελευθερα. Αλλα ποτε δεν αναγκαζω τις κακες δυναμεις να ασκησουν τους πειρασμους τους πανω στους ανθρωπους. Αφου το θελημα Μου επιδοκιμαζει μονο ο,τι περιεχει αγαπη. Δεν εμποδιζω κακες πραξεις που εκτελουν οι ανθρωποι κατω απο την επιρροη εκεινων των δυναμεων, αφου θα πρεπει να ειναι για τον ανθρωπο αφορμη να παρουνθεση υπερ η κατα εκεινων, θα πρεπει να οξυνουν την κριση του σχετικα με το καλο και το κακο, θα πρεπει να τον βοηθησουν να απομακρυνθει πληρης απεχθεια απο τετοιες. Ωστοσο δεν επιτρεπω παντα τα σχεδιασμενα αποτελεσματα τετοιων πραξεων, αλλα τα μειωνω η τα εμποδιζω αναλογα με την αναγκη των δεινων και της δυστυχιας για να βοηθησω τις ψυχες των ανθρωπων.
Πρεπει ο ανθρωπος να καταλαβει και να απεχθανεται το κακο, αλλιως η ψυχη δεν μπορει να απελευθερωθει απο αυτο. Επειδη ειναι αποφασιστικο το τι σχετικη σταση παιρνει η ψυχη, η σκεψη, τα συναισθηματα και η θεληση του ανθωρπου. Κακες σκεψεις, κακα συναισθηματα και κακη θεληση γεννουν κακες πραξεις. Ο αντιπαλος Μου ομως προσπαθει να επηρεασει τη σκεψη και τη θεληση του ανθρωπου προς τετοιες κακες πραξεις, δελεαζοντας τις αισθησεις του μεσω ιδεων που αρεσουν στο κορμι. Κι επομενως προσπαθει να υποταξει την ψυχη του ανθρωπου εντελως στις λαχταρες του κορμιου, κι ετσι πετυχει το στοχο του να απομακρυνει τους ανθρωπους απο Μενα.
Ωστοσο δεν του αφαιρω αυτη την εξουσια, αφου αποκειται στον ιδιο τον ανθρωπο αν του υποταχτει. Επειδη και το καλο πνευματικο ειναι συνεχως δραστηριο μεταδιδοντας στους ανθρωπους καλες σκεψεις, δηλ. κανοντας τους κατανοητη την ιδεα του καλου και του κακου, και ο ανθρωπος δεν ειναι εκτεθειμενος στις δυναμεις του κατω κοσμου. . . Ολες οι δυναμεις, ακομα και οι κακες, συμβαλλουν στη λυτρωση του πνευματικου, μια και την τελευταια αποφαση εχει ο ανθρωπος σχετικα με το σε ποια κατευθυνση δραστηριοποιησει τη θεληση του, και ουτε καλες ουτε κακες δυναμεις δεν μπορουν να εξαναγκαζουν αυτη τη θεληση, γιατι το θελημα Μου τους σταματα αν παραμεληθει η ελευθερη βουληση του ανθρωπου. Αφου το δικο Μου θελημα εξουσιαζει ουρανο και γη, το πνευματικο και το επιγειο βασιλειο, κι εξουσιαζει γεματο αγαπη και σοφια για να λυτρωσει το πεσμενο πνευματικο. . . Αμην
3510 (10.8.1945)
Πνευματική τροφή. . .
„Ψάξτε πρώτα τη βασιλεία. . .“
Ο Θεος τρεφει τους πεινασμενους και ποτιζει τους διψασμενους. . . Δινει στην ψυχη και στο κορμι ο,τι εχουν αναγκη για την πορεια τους στη γη, αφου η αγαπη Του δεν εγκαταλειπει τα πλασματα Του μεσα στην ενδεια. Δινει στην ψυχη το ψωμι του ουρανου, και αν το αποδεχτει και ευχαριστηθει με ευγνωμοσυνη, Αυτος φροντιζει και το κορμι, προσφεροντας του σε καθε ωρα ο,τι εχει αναγκη για την επιγεια ζωη. Τρεφει τους πεινασμενους. . . που επιθυμουν την τροφη της ψυχης. . . Αυτο ειναι η προυποθεση, διοτι η τροφη που προσφερει στους ανθρωπους απο τον ουρανο ειναι πολυτιμη και δεν σπαταλαται σε ανθρωπους που δεν την προσεχουν, που εχουν χορτασει με κοσμικες απολαυσεις και δεν λαχταρουν την τροφη της ψυχης.
Εκεινους ομως δεν φροντιζει ο Θεος σχετικα με τις επιγειες αναγκες, αλλα αφηνει να φροντισουν οι ιδιοι. Εκεινοι επισης θα μπορεσουν να καλυψουν τις αναγκες του κορμιου, αφου εκεινους βοηθα η αντιθετη δυναμη, για να τους δεσει ολο και περισσοτερο στον κοσμο κι επομενως στην ιδια. Αλλα παντα θα απαιτηθει η δυναμη του ιδιου του ανθρωπου, η ζωτικη του δυναμη, να προμηθευτει ο,τι εχει αναγκη αυτος.
Στους δικους του ομως ο Θεος προσφερει ο,τι εχουν αναγκη, εφοσον ζητησουν πρωτα την τροφη της ψυχης. . . το λογο Του, ο οποιος τους εξηγει το θελημα του Πατερα στον ουρανο, ο οποιος τους κηρυσσει την αγαπη, τη σοφια και την παντοδυναμια Του, ο οποιος τους διδασκει, τους παρεχει παρηγορια και δυναμη και ειναι πραγματικη ευχαριστηση για την ψυχη του ανθρωπου που το αποδεχτει με πεινασμενη καρδια. Αυτος θα μπορεσει με εμπιστοσυνη να αφησει τη φροντιδα του κορμιου στον Θεο, ο Οποιος πραγματι ξερει τι εχει αναγκη και φροντιζει με πατρικη αγαπη για να μην εχουν τα παιδια Του ελλειψη. Προσφερει με αγαπη το λογο Του, την τροφη της ψυχης στους ανθρωπους, για να εκπληρωσουν το επιγειο τους καθηκον και να μπορεσουν να διανυσουν την πορεια τους στη γη με επιτυχια. . .
Και θελει να τους κανει δυνατον να πετυχουν το στοχο να γινουν ελευθεροι απο καθε εξωτερικη μορφη και να μπουν στην αιωνιοτητα ως φωτεινα οντα. Για αυτο εδωσε στον ανθρωπο τη ζωη. . . κατα συνεπεια θα τη διατηρησει μαλιστα ωσπου ο ανθρωπος να εχει πετυχει το στοχο του, εφοσον το επιδιωξει στα σοβαρα.
Και αρα θα προσφερει και στο κορμι ο,τι εχει αναγκη για τη διατηρηση του, θα το φροντισει καλα, για να μπορεσει να εκτελεσει το καθηκον του στη γη. Τρεφει και ποτιζει τους ανθρωπους πνευματικα κι επιγεια. . . Αλλα απαιτει την πεινα και τη διψα των ψυχων. . . Ειναι αυτος ενας ορος που πρεπει να εκπληρωσει ο ανθρωπος για να μην χασει την πατρικη φροντιδα. Πρεπει να επιθυμησει την πνευματικη τροφη, επειδη αυτη η επιθυμια ειναι συναμα η επιθυμια για τον Ιδιο τον Θεο.
Το να τραφει κανεις απο τον Θεο ειναι ενα δωρο χαρης ανεκτιμητης αξιας. . . Ο Θεος ομως ποτε δεν μοιραζει το δωρο Του σε αναξιους που δεν προσεχουν τον δοτη και περιφρονουν το δωρο Του αν τους προσφεροταν. Η πνευματικη τροφη ειναι ασυγκριτα πιο πολυτιμη και η ζωη της ψυχης πιο σημαντικη απο ο,τι η διατηρηση του κορμιου, του γηινου σωματος, που ειναι εφημερο.
Ωστοσο ο Θεος δεν επιτρεπει να πεινασει και να διψασει το θνητο περιβλημα του ανθρωπου, αν η ψυχη του επιδιωξει να κερδισει την αιωνια ζωη. . ., αν η ψυχη του λαχταρησει το ψωμι του ουρανου, την τροφη που της προσφερι η πατρικη αγαπη ως λογο του Θεου, ο οποιος δινει δυναμη για την ανοδικη αναπτυξη. . . Δινει στο κορμι ο,τι εχει αναγκη, αν ο ανθρωπος προτιμησει την τροφη της ψυχης απο ολες τις αλλες αναγκες, και θα οδηγησει τον ανθρωπο μεσα απο καθε αναγκη της εποχης με σοφη κριση, λαμβανοντας παντα υποψη Του την πνευματικη ζωη του ανθρωπου. Θα του προσφερει οπως ειναι καλο για την ψυχη του, αφου η υποσχεση Του λεει: "Ψαξτε πρωτα τη βασιλεια του Θεου, ολα τα υπολοιπα θα ερθουν κοντα σας. . ." Αμην
Θέλημα ή άδεια του Θεού. . .
Ο,τι καλο ειναι δικη Μου ενεργεια, αφου ποτε δεν μπορει να προκυψει κατι κακο απο την εξουσια καιτο θελημα Μου, γιατι η αγαπη Μου ενεργει ως δυναμη μεσα σε καθε δημουργημα, μεσα σε καθε γεγονος που βασιζεται στο θελημα Μου. Η θεληση του αντιπαλου Μου ομως ενεργει χωρις αγαπη και μπορει για αυτο να γεννησει μονο κακο. Η αγαπη του ειναι ακραια φιλαυτια γεματη τις χειροτερες ορμες, οι οποιες επιδιωκουν μονο την καταστροφη για να αυξανουν την εξουσια του, και η θεληση του ειναι για αυτο η εξολοθρευση και η καταστροφη οσων προεκυψαν απο το χερι Μου, οσων ειναι καλα και τελεια και εργα ατελειωτης αγαπης.
Αλλα η εξουσια του εχει ορια. . . Της εκανε καταχρηση πρωταρχικα για τη δημιουργια καινουριων οντων που θα επρεπε να βοηθησουν να Με εκτοπισουν, να μειωσουν την εξουσια Μου για να του υποκυψω, κατι που ποτε δεν θα πετυχει, επειδη ως Κυριος του ουρανου και της γης μπορω καθε στιγμη να του αφαιρεσω τη δυναμη και την εξουσια αν ετσι ειναι το θελημα Μου. Η αγαπη Μου ομως ευσπλαχνιστηκε το οντοδες που προεκυψε απο το χερι του, απο την κακη του θεληση μεσω της χρησης της δυναμης Μου.
Η αγαπη Μου επιδιωκει να το απελευθερωσει απο την εξουσια του αντιπαλου Μου, επιδιωκει να το αρπαξει απο τη θεληση καταστροφικοτητας του και να το βοηθησει να βρει την αιωνια ζωη. . . Και για αυτο αφαιρεσα στον αντιπαλο την εξουσια πανω στο οντοδες που πρεπει με δεμενο τροπο να διανυσει το δρομο πισω σε Μενα. Κι επομενως δεν εχει δυναμη πανω σε κανενα εργο της δημιουργιας. Δεν μπορει να εξολοθρευσει η να καταστρεψει κανενα εργο Μου, γιατι μονο Εγω εχω αυτη την εξουσια και την εφαρμοζω οπου η αγαπη Μου το θεωρει καλα. Αφου η δραση Μου ειναι παντα καλη, ακομα και αν δεν το καταλαβαινουν οι ανθρωποι.
Το πεδιο της εξουσιας του αντιπαλου ομως ειναι η γη στο σταδιο της αναπτυξης του οντοδους οπου ενσαρκωμενο ως ανθρωπος πρεπει να δωσει την τελευταια δοκιμασια της θελησης. . . Αρα εχει εξουσια πανω στη θεληση του ανθρωπου σε αυτη την περιοδο, και προσπαθει να τη χρησιμοποιησει με καθε τροπο. Προσπαθει να εξασθενισει τη βουληση για το καλο, προσπαθει να ξυπνησει μεσα στον ανθρωπο την ορμη για την καταστροφη και την εξολοθρευση για να τον προκαλεσει να εκτελεσει ο,τι ειναι η θεληση του. . . να καταστρεψει το εργο Μου. . . Στην ανθρωπινη βουληση ομως εδωσα πληρη ελευθερια. . . και συνεπως ο ανθρωπος μπορει να υπακουσει στην επιρροη του η και να της προβαλει αντισταση, αναλογα με το αισθημα του πο?υ ανηκει, που μπορει να απλωσει μεσα του.
Και ο ανθρωπος μπορει να εκτελεσει τις χειροτερες πραξεις χωρις να εμποδιστει απο Μενα, οπως αντιθετα θα βρει καθε υποστηριξη αν θελει να προβαλει αντισταση στον αντιπαλο Μου, αν στραμμενος στο καλο Με ψαξει και αρα αποδειξει οτι ανηκει σε Μενα. Η κακη βουληση εκφραζεται με καταστρεπτικο τροπο, η καλη βουληση με δημιουργηκο. . . καθε καταστροφη απο ανθρωπινο χερι ειναι σατανικη ενεργεια, παρολο που απαιτει την αδεια Μου για να εκτελεστει.
Αφου ομως η επιγεια ζωη ως ανθρωπος ειναι μια δοκιμασια της βουλησης πρεπει και να του δωσει τη δυνατοτητα να κανει εντονη ζωη προς καθε κατευθυνση. Δεν πρεπει να τον εμποδισω να εκτελεσει κακες πραξεις, οπως επισης δεν θα εξαναγκασω ποτε τη βουληση του για καλες πραξεις. Και για αυτο αφησα στον αντιπαλο Μου την εξουσια να επιδρασει πανω στους ανθρωπους κατα τη διαρκεια της επιγειας ζωης, και αυτος χρησιμοποιει αυτη την εξουσια τοσο περισσοτερο, οσο λιγοτερη αντισταση βρισκει. . .
Μια φορα ομως θα γινει ενα καταστρεπτικο εργο που θα βασιστει στο θελημα Μου. . . Θα καταστραφουν δημιουργικα εργα χωρις την επιδραση του αντιπαλου Μου. . . Αλλα και τοτε το θελημα Μου θα ειναι καλο και η ενεργεια Μου θα ειναι μια πραξη αγαπης κι ευσπλαχνιας, αφου αυτο το εργο καταστροφης θα σημαινει μονο μια μεταμορφωση οσων υπαρχουν για το σκοπο της ανοδικης πνευματικης εξελιξης. Θα ειναι για τα προσβεβλημενα δημιουργικα εργα προοδος κι επισης για τους ανθρωπους ενα μεσο για την αποκτηση της ψυχικης ωριμοτητας, εφοσον σταθουν στη στραμμενη σε Μενα βουληση η την κερδισουν με αυτον τον τροπο.
Ουδεποτε ομως ο αντιπαλος Μου δεν θα συμβαλει στο ξεσπασμα των φυσικων δυναμεων, αλλα η επιδραση του εκτεινεται μονο σε ο,τι εκτελει η ανθρωπινη θεληση. Και αυτην προσπαθει παντοτε να επηρεαζει. Και στην εποχη πριν το τελος η επιρροη του ειναι τεραστια. . . Και για αυτο θα του αρπαξω την εξουσια και πανω στη θεληση του ανθρωπου. . . δενοντας ολοκληρο το ανωριμο πνευματικο μεσα στη μορφη, μεσα σε καινουρια δημιουργικα εργα και αφαιρωντας το ωριμο πνευματικο πληρως απο την εξουσια του. . . δενοντας τον ιδιο μεσα στην πιο σκληρη υλη για μεγαλο χονικο διαστημα, ωσπου η ανθρωποτητα να απομακρυνθει και παλι τοσο πολυ απο Μενα ωστε να του δωσει μονη της την ελευθερια να επιδρασει πανω της. . . Τοτε δεν θα τον εμποδισω, για να δοκιμαστει εκ νεου η θεληση του ανθρωπου. . . Αμην
Ο Θεός φανερώνεται μέσω της δημιουργίας. . .
Το θεικο διαμορφωτικο θελημα δημιουργησε εργα που ειναι ορατα στο ανθρωπινο ματι για να τους φανερωσει τον Εαυτο Του μεσα στα εργα της δημιουργιας. Ο στοχος Του ειναι να οδηγησει τον ανθρωπο στο να Τον καταλαβει για να κερδισει τοτε την αγαπη του και να στρεψει τη βουληση του στον Εαυτο Του. Μολις ο ανθρωπος καταλαβει το μεγαλειο του Θεου, την αγαπη, την παντοδυναμια και τη σοφια Του, θα επιδιωξει να πλησιασει την υψιστη Οντοτητα. Αλλα χωρις αυτη την επιγνωση οι αισθησεις του στρεφονται στα πραγματα που του φαινονται λαχταριστα για τη ζωη στη γη. Ο ανθρωπος κουβαλα μεσα του μια αγαπη, η οποια ομως μπορει να ειναι λαθος αν επιδιωξει ο,τι ειναι εφημερο. Παντα ο ανθρωπος θα επιδιωκει κατι, και το αντικειμενο της επιδιωξης του θα πρεπει να ειναι θεικο. . . κατι πνευματικο που ειναι τελειο, τοτε η αγαπη του ειναι σωστη. . .
Ο Θεος ειναι ο Ιδιος το πιο τελειο πνευματικο Ον, και για να Τον επιδιωξει ο ανθρωπος θελει την πιο βαθια αγαπη. . . Για αυτο πρεπει να Τον καταλαβει, και για αυτο ο Θεος φανερωνεται στους ανθρωπους δημιουργωντας εργα μπροστα στα ματια τους που μαρτυρουν την αγαπη, την παντοδυναμια και τη σοφια Του. . . Και πρεπει ο ανθρωπος που κοιταζει προσεκτικα τη δημιουργια Του να μαθει να αγαπα τον Θεο. Πρεπει να νιωσει την αγαπη του Θεου και τη σοφια Του, που ανεθεσε σε καθε δημιουργικο εργο τον προορισμο του, και πρεπει να βουλιαξει απο το δεος απεναντι στο μεγαλειο και στην αξεπεραστη φυση Του.
Η επιγνωση της αιωνιας Θεοτητας εχει ως αποτελεσμα αναποφευκτα την αγαπη για Εκεινη, και ο ανθρωπος επιδιωκει συνειδητα τον Θεο, προσπαθει να συναψει επαφη μαζι Του, προσφερει τον εαυτο του ως πλασμα Του στον Δημιουργο του για να μεινει ενωμενος μαζι Του, γιατι Τον αγαπα. Η αγαπη για τον Θεο ειναι η κινητηρια δυναμη εντονης επιδιωξης. Χωρις αγαπη ο ανθρωπος ανηκει στον κοσμο, γιατι αυτος κατεχει τη λανθασμενη του αγαπη. Για να μπορεσει κανεις να αγαπησει τον Θεο πρεπει να εχει επιγνωση του Θεου, και ο Θεος ο Ιδιος βοηθα τους ανθρωπους να Τον καταλαβουν. . . Τους εμφανιζεται με το μεγαλειο και με την εξουσια Του. . .
Μεσα στα δημιουργηματα Του ειναι χειροπιαστα κοντα στους ανθρωπους, αφου ο,τι προεκυψε απο το θελημα Του ειναι στην πρωταρχικη του ουσια πνευματικη δυναμη, δηλ. η εκροη εκεινου που ειναι ο Ιδιος. . . το κεντρο της δυναμης, μια ανεξαντλητη πηγη της δυναμης αγαπης. . . Ο Θεος ειναι η Ιδια η αιωνια Αγαπη, ειναι Δυναμη, κι επομενως ειναι παρον μεσα σε καθε δημιουργικο Του εργο, κατι που γινεται κατανοητο στον ανθρωπο οταν εχει καταλαβει τον Θεο, οταν εχει διεισδυσει στην ουσια της αγαπης μεσω δικης του εμπρακτης αγαπης.
Οταν εχει φτασει σε αυτο το επιπεδο της γνωσης οπου καταλαβαινει την ουσια και τη δυναμη της αγαπης, τοτε δεν ψαχνει πια τον Θεο μακρια του, αλλα τον βρισκει κοντα του μεσα σε καθε εργο της δημιουργιας, και η αγαπη του για Αυτον αυξανεται συνεχεια και του επιτρεπει να ωριμαζει συνεχεια σχετικα με τις γνωσεις του. Και μπορει καθε ανθρωπος να φτασει στην επιγνωση της αιωνιας Θεοτητας αν παρατηρησει στα σοβαρα τα εργα Του και αν εχει τη σοβαρη θεληση να διεισδυσει σε εναν τομεα που του ειναι συνηθως κλειστος. . . στην ενεργεια και στη δραση του Θεου μεσα στο συμπαν. . .
Ο Θεος ικανοποιει τη διψα για μαθηση του ανθρωπου που προσπαθει να Τον εξιχνιασει με επιθυμια για αληθεια κι επιδιωξη γνωσεων. Αφου θελει να αναγνωριστει, θελει να φανερωθει στους ανθρωπους, για να μπορεσουν να συναψουν επαφη μαζι Του. Θελει να Τον αγαπουν τα πλασματα Του, και για αυτο εμφανιζεται στους ανθρωπους ως επισης ενα Ον γεματο αγαπη Που στεκεται σε πληρητελειοτητα και Που εχει δικαιη αξιωση για την αγαπη των πλασματων Του. Αλλα δεν θελει να πιεσει τους ανθρωπους να Τον αγαπησουν, και για αυτο ο καθενας ειναι ελευθερος να καταλαβει το μηνυμα της θεικης δημιουργιας η να την περασει αδιαφορα.
Παντα ο Θεος ειναι κοντα στους ανθρωπους μεσα στα εργα Του, αλλα αντιληπτος μονο για εκεινους που προσπαθουν να Τον γνωρισουν και για αυτο δινουν πληρη προσοχη σε ολα τα πραγματα που τους περιστοιχιζουν. Εκεινοι θα τον νιωσουν και η αγαπη τους για Αυτον θα φουντωσει μεσα τους. Θα προσπαθησουν να Τον εξιχνιασουν, θα αφησουν τις σκεψεις τους να περιπλανιουνται στο απειρο και θα κανουν ερωτησεις στις οποιες θα τους διοχετευτουν απαντησεις απο τον πνευματικο κοσμο. Και θα λαβουν γνωσεις, το αποτελεσμα των οποιων θα ειναι η επιδιωξη της τελειοτητας για να μπορεσουν να πλησιασουν το υψιστο και τελειοτατο Ον, επειδη ο ανθρωπος νιωθει οτι αυτος ειναι ο τελικος στοχος της επιγειας του ζωης να ενωθει με τον Θεο, απο τη δυναμη του Οποιου προεκυψε καποτε. . . Αμην
Τελευταία φάση πριν το τέλος. . .
Η ανθρωποτητα εχει μπει τωρα σε μια εξελικτικη φαση που ειναι παρα πολυ σημαντικη, γιατι προηγειται το οριστικο τελος συμφωνα με τον προορισμο του Θεου απο τις αιωνιοτητες. Πληρης πνευματικη τυφλωση χαρακτηριζει την τελευταια εποχη πριν το τελος. Οι ανθρωποι ζουν σε πληρη αγνοια σχετικα με το σκοπο της επιγειας τους ζωης και το καθηκον τους. Δεν τηρουν καμια πνευματικη επαφη, ειναι μακρια απο τον Θεο μεσω της αστοργιας τους και της εντελως λαθος σκεψης τους. Η εγνοια τους ειναι ο κοσμος, η αποκτηση γηινων αγαθων, και δεν προσεχουν καθολου την πνευματικη ζωη. Επομενως δεν προκειται για μια εποχη της ανοδικης εξελιξης, αλλα εχει ερθει μια στασιμοτητα που μετατρεπεται σε οπισθοδρομικη αναπτυξη του πνευματικου που αυτο τον τελευταιο καιρο ζει στη γη ενσαρκωμενο ως ανθρωπος.
Κατα καποιον τροπο η γη ως εξελικτικος σταθμος του πνευματικου εχει γινει περιττη, και ειναι αυτη μια κατασταση που δεν μπορει να εχει μεγαλη διαρκεια, επειδη συμφωνα με την αιωνια αγαπη και σοφια του Θεου θα πρεπει να γινει μονο μια διαρκως ανοδικη αναπτυξη κι επειδη για αυτο θα δημιουργησει και παλι καινουριες δυνατοτητες να εγγυησει αυτη την ανοδικη αναπτυξη. Ειναι μια εποχη της πιο μεγαλης πνευματικης τυφλωσης, η οποια δεν μπορει ευκολα να διορθωθει, γιατι η θεληση του ιδιου του ανθρωπου αντιστεκεται οταν του προσφερθει φως. Αφου μεσα στο σκοταδι στο οποιο μενει αστραφτουν ψευτικα φωτα, τα οποια επιδιωκουν οι ανθρωποι. . . Προκειται για τον κοσμο με την αιγλη του, τον οποιο λαχταρουν και ο οποιος κρατα εντελως φυλακισμενη τη σκεψη τους.
Απο την πνευματικη στασιμοτητα, απο την οπισθοδρομηση καθε πνευματικης αναπτυξης οι ανθρωποι θα καταλαβουν ποσο κοντα ειναι το τελος, εφοσον ειναι δεμενοι με τον Θεο και παρατηρησουν τα γεγονοτα του κοσμου με πνευματικο ματι. Θα ξερουν οτι ο ερχομος του Κυριου δεν θα ειναι πια μακρια. Αλλα πριν θα πρεπει να περασουν μια δυσκολη περιοδο αγωνα, αφου θα πρεπει να γινει χωρισμος των πνευματων. Πρεπει να ξεχωριστουν η ηρα απο το σταρι. Πρεπει οποιος δεν εχει ακομα αποφασισει εντελως να καταλαβει που θελει να παει η βουληση του.
Πρεπει να διεξαχθει ο τελευταιος αγωνας, ο οποιος θα ειναι εξαιρετικα σκληρος. . . Αλλα θα βγουν νικητες οσοι κουβαλουν τον Θεο μεσα στις καρδιες, αφου σε εκεινους ο Θεος ειναι μονιμα κοντα, θα τους οδηγησει ο Ιδιος μεσα απο αυτον τον αγωνα. . . Προκειται για μονο λιγους ανθρωπους, αλλα αυτοι στεκονται μεσα στο φως. Εχουν γνωσεις και αντλουν απο τις γνωσεις και τη δυναμη για την τελευταια αντισταση στον εχθρο των ψυχων τους. Και αρα το φως θα πολεμησει εναντια στο σκοταδι. . . Οταν αυτος ο αγωνας γινει ανοιχτα, τοτε ο ερχομος του Κυριου μπορει να αναμενεται καθημερινα, αφου τα δεινα θα ειναι μεγαλα για τους πιστους στον Θεο, και μεσα στα πιο μεγαλα δεινα θα εμφανιστει Αυτος ως σωτηρας και θα τους παρει μαζι Του στη βασιλεια Του. . .
Και η γη στην τωρινη της μορφη εχει εκπληρωσει τον προορισμο της. . . Η εξωτερικη της μορφη θα καταστραφει μεσω του θεληματος του Θεου και θα μετατραπει εντελως, για να μπορεσει εκ νεου να λειτουργησει ως διαμορφωτικος σταθμος του πνευματικου συμφωνα με το πληρες σοφια σχεδιο του Θεου. Οι ανθρωποι της συγχρονης εποχης βρισκονται ηδη σε αυτη την τελευταια εξελικτικη φαση, και συνεπως το τελος δεν ειναι πια μακρια. Αλλα η ατελειωτη αγαπη και υπομονη του Θεου συγχωρει ακομα, δινει ακομα στους ανθρωπους καθε δυνατοτητα να βγουν απο το σκοταδι και να μπουν στη λαμψη της αγαπης Του. . . Αλλα το τελος θα ερθει αναποφευκτα, γιατι οι ανθρωποι δεν προσεχουν την αγαπη και τη φροντιδα Του, μια και ειναι πιο μακρια απο τον Θεο απο ποτε. Αλλα οποιος ενωθει μαζι Του θα μπορεσει να περιμενει το τελος ξεγνοιαστα, δεν θα καταστραφει, αφου ο Θεος θα προστατεψει την ψυχη του, και θα αναλαβει επισης τη φροντιδα για το γηινο του σωμα, οπως θα ωφελησει περισσοτρο την ψυχη του. . . Αμην
Ο λόγος του Θεού. . .
Αφυπνισμένοι μαθητές. . .
Ο λογος Μου κηρυσσεται παντου απο εκεινους που εχουν τη σχετικη αποστολη Μου, αλλα μονο λιγοι ακολουθουν το λογο Μου. Μπορω να προσφερω στους ανθρωπους το πιο ωρεο διοχετευοντας ο Ιδιος το λογο Μου στη γη. . . Μονο λιγοι προσεχουν το δωρο Μου και ευχαριστιουνται μαζι του. Και ομως ειναι το πιο πολυτιμο που μπορει να προσφερθει στους ανθρωπους στη γη, αφου περιεχει τη δυναμη μεσω της οποιας μπορουν να φτασουν σε Μενα. Ειναι μια αποδειξη της αγαπης Μου για τους ανθρωπους οτι συναπτω αμεση επαφη μαζι τους, ακομα και αν χρησιμοποιω τους αφυπνισμενους μαθητες Μου στη γη, μεσω των οποιω μιλαω στους ανθρωπους.
Αλλα ποσο λιγοι καταλαβαινουν τη μεγαλη Μου αγαπη και ειναι ευγνωμονες για το δωρο της χαρης Μου. . . ποσο λιγοι το καταλαβαινουν ως το λογο Μου, ως την εκφραση της αγαπης Μου και αφηνουν να τους πλημμυριζει η δυναμη Μου. Αυτοι ομως δεν διανυουν το δρομο της ζωης τους χωρις επιτυχια, θα πετυχουν το στοχο, θα βρουν την ενωση μαζι Μου, επειδη ο λογος Μου τους τραβα ασταματητα, επειδη ειμαι ο Ιδιος ο λογος Μου και δεν παραμελω κανεναν που Με υποδεχεται μεσα στην καρδια του. Θα ωριμασουν οι ψυχες τους, θα ωριμασουν στις γνωσεις τους και θα βρουν τη μακαριοτητα τους ηδη στη γη μεσα στην ευτυχια της επιγνωσης οτι ανηκουν σε Μενα, παρολο που δεινα και δυστυχια θα τους συνοδεψουν ακομα για λογους των συνανθρωπων που ειναι χωρις καμια γνωση.
Ο λογος Μου δινει τη δυναμη να αντεξει κανεις τα δεινα και τη δυστυχια, γιατι τοτε συμπαραστεκομαι ο Ιδιος στον ανθρωπο που καταφευγει στο λογο, σε Μενα. Ο λογος Μου δινει την εσωτερικη ειρηνη, αφου οπου ειμαι Εγω κοπαζουν ολα τα κυματα και περνουν ολες οι θυελλες που απειλουν το παιδι της γης τον τελευταιο καιρο πριν το τελος. Ο λογος παρεχεται σε ολους οσους το επιθυμησουν απο τα βαθη της καρδιας. Οπου και οπως και να τους προσφερθει, θα περιεχει δυναμη αν το επιθυμησει ο ανθρωπος με λαχταρα για Μενα και αν το παραλαβει μια πεινασμενη καρδια.
Τοτε εκεινος που κηρυσσει το λογο Μου θα κουβαλησει το Πνευμα Μου μεσα του, ετσι ωστε ο λογος θα μεταδοθει χωρις λαθη στην καρδια του ανθρωπου, αφου τοτε θα μιλησω ο Ιδιος μεσω εκεινου για να προσφερω το ψωμι του ουρανου στο παιδι της γης που το λαχταρα, ακομα και αν εκεινος που κηρυσσει το λογο δεν εχει ακομα την αποστολη Μου να εκτελεσει το καθηκον του. Αλλα στην επιθυμια για την αληθεια ανταποκρινομαι καθε στιγμη, και συνεπως δεν πρεπει να φοβηθει να παραλαβει λανθασμενες διδασκαλιες κανενας ανθρωπος που θελει να εκπαιδευτει στην αληθεια.
Αλλα στην περιπτωση που αυτος που κηρυσσει το λογο δεν εχει ακομα αφυπνισει στο πνευμα, ο λογος θα περασει απο το αυτι των ακροατων χωρις να τους κανει εντυπωση, αν αυτοι δεν εχουν μονοι τους τη βαθια επιθυμια για το λογο Μου, για την παρηγορια και την ενθαρρυνση Μου. Ωστοσο ειναι διαφορετικο οταν ενας απο τους αφυπνισμενους μαθητες Μου κηρυσσει το Ευαγγελιο. . . Τοτε μπορουν να συγκινηθουν και χλιαροι ανθρωποι απο τη δυναμη του λογου Μου. . . Μπορει η επιθυμια για την αληθεια, για το λογο Μου να ξυπνησει μεσα τους και να αυξηθει ετσι ωστε τους κανει μεγαλη εντυπωση και νιωθουν ευχαριστα τη δυναμη του λογου Μου.
Και για αυτο αφυπνιζω παντου ανθρωπους μεσω του στοματος των οποιων μιλαω σε εκεινους για να τους κερδισω για τη βασιλεια Μου. Αφου οποιος εχει νιωσει τη δυναμη του λογου Μου μια φορα, θα εχει ξανα και ξανα την επιθυμια να το ξανανιωσει, και ο λογος Μου μπορει να εχει αποτελεσμα πανω του. Αλλα μονο λιγοι οδηγουν τις αισθησεις τους στα πνευματικα, μονο λιγοι ψαχνουν την ειρηνη τους εξω απο τον κοσμο, και για αυτο μπορω να πλησιασω μονο λιγους μεσα στο λογο. Αυτους τους λιγους ομως ευλογω, και θα ειμαι μαζι τους μεχρι το τελος, που ειναι κοντα, για να τους συμπαρασταθω στον τελευταιο αγωνα, απο τον οποιο θα βγουν νικητες, γιατι θα ειμαι ο Ιδιος ο στρατηλατης τους. . . Αμην
Προσευχή στο πνεύμα και στην αλήθεια. . .
Καθε προσευχη που ανεβαινει σε Μενα στο πνευμα και στην αληθεια θα εισακουστει. Ποιος ομως προσευχεται σε Μενα στο πνευμα και στην αληθεια; . . . Η σκεψη που προερχεται απο τα βαθη της καρδιας, ο στοχος της οποιας ειμαι Εγω, εγγυει τη σωστη προσευχη. Οποιος μιλησει με Μενα χωρις δειλια κι επιφυλακτικοτητα, οπως του εμπνευσει η καρδια του, οποιος δεν με ψαξει μακρια του αλλα Με νιωσει κοντα του, οποιος δεν πει τυπικες προσευχες, αλλα οι σκεψεις του οποιου γεννηθηκαν απο τον ιδιο, δηλ. ανεβουν απο τη δικη του καρδια, οποιος μιλησει με Μενα χωρις ψεμα και δηθεν. . . οποιος δηλ. απλωσει την καρδια του ανοιχτα μπροστα Μου χωρις να θελησει να συγκαλυψει τιποτα, οποιος συνεπως κανει εντονη συνομιλια μαζι Μου σαν παιδι με τον πατερα του. . . εκεινος στελνει την προσευχη του σε Μενα στο πνευμα και στην αληθεια, αφου ο πνευματικος σπινθηρας μεσα του εχει ηδη αναφθει.
Το πνευμα του εχει ξυπνησει στη ζωη και βαζει στην καρδια του ανθρωπου τις θερμες σκεψεις. . . Οποιος μπορει να προσευχεται σε Μενα με αυτον τον τροπο ειναι ηδη στο σωστο δρομο, και θα οδηγηθει σωστα απο το πνευμα του και στο μελλον. Τετοια προσευχη ομως απαιτω για να την εισακουσω. Δεν προσεχω τις τυπικες προσευχες, μια και δεν προερχονται απο την καρδια του ανθρωπου και για αυτο δεν τις νιωθει αυτος τοσο εντονα οπως αυτο που μπορει να εκφραζει η γλωσσα της καρδιας. Οποιος Με προσκυνει πρεπει να Με φωναξει στο πνευμα, και η φωνη του θα ακουστει απο το πατρικο Πνευμα.
Οποιος Με φωναξει πρεπει να γκρεμισει ολους τους φραγμους, πρεπει να Με πλησιασει ακαλυπτος και να μιλησει ειλικρινα. Η προσευχη του δεν πρεπει να περιεχει ουτε μια ελαχιστα ανειλικρινη σκεψη, πρεπει ο ανθρωπος να προσευχεται στην πληρη αληθεια. . . Αφου ξερω για την καθε σκεψη, και τιποτα δεν Μου ειναι κρυμμενο. Οποιος προσευχηθει σε Μενα με τετοιον τροπο. . . στο πνευμα και στην αληθεια. . . αυτος δεν εχει αναγκη κανενα συγκεκριμενο τοπο για να κανει την προσευχη του, μπορει παντα και παντου να στελνει το πνευμα του σε Μενα, θα προσευχεται παντα στο βαθος της καρδιας του αν αποσυρθει στο εσωτερικο του και ψαξει επαφη μαζι Μου διανοητικα, και θα τον εισακουσω.
Αφου περιμενω τετοια επικληση, και οποιος Με επικαλεστει στο πνευμα και στην αληθεια θα Με νιωσει κοντα του, και θα καταλαβει το πατρικο Μου Πνευμα, δεν θα στειλει την προσευχη του μακρια, αλλα θα μιλησει μαζι Μου με τη βεβαιοτητα οτι ειμαι ο Ιδιος κοντα του και τον ακουω. Και ο,τι ζητησει το παιδι Μου θα εκπληρωθει. Αφου το πνευμα του τον καθοδηγει στο σωστο τροπο προσευχης, και αυτη θα ασχοληθει περισσοτερο με το πνευματικο καλο παρα με το σωματικο. Ωστοσο θα του συμπαρασταθω και σωματικα, γιατι υποτασσει τη θεληση του στη δικη Μου, μολις προσευχηθει σωστα, δηλ. στο πνευμα και στην αληθεια. Ξερει το στοχο της επιγειας του ζωης και προσπαθει να το πετυχει, αφου η σωστη προσευχει του εξασφαλιζει και την ανωτερη κατανοηση. . .
Οποιος Με επικαλεστει οπως θελω να Με επικαλουνται οι ανθρωποι δεν πρεπει να φοβαται καμια ενδεια. . . Πρωτα ομως παρεχω στο πνευμα του, για να γεμισει η ψυχη του γνωσεις, για να μην χρειαστει να στερηθει η ψυχη του. Και τοτε ο ανθρωπος ξερει οτι σωματικα προβληματα δεν ειναι αναποφευκτα, οτι υπαρχουν για το καλυτερο της ψυχης, και υποκυπτει αφοσιωμενος στο θελημα Μου. Ωστοσο τον οδηγω σωο και αβλαβη μεσα απο τη ζωη στη γη και απο την επιγεια αποψη, επειδη επιτρεπω στο παιδι Μου ο,τι το ωφελει.
Κι επομενως μια σωστη προσευχη εγγυει και την εκπληρωση γηινων παρακαλιων, και ποτε δεν περνα απροσεκτη τετοια προσευχη. Την εντονη λαχταρα για Μενα και τη βοηθεια Μου, για τη χαρη και τη δυναμη Μου, για πνευματικη και γηινη φροντιδα θα εκπληρωσει παντα η αγαπη Μου, αφου οποιος προσευχηθει σε Μενα στο πνευμα και στην αληθεια εκπληρωνει το θελημα Μου, και οποιος προσπαθησει να εκπληρωσει το θελημα Μου, για εκεινον θα ειμαι στοργικος Πατερας στη γη και στην αιωνιοτητα. . . Αμην
Ο θρησκευτικός αγώνας θα είναι η τελευταία φάση της έσχατης εποχής. . .
Ο αντιπαλος του Θεου καλλιεργει το χωραφι του με επιτυχια. Εξοντωνει ο,τι ειναι καλο και σπαιρνει κακους σπορους, και τα ζιζανια πνιγουν καθε αλλο φυτο. Και οταν εχει ερθει η ωρα της συγκομιδης θα μαζευτουν μονο λιγοι καλοι καρποι, και ολα τα ζιζανια θα καουν. . . Ποσες φορες εχει αναφερει σε αυτη την εποχη ο Θεος κι εχει ενημερωσει τους ανθρωπους για την εξουσια του Σατανα. Ποσες φορες εχει ηδη εξηγησει τα σημαδια κατω απο τα οποια η δραση του Σατανα θα ειναι επιτυχης, για να προειδοποιησει τους ανθρωπους, για να τους νουθετησει να προσεξουν τις παγιδες του. Αλλα αυτες οι προφητειες μενουν απροσκετες, οπως και η εξουσια του πανω στους ανθρωπους δεν τους κανει καχυποπτους για το ποσο κινδυνευουν. Προθυμα παραδιδονται στην επιρροη του, και προθυμα εκτελουν ο,τι τους ζητησει. . . αστοργες πραξεις που πνιγουν ολα τα καλα συναισθηματα μεσα τους και που τους ετοιμαζουν για την καταστροφη.
Ειναι η εποχη του τελους, η οποια θα κρατησει ωσπου να εχουν χωρισει τα πνευματα. . . ωσπου και οι χλιαροι, αναποφασιστοι θα εχουν αποφασισει για πανω η για κατω. Αφου αυτος ο χωρισμος των πνευματων πρεπει ακομα να γινει. Πρεπει ακομα αμετρητοι ανθρωποι να καταλαβουν σε ποιο πνευμα θελουν να ανηκουν, αφου μεσα σε πολλους ανθρωπους δεν υπαρχει ακομα σκεχτικη βεβαιοτητα. . . ειναι τυφλοι στο πνευμα, προφερουν το ονομα του Θεου και πιστευουν πως Του ανηκουν, αν και η σκεψη και η πραξη τους αντιφασκουν εντελως με τις εντολες Εκεινου. . . ενω μεμονωμενοι παλευουν ακομα για επιγνωση, αρχιζουν να απεχθανονται το κακο και μπορουν ακομα να βρουν ενα δρομο στην αληθεια και στη ζωη αν απομακρυνθουν απο τις απολαυσεις του κοσμου, αν σκεφτουν στα σοβαρα τις ψυχες τους.
Και αυτο τον οριστικο χωρισμο πρεπει να καταφερει ακομα η εσχατη εποχη, και για αυτο θα ειναι μια εποχη του τρομου, μια εποχη οπου θα εμφανιστουν ολες οι ορμες, καλες και κακες, αλλα οι τελευταιες με υπεροχη, ετσι ωστε θα ειναι δυσκολο για το καλο να επικρατησει. Θα επιτρεπονται ανεμποδιστα ολοι οι παθοι και οι λαχταρες, και θα βρει ολο και περισσοτερους οπαδους ο κοσμος, μεσω του οποιου ο αντιπαλος του Θεου δελεαζει τους ανθρωπους με επιτυχια. Αλλα και ο Θεος θα καλεσει τους δικους Του, και οποιος ακουσει τη φωνη Του θα την ακολουθησει, γιατι θα την αναγνωρισει ως τη φωνη του Πατερα. Και θα δωσει στους δικους Του μεγαλη δυναμη για την αντισταση, θα ενισχυσει τους αδυνατους, θα βοηθησει τους αδυνατους στην πιστη για να μπορεσουν να πιστεψουν ακραδαντα, θα δελεασει και θα φωναξει τους αναποφαστιστους και θα τους δειξει το σωστο δρομο. Και θα φροντισει ολους τους ανθρωπους που θα προσπαθησουν στα σοβαρανα ειναι καλοι και να προβαλουν αντισταση στους κακες δυναμεις που θα τους πιεσουν.
Και ο χωρισμος των πνευματων θα γινει. . . ολο και πιο ευδιακριτη θα ειναι η αντιθεση αναμεσα στο καλο και στο κακο, αναμεσα σε ανθρωπους που ειναι στραμμενοι στον Θεο και σε εκεινους που ειναι μακρια Του, αφου θα ξεκινησει ανοιχτη εχθροτητα. Οι κακοι θα λαβουν μετρα εναντια στους ανθρωπους που ειναι δεμενοι στον Θεο, και θα προσπαθησουν να τους καταστρεψουν. Και τοτε θα εχει ερθει ο τελευταιος καιρος, η εποχη του τελους θα εχει μπει στην τελευταια φαση μολις αρχισει ο αγωνας εναντιον των πιστων. Τοτε η ενεργεια του Θεου θα εμφανιστει φανερα για να αντεξουν οι δικοι του αυτο τον καιρο, για να βγουν νικητες απο τον τελευταιο αγωνα, ο οποιος θα βρει το τελος του με τον ερχομο του Κυριου μεσα στα συννεφα, επειδη θα παρει τους δικους Του μαζι Του στη βασιλεια Του και θα κατακρινει τη γη. . . για να κανει μακαριους οσους Τον πιστευουν και να δεσει τους οπαδους του αντιπαλου Του, τον οποιο θα δεσει επισης για μεγαλο χρονικο διαστημα. . . Αμην
3517 (18. k. 19.8.1945)
Η ενέργεια του Θεού μέσα στον άνθρωπο. . .
Δύναμη. . .
Ο ανθρωπος πρεπει να ειναι προθυμος να παραδωσει τα παντα αν θελει να παραλαβει πληρως τη δυναμη του Θεου, αν θελει να μπορεσει αυτη να εισρευσει μεσα του με ολη την αφθονια και να μπορεσει αυτος με αυτον τον τροπο να καταφερει υπερφυσικα πραγματα. Οποιος παραδωσει τα παντα, οποιος εχει βγαλει την καρδια του εντελως απο γηινα αγαθα, απο τον κοσμο και τους δελεασμους του, εκεινος εχει ξεπερασει τη φιλαυτια, και η αγαπη του μπορει μονο να ειναι η σωστη, η αγαπη για τον πλησιον κι επομενως για τον Θεο, και θα ειναι μονιμα δραστηριος στην εμπρακτη αγαπη, θα ενωθει εντονα με τον Θεο με αυτον τον τροπο και θα μπορεσει να λαβει αμεσα την ακτινοβολια δυναμης Του. Αφου δεν υπαρχει πια εμποδιο, η θεληση του ειναι στραμμενη στον Θεο και η πραξη του ανταποκρινεται στο θελημα του Θεου. . .
Το να απομακρυνθει κανεις απο τον κοσμο σημαινει ενωση με τον Θεο. . . Αλλα αυτος ο χωρισμος πρεπει πρωτα να εχει γινει πριν να ανοιξει ο ανθρωπος τον εαυτο του χωρις αντισταση στην παροχη δυναμης απο τον Θεο. . . Πρεπει να αποδειξει τη σχετικη θεληση μεσω της πραξης, αφου η θεληση για ενωση μπορει να υπαρξει και μεσα στους χλιαρους ανθρωπους που ειναι στραμμενοι στον κοσμο. Πρεπει ομως πρωτα να πραγματοποιηθει μεσω σοβαρης υπερνικησης οσων στη γη φαινονται ποθητα στον ανθρωπο. Αλλα τοτε λαμβανει περισσοτερο απο ο,τι παρεδωσε, αφου η ακτινοβολια δυναμης απο τον Θεο θα τον κανει παρα πολυ πιο ευτυχισμενο. Θα τα βγαλει περα με την επιγεια ζωη γεματος δυναμη απο τον Θεο, αλλα πρωτα απο ολα θα ζησει μια πνευματικη ζωη και θα διαθεσει θησαυρους που θα δωσουν πλουσιο περιεχομενο στη ζωη του, τους οποιους δεν θα θελει ποτε πια να στερηθει, και οι οποιοι θα τον παροτρυνουν σε μονιμη δραστηριοτητα στην αγαπη.
Θα κατεχει γνωσεις που εχουν την αρχη τους μεσα στον Θεο και που ειναι για αυτο η πιο αγνη αληθεια. Θα εχει υψηλη κατανοηση, και αυτη θα τον κανει ελευθερο και ευτυχισμενο. Δεν θα εχει πια αδυναμιες, ουτε φοβο ουτε ανησυχια, αφου η δυναμη απο τον Θεο εμποδιζει τετοια, και θα ειναι η μονιμη επιδιωξη του να εκπληρωσει το θελημα του Θεου, να Τον υπηρετησει και να βοηθησει τον διπλανο να αποκτησει στη γη την ιδια μακαριοτητα που απολαμβανει ο ιδιος. Αλλα η δυναμη απο τον Θεο θα τον κανει και ικανο να καταφερει πραγματα που ειναι εξαιρετικα και ξεπερνουν τη δυναμη ενος ανθρωπου. . . Η θεληση του θα αποκτησει τετοια δυναμη ωστε θα καταφερει τα παντα μεσα στην πιστη στη δυναμη του Θεου που ενεργει μεσα του. . .
Αν δεν υπαρχει πια εμποδιο μεσα του για την εισροη της δυναμης του Θεου, τοτε δεν υπαρχουν ορια για την ενεργεια εκεινης, αφου θα ειναι τοτε ο Θεος που θα δρασει μεσα του, και η βουληση του ανθρωπου θα ειναι τοτε ιδια με το θελημα του Θεου, εφοσον εχει γινει η ενωση με τον Θεο. Ασταματητη, ανιδιοτελης ενεργεια στην αγαπη και η απεριοριστη παραιτηση απο τις γηινες λαχταρες αποφερουν στον ανθρωπο την ενωση με τον Θεο στη γη, και τοτε η αγαπη του Θεου ενεργει φανερα μεσα στον ανθρωπο και του παρεχει αμετρητα πνευματικα αγαθα. . . του παρεχει το λογο του Θεου, που ως η αμεση ακτινοβολια του Θεου ειναι η πιο μεγαλη πηγη δυναμης, στην οποια μπορει τοτε να ενισχυθει και να ευχαριστηθει. . .
Ο Θεος ο Ιδιος ενεργει μεσα του. . . Και ο ανθρωπος πρεπει τοτε να ειναι γεματος δυναμη κι εξουσια. . . Η βουληση του θα εκτελεσει μονο ο,τι ανταποκρινεται στο θελημα του Θεου, και το θελημα του Θεου θα πραγματοποιηθει μεσω ενος ανθρωπου που στεκεται μεσα στη δυναμη του Θεου. Στους συνανθρωπους ομως κατι τετοιο φαινεται υπερφυσικο, γιατι δεν νιωθουν τη δυναμη του Θεου μεσα τους και δεν καταλαβαινουν ουτε την ενεργεια της. Αλλα αν οι ιδιοι υπερνικουσαν τη γηινη υλη, αν απομακρινονταν επισης απο εκεινη, θα καταφεραν τα ιδια πραγματα και η διαδικασια της εξαιρετικης ενεργειας μεσω ανθρωπων θα τους ηταν κατανοητη, επειδη μαζι με τη δυναμη εισρεει στον ανθρωπο ταυτοχρονα το φως, η γνωση για την πνευματικη ενεργεια.
Φως και δυναμη ειναι ενα, και για αυτο στον ανθρωπο που εχει γνωσεις τιποτα δεν του φαινεται υπερφυσικο αλλα το θεωρει μονο αυξημενο βαθμο πνευματικης προοδου. Ξερει πως ο,τι ειναι ατελες ειναι και χωρις δυναμη και φως, κι ομως πως δυναμη και φως ανηκουν σε οποιον επιδιωκει στα σοβαρα την τελειοτητα και αναπτυσσεται βαθμιδα με βαθμιδα. Και για αυτο ο ανθρωπος που εχει γνωσεις θα χασει καθε φοβο απεναντι στον κοσμο, γιατι ξερει οτι βρισκεται σε εντονο συνδεσμο με τον Θεο και μπορει καθε στιγμη να χρησιμοποιησει τη δυναμη Του, κι επομενως ειναι απροσβλητος απο τις επιθεσης απο τον κοσμο μεχρι την ωρα που του καθορισε το θελημα του Θεου για το σωματικο του τελος. Και για αυτο δεν φοβαται κανεναν, αλλα μπορει να φοβεριζει τους συνανθρωπους που αντιμετωπιζουν ανηξερα τη δυναμη και την εξουσια του.
Ως υπερνικητης της υλης θα πεσει απο πανω του καθε δεσμος της υλης. Στεκεται σε πνευματικη ελευθερια, και αυτο σημαινει επισης εξουσια πανω στην υλη, επειδη αυτη ειναι υφισταμενη στο θελημα του Θεου, το οποιο εκφραζεται μεσα στον ανθρωπο που ειναι γεματος δυναμη. Ο Θεος ενεργει μεσα του. . . Και η κατασταση του ανθρωπου πρεπει να ειναι μακαριοτητα. . . το να μπορεσει να αφοσιωθει πληρως στην ενεργεια του Θεου και να ειναι μονιμα δραστηριος συμφωνα με το θελημα Του. . . Θα χρησιμοποιησει τη βουληση του μονο για την ενεργεια στην αγαπη, για να ενημερωσει τους συνανθρωπους για την αγαπη του Θεου, η οποια παρεχει ωρεα δωρα στον ανθρωπο που ενωνεται μαζι Του, που ξεπερνα την υλη και αρα επιτρεπει να ειρευσει ανεμποδιστα μεσα του η δυναμη απο τον Θεο μεσω συνεχους ενεργειας στην αγαπη. . .
Θα επιστησει την προσοχη των ανθρωπων στη δυναμη της αγαπης, η οποια τοτε εκδηλωνεται με φανερο τροπο. Θα τους μυησει στη δυναμη και στην εξουσια του θεικου λογου, ο οποιος εκπαιδευει στην αγαπη και ειναι οδηγος προς τον Θεο. . . Θα παρουσιασει στους ανθρωπους το επιγειο τους καθηκον και θα προσπαθησει να τους παρακινησει να απομακρυνθουν επισης απο την υλη, η οποια ειναι εφημερη και χωρις αξια, για να μπορεσουν να λαβουν πνευματικα αγαθα. . . για να εκδηλωθει και μεσα σε εκεινους η δυναμη του Θεου. . . για να μπορεσει ο Θεος ο Ιδιος να ενεργησει μεσα τους. . . Αμην
3521 (23.8.1945)
Η ευλογία του Θεού για όσους έχουν καλή θέληση. . .
Ευλογημενοι ειναι εκεινοι που εχουν καλη θεληση, που καταλαβαινουν οτι ειμαι ο Πατερας τους απο τους αιωνες των αιωνων και που κανουν προσπαθεια να ζησουν οπως Μου αρεσει. . . Σε εκεινους θα ειμαι παντα ενας στοργικος Πατερας και θα φροντισω τα προβληματα τους, και πνευματικα και σωματικα. Και κατα συνεπεια θα προχωρησουν στην αναπτυξη τους, αφου χρειαζομαι μοναχα τη βουληση τους για να μπορεσω να τους συγκαταλεξω μεταξυ των δικων Μου. Αν αυτη εχει αποφασισει για Μενα, ο ανθρωπος αναποφευκτα επιδιωκει να ανεβει στα υψη, προσπαθει να τελειοποιηθει, ψαχνει την ενωση μαζι Μου και θα πετυχει σιγουρα το στοχο του, γιατι δεν θα τον εγκαταλειψω ποτε μολις η βουληση του ειναι στραμμενη σε Μενα.
Εχει κατα καποιον τροπο ηδη περασει τη δοκιμασια της ζωης του, η οποια αποτελειται απο το να αποφασισει η βουληση του για Μενα η για τον εχθρο Μου, μολις προσπαθησει να ειναι καλος και να δρασει καλα, μολις αποδειξει αυτο μεσα στη συμβιωση με τον διπλανο κι επομενως αναψει μεσα του τη σπιθα αγαπης, η οποια τοτε θα γινει φωτεινη φλογα οσο περισσοτερο στρεψει τη βουληση του σε Μενα. Και τοτε δεν μπορει ποτε πια να οπισθοδρομησει η να πεσει θυμα της εξουσιας του αντιπαλου Μου, αφου θα τον κρατησω, δεν επιτρεπω να χασω τιποτα που θελει να ξεφυγει απο την εξουσια του αντιπαλου Μου.
Εχει αποφασισει για Μενα κι εχει εκπληρωσει το σκοπο της επιγειας του ζωης, και αν ωστοσο τον αφηνω πανω στη γη θα ειναι μονο για το καλυτερο του, για να αυξανει το βαθμο ωριμοτητας του και να μπορεσει ως φωτεινο ον να φυγει απο τη γη, η οποια του δινει αρκετες ευκαιριες για την ανοδικη αναπτυξη. Σε εκεινον θελω να δωσω τη δυνατοτητα να αποκτησει την κατασταση του παιδιου του Θεου, και για αυτο πρεπει να ζησει την επιγεια ζωη μεχρι το τελος, παρολο που εχει αποφασισει για Μενα. . . Αλλα τοτε του συμπαραστεκομαι συνεχεια με τη δυναμη αγαπης Μου, παροτρυνοντας τον στην εμπρακτη αγαπη, κι επομενως τον ευλογω.
Και η ευλογια Μου σημαινει μονιμη βοηθεια, μονιμη χαρη και μονιμη παροχη δυναμης για την ανοδικη εξελιξη. Κι ευλογω οποιον εχει καλη θεληση, του συμπαραστεκομαι και δεν τον εγκαταλειπω ποτε, τον τραβω κοντα Μου. Και οποιος εχει πιαστει απο την αγαπη Μου δεν θα χρειαστει ποτε πια να τη στερηθει, γιατι δεν μειωνεται, αλλα μπορει μονο να βαθυνει, και γιατι ανηκει σε ολα τα πλασματα Μου που στρεφονται σε Μενα και αρα ειναι τα σωστα Μου παιδια. . . Αμην
Η χρήση της χάρης του Θεού. . .
Η χαρη του Θεου δεν χρησιμοποιειται αρκετα, και για αυτο οι ανθρωποι βρισκονται σε τοσο μεγαλη πνευματικη ενδεια. Δεν επιτρεπουν να εχει αποτελεσμα πανω τους παρολο που την εχουν στη διαθεση τους απεριοριστα. Αφου τους λειπει η βουληση να χρησιμοποιησουν τη βοηθεια του Θεου, επειδη δεν πιστευουν σε Εκεινον και συνεπως ουτε στην προθυμια Του να βοηθησει, στην αγαπη και στην εξουσια Του. Ο Θεος ξερει για την αδυναμια των ανθρωπων, για την ανικανοτητα τους να επιδιωξουν να ανεβουν στα υψη, και για αυτο θελει να τους παρεχει δυναμη, θελει να τους υποστηριξει με καθε τροπο για να πετυχουν το στοχο τους. Θελει να τους βοηθησει, και δεν ζητα τιποτε αλλο απο αυτους απο το να θελησουν να βοηθηθουν, απο το να παραλαβουν ευγνωμονες την υποστηριξη Του και να ανοιξουν στην παροχη δυναμης. . . απο το να αφησουν δηλ. η χαρες, τα βοηθηματα να εχουν αποτελεσμα πανω τους, να τα χρησιμοποιησουν και να αποδειξουν με αυτον τον τροπο τη βουληση τους να πλησιασουν τον Θεο.
Πρωτα ομως αυτο προυποθετει την πιστη σε Εκεινον. Αν λειπει αυτη η πιστη, ο ανθρωπος δεν θα ειναι ποτε προθυμος να χρησιμοποιησει την παροχη χαρης Του. Και τοτε επισης δεν θα ειναι ποτε δυνατον να προχωρησει στην εξελιξη του. Αφου μονος του δεν παιρνει το δρομο προς τα υψη, γιατι οι πειρασμοι απο πλευρας του αντιπαλου του Θεου ειναι παρα πολυ δυνατοι για να μπορεσει να τους αντισταθει. Χωρις τη θεικη βοηθεια ειναι παρα πολυ αδυνατος, και αυτη η αδυναμια μπορει να διορθωθει μοναχα αν ο Θεος παρεχει τη χαρη Του στον ανθρωπο, δηλ. αν ο ανθρωπος χρησιμοποιησει τη χαρη στην οποια εχει δικαιωμα. Το κανει μεσω συνειδητης παρακλησης για χαρη, για δυναμη και προστασια και βοηθεια. . . Τοτε πρεσβευει με αυτον τον τροπο την πιστη του σε εναν Θεο Που μπορει και θελει να βοηθησει.
Και πρεπει ο ανθρωπος να εχει επιγνωση της αδυναμιας του, της ανεπαρκειας του. Πρεπει με ταπεινη προσευχη να απευθυνθει στον Θεο για να ευσπλαχνιστει Αυτος την αδυναμια του, για να τον βοηθησει στην πνευματικη καθως και στην επιγεια αναγκη. Τοτε ο Θεος θα μοιρασει τη χαρη Του απεριοριστα, θα παρεχει στον ανθρωπο αναλογα με την πιστη του, θα τον ενισχυσει και θα σταματησει πνευματικα κι επιγεια τα δεινα του. Αφου ο Θεος ειναι Θεος της αγαπης, Που υψωνει κοντα Του ο,τι αδυνατο, ο,τι πεσμενο, Που σηκωνει ο,τι ειναι στεναχωρημενο, Που δινει δυναμη στον αδυνατο, βοηθεια στο αβοηθητο, ακομα και αν ο ανθρωπος δεν το αξιζει. . . Μονο που το δωρο Του πρεπει να ζητηθει και να παραληφθει με ευγνωμοσυνη. . . Και αυτο παραλειπουν οι ανθρωποι, και για αυτο βρισκονται σε πνευματικο χαμηλοτατο επιπεδο, απο το οποιο μονοι τους δεν μπορουν να σωθουν.
Εχουν αναγκη τη χαρη του Θεου, και αν την παραφρονησουν ο αντιπαλος του Θεου θα τους παιξει στα δαχτυλα. Αφου τους διοχετευει δυναμη, αλλα επειδη αυτη ειναι απο κατω χρησιμοποιειται μονο για κακες σκεψεις και κακες πραξεις, και η ανθρωποτητα βουλιαζει ολο και περισσοτερο. . . Ο Θεος ομως προσεχει την ελευθερη βουληση του ανθρωπου. Δεν τους αναγκαζει να αποδεχτουν τη χαρη Του αλλα τους δινει την ελευθερια να την αποδεχτουν και να την αφησουν να ενεργει πανω τους η να παραφρονησουν τη χαρη του Θεου. . . Και αναλογα με τη θεληση τους θα τους παρασχεθει, αλλα χωρις τη χαρη του Θεου κανεις δεν μπορει να γινει μακαριος. . . Αμην
Δοκιμασίες. . .
Αγώνας. . .
Βούληση για αντίσταση. . .
Καθε δοκιμασια στη γη ειναι ενα σκαλοπατι στη σκαλα προς τα υψη, αν ο ανθρωπος την περασει κι επομενως η ψυχη του ωριμασει. . . Καθε δοκιμασια ειναι κατα καποιον τροπο μια φαση αγωνα που τελειωνει στη νικη η στην ηττα, και πρεπει ο ανθρωπος να αγωνιζεται οσο ζει, εφοσον θελει να εχει οφελος για την ψυχη του. Καθε δοκιμασια τον αναγκαζει να παρει μια αποφαση, και το πως αποφασιζει ειναι καθοριστικο για την πνευματικη του εξελιξη. Παντοτε καλες και κακες δυναμεις θα προσπαθουν να παρακινησουν τον ανθρωπο να κανει παρεα μαζι τους. Οι κακες δυναμεις θα του παρουσιαζουν με δελεαστικο τροπο τα αγαθα του κοσμου η αλλες γηινες απολαυσεις, ενω οι δυναμεις του φωτος μπορουν να χρησιμοποιουν μονο πνευματικα αγαθα, τα οποια ομως δεν ειναι πολυ λαχταριστα για ανθρωπους που εχουν κοσμικη αντιληψη.
Πρεπει ομως να επιβληθουν τετοιες δοκιμασιες στους ανθρωπους για να πιεστουν να αποφασισουν. Αφου ο ανθρωπος πρεπει να αποδειξει τη βουληση του για αντισταση καταφευγοντας στον Θεο και ζητωντας δυναμη μεσω της προσευχης και ανεβαινοντας με αυτον τον τροπο ενα σκαλοπατι στη σκαλα της αναπτυξης του. Αφου καθε συνδεση με τον Θεο και καθε επικληση για δυναμη τον οδηγει στα υψη. Αν ομως ητηθει μεσα στον πειρασμο και προτιμησει γηινα αγαθα απο τα πνευματικα, θα παραμενει στασιμος στο επιπεδο της αναπτυξης του. Δεν αρχιζει τον αγωνα με τον αντιπαλο του Θεου αλλα του παραδιδεται αιχμαλωτος.
Καθε εμποδιο ενισχυει τη δυναμη του, και θα περασει πιο ευκολα καθε επομενη δοκιμασια, ενω ο αδυνατος ανθρωπος γινεται ολο και πιο αδυνατος, ωσπου εντελως αβουλος θα επιτρεψει στον αντιπαλο του Θεου να τον χρησιμοποιησει ως εργαλειο για τα κακα του σχεδια. . . Για αυτο κανενας ανθρωπος δεν θα περασει τη ζωη του χωρις αγωνες, γιατι αυτο σημαινει στασιμοτητα της αναπτυξης του. Κι ενας ανθρωπος που κανει πνευματικες προσπαθειες θα ειναι εκτεθειμενος σε πολλες δοκιμασιες, οι οποιες ομως θα ειναι παντα σημαδι για το οτι οι πνευματικες δυναμεις αγωνιζονται για την ψυχη του. Και παντα θα πρεπει να εμπιστευτει στις φωτεινες δυναμεις, θα πρεπει να τους παραδοθει, και θα βγει νικητης απο καθε αγωνα, αφου η θεληση του δινει σε εκεινες το δικαιωμα να τον βοηθησουν. Και τοτε θα μεινει νικητης απεναντι σε καθε πειρασμο, και θα ανεβαινει σκαλοπατι με σκαλοπατι. . . Αμην
3526 (27.8.1945)
Τελειότητα. . .
Θεική τάξη. . .
Αποτελέσματα. . .
Τα παντα πρεπει να προχωρουν προς την τελειοτητα. Αυτο ειναι θεικος νομος, δηλ. θελημα του Θεου, στο οποιο πρεπει να ανταποκρινονται ολα τα οντα τωρα και στους αιωνες των αιωνων. Απεναντι σε αυτο το θεικο θελημα στεκεται για μικρο χρονικο διαστημα η ελευθερη θεληση του ανθρωπου, η οποια μπορει να υποκυψει στο θεικο νομο η να το παραβιασει. Το τελευταιο ομως ειναι αμαρτια ενωπιον της θεικης ταξης, η οποια δεν μπορει ποτε να οδηγησει στην τελειοτητα, αλλα ευνοει την ατελεια και αυξανει την αποσταση απο τον Θεο. Ο Θεος ειναι το πιο τελειο Ον, η τελειοτητα του Οποιου δεν μπορει ποτε να αποκτηστει απο κανενα αλλο ον. Ωστοσο οποιος θελει να ενωθει μαζι Του πρεπει να πετυχει ενα βαθμο τελειοτητας που θα κανει υποφερτη για το ον την παρουσια του Θεου κοντα του, αφου το ατελες θα διαλυοταν αναποφευκτα στην ενωση με τον Θεο.
Ωστοσο η δυναμη που καποτε εκπορευτηκε απο τον Θεο πρεπει και παλι να γυρισει στην πρωταρχικη πηγη. Συνεπως το οντοδες που προεκυψε απο αυτη τη δυναμη κι εγινε ατελες με ελευθερη τη θεληση του, πρεπει να παρει το δρομο της τελειοποιησης. . . Πρεπει να ανεβαινει συνεχως, πρεπει να γινεται ολο και πιο τελειο, αλλιως δεν θα μπορεσει ποτε να συνδεθει με τον Θεο ως την πρωταρχικη Δυναμη. Επομενως πρεπει να υποταχτει στο θεικο νομο, πρεπει να εκπληρωσει το θελημα του Θεου και να μειωνει συνεχεια την αποσταση απο τον Θεο. . . πρεπει να επιδιωξει την τελειοτητα.
Συμφωνα με το θελημα του Θεου δεν υπαρχει οπισθοδρομηση αλλα μονο ανοδικη αναπτυξη. Οπου γινεται οπισθοδρομικη εξελιξη ειναι δραστηρια η θεληση του ανθρωπου, την οποια δεν εμποδιζει ο Θεος για να μην σταματησει την τελειοποιηση εκεινου. Μπορει δηλ. το ελευθερο πνευματικο να αντιτασσεται στη θεικη ταξη, και τοτε γινεται ανελευθερο και δεν μπορει να απελευθερωθει μονος του απο την ανελευθερια. Μια παραβαση της θεικης ταξης εχει ως αποτελεσμα παντα την απομακρυνση απο τον Θεο, και η απομακρυνση ειναι αδυναμια. Αρα το οντοδες επωμιζεται μονο του τις συνεπειες της καταπατησης του θεικου θεληματος, χωριζει την πρωταρχικη πηγη της δυναμη και κανει τον εαυτο του ανικανο να επιστρεψει πισω σε εκεινη. Πεφτει σε εναν αλλο κοσμο, ο οποιος ειναι εντελως χωριστος απο τη βασιλεια του Θεου, οπου ολα τα οντα επιδιωκουν την τελειοτητα. . .
Η επιστροφη σε αυτη τη βασιλεια ειναι παρα πολυ δυσκολη και μονο δυνατη μεσω της χαρης του Θεου, ο Οποιος μεσα στην αγαπη Του κατεβαινει και σε εκεινο το βασιλειο και προσφερει γεματος ευσπλαχνια το χερι Του στο πεσμενο για να το ανορθωσει. Αλλα τοτε η θεληση του οντοδους πρεπει να εχει υποκυψει στο θελημα του Θεου στα σοβαρα, πρεπει να εχει εγκαταλειψει καθε αντισταση και να ειναι προθυμο να ξαναδιανυσει το δρομο της τελειοποιησης για να βρει την ενωση με τον Θεο. Τοτε η ευσπλαχνικη αγαπη του Θεου μπαινει σε δραση και δινει στο οντοδες τη δυνατοτητα να διανυσει εκ νεου την πορεια της ανοδικης εξελιξης, η οποια μπορει να του αποφερει επιτυχια εφοσον ζησει στην θεικη ταξη. . . Αμην
Ανεκμετάλλευτες μέρες πάνω στη γη. . .
Μετάνοια. . .
Κατάσταση του παιδιού του Θεού. . .
Ανεπιστρεπτα χαμενες ειναι οι μερες στη γη που ο ανθρωπος αφηνει ανεκμεταλλευτες για την πνευματικη του αναπτυξη, αφου μολις η επιγεια ζωη εχει τελειωσει θα του εχουν παρθει οι ευκαιριες να εκτελεσει εργα αγαπης με τη δικη του δυναμη. Μπορει μεν επισης να επιδιωκει να ανεβει στον αλλο κοσμο, αλλα λαμβανει δυναμη μονο απο ενα συγκεκριμενο βαθμο ωριμοτητας. Αν ομως η ψυχη δεν το εχει πετυχει, τοτε ειναι εντελως αδυνατη, ενω στη γη ακομα και ο πιο ατελης ανθρωπος διαθετει δυναμη, την οποια μπορει να χρησιμοποιει για ενεργεια στην αγαπη. Και παρολο που και στον αλλο κοσμο εχει επισης τη δυνατοτητα να ωριμασει πνευματικα. . . θα εχει χασει τον ανεκμεταλλευτο χρονο στη γη που μπορουσε να χρησιμοποιησει για να πετυχει το υψιστο στοχο. . . την κατασταση του παιδιου του Θεου, η οποια απαιτει ενα βαθμο ωριμοτητας που δεν μπορει ποτε νακαλυφθει στον αλλο κοσμο.
Πρεπει ο ανθρωπος με ολη του τη δυναμη να επιδιωξει αυτο το στοχο, πρεπει να αφοσιωθει πληρως στον Θεο και να ζησει αναλογα με το θελημα Του. Τοτε ομως εκμεταλλευεται καθε μερα στη γη. Zει συνειδητα την επιγεια του ζωη παντα με το βλεμμα προς τα πανω, ζει μια πνευματικη ζωη που του ειναι πιο σημαντικη απο την επιγεια ζωη. Οποιος ομως ειναι χλιαρος και νωθρος, οποιου η καρδια χωριζει τον εαυτο της αναμεσα στον Θεο και στον επιγειο κοσμο θα ζησει μερες οπου θα εχει μονο καθαρα κοσμικη αντιληψη, και θα χασει αυτες τις μερες για την αιωνιοτητα. Αφου ο κοσμος ξυπνα γηινες λαχταρες, ξυπνα ορμες μεσα στην καρδια του ανθρωπου που στερουνται της αγαπης, και η ψυχη δεν χανει τους δεσμους της, το περιβλημα δεν σπαζει αλλα μαλλον πυκνωνει, και το πνευμα εμποδιζεται στην πραγματικη του δραστηριοτητα. Δεν μπορει να ενεργησει, και ο ανθρωπος ειναι εκτεθειμενος στις δυναμεις που προσπαθουν να τον κερδισουν μεσω του κοσμου.
Μια ανοδικη αναπτυξη στη γη ομως προυποθετει την ελευθερωση του πνευματος, αφου μονο τοτε που αυτο μπορει να ενεργησει μεσα του, ο ανθρωπος ανεβαινει, οδηγημενος απο το πνευμα, το οποιο εμποδιζει την καταστροφη του και μυει την ψυχη στο πνευματικο βασιλειο. Οταν το πνευμα μεσα στον ανθρωπο εχει αφυπνισει, δεν γυριζει πια πισω στον υπνο, τοτε ειναι ασταματητα δραστηριο. . . και τοτε ο ανθρωπος χρησιμοποιει καθε μερα για το πνευματικο του καλο. Αλλα οσον καιρο κοιμαται το πνευμα, η ψυχη παραμενει στο ιδιο επιπεδο, ζει μονο στον επιγειο και οχι στο πνευματικο κοσμο. Και αυτες οι μερες ειναι για αυτην χαμενες.
Για την αποκτηση της καταστασης του παιδιου του Θεου ειναι αναγκη μια πληρως εκμεταλλευμενη ζωη στη γη, μια ζωη οπου η θεληση ειναι παντα στραμμενη στον Θεο, ακομα και αν ο ανθρωπος ειναι εκτεθειμενος σε μεγαλους πειρασμους που θα πρεπει να δοκιμασουν τη θεληση του. Οσον καιροη θεληση του ανθρωπου δεν εχει ακομα αποφασισει για τον Θεο, η ψυχη δεν μπορει να εξελιχτει ανοδικα. Μαλλον ειναι μεγαλος ο κινδυνος της οπισθοδρομικης αναπτυξης, γιατι ο αντιπαλος του Θεου κανει τα παν για να κερδισει την ψυχη. Και το μεσο του ειναι ο κοσμος με τους δελεασμους του και την ψευτικη λαμψη του, του οποιου η ψυχη πεφτει θυμα πολυ ευκολα. Επομενως ο ανθρωπος ανηκει στον Θεο μονο τοτε που εχει ξεπερασει τον κοσμο. Μονο τοτε ανεβαινει στα υψη, και τοτε δεν πρεπει να περασει ανεκμεταλλευτη καμια μερα αν ο ανθρωπος θελει να αποκτησει την πληρη επιτυχια.
Υπαρχει μαλιστα στον αλλο κοσμο επισης μια ανοδικη αναπτυξη για την ψυχη αν εχει τη σχετικη θεληση, αλλα ωσπου να εχει πετυχει το βαθμο φωτος ειναι πολυ κοπιαστικη και θελει πολυ χρονο. . . Πρεπει πρωτα να αποκτησει τους θησαυρους που μπορει ευκολα να πετυχει στη γη και που την ακολουθουν στο πνευματικο βασιλειο. Και για αυτο θα ειναι μακαριος οποιος χρησιμοποιησει το χρονο στη γη και μαζεψει πνευματικους θησαυρους που θα του επιτρεψουν την εισοδο στο φωτεινο βασιλειο, οπου θα επιδιωκει συνεχως να ανεβαινει. . . αλλα οδυνηρη θα ειναι η μετανοια εκεινων των ψυχων που θα καταλαβουν στον αλλο κοσμο και σκεφτουν τον ανεκμεταλλευτο χρονο στη γη, τον οποιο δεν θα μπορεσουν ποτε να καλυψουν, παρολο που μια πνευματικη ανοδο θα ειναι δυνατη και για εκεινες. . . Αμην
3530 (31.8.1945)
Πνευματική δουλεία. . .
Εντολές. . .
Προκειται για πνευματικη δουλεια οταν ο ανθρωπος πιεζεται μεσω διαταγων κι εντολων να υιοθετησει μια θρησκεια και του απαγορευεται καθε σχετικη εξεταση με απειλη χρονικων η αιωνιων ποινων. Μολις ο ανθρωπος μπορει να αποφασισει ελευθερα για το αν θελει να αποδεχτει η οχι τα πνευματικα αγαθα που του προσφερθηκαν, δεν ειναι πνευματικα υποδουλωμενος και αρα ευθυνεται εντελως για τη σκεψη και τη πραξη του. Και για αυτο ο Ιησους δεν ειπε στους μαθητες του: "Διαταξτε στους ανθρωπους τι θα πρεπει να πιστεψουν. . .", αλλα τους εστειλε στον κοσμο με τα λογια: "Πηγαινετε και διδαξτε ολους του λαους. . ."
Δεν γινεται λογος για καμια αλλη εντολη παρα μονο για την εντολη της αγαπης για τον Θεο και τον πλησιον. . . Αυτη η εντολη συμπεριλαμβανει και ολες τις δεκα εντολες τις οποιες ο Θεος εδωσε στους ανθρωπους μεσω του Μωυση, επειδη ο ανθρωπος που εκπληρωνει την εντολη της αγαπης για τον πλησιον δεν παραβιαζει με κανεναν τροπο εκεινες τις εντολες. Και αμαρτια ειναι ο,τι παραβαινει τη θεικη εντολη αγαπης. Τα αποτελεσματα των αμαρτιων ειναι οι τιμωριες τους. Επομενως ο ανθρωπος τιμωρει τον εαυτο του, και δεν προκειται να του επιβαλλει μια τιμωρια ο Θεος, αλλα συμφωνα με τη θεικη δικαιοσυνη το αποτελεσμα της αστοργιας, της αμαρτιας ειναι παντα οδυνηρο για τον ανθρωπο, και πρεπει αυτος να επωμιζεται τα αποτελεσματα της αμαρτιας στη γη η στον αλλο κοσμο.
Αν ομως εκδιδονται ανθρωπινες εντολες η μην τηρηση των οποιων καταλογιζεται στον ανθρωπο ως αμαρτια που θα προκαλεσει την τιμωρια του Θεου, τοτε προκειται για πνευματικη δουλεια, προκειται για περικοπη της ελευθερης βουλησης, αφου κατω απο την πιεση ο ανθρωπος θα κανει αυτο που θα πρεπει να κανει, και δεν θα εχει μεγαλη επιτυχια στην αναπτυξη του. Αφου πολυτιμο μπροστα στον Θεο ειναι μονο ο,τι ο ανθρωπος κανει εθελοντικα και για χαρη του Θεου. Πρεπει να νιωσει εσωτερικο κινητρο και να ακολουθησει την εσωτερικη φωνη, τοτε προκειται για εργο ελευθεριας που θα αξιολογηθει απο τον Θεο.
Το ιδιο πρεπει η πιστη να εχει αποκτηστει απο τον ιδιο τον ανθρωπο μεσω εξετασης και συλλογισμους οσων του ζητουν να πιστεψει. Πρεπει να ειναι πεπεισμενη πιστη, την οποια απεκτησε με την ελευθερη θεληση. Ωστοσο δεν πρεπει να απαιτηθει αναγκαστικα μια θρησκεια την οποια πρεπει να υιοθετηθει ο ανθρωπος χωρις ορους, οπως στην περιπτωση που μεταδιδεται τετοια με εκπαιδευτικο τροπο. Τοτε ο ανθρωπος βρισκεται σε πνευματικη δουλεια, και τετοια πιστη ειναι νεκρη, ειναι χωρις αξια μπροστα στον Θεο.
Αμετρητοι ανθρωποι ομως κρατουνται σε πνευματικη δουλεια. Διδασκονται, και συχνα απο ανηξερους ανθρωπους. Τοποθετουνται σε συγκεκριμενη αναγκαστικη κατασταση, με το να η αμαρτια μαζι με την τιμωρια της συνοδευει καθε θρησκευτικη διδασκαλια, δηλ. η μην αποδοχη της θρησκειας παρουσιαζεται ως αμαρτια, που θα προκαλεσει την τιμωρια της. Θα μπορουσε λοιπον ο ανθρωπος να αποβαλει την ευθυνη απο πανω του, αν δεν εμφανιζονταν αμφιβολιες σχετικα με τη θρησκεια, οι οποιες ερχονται εν μερει απο μεσα κι εν μερει απο εξω και οι οποιες τον παροτρυνουν να συλλογιστει, εφοσον του ειναι σημαντικο να στεκεται στην αληθεια. Ο Θεος κλονιζει συχνα τη σκεψη των ανθρωπων που ζουν μεσα σε πνευματικη δουλεια. Παρακινουνται στους συλλογισμους μεσω εξωτερικων επιρροων, μεσω της δικης τους μοιρας, για να χρησιμοποιησουν το χαρισμα του νου και να εξετασουν, παρα την πιεση εκεινων που πιστευουν πως εχουν το δικαιωμα να διδασκουν. .
Και θα απελευθερωθει απο την πνευματικη δουλεια οποιος επιθυμησει σοβαρα την αληθεια. Θα καταλαβει το αδικο της απαιτησης να αποδεχτει ο ανθρωπος χωρις ορους ο,τι του μετεδωσαν ανθρωποι. Αφου ο,τι ειναι θεικο μεσα στις διδασκαλιες τους θα το καταλαβει ο εξεταστης ως θεικο. Αλλα πολυ γρηγορα θα μαθει να ξεχωρισει το εργο του Θεου απο ανθρωπινο εργο, πολυ γρηγορα θα καταλαβει τη σαθροτητα των διδασκαλιων που δεν ειναι θεικης προελευσης, και πολυ γρηγορα θα μαθει να θεωρησει την ελευθερη βουληση του ανθρωπου κυριο παραγον, το οποιο ειναι αποφασιστικο για την ανοδικη αναπτυξη της ψυχης του.
Και τοτε θα απελευθερωθει απο τους δεσμους που ειναι ανθρωπινο εργο, τοτε η πιστη του θα ειναι πεπεισμενη, και θα ειναι κατα πολυ πιο πολυτιμη απο την τυπικη πιστη που κατεχουν πολλοι ανθρωποι και την οποια υποστηριζουν γιατι προκειται για παραδοση, η οποια ομως δεν θα αντεξει οταν ο ανθρωπος αντιμετωπισει δυσκολες δοκιμασιες. Αφου τοτε θα γκρεμιστει ενα εργο που επικρατουσε για πολυ καιρο, που ομως δεν μπορει να εχει διαρκεια γιατι ειναι ανθρωπινο εργο και δεν προσεξε την ελευθερια βουλησης μεσω εκδοσης εντολων που δεν ανταποκρινονται στο θελημα του Θεου. Αφου για να μπορεσει ο ανθρωπος καποτε να λογοδοτησει, πρεπει να δρασει με πληρη ελευθερια βουλησης, και δεν πρεπει ποτε να εξαναγκαστει να παρει μια αποφαση με απειλη τιμωριας για τις αμαρτιες του. . . γιατι αλλιως δεν θα μπορουσε ποτε να γινει τελειος. . . Αμην
3531 (31.8.1945)
Πίεση πάνω στους υπηρέτες του Θεού μέσω δυνάμεων του σκοταδιού. . .
Οσο περισσοτερο η ψυχη επιδιωκει τον Θεο, τοσο περισσοτερο πιεζεται απο τους δυναμεις του σκοταδιου, οι οποιες προσπαθουν με καθε μετρο να απομακρυνουν την ψυχη και παλι απο τον Θεο. Και ο ανθρωπος θα βρισκεται σε μονιμο πολεμο με αυτες τις δυναμεις αν θελει να προβαλει αντισταση και να αντισταθει σε ολους τους πειρασμους. Ο αντιπαλος του Θεου χρησιμοποιει ολοκληρη την εξουσια του για να πετυχει, κι ενεργει μεσω ανθρωπων που εχουν αδυνατη θεληση και αφηνουν να τους επηρεαζει. Και ομως θα κρατησει μονο λιγο ωσπου να του παρθει η εξουσια. Και για αυτο λυσσομανα ολο και περισσοτερο, αφου ξερει οτι ο χρονος του θα τελειωσει, και προσπαθει να τον εκμεταλλευτει για να αρπαξει τελειως την εξουσια, κατι που ομως δεν θα πετυχει. Οποιος ομως εργαζεται φανερα για τον Θεο δεν θα χρειαστει να τον φοβαται, γιατι ο αντιπαλος του Θεου ειναι ανισχυρος οπου ενεργει η δυναμη απο τον Θεο.
Στους υπηρετες Του ομως ο Θεος υποσχεθηκε και τη δυναμη Του, κι επομενως θα ειναι ανεπιτυχεις ολες οι προσπαθειες που αποσκοπουν να σταματησουν τη δουλεια ενος υπηρετη του Θεου. Ο Θεος προστατευει τους εργατες Του, τους δινει χαρη και δυναμη για να εκτελεσουν το καθηκον τους στη γη, και συνεπως εμποδιζει και τον αντιπαλο Του οταν αυτος επιδιωκει να επιβληθει οπου ειναι δραστηριοι οι υπηρετες του Κυριου. Σαν επαλξη ειναι η πιστη εκεινων, και ο αντιπαλος του Θεου εχει μονο λιγη επιτυχια. . . Ειναι ανισχυρος παρ ολη την εξουσια του οπου ειναι δραστηριο το Πνευμα του Θεου, αφου Αυτο, ως μεριδιο του Θεου, εχει μεγαλυτερη εξουσια, και ειναι ματαιη καθε προσπαθεια να εμποδιστει ο ανθρωπος στην εργασια του για τον Θεο.
Οπου ενεργει το Πνευμα του Θεου η εξουσια του αντιπαλου του Θεου εχει σπαστει, ο ανθρωπος ανηκει ηδη στον Θεο, γιατι η θεληση του ειναι εντελως στραμμενη σε Εκεινον, και οι δυναμεις του φωτος του συμπαραστεκονται και τον προστατευουν απο τη βλαβερη επιρροη του εχθρου της ψυχης του. Κι επομενως ενας υπηρετης του Θεου δεν μπορει πια να εμποδιστει στη δραστηριοτητα του στη γη για τη βασιλεια του Θεου, αφου δρα μονο οπως του εμπνεει το Πνευμα του Θεου, και ειναι απροσβλητος απο ολους τους πειρασμους του κακου.
Και ας γινουν ολο και πιο ισχυρες οι επιθεσεις, η δυναμη του ανθρωπου που ειναι προθυμος να υπηρετησει τον Θεο αυξανεται συνεχως, κι ετσι θα προβαλλει παντοτε αντισταση, θα βγει νικητης απο τον πολεμο με τις δυναμεις του σκοταδιου, αφου το φως ειναι μαζι του, και οπου υπαρχει φως υπαρχει και δυναμη. Ο ανθρωπος ειναι δεμενος με τον Θεο, και καμια δυναμη δεν θα μπορεσει να τον απομακρυνει απο τον Θεο, γιατι ο Θεος ο Ιδιος τον κρατα και δεν το επιτρεπει ποτε να πεσει στα χερια του αντιπαλου οποιος θελει να ειναι το παιδι Του στη γη και μαρτυρει αυτο μεσω της θελησης του να Τον υπηρετησει. . . Αμην
Το σωτήριο σχέδιο του Θεού. . .
Αγάπη και σοφία. . .
Υπερμετρη ειναι η αγαπη του Θεου και σοφη ειναι η αποφαση Του. Και ο,τι αποφασιζει υπηρετει τη λυτρωση του πνευματικου, το οποιο ειναι δυστυχισμενο γιατι ειναι μακρια απο τον Θεο. Για να το οδηγησει πιο κοντα Του διευθυνει ολα τα γεγονοτα αναλογα με το αιωνιο Του σωτηριο σχεδιο, το οποιο καθοριστηκε με την πιο βαθια σοφια και ατελειωτη αγαπη και το οποιο θα πετυχει καποτε το στοχο. Βασιζεται στη σωτηρια των οντων απο τα πιο μεγαλα βασανα, αφου η αγαπη του Θεου θελει μονο μακαρια πλασματα, με τα οποια να ειναι ενωμενος για παντα. Αυτο ειναι ο οριστικος στοχος και σκοπος οσων συμβαινουν στον ουρανο και στη γη.
Οπου ομως ειναι δραστηρια η αγαπη και η σοφια του Θεου πρεπει να εγγυηθει η πληρη επιτυχια, μονο που θα κρατησει ατελειωτους καιρους, γιατι δεν θα ειναι μονο το θελημα του Θεου που θα καταφερει τη λυτρωση του ανελευθερου πνευματικου, αλλα γιατι ο Θεος επιτρεπει στην ελευθερη θεληση του πνευματικου στην ενσαρκωση ως ανθρωπος να παρει την οριστικη αποφαση, και αυτη μπορει μονη της να συντομευσει η να μεγαλωσει το χρονικο διαστημα. Η αγαπη και η σοφια του Θεου μονο οργανωνει ολα τα γεγονοτα με τετοιον τροπο ωστε παρακινουν τον ανθρωπο να χρησιμοποιησει τη θεληση του και του συνιστουν τη σωστη αποφαση. Και αυτα πρεπει να κατανοηθουν, ακομα και μεσα στα πιο μεγαλα δεινα που περνουν απο τη γη και βασανιζουν τους ανθρωπους. . . Πρεπει και σε αυτα να αναγνωριστει η αγαπη και η σοφια του Θεου, ο Οποιος θελει να βοηθησει τους ανθρωπους να παρουν τη σωστη αποφαση.
Κι ετσι αυτη η ερχομενη εποχη του θρησκευτικου αγωνα και η επικειμενη διαλυση της γης ανηκουν επισης στο αιωνιο σωτηριο σχεδιο του Θεου, ο Οποιος χρησιμοποιει καθε μεσο για να κανει δυνατη στο πνευματικο την επιτευξη του οριστικου στοχου. Θα ειναι μια σκληρη εποχη αλλα αναποφευκτα αναγκαια, αφου η σοφια του Θεου καταλαβε την αποτυχια ολων των μεσων για να κερδισει το πνευματικο στην τελευταια εποχη, και η αγαπη Του θα χρησιμοποιησει και παλι καινουρια μεσα για να βοηθησει το πνευματικο.
Καθε εργο της δημιουργιας και καθε γεγονος στο συμπαν βασιζεται στο σωτηριο σχεδιο του Θεου. Τιποτα απο ο,τι υπαρχει και συμβαινει δεν ειναι χωρις νοημα και σκοπο. Η δυστυχια και η λυτρωση του πνευματικου ειναι παντα η αιτια και ο στοχος, και η αγαπη του Θεου ειναι αδιακοπα προσηλωμενη στο να μειωσει την αποσταση απο τον Εαυτο Του και το αποστατημενο απο Αυτον πνευματικο. Οσο περισσοτερη αντισταση Του προβαλει το πνευματικο, τοσο πιο δυστυχισμενη ειναι η μοιρα του, και ως ανθρωπος δημιουργει επισης μονος του τη μοιρα στη γη, παρα πολυ βασανιστικη αν δεν υποκυψει στον Θεο και Του υποταχθει τη θεληση του, η πιο υποφερτη μεσω της παροχης χαρης και δυναμης, αν εγκαταλειψει την αντισταση του και Τον πλησιασει εθελοντικα.
Αυτα ειναι το νοημα και ο σκοπος του αιωνιου σωτηριου σχεδιου, τα οποια πρεπει να καταλαβει κανεις, και η κατανοηση των οποιων σημαινει ηδη η αρχη της λυτρωσης, αφου τοτε το πνευματικο βγαινει απο το σκοταδι που το τυλιγει και μπαινει στο φως. . . Καταλαβαινει την αγαπη και τη σοφια του Θεου, ξερει για το νοημα και το σκοπο της επιγειας ζωης, για το νοημα και το σκοπο της δημιουργιας, για την ευλογια της δυστυχιας, η οποια μαρτυρει την αγαπη του Θεου, και τοτε επιδιωκει να ανεβει στα υψη με πληρη επιγνωση. . . Και δεν θα αποτυχει στο τελευταιο θρησκευτικο αγωνα αν εχει κερδισει αυτη την κατανοηση, και μετα απο ενα δυσκολο αλλα συντομο χρονικο διαστημα θα μπει ωριμο στο φωτεινο βασιλειο η στην παραδεισο πανω στη νεα γη για να ζησει αιωνια κοντα στον Θεο, απο τον Οποιο εκπορευτηκε καποτε. . . Αμην
Η εποχή του τέλους. . .
Προφητείες. . .
Αμετακλητη ειναι η αποφαση του Θεου να αναμορφωσει τη γη και να πλασει καινουριες δημιουργιες, οι οποιες θα πρεπει να γινουν οι φορεις πνευματικων οντοτητων για το σκοπο της λυτρωσης. Και απο τους αιωνες των αιωνων εχει οριστει η ωρα που θα γινει αυτη η αναμορφωση, στην οποια θα προηγηθει η διαλυση της παλιας γης, αφου ο Θεος ξερει απο τους αιωνες των αιωνων ποτε η ανθρωποτητα θα εχει φτασει στο πιο χαμηλο επιπεδο, το οποιο θα απαιτησει μια αναμορφωση της γης, για να χωριστουν οριστικα τα πνευματα που ειναι κοντα και μακρια απο τον Θεο. Αιωνιοτητες εχουν περασει μεσα σε αυτη την εξελιχτικη περιοδο, αλλα αφου ο Θεος ο Ιδιος της εβαλε τελος, αυτο το τελος θα πρεπει καποτε να γινει, παρολο που φαινεται ασυλληπτο στους ανθρωπους.
Ο Θεος ομως το ανακοινωσε απο την αρχη της εποχης οπου ανθρωποι ζουν στη γη. Ενημερωνε τους ανθρωπους συνεχεια μεσω ενορατικων και προφητων για το τελος και για το μελλον που θα επεφερε αυτη την αναμορφωση της γης. Αλλα οι ανθρωποι δεν θελουν να πιστεψουν οτι καποτε το μελλον θα γινει παρον, οτι καποτε θα ερθει η ωρα που ανακοινωσε ο Θεος με το λογο και με τη γραφη. . . οτι καποτε η λυτρωτικη περιοδος θα βρει την αποπερατωση και θα αρχισει μια καινουρια.
Καποτε θα εχει τελειωσει ο χρονος που διεθεσε ο Θεος στο πνευματικο για τη λυτρωση, κι εφοσον αποτυχει το πνευματικο θα πρεπει αλλη μια φορα να περασει απο μια λυτρωτικη περιοδο, και αυτο σημαινει αλλη μια πορεια μεσα απο τα δημιουργηματα της καινουριας γης.
Οι ανθρωποι δεν θελουν να το πιστεψουν, και για αυτο θα ζησουν το τελος εντελως απροετοιμαστοι, γιατι τωρα ο χρονος εχει τελειωσει και δεν ειναι πια μακρια η ωρα που θα πραγματοποιηθουν οι ανακοινωσεις συμφωνα με το θεικο σχεδιο απο τους αιωνες των αιωνων. Αφου η ανθρωποτητα εχει φτασει στο χαμηλοτατο επιπεδο, το οποιο απαιτει μια αναμορφωση της γης, το οποιο ειναι η αφορμη για τη διαλυση της παλιας γης με τα δημιουργηματα της, και το αποτελεσμα του οποιου θα ειναι καινουρια δημιουργηματα, τα οποια η σοφια και η αγαπη του Θεου θα πλασει ξανα για να δωσει στο πνευματικο καινουριες ευκαιριες για την ανοδικη αναπτυξη.
Εχει ερθει η ωρα για την οποια ειναι γραμμενο οτι δεν θα μεινει πετρα πανω στην πετρα. . . Ο,τι ζει στη γη πλησιαζει στο τελος του, και δεν ειναι πια μακρια η μερα οπου ο Θεος ο Ιδιος θα ερθει ως δικαστης για να χωρισει το καλο απο το κακο. . . για να λυτρωσει το πρωτο και να φυλακισει το τελευταιο εκ νεου μεσα στη καινουρια δημιουργια. Εχει ερθει η εποχη του τελους, οπως καθοριστηκε απο τους αιωνες των αιωνων. . . Αμην
3536 (3.9.1945)
Τελειότητα. . .
Ένωση. . .
Μονο το τελειο μπορει να ενωνεται με τον Θεο, γιατι αλλιως δεν θα μπορουσε να αντεξει την παρουσια Του κοντα του, γιατι καθε ανωριμη ουσια διαλυεται οταν αγγιζεται απο την ακτινοβολια αγαπης του Θεου. Και αφου ο Θεος δεν αφηνει να καταστραφει τιποτα απο ο,τι προεκυψε απο Αυτον, εμποδιζει την ενωση του ατελους πνευματικου μαζι Του και μενει μακρια του κι επιτρεπει μονο στο ωριμο πνευματικο την ενωση, η οποια σημαινει υψιστη μακαριοτητα. Η αγαπη του Θεου ομως επιθυμει ολα τα πλασματα Του, και συνεπως θελει να οδηγησει κοντα Του και το ακομα ατελες πνευματικο, θελοντας να το παρακινησει να επιδιωξει την κατασταση της τελειοτητας, για να μπορεσει να γινει η οριστικη ενωση μαζι Του.
Στην τελειοτητα ομως ανηκει πρωτα η αγαπη, η οποια ως πρωταρχικη φυση της αιωνιας Θεοτητας πρεπει και να γεμισει πληρως το ον που επιδιωκει να ενωθει με τον Θεο. Δηλαδη πρεπει το ον να εξομοιωθει με τον Θεο, πρεπει το ιδιο να γινει αγαπη για να ειναι τελειο, γιατι ο Πατερας στον ουρανο ειναι τελειος. Πρεπει να στεκεται στην ιδια θεληση με τον Θεο, να εχει γινει αγαπη, να κουβαλα μεσα της τη σοφια που προκυπτει απο την αγαπη και με αυτο τον τροπο να ειναι γεματο δυναμη κι εξουσια, δηλ. πρεπει να εχει πλησιασει και παλι την πρωταρχικη του κατασταση, οπου ως ομοιωμα του Θεου μπορουσε να δημιουργησει και να διαμορφωσει με πληρη ελευθερια προς την ευτυχια του. Μονο λιγοι ανθρωποι προοριζονται να πετυχουν αυτο το βαθμο ωριμοτητας ακομα στη γη. Ωστοσο ειναι δυνατον εφοσον το θελει ο ανθρωπος.
Μπορει η ψυχη να μπει στο πνευματικο βασιλειο σε διαφορετικους βαθμους φωτος οταν φευγει απο τη γη, αλλα αναλογα με το βαθμο της τελειοτητας της θα ειναι δεκτης του φωτος και της δυναμης, δηλ. θα ειναι πιο μακρια η πιο κοντα στον Θεο, αλλα παντα θα στεκεται ηδη μεσα στον κυκλο φωτος Του, δηλ. θα αισθανεται μακαρια την ακτινοβολια αγαπης Του, και θα Τον πλησιαζει ολο και περισσοτερο. Μπορει ομως επισης η ψυχη να ειναι τοσο δεμενη με τον Θεο την ωρα της αποβιωσης ωστε μπορει με πληρη τελειοτητα να ενωθει με τον Θεο και ως παιδι του Θεου απολαμβανει την υψιστη μακαριοτητα, δηλ. πλημμυριζεται αμεσα απο τη δυναμη αγαπης Του και ειναι αφανταστα σοφη και ισχυρη. . . Τοτε η ιδια εχει γινει αγαπη και δεν μπορει να σκεφτεται και να θελει και να δρα διαφορετικα απο ο,τι το θελει ο Θεος, γιατι η πρωταρχικη ουσια της αιωνιας Θεοτητας, η αγαπη, γεμιζει ολοκληρο το ειναι της. . .
Ωστοσο μπορει να επιδιωξει τον Θεο ολο και περισσοτερο, αφου ο Θεος ειναι στην αιωνιοτητα αξεπεραστος στην τελειοτητα Του, και παρ ολη την πιο εντονη ενωση δεν υπαρχει σταματημος της επιδιωξης για το ον, αλλα μονιμη λαχταρα κι εκπληρωση ειναι η μακαριοτητα προσωποποιημενη, δεν υπαρχει περιορισμος εκεινων, οπως δεν υπαρχει τελος. . . Ο Θεος θα μεινει το πιο υψηλο και το πιο τελειο Ον μεχρι τον αιωνα τον απαντα, ο Οποιος μεσα στην αγαπη Του ελκυει ολοκληρο το οντοδες κοντα Του για να του χαρισει την απολαυση της ευτυχιας και της μακαριοτητας εκεινων που ειναι τελεια. . . Αμην
Είμαι Όποιος είμαι. . .
Ειμαι Οποιος ειμαι, απο μια αιωνιοτητα στην αλλη. . . Ειμαι χωρις αρχη και χωρις τελος. . . Αφου ειμαι ενα Πνευμα που ειναι στην ουσια Του Δυναμη και Αγαπη, απο το Οποιο προκυπτει ο,τι υπαρχει, το Οποιο εχει θεληση και ικανοτητα του σκεπτεσθαι κι επομενως ενεργει με πληρη σοφια. . . Ειμαι Οποιος ειμαι. . . χωρις Εμενα δεν υπαρχει τιποτα και χωρις Εμενα δεν εχει διαρκεια τιποτα αποο,τι υπαρχει. . . Ειμαι η Δυναμη Που διατρεχει ολοκληρο το συμπαν, η Θεληση Που κυβερνα τα παντα, και η Αγαπη Που διατηρει ο,τι προεκυψε απο την εξουσια Μου. Απο Μενα προεκυψαν ολες οι ορατες και αορατες δημιουργιες που γεμιζουν το συμπαν, και ο,τι δημιουργησα θα μενει παντα δεμενο μαζι Μου, αφου δυναμη δεν ειναι διαιρετη, δεν μπορει να χωριστει απο την πηγη της δυναμης,μενει αυτο που ειναι. . . ακτινοβολια του Εαυτου Μου.
Ολες οι δημιουργιες ειναι το θελημα που εχει παρει μορφη, το οποιο ενεργει με τη δυναμη και διαμορφωνει τις σκεψεις Μου σε πραξεις. Αλλα ο Ιδιος ειμαι ταυτοχρονα η δημιουργια και ο Δημιουργος, αφου αυτη περιεχει τη δυναμη Μου, η πρωταρχικη ουσια του Εαυτου Μου, και αρα πρεπει ο Ιδιος να ειμαι οπου υπαρχουν οι δημιουργιες Μου. Ειμαι ενα Πνευμα Που ειναι παντοδυναμο και γεματο αγαπη και σοφια, Που ειναι παντα δραστηριο κι επομενως ενεργει με αγαπη και σοφια, στο Οποιο τιποτα δεν ειναι αδυνατον, γιατι η δυναμη της αγαπης ειναι αφανταστη και δεν εχει ορια. Ειμαι ενα Πνευμα και συνεπως χωρις χρονο και χωρο, ειμαι απο τους αιωνες των αιωνων και παντου. Τιποτα δεν Μου ειναι κρυμμενο, τιποτα δεν Μου ειναι αφταστο, αφου ειμαι το πιο τελειο Ον, και απο Μενα προκυπτει μονο ο,τι ειναι τελειο.
Ο,τι ξεκινησε απο Μενα ηταν πνευματικο που ηταν δημιουργημενο ως ομοιωμα Μου με πληρη τελειοτητα και που πηρε τη ζωη του απο τη δυναμη αγαπης Μου. Ηταν ενα μερος του Εαυτου Μου, αχωριστα δεμενο μαζι Μου. Ηταν η ακτινοβολια Μου στην οποια εδωσα μορφη, η οποια τοτε ως ελευθερο, ανεξαρτητο ον μπορουσε να δημιουργησει και να διαμορφωσει ιδια με Μενα μεσω της δυναμης Μου, η οποια συνεχεια εισρεει στο ον. Και το Πνευμα Μου πλημμυριζει ολα τα οντα που ξεκινησαν απο Μενα. Κι επομενως ειμαι ο Ιδιος μεσα τους, και δεν θα παυω ποτε να υπαρχω, οπως και το οντοδες που ξεκινησε απο Μενα δεν μπορει να διαλυθει ποτε, επειδη ειναι μερος Μου, μερος της δυναμης αγαπης Μου. Κι ετσι ο,τι δημιουργησα μαρτυρει Εμενα, οπως τα παντα περιεχουν δυναμη, αφου χωρις αυτην δεν μπορει να υπαρχει τιποτα. Ενεργω ορατα και αορατα στο ανθρωπινο ματι, και η ενεργεια Μου ειναι παντα η εκδηλωση της δυναμης Μου, ο Οποιος ειμαι απο μια αιωνιοτηα στην αλλη.
Οποιος Με εχει αναγνωρισει Με βλεπει παντου, ξερει οτι ειμαι παντου παρον, και Με αισθανεται, αφου με καθε πνοη παραλαμβανει τη δυναμη απο Μενα, η οποια του μαρτυρει την παρουσια Μου κοντα του. Και καθε σκεπτομενος ανθρωπος θα επρεπε να Με αναγνωρισει, αφου δεν υπαρχει τιποτα που δεν Με μαρτυρει. Το ειναι και το γιγνεσθαι καθε εργου της δημιουργιας βασιζονται σε Μενα, και καθε πλασμα παιρνει τη ζωη του απο τη δυναμη και το Πνευμα Μου, και η ιδια η ζωη ειναι αποδειξη της υπαρξης Μου, ειναι αποδειξη ενος Δημιουργου, Που εδωσε στο εργο Του τη ζωη, αφου κανενα ον δεν μπορει να δωσει στον εαυτο του τη ζωη και να τη διατηρησει. Και περιεχει ζωη μεσα του ο,τι ειναι ορατο, αφου ακομα και η νεκρη υλη ζει, τιποτα δεν μενει χωρις αλλαγες στην εξωτερικη του μορφη, και κατα συνεπεια ειναι δραστηριο στο εσωτερικο του, αν και σε ελαχιστο βαθμο, και δραστηριοτητα ειναι ζωη.
Ημουν, ειμαι και θα ειμαι στους αιωνες των αιωνων. . . το τελειοτατο Ον, Που μπορει να καταφερει τα παντα δυναμει του θεληματος Του, της αγαπης Του και της σοφιας Του, Που ειναι δραστηριο με δημιουργηκο και διαμορφωτικο τροπο, Που εχει δημιουργησει αμετρητες οντοτητες και θελει να τις κανει ευτυχισμενες μεχρι τον αιωνα τον απαντα. Ποτε δεν θα φτασει κοντα στην τελειοτητα Μου κανενα αλλο ον, και ωστοσο τραβω κοντα Μου στα υψη ολα τα οντα για να τους παρεχω μακαριοτητα μεσω της ακτινοβολιας της δυναμης Μου, η οποια πλημμυριζει ο,τι λαχταρα την αρχη του. . . δηλ. ο,τι μεσω αμεσης μεταδοσης δυναμης εχει βρει την ενωση μαζι Μου, Που ημουν, Που ειμαι και Που θα μενω απο τη μια αιωνιοτητα στην αλλη. . . Αμην
3538 (5. k. 6.9.1945)
Νεκρή ύλη. . .
Δραστηριότητα. . .
Ζωή. . .
Ανεπαισθητη ειναι η αλλαγη που γινεται στη φαινομενικα νεκρη υλη, και για αυτο ο ανθρωπος δεν μπορει να βρει ζωη μεσα της. Αλλα μετα απο μεγαλα χρονικα διαστηματα και αυτη η υλη παιρνει διαφορετικη μορφη, γιατι καθε δραστηριοτητα, ακομα και η ελαχιστη, καταφερνει μια αναμορφωση η ενα μετασχηματισμο της υλης και γιατι δραστηριοτητα ειναι ζωη. Η διαδικασια του μετασχηματισμου, αν δεν εκτελειται απο ανθρωπινο χερι, εχει συχνα πολυ μεγαλη διαρκεια στηνπεριπτωση δημιουργικων εργων στα οποια η ανθρωπινη βουληση εχει λιγη επιρροη, δηλ. στην περιπτωση φυσικων δημιουργηματων, αφου θα γινει συμφωνα με το θεικο θελημα.
Ο Θεος ξερει για την αντισταση του πνευματικου που ειναι φυλακισμενο μεσα στην υλη, και αναλογα με την προθυμια εκεινου για δραστηριοτητα μειωνεται η ακαμπτη αψυχια. Ξεκινα η δραστηριοτητα συμφωνα με το θελημα του Θεου, και η υλη αλλαζει, αν και με σχεδον ανεπαισθητο τροπο. Και δεν υπαρχει τιποτα μεσα στην επιγεια δημιουργια που δεν παρουσιαζει αυτη την αργη αλλαγη, παρολο που το ανθρωπινο ματι δεν τη βλεπει, γιατι προχωρα παρα πολυ αργα. Αλλα τα παντα μεσα στη δημιουργια στη γη βρισκονται σε αργη ανοδικη αναπτυξη, υποταγμενα στο αναγκαστικο νομο. . . Κατα συνεπεια τιποτα δεν παραμενει μεσα στην ιδια μορφη, αλλα αλλαζει, ποτε αργα, ποτε γρηγορα, αναλογα με την αντισταση που προβαλλει στον Θεο το πνευματικο μεσα στα εργα της δημιουργιας.
Κι επομενως στη γη δεν υπαρχει τιποτα νεκρο, δηλ. τιποτα που ειναι αψυχο στο εσωτερικο του, αλλα τα παντα περιεχουν ζωη, αφου ακομα και το πνευματικο μεσα στην πιο σκληρη υλη εχει την ορμη για δραστηριοτητα, κι εναποκειται μονο στη θεληση του το αν μπορει να εκτελεσει αυτη τη δραστηριοτητα, αντιθετα με την κατασταση του θανατου στον αλλο κοσμο, οπου λειπει στο πνευματικο καθε δυναμη για δραστηριοτητα, οπου παραμενει εντελως απρακτο αλλα εχει συναμα επιγνωση της υπαρξης του. Για αυτο η κατασταση της δεσμευμενης βουλησης μεσα στην υλη ειναι ακομα προτιμοτερη απο την κατασταση του θανατου στον αλλο κοσμο, γιατι θα βελτιωσει καποτε, αν και μετα απο ατελειωτο χρονικο διαστημα, επειδη το πνευματικο μεσα στην υλη εχει την ορμη για ελευθερια και χρειαζεται μονο να χρησιμοποιησει τη θεληση του στη σωστη κατευθυνση, ενω η θεληση του ον στον αλλο κοσμο ειναι τελειως εξασθενισμενη και για αυτο δεν τη χρησιμοποιει πια. . .
Παραμενει σε εντελως αβουλη κατασταση και βουλιαζει ολο και περισσοτερο στα βαθη, ωσπου να χρησιμοποιηθει ως κρυωμενη μαζα, ως περιβλημα του πνευματικου, ως επισης υλη, η οποια τοτε εξαρταται απο τη βουληση του πνευματικου που περιεχει σχετικα με το ποσο θα υπαρξει αμεταβλητη. Αφου πρεπει να διαφοροποιηθει αναμεσα στο πνευματικο που ειναι δεμενο μεσα στη υλη και στην ιδια την υλη, που ειναι επισης πνευματικο, αλλα κατα πολυ πιο ανυποτακτο στον Θεο. . Για αυτο η σκληρη υλη θα μπορουσε να ονομαστει νεκρη, αλλα το πνευματικο που περιεχει της δινει ζωη, ετσι ωστε και για αυτην θα αρχισει καποτε η διαδικασια της διαλυσης κι επομενως και η αρχη της ανοδικης αναπτυξης σε μια καινουρια εποχη λυτρωσης. Μπορει το πνευματικο μεσα στην υλη να ξεφυγει απο αυτην μολις καταστραφει, και μπορει να συνεχισει την αναπτυξη του μεσα σε μια καινουρια μορφη που ειναι λιγοτερο σκληρη. Αλλα η ιδια η υλη δεν εχει ακομα διαλυθει και τη ζωντανευει και παλι πνευματικο με αναλογη ανυποτακτη θεληση, ετσι ωστε η υλη συχνα παρεχει διαμονη σε τετοιο πνευματικο για ατελειωτους καιρους πριν να μπορεσει η ιδια να διαλυθει.
Η κατασταση του θανατου ειναι τοσο βασανιστικη ωστε σημαινει την πιο βαθια κολαση, και οι δυναμεις του κατω κοσμου ειναι ικανοποιημενες μονο τοτε που εχουν οδηγησει την ψυχη σε αυτη την κατασταση, γιατι αυτη σημαινει εσχατη αποσταση απο τον Θεο, δηλ. αφαιρεση καθε δυναμης απο τον Θεο. Ο Θεος ομως ευσπλαχνιζεται και αυτο το πνευματικο και του δινει τη δυνατοτηα να λυτρωθει απο τη νεκρη κατασταση. Αλλα περνουν αιωνιοτητες ωσπου να ξεκινησει αυτη η διαδικασια λυτρωσης, η οποια και παλι θελει ατελειωτους καιρους ωσπου να εχει τελειωσει. . . Αμην
Αποτελεσματικότητα της χάρης. . .
Η ελαχιστη αντισταση εμποδιζει την εισροη της θεικης χαρης και την αποτελεσματικοτητα της, αν και η θεικη αγαπη θελει παντοτε να παρεχει δωρα χαρης στους ανθρωπους. Θελει οπωσδηποτε το ανοιγμα της καρδιας, τη θεληση και την επιθυμια για τη χαρη του Θεου για να εχει αποτελεσμα πανω στον ανθρωπο, γιατι η χαρη του Θεου ειναι σιγουρο μεσο για την επιτευξη της ψυχικης ωριμοτητας, την οποια ο ανθρωπος πρεπει να επιδιωξει και να πετυχει εθελοντικα. Ενα δωρο χαρης που θα του προσφεροταν χωρις την επιθυμια του να το παραλαβει θα προωθουσε την αναπτυξη του χωρις να αλλαξει η θεληση του, κατι που ομως ειναι ο σκοπος και ο στοχος της πορειας του στη γη.
Το ποσο δυνατη ειναι η εσωτρικη επιθυμια του ανθρωπου να υποστηριχτει απο τον Θεο μπορει να κρινει μονο ο Θεος, αλλα λαμβανει υποψη ηδη την ελαχιστη προθυμια και παρεχει στον ανθρωπο τη βοηθεια Του. . . Του δινει τη χαρη Του, και αυτη θα εχει αποτελεσμα πανω του. Η επιγνωση της δικης του ανεπαρκειας του ανθρωπου ειναι το πρωτο βημα να επιθυμησει και να ζητησει τη χαρη, τη βοηθεια του Θεου, αφου μεσα στην επιγνωση της αδυναμιας του απλωνει τα χερια παρακαλωντας σωτηρια, και αρα ανοιγει στην εισροη της χαρης, την οποια ο Θεος μοιραζει απεριοριστα σε οποιον τη λαχταρησει.
Καθε βοηθημα που προωθει τον ανθρωπο στην ψυχικη του αναπτυξη ειναι χαρη που του προσφερεται απο τη μεγαλη αγαπη του Θεου για να γινει μακαριος. . . Ειναι δωρο, το οποιο ομως μοιραζεται μονο στους αδυνατους, σε εκεινους που εχουν αναγκη, σε εκεινους που εχουν επιγνωση της καταστασης τους και που μεσα στην αδυναμια τους πλησιαζουν τον Θεο ταπεινα ζητωντας τη χαρη Του. . . Πρεπει αυτος ο ορος να τεθει απο τον Θεο, γιατι προσεχει την ελευθερη βουληση του ανθρωπου. Ενα δωρο χαρης παρα τη θεληση του ανθρωπου ομως σημαινει αναγκασμο που εμποδιζει την ωριμανση της ψυχης.
Ο Θεος θετει στη διαθεση των ανθρωπων καθε δυνατο βοηθημα. Ωστοσο δεν τους το επιβαλλει, αλλα απαιτει την προθυμια να το αποδεχτουν και να σεβονται τον Δοτη με ευγνωμοσυνη και αγαπη. Τοτε ομως ο ανθρωπος θα διανυσει χωρις κοπους το δρομο προς τα υψη και θα μπορεσει να σημειωσει μεγαλη επιτυχια για την ψυχη του. Αφου ο,τι ο Θεος παρεχει στους ανθρωπους με την ατελειωτη αγαπη Του πρεπει να τους αποφερει επιτυχια, εφοσον μπορει να εχει αποτελεσμα πανω τους μεσω της θελησης τους. . . Αμην
3543 (9.9.1945)
Η δημιουργία της επαφής με το πνευματικό βασίλειο. . .
Δεν μπορουν να διοχετευτουν πνευματικα δωρα στους ανθρωπους που δεν συναπτουν πνευματικη επαφη με τα φωτεινα οντα του πνευματικου βασιλειου η με ανθρωπους που ειναι αμεσοι δεκτες πνευματικων δωρων. Αφου δεν μοιραζονται οπως υλικα πραγματα, τα οποια ειναι ορατα και απτα στους ανθρωπους, αλλα προκειται για αγαθα που χαρακτηριζονται μονο και μονο ως διανοητικα αγαθα, και τα οποια για αυτο το λογο μπορουν να μεταφερθουν μοναχα μεσω διανοητικων μεταδοσεων. Απαιτουν δηλ. τη διανοητικη δραστηριοτητα ενος ανθρωπου για να μπορεσει να τα αποκτησει.
Μολις ο ανθρωπος οδηγησει τις σκεψεις του σε πνευματικους τομεις, συναπτει ασυνειδητα επαφη με εκεινες τις δυναμεις η δραστηριοτητα των οποιων αποτελειται απο το να επηρεαζουν τη σκεψη. Και τοτε μπορει ο ανθρωπος να λαβει πνευματικα δωρα απο εκεινες. Αφου αυτο ειναι η προυποθεση, ο ανθρωπος αποκτα μονος του πνευματικο πλουτο η παραμενει μεσα σε πνευματικη φτωχεια. . . Μπορουν μεν απο συνανθρωπους να προσφερθουν στον ανθρωπο πνευματικα αγαθα με τη μορφη κειμενων η μεσω ομιλιων. . . Ωστοσο η αποδοχη τετοιων απαιτει οπωσδηποτε τη δικη του σκεψη του ανθρωπου, δηλ. και παλι την επαφη με πνευματικες δυναμεις. Αφου ο λογος και η γραφη μενουν νεκρα, δηλ. χωρις εντυπωση αν δεν εχουν πρωτα γινει πνευματικη ιδιοκτησια του ανθρωπου μεσω διανοητικης δραστηριοτητας.
Κι ετσι εξηγειται οτι το λογο που διοχετευεται στη γη απο τον Θεο βρισκει τοσο λιγη αποδοχη, γιατι η ανθρωποι δεν εχουν επιθυμια για πνευματικα αγαθα και για αυτο παραμελουν να συναψουν επαφη με το πνευματικο κοσμο, γιατι τις περισσοτερες φορες μονο ακουν το λογο χωρις να το συλλογιστουν, κι ετσι αυτος περνα απο τα αυτια τους χωρις να τους κανει εντυπωση. Και κατα συνεπεια μενει και χωρις αποτελεσμα, ειναι μονο ηχηρος λογος που δεν γινεται πνευματικη ιδιοκτησια. Δεν ειναι πνευματικη δυναμη οσον καιρο ακουστει μονο με το αυτι και οχι με την καρδια, γιατι ο νους του ανθρωπου δεν το επεξεργαζεται. Επομενως ειναι ενα πνευματικο δωρο που δεν αναγνωριζεται ως τετοιο και για αυτο μενει χωρις αποτελεσμα.
Αλλα ο Θεος σεβεται την ελευθερη θεληση του ανθρωπου και δεν τον εξαναγκαζει να αποδεχτει το δωρο Του, κατι που ομως συνεβαινε αν αυτο ειχε αποτελεσμα πανω του χωρις να δειξει ο ανθρωπος μεσω σκεψεων τη προθυμια να δεχτει πνευματικα δωρα. Ο Θεος του αφηνει την ελευθερη θεληση, αφηνει στην κριση του το πως θελει να αξιοποιησει το δωρο χαρης, το οποιο του αποφερει πνευματικο πλουτο μονο τοτε που μονος του συναψει επαφη με δυναμεις που εχουν γνωση και που τον διδασκουν στην αληθεια. Μονο τοτε καταλαβαινει την αξια του δωρου χαρης, αν και δεν ειναι ορατο η απτο απο την επιγεια αποψη, και τοτε εχει ευλογημενο αποτελεσμα πανω του. Ο ανθρωπος το καταλαβαινει ως θεικο δωρο που του αποφερει ψυχικη ωριμοτητα και προσπαθει να του γινει ανταξιος μεσω ενος τροπου ζωης που αρεσει στον Θεο. . . Αμην
3544 (10.9.1945)
Η εξέταση της προέλευσης των πνευματικών γνώσεων. . .
Ελλειψει σωστων γνωσεων ο ανθρωπος συχνα υποστηριζει δηθεν γνωσεις, και μαλιστα με μια εμμονη στην οποια εχει δικαιωμα μοναχα ο αντιπροσωπος της σωστης γνωσης. Αλλα προκειται εδω επισης για ενα αποτελεσμα των δυναμεων απο κατω, οι οποιες κοπιαζουν να διαδωσουν την πλανη στον κοσμο και χρησιμοποιουν για αυτο το σκοπο καθε ανθρωπο που μεσω του χαμηλου επιπεδου ωριμοτητας ειναι προθυμος να αποδεχτει τις σκεψεις τους. Υπαρχει μονιμος αγωνας αναμεσα στο φως και στο σκοταδι, αναμεσα στην αληθεια και στο ψεμα. Και αυτος ο αγωνας διεξαγεται τοσο πιο σφοδρα, οσο περισσοτερο ο ανθρωπος στραφει στο ενα η στο αλλο.
Στην εσχατη εποχη ομως ο αγωνας μαινεται με εναν τροπο που δειχνει φανερα το τελος. Αφου με προσχημα την πνευματικη επιδιωξη θα εμφανιστουν πολλοι αντιπροσωποι ψευτικων διδασκαλιων που θα πιστεψουν οτι ειναι προορισμενοι να μεταδωσουν στους συνανθρωπους τις γνωσεις τους, και απο πλευρας του φωτεινου πνευματικου κοσμου θα απαιτηθει υπερμετρη δουλεια να διαψευστουν αυτες οι γνωσεις και στη θεση τους να τεθει στη διαθεση των ανθρωπων η καθαρη αληθεια. Η πνευματικη διοχετευση σωστων γνωσεων θα ειναι παντα ευδιακριτη απο τους ιδιους τους αντιπροσωπους, αφου σωστες γνωσεις θα υπαρχουν μονο οπου οι αντιπορσωποι τους ζουν μια ζωη αγαπης συμφωνη με τις εντολες του Θεου, ο Οποιος απαιτει απο τους ανθρωπους ανιδιοτελη αγαπη για τον πλησιον, το αποτελεσμα της οποιας ειναι παντα η διεισδυση του ανθρωπου σε θεικη σοφια.
Και ο ανθρωπος πρεπει να λογοδοτησει στον εαυτο του για το αν εκτελεσει την εμπρακτη αγαπη με πληρη ανιδιοτελεια. Αφου καθε φιλαυτια ειναι ευπροσδεκτος στοχος επιθεσης του αντιπαλου του Θεου, του πριγκιπα του ψεματος, ο οποιος επιδρα διανοητικα στον ανθρωπο, τον επηρεαζει ετσι ωστε αυτος πιστευει στην αξια του και με αυτον τον τροπο αυξανει τη φιλαυτια του και τον κανει ανικανο να καταλαβει αληθεια και πλανη. Πρεπει ο ανθρωπος να ασκησει σκληρη αυτοκριτικη, πρεπει παντα να επιδιωκει την τελειοτητα και να παρακαλα τον Θεο με την πιο βαθια ταπεινοτητα να του χαρισει τη χαρη και τη δυναμη και προστασια απο τη λανθασμενη σκεψη. . .
Αν ομως εχει μεγαλη ιδεα για τα πνευματικα του αγαθα πρεπει να αναρωτηθει στα σοβαρα απο ποια πηγη εκρεουν αυτα. . . αν τα αποκομισε καθαρα διανοητικα η αν του εισερρευσαν χωρις διανοητικη δραστηριοτητα. Αφου η καθαρη αληθεια φωτιζει τον ανθρωπο σαν αστραπη, συχνα χωρις συλλογισμους κι ερευνες, και τοτε προκειται για ακτινοβολιες αγνων πνευματων που τον αγγιζουν, εφοσον επιθυμησει βαθια κι εντονα την αληθεια χωρις καμια ανιδιοτελη σκεψη. Αν αντιθετα προσφερεται στον ανθρωπο γνωση με φανερο τροπο, χωρις διανοητικη δραστηριοτητα, σε πολυ ευληπτη μορφη, τοτε μπορει ο ανθρωπος να αποδεχτει αυτη τη γνωση ως απολυτη αληθεια, αφου τοτε η μεταδοση στον ανθρωπο ειναι μια διαδικασια της ακτινοβολιας δυναμης, την οποια διαθετουν μονο φωτεινα οντα, δηλ. φορεις γνωσεων, ενω διανοητικα αγαθα τα οποια ο ανθρωπος αποκομισε μεσω διανοητηκης δραστηριοτητας μπορουν και να ειναι επηρεασμος οντων του σκοταδιου και απαιτουν για αυτο αυσηρη εξεταση.
Το φως και το σκοταδι θα πολεμουν παντοτε το ενα εναντια στο αλλο. Το φως ομως αναγνωριζεται απο οποιον θελει να το αναγνωρισει. Οι σκοτεινες δυναμεις ομως προσπαθουν να εξασθενισουν τη θεληση του ανθρωπου για την καθαρη αληθεια και να ενισχυσουν μεσα του τη φιλαυτια, ετσι ωστε επιμενει ακαμπτα στα διανοητικα αγαθα που υποστηριζει, γιατι πιστευει πως τα αποκτησε μεσω αυξημενης χρησης του νου, μεσω της ικανοτητας να λυσει βαθια πνευματικα προβληματα. Ειναι αυτο σημαδι υπεροψιας, η οποια εκτοπιζει τη βαθια ταπεινοτητα της καρδιας κι επιτρεπει στις δυναμεις του σκοταδιου προσβαση στην καρδια του ανθρωπου. Και για αυτο θα πρεπει ο ανθρωπος να εξεταζει στα σοβαρα την προελευση πνευματικων γνωσεων, και θα πρεπει να επικαλεστει τη φωτιση του πνευματος του Θεου αν προσφερθουν στον ανθρωπο γνωσεις που εγειρουν αξιωση για αληθεια. Και ο Θεος θα βοηθησει τον ανθρωπο να αναγνωρισει το σωστο, θα τον βοηθησει να ξεχωρισει την αληθεια απο την πλανη εφοσον επιθυμησει στα σοβαρα την αληθεια. . . Αμην
3547 (13.9.1945)
Εξήγηση της διαδικασίας του γραψίματος. . .
Αλήθεια. . .
Η προσφορα του λογου Μου ειναι καθαρα πνευματικη διαδικασια, η οποια μπορει να πραγματοποιηθει μονο απο εναν ανθρωπο που συναπτει εντονη επαφη μαζι Μου και τοτε αφουγκραζεται συνειδητα στο εσωτερικο του. Και αφου ο ανθρωπος δεν χρειαζεται να ειναι ο ιδιος διανοητικα δραστηριος αλλα ειναι μονο δεκτης διανοητικων ακτινοβολιων, πρεπει να τοποθετηθει σε μια κατασταση ωστε αυτες οι ακτινοβολιες να μπορεσουν να τον αγγιξουν, και προκειται για κατασταση πληρους αποκολλησης απο τον επιγειο κοσμο και βυθισματος στο πνευματικο βασιλειο, δηλ. μια συνειδητη απομακρυνση απο τα επιγεια και συγκεντρωση των αισθησεων στο βασιλειο Μου, που δεν ανηκει σε αυτο τον κοσμο. Τοτε οι πνευματικες ακτινοβολιες αγγιζουν την καρδια του ανθρωπου σε μορφη σκεψεων, τις οποιες μπορει τοτε να καταγραψει ο δεκτης.
Οσο πιο ευκολα μπορει να αποκολληθει ο ανθρωπος απο το γηινο περιβαλλον του, τοσο πιο ανεμποδιστα γινεται η μεταδοση πνευματικων διανοητικων αγαθων. Το επιμαχο θεμα του ποια πνευματα ειναι η πηγη των διανοητικων μεταδωσεων λυνεται απο μονο του μεσω του περιεχομενου εκεινων. Οπου διδασκεται η αγαπη, οπου μια μεταδοση ασχολειται με το λυτρωτικο Μου εργο μπορω μονο Εγω να ειμαι η πηγη, και οι διανοητικες μεταδοσεις πρεπει να αναγνωριστουν ως ο λογος Μου.
Σε καθε παρουσιαση του λογου Μου πρεπει να προηγηθει η εντονη προσευχη, αλλιως δεν μπορει να γινει η διαδικασια, αλλιως ο ανθρωπος θα επρεπε να εκτελεσει μια καθαρα γηινη εργασια, η οποια ομως θα ηταν και τοτε χωρις λαθη, γιατι και οι σκεψεις του ανθρωπου οδηγουνται απο οντα του φωτος για να εμποδισουν αυτα μια διακινδυνευση του λογου που θα πρεπει να διοχετευτει στους ανθρωπους. Αυτο ισχυει μονο για περιπτωσεις οπου ο συνδεσμος μαζι Μου ειναι λιγοτερο βαθυς, αφου ενας ανθρωπος που ειναι προορισμενος απο Μενα για τη δουλεια για τη βασιλεια Μου, που ειναι προορισμενος να ειναι μεσολαβητης αναμεσα σε Μενα και στους ανθρωπους που δεν Με επιδιωκουν, αυτος εχει εξεταστει απο Μενα, και η σκεψη του δεν θα παραπλανηθει, επειδη η βουληση του ειναι καλη και θελει επομενως να Με υπηρετησει. Εμποδιζω το να χρησιμοποιησουν ψευτικα πνευματα τη θεληση και το χερι του, καθως και φραζω σε καθε ανηξερο ον την προσβαση σε εκεινον εφοσον θελει να ειναι δραστηριος για Μενα.
Και καθε παραλαβη ειναι μια πραξη της ελευθεριας βουλησης, ειναι η μαρτυρια της βουλησης του να Με υπηρετησει, κι ετσι πιανω τη βουληση του και την οδηγω, και τοτε ο ανθρωπος εκτελει μονο το θελημα Μου. Τετοια πνευματικα αγαθα δεν συγκρινονται με ανθρωπινα διανοητικα αγαθα που αποκομιζονται απο τη δικη του σκεψη του ανθρωπου χωρις τη συνειδητη παραδοση της θελησης στο δικο Μου θελημα. Διοτι εξαιτιας της ελευθερης θελησης του ανθρωπου μπορει αυτος να δωσει στις σκεψεις του τη κατευθυνση που του αρεσει. Δεν αναγκαζεται απο Μενα να σκεφτει σωστα, οπως επισης δεν εμποδιζεται να σκεφτει λαθος. Και συνεπως ολες οι πνευματικες δυναμεις εχουν προσβαση σε εκεινον, τις οποιες τοτε ευνοει μεσω της θελησης του. Αν ομως ο ανθρωπος παραδωσει τη θεληση του συνειδητα σε Μενα, τοτε μπορει να κουβαλησει μεσα του μονο το δικο Μου θελημα, αφου ποτε δεν θα τον αφησω στις δυναμεις που εχουν ακομα ανυποτακτη σε Μενα θεληση. Ο,τι θελει να ειναι κοντα Μου το θετω κατω απο την κατοχη Μου και δεν επιτρεπω να Μου ξεφυγει ποτε πια.
Και μονο τοτε που ενας ανθρωπος προσφερεται συνειδητα σε Μενα, δηλ. παραδιδει τη βουληση του σε Μενα, μπορω να του αναθεσω ενα καθηκον στη γη οπου θα πρεπει να ειναι δραστηριος για Μενα. Τοτε ομως ειναι προστατευμενος απο λαθος σκεψη, απο κακη πνευματικη επιρροη, αφου ο ανθρωπος πρεπει τοτε να παραλαβει και να διαδωσει το λογο Μου, το οποιο διοχετευει στη γη η αγαπη Μου, και πραγματι θα προστατεψω το λογο Μου απο αναληθες, ακαθαρτο περιεχομενο που θελει να παρουσιαστει στους ανθρωπους απο την αντιπαλη πλευρα. Οπου παραλαβαινει κανεις το λογο Μου υπαρχει αληθεια, και λανθασμενες διδασκαλιες αποκλειονται, γιατι λανθασμενη σκεψη ειναι επιρροη κακων δυναμεων, οι οποιες δεν εχουν προσβαση σε εναν ανθρωπο που θελει να Με υπηρετησει, οσον καιρο ειναι δραστηριος για Μενα.
Μια καθαρα πνευματικη διαδικασια μπορει να γινει μονο με καθαρα πνευματικο τροπο. Πρεπει οπωσδηποτε να γινει μεταδοση σκεψεων, επειδη η δικη του σκεψη του ανθρωπου, δηλ. η χρηση της δραστηριοτητας του νου θελει περισσοτερο χρονο για να δημιουργησει πνευματικα αποτελεσματα της ιδιας μορφης. Ειναι λοιπον ευδιακριτη μια εκδηλωση δυναμης, η οποια μπορει παντα μονο να προερχεται απο παροχεων δυναμης, δηλ. απο φωτεινα οντα που ειναι δεκτες του φωτος. Και αυτο εγγυει και την καθαρη αληθεια, επειδη ολα τα οντα που ειναι γεματα φως στεκονται και στην αληθεια, και η αιωνια Αληθεια ειμαι Εγω. . . Αμην
3549 (15.9.1945)
Καμία καταστροφή. . .
Μόνο αναμόρφωση. . .
Εχω την εξουσια να καταστρεψω ο,τι ειναι εναντιον Μου, κι ετσι θα επρεπε και να ανοιξω μετωπο εναντιον των ανθρωπων που δεν Με αναγνωριζουν, που παραβιαζουν τις εντολες Μου και συνεπως ειναι εναντιον Μου, αν η αγαπη Μου για τα πλασματα Μου δεν Με εμποδιζε και Με παρακινουσε να τα βοηθησω για να Με βρουν. Αφου η αγαπη για ο,τι δημιουργησα θα μενει αιωνια και βρισκει πανταμεσα για την ανακτηση οσων οντων πιστευουν πως μπορουν να απομακρυνθουν απο Μενα.
Η αγαπη και η ευσπλαχνια Μου ειναι προσηλωμενη στο να γυρισει τη ζωη σε εκεινο που ειναι νεκρο στο πνευμα. Αφου ο,τι εκπορευτηκε απο Μενα δεν το καταστρεφω ποτε, διατηρειται, μονο παραμενοντας σε λιγο πολυ μακαρια κατασταση. Και για αυτο η αγαπη Μου και η ευσπλαχνια Μου παιρνουν τη θεση της εξουσιας και της ισχυος Μου. . . Δειχνω επιεικεια στο εφημερο και δινω στο αφθαρτο τη δυνατοτητα να βρει το δρομο πισω σε Μενα. Αλλα το πνευματικο οριζει μονο του το χρονικο διαστημα μεσω της διαρκειας της αντιστασης σε Μενα.
Στο πνευματικο εχει εγγυηθει ενα συγκεκριμενο χρονικο διαστημα για την απελευθερωση του, το οποιο μπορει με τη δικη του θεληση να συντομεψει η και να μεγαλωσει, αναλογα με τη σταση του απεναντι Μου. Αν αυτη η περιοδος εχει ληξει και το πνευματικο δεν εχει ακομα λυτρωθει, δεν το εγκαταλειπω εντελως παρολα αυτα, το προστατευω απο την καταστροφη ακομα και τοτε και του βοηθαω να βρει και παλι καινουριες δυνατοτητες να πετυχει το οριστικο του τελος και να απελευθερωθει απο τη μορφη και να μπει στο πνευματικο βασιλειο ως μακαριο ον. Αλλα η απελευθερωτικη διαδικασια δεν διεξαγεται αυθαιρετα, αλλα γινεται συμφωνα με το αιωνιο Μου σωτηριο σχεδιο. Κι ετσι καθε γεγονος ειναι προορισμενο απο τους αιωνες των αιωνων, αφου ξερω απο τους αιωνες των αιωνων για το βαθμο ωριμοτητας της καθε μεμονωμενης ψυχης καθως και ολοκληρου του ανθρωπινου γενους. Ξερω για το βαθμο ωριμοτητας του πνευματικου σε ολοκληρο το συμπαν, και αναλογα δραστηριοποιουνται και το θελημα και η δυναμη Μου.
Μονιμες δυνατοτηες για αλλαγη ειναι για το πνευματικο προυποθεση για την εξελιξη του, και μονιμες αναμορφωσεις ειναι για αυτο το θελημα Μου και το εργο Μου. Οσον καιρο μια μορφη χρησιμοποιειται για την αναπτυξη συνεχιζει να υπαρχει. Αν αφεθει ανεκμεταλλευτη, διαλυεται απο την υλικη αποψη, και το πνευματικο μετακομιζει σε μια καινουρια μορφη, αναλογα με την προθυμια του για δραστηριοτητα. Στην περιπτωση που ολα τα εργα της δημιουργιας στη γη δεν εκπληρωνουν πια το σκοπο τους, που υλικα δημιουργηματα καταστρεφονται μεσω της θελησης του αντιπαλου Μου, ο οποιος χρησιμοποιει για αυτο τη θεληση του ανθρωπου, στην περιπτωση που οι ιδιοι οι ανθρωποι μεσω παραδοσης της θελησης τους στον αντιπαλο Μου δεν χρησιμοποιουν το χρονο στη γη για την απελευθερωση, για την οριστικη τους λυτρωση, τοτε και η γη δεν θα συνεχισει να υπαρχει στη τωρινη της μορφη, αλλα το πνευματικο πανω και μεσα της θα εχει αναγκη διαφορετικες μορφες, και η αγαπη Μου θα ανταπορκιθει στην αναγκη του. . .
Διαλυει το παλιο και δημιουργει κατι καινουριο και με αυτο τον τροπο λαμβανει υποψη Της τη βουληση, το βαθμο ωριμοτητας και την αγαπη του πνευματικου πανω στην παλια γη. . . για να ζησει αυτο και παλι μεσα σε εκεινη τη μορφη που επιδιωκει η αγαπη και η βουληση του. . . Και παρολο που φαινεται να ειναι δραστηρια η εξουσια και το θελημα Μου για να καταστρεψω οριστικα ο,τι ειναι ανυποτακτο σε Μενα. . . η αγαπη Μου και η ευσπλαχνια Μου δημιουργει μονο καινουριες δυνατοτητες για το πνευματικο που δεν καταλαβαινει ακομα αυτο, για να μπορεσει να εξελιχτει, αφου η αγαπη Μου δεν σταματα ωσπου να εχει πετυχει το στοχο του το πνευματικο που καποτε εκπορευτηκε απο Μενα και θα πρεπει και παλι να επιστρεψει σε Μενα. . . Αμην
Ευθύνη για την κατεύθυνση των σκέψεων. . .
Η θεληση του ιδιου του ανθρωπου ειναι αποφασιστικη για το ποια κατευθυνση παιρνουν οι σκεψεις του, και για αυτο το λογο ευθυνεται για τη σκεψη του. Επιβαλλονται μαλιστα πολλα ειδη σκεψεων, δηλ. διαφορετικες πνευματικες ακτινοβολιες αγγιζουν την ανθρωπινη καρδια σε μορφη σκεψεων και θελουν να τις αποδεχτει ο ανθρωπος. Και τοτε πρεπει να δραστηριοποιηθει η θεληση του και πρεπει ο ανθρωπος να ανοιξει την καρδια του στα πνευματικα αγαθα που του εισρεουν, και μπορει τοτε να αποδεχτει η να απορριψει. . . δηλ. μπορει να παραμενει με τις σκεψεις που του παρεχονται η να τις αρνηθει γρηγορα. Και αυτη η θεληση ανταποκρινεται στο χαρακτηρα του, στην κατασταση της πνευματικης του ωριμοτητας.
Και ο πιο ωριμος ανθρωπος θα παραμεινει με τις καλες σκεψεις, ενω του ακομα ανωριμου ανθρωπου αρεσουν οι κακες σκεψεις, αλλα και αυτος θα ηταν ικανος να παραλαβει καλα διανοητικα αγαθα, να ξεπερασει τον εαυτο του και να σβησει τις κακες σκεψεις. Ολοι οι ανθρωποι αντιμετωπιζουν πειρασμους μεν, με το να οι κακες πνευματικες δυναμεις προσπαθουν να τους πλησιασουν και ασκουν διανοητικη επιρροη πανω τους. Αλλα οι προσπαθειες τους αποτυχαινουν απεναντι στη θεληση του ανθρωπου εφοσον αυτος ειναι καλος και δεν του αρεσουν οι διανοητικες ακτινοβολιες του κακου πνευματικου κοσμου.
Οι περισσοτεροι ανθρωποι μεν δεν εχουν καταλαβει τι ειναι οι σκεψεις πραγματικα. . . Πιστευουν πως τις δημιουργουν οι ιδιοι μεσω της δραστηριοτητας του νου, αλλα και με αυτη την ιδεα θα ευθυνονταν για τις σκεψεις τους, αφου και τοτε η θεληση θα ηταν αποφασιστικη για την κατευθυνση των σκεψεων του ανθρωπου. Και αυτη η θεληση μπορει, οσο ειναι αδυνατη και αναποφασιστη, να ενισχυθει μεσω της προσευχης για σωστη σκεψη. . . Για αυτο το λογο ο ανθρωπος δεν ειναι εκτεθειμενος αβοηθητα στις πνευματικες δυναμεις που θελουν να τον παρακινησουν σε κακη σκεψη. Αλλα στην περιπτωση που μονο η θεληση του ειναι καλη, θα αυξηθει η δυναμη του να αμυνθει εναντια σε πνευματικα αγαθα που δεν ειναι ωφελιμα για την ψυχη του. Αφου οι σκεψεις ειναι οι δημιουργοι των πραξεων κι επομενως και του τροπου ζωης του ανθρωπου στη γη.
Και για αυτο θα πρεπει να φυλαξει τις σκεψεις του, θα πρεπει παντα να λογοδοτησει για το σε ποια κατευθυνση σπρωχνεται μεσω των διανοητικων αγαθων, για το αν τον παροτρυνουν σε καλη η σε κακη πραξη, και θα πρεπει να αμυνθει εναντια στην τελευταια. Θα πρεπει, αν ειναι αδυνατος, να καταφυγει στην προσευχη, κι ετσι θα λαμβανει παντα δυναμη για την αντισταση, θα οδηγηθει στη σωστη σκεψη απο τα πνευματικα οντα που τον φροντιζουν και περιμενουν μονο την παρακληση του για να μπορεσουν να απλωσουν τη δυναμη και την εξουσια τους, για να αποκρουσουν τα οντα που πιεζουν τον ανθρωπο, και για να του μεταδωσουν τα πνευματικα αγαθα που προερχονται απο τα ιδια και που ειναι καλα και πολυτιμα, επειδη αυτα τα πνευματικα οντα ειναι φορεις του φωτος και της αληθειας, κι επειδη οι διανοητικες ακτινοβολιες τους εγγυουν την πνευματικη αναπτυξη αν τις αποδεχτει ο ανθρωπος. Και αναλογα με τη θεληση του ανθρωπου ειναι και τα διανοητικα του αγαθα, αφου μοναχα η θεληση αποφασιζει. . . Αμην
3552 (18.9.1945)
Η ηγεσία και η συμπαράσταση του Θεού. . .
Βασιστειτε εντελως στην ηγεσια του Πατερα σας στον ουρανο, κι επιδιωξτε μονο να εκπληρωσετε το θελημα Του. . . Θυμηθειτε παντα οτι ο δρομος της ζωης σας ειναι προορισμενος και οτι πρπει να το διανυσετε οπως ειναι θελημα του Θεου, οτι ομως μπορειτε να κανετε τη δυστυχια και τα δεινα υποφερτα για σας οσον καιρο δεν χασετε την επαφη με τον Θεο, αφου τοτε σας αγγιζουν μονο σαν σκιες. Η δυστυχια δεν θα σας καταπιεσει, αλλα θα σας κανει πιο δυνατους και ανθεκτικους στα βασανα που θα επιφερει η εσχατη εποχη. Προκειται μονο για συντομο αγωνα που θα πρεπει να περασετε, ο οποις ομως θα απαιτησει ολοκληρη τη δυναμη σας. . . Και θα βγειτει νικητες και απο αυτον αν βασιστειτε παντα στη βοηθεια του ουρανιου Πατερα. Αφου ειναι με τον καθενα που επιθυμει την παρουσια Του κοντα του.
Αντληστε δυναμη απο αυτη τη βεβαιοτητα και μην φοβαστε, ο,τι και να ερθει. . . κατω απο την προστασια Του ειστε ασφαλεις, αν και προς τα εξω η κατασταση σας φαινεται πολυ επικινδυνη. Αφου εχετε το λογο Του, κι ετσι ειστε στην πηγη της δυναμης και μπορειτε να αντλειτε οποτε νιωσετε την επιθυμια να ενισχυθειτε και να αναζωογονηθειτε. . . Ειναι θελημα Του να τραφειτε και να ποτιστειτε οταν πεινατε και διψατε, και για αυτο ανοιξε για σας την πηγη απο την οποια ρεει ασταματητα το ζωντανο νερο, η καταναλωση του οποιου σας προστατευει απο το να πεσετε θυμα του αιωνιου θανατου.
Και αν επιδιωξετε να κερδισετε την αιωνια ζωη δεν χρειαζεστε ποτε να στεναχωρηθειτε για τη διατηρηση της επιγειας σας ζωης, για τη μοιρα σας και για επιγεια γεγονοτα. . . Αφου ο Θεος διευθυνει ολα αυτα προς την ευλογια σας κατα τη σοφη του κριση, ο Ιδιος σας οδηγει απο το χερι, και δινει εντολη και στους ουρανιους αγγελιοφορους Του να σας φροντισουν πνευματικα κι επιγεια. Κι ετσι διανυστε χωρις εγνοιες το δρομο σας στη γη, πιστεψτε και εχετε εμπιστοσυνη και μην φοβαστε τιποτα απο ο,τι σας φαινεται αξεπεραστο. . . θα τα βγαλετε περα με τη ζωη με τη βοηθεια του Θεου, αφου δεν θα σας εγκαταλειψει ποτε. . . Αμην
3554 (21.9.1945)
Ο αληθινός κόσμος. . .
Ο ψεύτικος κόσμος. . .
Απο το ψευτικο κοσμο η ψυχη μπαινει στον αληθινο κοσμο, στο πνευματικο κοσμο, που ειναι το πραγματικο βασιλειο της ψυχης. Αλλα δεν ειναι παντα ικανη να αναγνωρισει αυτο το πνευματικο κοσμο, αφου αν αποβιωσει απο τη γη σε ατελη κατασταση παιρνει το ψευτικο κοσμο μαζι της στο επεκεινα, μονο οχι πια υλικο, αλλα ως διανοητικα φαντασματα, δηλ. ως ακομα περισσοτερο ψευτικο κοσμο, ο οποιος διαλυεται σε τιποτα μπροστα στα ματια της οταν θελει να θεσει τα αγαθα υπο την κατοχη της. Για την τελεια ψυχη ομως αρχιζει μονο τωρα η αληθινη ζωη. Αναγνωριζει τον εαυτο της στην πραγματικη της φυση, ξερει για το πνευματικο της καθηκον κι εχει γινει μεσω της γνωσης ενα ον που εχει επιγνωση της δυναμης της και ειναι για αυτο μακαριο.
Ξερει τωρα επισης οτι καθε προηγουμενη εξελικτικη φαση ηταν αναγκαια για να πετυχει το στοχο, την αληθινη ζωη της ψυχης, ξερει οτι η προηγουμενη ζωη ηταν μονο ψευτικη ζωη, ενα περασμα απο τις σφαιρες του σκοταδιου στις σφαιρες του φωτος. Ξερει οτι το σκοταδι δεν ειναι αιωνια κατασταση, ενω το φως ειναι και μενει μεχρι τον αιωνα τον απαντα. Αφου ο,τι στεκεται μια φορα στο φως δεν θα πεσει ποτε πια πισω στο σκοταδι, θα ζησει αιωνια και θα καταλαβει εκεινη την προηγουμενη κατασταση ως αψυχη κατασταση. . . εχει ξεπερασει αυτη την κατασταση κι εχει γυρισει στον αληθινο κοσμο, απο τον οποιο καποτε ξεκινησε. . .
Η ψευτικη ζωη θελει να ειναι στο προσκηνιο, και τις περισσοτερες φορες η ψυχη της δινει εξουσια πανω της, δηλ. ειναι προθυμη να κανει ο,τι αποκομισει στο κορμι τις ανεσεις της ψευτικης ζωης, και δεν κανει τιποτα για τον εαυτο της, αφου η εργασια για τον εαυτο της θα ηταν ο κοπος να πετυχει τηναληθινη ζωη, τον οποιο ομως δεν προσεχει καθολου. Και για αυτο η ψευτικη ζωη μεσω του θεληματος του Θεου αντιμετωπιζει την ψυχη ξανα και ξανα με ολο το βαρος της. Ο Θεος ο Ιδιος θελει να της δειξει τι ειναι ο επιγειος κοσμος στην πραγματικοτητα, με το να αφηνει το κορμι να πεσει σε κατασταση αναγκης, με το να του παρει αυτο που λαχταρα ως πολυτιμο, με το να αφηνει να γκρεμιστει αυτο που εχει χτισει ο ανθρωπος, για να του δειξει το εφημερο οσων κανει στοχο της εντονης επιδιωξης του και της επιγειας του δουλειας. Θελει να τον οδηγησει στην επιγνωση οτι ο γηινος κοσμος ειναι μονο ψευτικος κοσμος που δεν εχει καμια μονιμη αξια για αυτον, για να του παρουσιασει την αναγκη της εργασιας πανω στην ψυχη του, η οποια εξασφαλιζει μια σταθερη ζωη, μια ζωη στο πνευματικο κοσμο, ο οποιος δεν φαινεται μονο αλλα ειναι αυτο που παρουσιαζει. . . ο κοσμος του φωτος, οπου ολα τα οντα ειναι μακαρια και πλημμυρισμενα απο δυναμη, οπου δεν υπαρχει πια διαλυση, καμια οπισθοδρομηση και καμια αναγκη και καμια αγνοια, οπου ολα τα οντα ζουν και ειναι δραστηρια συμφωνα με το θελημα του Θεου, η αγαπη του Οποιου χαριζε απεριοριστα στα τελεια οντα και τα κανει ευτυχισμενα, τα οποια ως κατοικοι του πνευματικου κοσμου στεκονται σε εντονο συνδεσμο με τον Θεο και βρισκουν την υψιστη ευτυχια στην εκπληρωση του θεληματος Του μεσω μονιμης δραστηριοτητας στον αληθινο κοσμο. . . στον κοσμο που δεν θα περασει ποτε αλλα θα μενει αυτο που ειναι μεχρι τον αιωνα τον απαντα. . . Αμην
Μόνο η αγάπη λυτρώνει στη γη και στον άλλο κόσμο. . .
Ουτε στη γη ουτε στον αλλο κοσμο δεν ειναι δυνατη μια πνευματικη ανοδο χωρις δραστηριοτητα αγαπης, αφου μοναχα η αγαπη οδηγει στον Θεο, μοναχα η αγαπη μειωνει την αποσταση απο τον ανθρωπο στον Θεο, και μοναχα η αγαπη καταφερνει την ενωση με τον Θεο. Για αυτο η πιο μεγαλη εντολη στη γη ειναι να ασκησει ο ανθρωπος την εμπρακτη αγαπη, αλλιως ζει ματαια την επιγεια ζωη, και η ψυχη θα μπει στον αλλο κοσμο με την ιδια αποσταση απο τον Θεο οπως ηταν πριν την ενσαρκωση της ως ανθρωπος. Ειναι ομως η επιγεια ζωη η τελευταια χαρη για το πνευματικο πανω στο γηινο κοσμο. . . μετα αρχιζει η ζωη στην αιωνιοτητα, στο πνευματικο βασιλειο, η οποια μπορει επισης να ειναι κατασταση θανατου, κατασταση αδυναμιας, που δεν μπορει ποτε να ονομαστει ζωη.
Και τοτε υπαρχει και παλι μονο μια μοναδικη δυνατοτηα, το να ανεβει η ψυχη μεσω εμπρακτης αγαπης. . . αλλα το να ενεργησει η ψυχη στην κατασταση αδυναμιας ειναι αδυνατον, και για αυτο η ψυχη βρισκεται σε εσχατη αναγκη, επειδη πρεπει πρωτα να παραλαβει δυναμη για να μπορεσει να ενεργησει με αγαπη. Και αυτη η παραλαβη δυναμης εξαρταται και παλι απο τη θεληση της, η οποια πρεπει να ειναι στραμμενη στην εμπρακτη αγαπη στις αλλες ψυχες. Αλλα μια αδυνατη ψυχη ειναι παρα πολυ αβουλη, αν η θεληση της δεν εχει ηδη απομακρυνθει εντελως απο τον Θεο και παραδοθει στις δυναμεις του κατω κοσμου. Και μια εξασθενισμενη θεληση μαλλον δεν ειναι ικανη να επιδιωξει για τον εαυτο της μια αλλαγη της καταστασης. Και ακομα λιγοτερο η ψυχη σκεφτεται τις ψυχες που συμπασχουν μαζι της και μαλλον δεν χρησιμοποιει τη θεληση της σωστα, δηλ. μαλλον δεν εχει μεσα της την προθυμια να τις βοηθησει.
Αλλα μονο αυτη η θεληση να ασκησει εμπρακτη αγαπη στις ψυχες που υποφερουν της αποφερει τη δυναμη, την οποια μπορει τοτε να χρησιμοποιησει, και με αυτον τον τροπο ξεκινα η ιδια το δρομο προς τα υψη. Πριν να μην αναπτυξει η ψυχη μεσα της τη βουληση αγαπης, η κατασταση της ειναι ζοφερη και ανελπιδη, αφου μοναχα η αγαπη φερνει λυτρωση απο τα βασανα της. Και για αυτο η ανοδος στον αλλο κοσμο ειναι κατα πολυ πιο δυσκολη απο ο,τι στη γη, και μπορει να περασει ατελειωτος καιρος ωσπου η ψυχη να αποφασισει να ενεργησει στην αγαπη, ενω στη γη ο ανθρωπος εχει την πληρη ζωτικη δυναμη και η ελαχιστη αφορμη μπορει να τον παρακινησει σε μια πραξη αγαπης, την οποια μπορει να εκτελεσει αμεσως γιατι εχει τη σχετικη ικανοτητα.
Η ανικανοτητα του οντος στον αλλο κοσμο ειναι μια κατασταση εσχατων βασανων, αφου μετα τη ζωη στη γη το ον αισθανεται αυτη την κατασταση ως δεσμα, απο τα οποια δεν μπορει να απελευθερωθει. Και αφου στη γη πορευτηκε χωρις αγαπη δεν ξερει για τη δυναμη εκεινης. Εξαρταται τοτε απο τη βοηθεια αλλων ψυχων, οι οποιες προσθαθουν μεσω προτασεων να την παρακινησουν στη σωστη θεληση, και απο την προσευχη των ανθρωπων στη γη, για να της διοχετευτει δυναμη για να ενισχυθει η εξασθενισμενη της θεληση. Η λυτρωση δεν μπορει ποτε να γινει μεσω αλλων οντων. Πρεπει η ψυχη να λυτρωθει μονη της μεσω της αγαπης. . . Αυτο ειναι θεικος νομος, ο οποιος δεν μπορει ποτε να αποφευχθει.
Και για αυτο ο Θεος δημιουργει στη γη αμετρητες δυνατοτητες που θα πρεπει να χρησιμευσουν στο να αναψπουν την αγαπη μεσα στον ανθρωπο, ετσι ωστε θα δρασει τοτε και θα ωριμασει στην ψυχη του, ωστε να μην μπει στον αλλο κοσμο ως αδυνατο ον, αλλα να ειναι ηδη δεκτης δυναμης, δηλ. να μπορεσει ο ιδιος να μπει στην αιωνιοτητα ως φωτεινο ον, αν και σε διαφορετικους βαθμους φωτος, αλλα παντα ικανος να ενεργησει με τη δυναμη του και παλι στην αγαπη πανω στις ψυχες που υποφερουν και να αυξανει συνεχως το βαθμο φωτος. Αφου πρεπει η αγαπη να ασκειται στη γη καθως και στο πνευματικο βασιλειο. Ειναι το συνδετικο μεσο αναμεσα στις ψυχες και στον Θεο, γιατι ο Θεος ειναι ο Ιδιος η αγαπη και το ον βρισκει την ενωση μαζη Του μονο τοτε που εχει επισης γινει αγαπη. . . Αμην
Πίστη στον Ιησού Χριστό. . .
Αγώνας. . .
Η πιστη στον Ιησου Χριστο ως Γιος του Θεου και Σωτηρας θα δοκιμαστει πολυ, αλλα θα συνεχισει να υπαρχει, δεν θα μπορεσει να εξοντωθει παρ ολες τις προσπαθειες του κοσμου. . . Θα υποστηριχτει απο τη μικρη ομαδα των πιστων στον Θεο με πολυ σθενος και αποφασιστικοτητα, αφου ο Ιησους Χριστος ο Ιδιος θα τους δωσει τη δυναμη να υποστηριξουν το ονομα και τη διδασκαλια Του, να Τον πρευσβευσουν μπροστα στον κοσμο.
Χωρις τον Ιησου Χριστο δεν υπαρχει λυτρωση, αφου η εξουσια της κολασης ειναι παρα πολυ μεγαλη και αιχμαλωτιζει τους ανθρωπους που δεν χρησιμοποιουν τη βοηθεια μιας ακομα πιο ισχυρης εξουσιας, του Ιησου Χριστου, ο Οποιος ως αληθινο παιδι του Θεου στη γη επωμιστηκε το θανατο στο σταυρο για να τσακισει την εξουσια του κακου. Μονο μεσω Εκεινου ο ανθρωπος βρισκει σωτηρια απο τους δεσμους εκεινου, και μονο οποιος πιστεψει σε Εκεινον μπορει να λυτρωθει. Μονο οποιος πιστεψει σε Εκεινον επικαλειται τη βοηθεια Του, την ενισχυση της βουλησης του, και θα ειναι ικανος να ξεφυγει απο την εξουσια του αντιπαλου του Θεου. Και για αυτο ο Θεος ποτε δεν θα επιτρεψει να χαθει η πιστη στον Ιησου Χριστο, να εξοντωθει μεσω ανθρωπινης θελησης, η οποια ειναι μονο ο εκτελεστης της σατανικης θελησης.
Και μολις η πιστη κινδυνεψει στα σοβαρα να την παραδωσουν οι ανθρωποι για τον κοσμο, ο Θεος θα σπασει την εξουσια του Σατανα, αφου αυτος πολεμα εναντιον Του με ανεπιτρεπτα μετρα. . . προσπαθει να αποκρυψει απο τους ανθρωπους τη γνωση για τον Θεο, για την αγαπη Του και το σωτηριο εργο Του. Κι επομενως προκειται για εξαναγκασμο της ελευθερης βουλησης του ανθρωπου, ο οποιος πρεπει να ξερει για την ενεργεια και των δυο για να μπορεσει να αποφασισει. Και για αυτο θα ερθει το τελος μολις παρθουν σοβαρα μετρα εναντια στην πιστη.
Για αυτο το λογο αυτος ο τελευταιος αγωνας θα ειναι δυνατη δοκιμασια για τους πιστους, αλλα θα βγουν νικητες γιατι ο Ιησους Χριστος ο Ιδιος θα αγωνιστει μαζι τους, γιατι παρεχει δυναμη σε οποιους θελουν να ειναι πιστοι σε Εκεινον, που καταφευγουν σε Εκεινον κι εχουν εμπιστοσυνη σε Εκεινον με τη βαθια πιστη οτι θα βρουν τη σωτηρια τους μαζι Του. Πρεσβευοντας το ονομα του Ιησου και τη διδασκαλια αγαπης Του ο ανθρωπος αποφασιζει και απομακρυνεται οριστικα απο τον αντιπαλο Του. Αλλα πρεπει να βρει για αυτο μια τοσο δυνατη βουληση την οποια μονος του δεν διαθετει καθολου. Αλλα πρεσβευοντας τον θεικο Λυτρωτη μπροστα στον κοσμο η βουληση του εχει ηδη ενισχυθει απο Εκεινον Που πεθανε στο σταυρο για να λυτρωσει τους ανθρωπους απο την αβουλια τους, για να τους εξαγορασει μια δυνατη βουληση με το αιμα Του.
Και δεν χρειαζεται κανεις να φοβαται να μην μπορεσει να βγει νικητης απο τον τελευταιο αγωνα, αφου μολις πιστεψει στον Ιησου Χριστο και θελει να πολεμησει για το ονομα Του θα ανηκει στη μικρη ομαδα το θαρρος της οποιας να πρεσβευσει το Χριστο θα μεγαλωσει οσο πιο δυσκολες επιγειες συνθηκες θα αντιμετωπισει. Αφου αυτη ειναι η ενεργεια του Θεου πανω στον ανθρωπο οτι η δυναμη του Πνευματος τον πιανει, η οποια και παλι μπορει να εχει αποτελεσμα μονο τοτε που ο ανθρωπος εχει πιστη στον Ιησου Χριστο, η οποια των σηκωνει πανω απο καθε επιγεια αναγκη, τον κανει δυνατο και ικανο να προβαλλει αντισταση στον κοσμο και στις προθεσεις του, η οποια του επιτρεπει να διεξηγει επιτυχως τον τελευταιο αγωνα και θα του αποφερει την οριστικη νικη. Και η πιστη θα διατηρηθει μεχρι το τελος του κοσμου, και στη νεα γη θα κηρυχτουν και παλι οι γνωσεις για τον Ιησου Χριστο ως Γιο του Θεου και Σωτηρα του κοσμου. . . Αμην
3557 (24.9.1945)
Ερχομός μέσα στα σύννεφα. . .
Απομάκρυνση. . .
Μια ασυνηθιστη βοη θα γεμισει τον αερα οταν ερθει η μερα της κρισης. Και θα ειναι για τους ανθρωπους το τελευταιο σημαδι, αλλα θα το καταλαβουν μονο οι πιστοι, τους οποιους θα γεμισει μεγαλη χαρα. Αφου τοτε θα περιμενουν τον ερχομο του Κυριου. . . Θελει δυνατη πιστη να περιμενει κανεις τον ερχομο του Θεου μεσα στα συννεφα, αφου προκειται για μια τοσο εξαιρετικη διαδικασια ωστε οι αθεοι θα χλευασουν και θα κοροιδεψουν οσους θα τους μιλησουν για αυτην. Μαλιστα θα ακουσουν και αυτοι τη βοη, αλλα δεν θα δουν τον Κυριο μεσα στα συννεφα, και για αυτο δεν θα δωσουν μεγαλη σημασια στην ασυνηθιστη βοη μεσα στον αερα και δεν θα την αφησουν να τους ενοχλησει στη ζωη τους. . . Θα ειναι κεφατοι και αδιστακτοι και θα απολαυσουν τις ανεσεις τους.
Οι πιστοι ομως θα μαζευτουν και θα ετοιμαστουν με χαρουμενες καρδιες για την υποδοχη του Κυριου. Οι επιγειες τους δυναμεις θα εχουν εξαντληθει και θα ξερουν οτι η εποχη των βασανων τους θα εχει τελειωσει, και ομοφωνοι θα πρεσβευσουν τον Θεο την τελευταια ωρα, ακομα και αν χαθουν με αυτον τον τροπο την επιγεια τους ζωη, γιατι ο κοσμος θα παρει ανελεητα μετρα εναντιον τους. Αλλα ο ερχομος του Κυριου θα χαλασει τα σχεδια των αθεων. . . Αφου ξαφνικα θα δουν την ομαδα των πιστων να σηκωθουν απο το εδαφος και να αιωρηθουν προς τα υψη. . . Και ταυτοχρονα θα ακουσουν φοβερες βροντες, και οι ανθρωποι θα συνειδητοποιησουν με φρικη οτι κατι τρομερο θα τους χτυπησει.
Κοκκαλωμενοι απο την ασυνηθιστη διαδικασια της απομακρυνσης των πιστων θα ειναι ανικανοι να σκεφτουν, θα προσπαθησουν να ξεφυγουν και θα δουν παντου το ιδιο. . . φλογες φωτιας που θα ξεσπασουν απο τη γη, απο τις οποιες δεν θα υπαρξει σωτηρια. Και η ζωη τους θα τερματιστει με τον πιο τρομερο τροπο, αφου δεν θα υπαρξει σωτηρια για τους ανθρωπους που θα λυσσομανησουν σαν διαβολους στη γη και θα ειναι γεματοι αμαρτιες. Η ομαδα των πιστων στον Θεο ομως θα δει το τελος της παλιας γης. Μπροστα στα ματια τους θα διαδραματιστει το θεικο καταστροφικο εργο, ενω οι ιδιοι θα εχουν σωθει και θα ειναι ασφαλεις σε εναν τοπο ειρηνης, οπως το υποσχεθηκε ο Θεος. Αυτο θα ειναι το τελος μιας λυτρωτικης περιοδου και η αρχη μιας καινουριας, μολις η παλια γη θα εχει αναμορφωθει μεσω του θεληματος του Θεου. Τοτε οι πιστοι στον Θεο θα συνεχισουν να ζουν ως αρχη του καινουριου ανθρωπινου γενους, με το οποιο θα ξεκινησει η καινουρια λυτρωτικη περιοδος.
Μονο ο ανθρωπος που εχει γνωσεις και βαθια κατανοηση θα καταλαβει τη διαδικασια της απομακρυνσης και θα πιστεψει οτι θα γινει αληθινα. Αλλα αυτη η διαδικασια θα ειναι το αποκορυφωμα μιας εποχης μεγαλων δεινων και βασανων, θα ειναι η αποπερατωση κι επισης η αποδειξη του μεγαλειου του Θεου, Που θα προσφερει στους δικους Του μια μοιρα που θα μαρτυρησει το μεγαλειο Του. . . Προκειται για μια πραξη της πιο βαθιας αγαπης για τα πλασματα Του που Τον αναγνωριζουν ως τον Πατερα τους απο τους αιωνες των αιωνων, οι οποιοι εχουν βρει πισω σε Εκεινον κι εχουν ενωθει μαζι Του μεσω της αγαπης τους. . . αναμεσα στους οποιους θα μπορεσει τοτε να μεινει ο Ιδιος, επειδη δεν υπαρχει κανενα εμποδιο για τη θεικη αγαπη οταν ο ανθρωπος εχει ο ιδιος γινει αγαπη. . . Αμην
Η σωστή προσευχή. . .
Εκπλήρωση. . .
Zητηστε Μου ο,τι θελετε, θελω να σας το δωσω. . . αλλα συμβουλευθειτε παντα πρωτα το πνευμα μεσα σας για το αν η επιθυμια σας ανταποκριθει στο θελημα Μου, για το αν κινδυνευσει με αυτον τον τροπο η ψυχη σας. Και το πνευμα μεσα σας θα σας διδαξει και θα σας βαλει τις σωστες σκεψεις μεσα στην καρδια σας, ετσι ωστε θα αφησετε την εκπληρωση των παρακαλιων σας εντελως σε Μενα και ωστε με αυτον τον τροπο θα σας παρεχω οπως ειναι ωφελιμο για σας. Εκπληρωνω καθε παρακληση που προερχεται απο τα βαθη της καρδιας, οπως σας το υποσχεθηκα με τα λογια: Παρακαλεστε και θα σας δοθει. . . Χτυπηστε την πορτα και αυτη θα ανοιξει. Αλλα πρεπει η προσευχη να απευθυνθει σε Μενα με το σωστο τροπο, και σε αυτο ανηκει και η πληρη αφοσιωση στο θελημα Μου. . . Αλλιως δεν προκειται για προσευχη αλλα μονο για απαιτηση, η οποια δεν ανταποκρινεται στο θελημα Μου και η εκπληρωση της οποιας δεν ειναι ευλογια για σας.
Μολις ομως κανετε ενδοσκοπηση και αφησετε το πνευμα σας να σας μιλησει, μολις Μου αφοσιωθειτε απεριοριστα και Μου ζητησετε συμπαρασταση και δυναμη θα σας αποδειξω την προθυμια Μου να σας βοηθησω και την αγαπη Μου, και θα εκπληρωσω την παρακληση εξαιτιας της πληρους αφοσιωσης σας. Εισακουω καθε σωστη προσευχη, και το αν ειναι σωστη η προσευχη σας θα σας το πει το πνευμα μεσα σας αν του δωσετε την ευκαιρια να σας μιλησει αποσυροντας στη μοναξια και προσεχοντας το, δηλ. αν με τη σκεψη σας σε Μενα του ζητησετε να σας ενημερωσει για το αν μπορειτε να Με πλησιασετε με την παρακληση σας. Και το πνευμα μεσα σας θα οδηγησει τις σκεψεις σας οπως ειναι σωστο, και αν τοτε προσευχηθειτε, ο Πατερας σας στον ουρανο θα εισακουσει την προσευχη σας.
Αμετρητες προσευχες ανεβαινουν απο τη γη, και ομως μονο λιγες αγγιζουν το αυτι Μου, γιατι οι ανθρωποι παραμελουν να συμβουλευτουν το πνευμα μεσα τους, γιατι πιστευουν πως μπορουν παντα να ζητουν ο,τι λειπει στο κορμι τους χωρις να σκεφτουν στα σοβαρα τις ψυχες τους. Κι επομενως δεν καταλαβαινουν την αναγκη ως παραινεση για να δουλεψουν πανω στην ωριμοτητα της ψυχης τους, και η εκπληρωση της παρακλησης τους δεν θα ηταν ωφελιμη για αυτους, αν και θα φαινοταν σαν βοηθεια απο την επιγεια αποψη. Πρωτα πρεπει ο ανθρωπος να δημιουργησει τη θερμη σχεση ενος παιδιου στον πατερα, και τοτε η προσευχη ανεβαινει σε Μενα με τον σωστο τροπο, αφου το παιδι ξερει οτι ο Πατερας του εκπληρωνει καθε παρακληση που δεν το βλαπτει.
Αφου η σωστη σχεση εγγυει και την ενεργεια του Πνευματος, επειδη ο Πατερας δεν αφηνει το παιδι Του χωρις συμπαρασταση. Το διδασκει και το εκπαιδευει, και μαλιστα μεσω του Πνευματος Του. Και ενα αληθινο παιδι θα αφησει τα παντα στην κριση του Πατερα, και ομως θα ειναι ξεγνοιαστο και θα εχει πληρη εμπιστοσυνη στο οτι ειναι ασφαλες στην προστασια Του και πορευεται στο σωστο δρομο. Και τοτε το παιδι δεν θα στειλει σε Μενα καμια προσευχη ματαια, θα εκπληρωθει καθε προσευχη του για σωματικες καθως και για ψυχικες αναγκες, οπως το υποσχεθηκα. . . Αμην
3559 (26.9.1945)
Τελειότητα. . .
Θεική τάξη. . .
Αγάπη. . .
Ο,τι εχει διαμορφωθει σε αγαπη ειναι ενα με τον Θεο. . . Και αφου η ενωση με τον Θεο ειναι ο στοχος του ανθρωπου στη γη και ολοκληρου του πνευματικου στον αλλο κοσμο, η εμπρακτη αγαπη πρεπει και στη γη και στον αλλο κοσμο να ειναι θεικος νομος, ο οποιος πρεπει να εκπληρωνεται. Οπου ομως παραβιαστει αυτος ο νομος η αποσταση απο τον Θεο ειναι μεγαλη, και μπορει να μειωθει μονο απο το ιδιο το ον μεσω υποταγης στο νομο της αγαπης. Η αγαπη του Θεου εκδηλωνεται και μεσα στην αμεταβλητη ταξη, και το πνευματικο που ειναι δραστηριο στην αγαπη θα παραμενει παντα μεσα σε αυτη την ταξη. Οταν ανατρεπεται αυτος ο νομος, το αποτελεσμα ειναι μια κατασταση αταξιας, ενα χαος και τελικα η καταρρευση.??Αυτο το γεγονος διαπιστωνεται στη γη σε καιρους οπου η σκεψη των ανθρωπων εχει γινει αστοργη, οπως και στο πνευματικο βασιλειο, οπου η αταξια εχει επισης αποτελεσματα πανω στην κατασταση των ψυχων που βρισκονται στο σκοταδι. Η φυση της αγαπης πρεπει να αναγνωριστει για να καταλαβει κανεις οτι χωρις αγαπη δεν υπαρχει καμια τελειοτητα, καμια αρμονια και καμια ευτυχια. Ο Θεος ειναι η αγαπη, και ο,τι θελει να συνδεθει με τον Θεο πρεπει να ειναι επισης αγαπη, αλλιως δεν βρισκεται μεσα στην ταξη, η οποια ειναι η βαση ολοκληρου του δημιουργημενου απο την πρωτη αρχη, αφου ο,τι προεκυψε απο την αγαπη του Θεου δεν μπορεσε να εμφανιστει τιποτε ατελες, και η τελειοτητα ισοδυναμει με την ολοκληρωμενη ταξη.
Και συνεπως πρεπει και η ζωη του ανθρωπου στη γη καθως και της ψυχης στον αλλο κοσμο να πορευεται συμφωνα με την τελεια ταξη. Τοτε θα διαδραματιστει επισης μεσα σε ανιδιοτελη αγαπη, θα εχει ως βασικη αρχη την εμπρακτη αγαπη, κι επομενως το ον θα πλησιασει την πρωταρχικη κατασταση, διαμορφωνεται και παλι στην αγαπη και μπορει να ενωθει με τον Θεο, Που ειναι ο Ιδιος η Αγαπη. Μονο μεσα στη δραστηριοτητα αγαπης ειναι ευδιακριτη η θεικη προελευση. Τοτε επικρατει η δυναμη απο τον Θεο, η οποια ειναι η πρωταρχικη ουσια καθε δημιουργιας, ενω μια ζωη χωρις αγαπη δειχνει την αντιθετη στον Θεο βουληση, η προελευση της οποιας ηταν ο αντιπαλος του Θεου. Η επιδιωξη του ειναι και θα μενει για παντα η διαλυση της ταξης, δηλ. ο χωρισμος οσων προηρθαν απο τον Θεο απο Εκεινον, κατι που σημαινει πληρη αταξια και ατελεια.
Οπου επομενως παραμελειται η αγαπη, οπου υπαρχει αταξια και χαος, εκει ειναι εμφανες το καθεστως εκεινου που αντιτασσεται στον Θεο. . . Εκει ειναι φανερο οτι τα οντα ανηκουν σε εκεινον που χρησιμοποιησε τη δυναμη απο τον Θεο για την ενεργεια εναντιον του Θεου. Κι εκει δεν μπορει ποτε να γινει ενωση με τον Θεο, γιατι τα οντα χωρις αγαπη δεν θα μπορουσαν ποτε να αντεξουν την παρουσια του Θεου, επειδη εχουν βγει εντελως απο τη θεικη ταξη, επειδη δεν υποκυπτουν στο αιωνιο νομο, ο οποιος απαιτει την τελειοτητα και την αναγνωριση του Νομοθετη. Αλλιως τετοια οντα εξοριζονται μακρια απο τον Θεο ως ανυποτακτα σε Εκεινον. Η αγαπη του Θεου ειναι αναλλοιωτη, κι ετσι ειναι και ο νομος του αναλλοιωτος, το οποιο εχει την αιτιολογια του στην αγαπη. Και ο,τι ειναι χωρις αγαπη θα μεινει χωριστο απο τον Θεο ωσπου να εχει διαμορφωθει ξανα σε αγαπη. Μονο τοτε μπορει να γινει η ενωση με την πρωταρχικη πηγη της αγαπης. . . με τον Θεο. . . Αμην
Η γνώση για την ώρα του τέλους. . .
Ειναι πολυ λαθος να πει κανεις οτι η ωρα της διαλυσης ειναι μακρια, και αυτο το λαθος ειναι βλαβερο για τις ψυχες, γιατι δεν προσεχουν τις παραινεσεις και τις προειδοποιησεις της τελευταιας εποχης. Ειναι ομως το ιδιο λαθος να θελει κανεις να καθορισει την ωρα, αφου αυτη η γνωση ειναι κρυμμενη απο τους ανθρωπους. Για αυτο ο Θεος ενημερωνει τους ανθρωπους παντα για το κοντινο τελος μεσω ενορατικων και προφητων, για να τους παροτρυνει να ζησουν συμφωνα με ενα κοντινο τελος, για να συνειδητοποιησουν την ευθυνη τους απεναντι στις ψυχες τους και για να ετοιμαστουν παντα για το τελος. Το τελος ειναι κοντα, αλλα την ημερα δεν ξερει κανεις εκτος απο τον Θεο. Τα σημαδια της εποχης δειχνουν το τελος, αλλα θα ερθει ξαφνικα και απροσδοκητα, για ολους τους ανθρωπους, επισης για τους πιστους που εχουν γνωσεις και προσπαθουν να ζησουν αναλογα με το επικειμενο τελος.
Οι ανθρωπινες αισθησεις και ο ανθρωπινος νους δεν θα μπορεσουν ποτε να διεισδυσουν στο αιωνιο θεικο σχεδιο και για αυτο δεν θα μπορεσουν να καθορισουν ουτε την ωρα ουτε τον τροπο του τελους. Μονο οπου ειναι δραστηριο το Πνευμα του Θεου διδασκει τους ανθρωπους για το πως θα γινει το τελος, αλλα θα αφησει παντα ανοιχτες την ημερα και την ωρα οπου θα γινει. Γιατι ο Θεος εχει κρυψει αυτες τις γνωσεις απο τους ανθρωπους. Οι πιστοι ειναι ικανοι να καταλαβουν την εποχη του τελους απο το χαμηλοτατο επιπεδο της πνευματικης αναπτυξης. Και αν περιμενουν καθημερινα αυτο το τελος καθως και τον ερχομο του Κυριου και συναψουν εντονη επαφη με τον Θεο, θα το νιωσουν οταν πλησιασει η μερα της κρισης.
Οποιος ομως θελει να καθορισει την ωρα πριν, οποιος πισεψει να εχει μυηθει χωρις τη φανερη επιδραση του Πνευματος, θα κανει λαθος με την ανακοινωση του, και οι ανθρωποι δεν θα πρεπει να τον πιστεψουν, αφου μονο συμβαλλει στο να αυξηθει η μην πιστη στο τελος. Ουτε ο Προδρομος του Κυριου, ο οποιος θα σταλθει στη γη απο τον Ιδιο τον Θεο για τη σωτηρια των ακομα αναποφασιστων,ουτε εκεινος δεν θα μιλησει για μια συγκεκριμενη μερα. . . Και αυτος θα ανακοινωσει το κοντινο τελος και θα νουθετησει τους ανθρωπους να το περιμενουν καθε μερα και καθε ωρα. Θα ειναι φωτισμενος απο το Πνευμα του Θεου, και το πατρικο Πνευμα, Που θα εκφραστει μεσα του και μεσω του πραγματι ξερει την ημερα και την ωρα. Αλλα και αυτος θα τις κρατησει ακομα μυστικες απο τους ανθρωπους, επειδη δεν ειναι καταλληλο για αυτους να τις ξερουν. Κι ετσι η ωρα θα ερθει ξαφνικα και απροσδοκητη, οπως το ανακοινωσε ο Θεος. . . μεσα στη παραφορα χαρας του κοσμου θα ηχησει η φωνη Του, προς τον τρομο των απιστων, αλλα προς την παρηγορια και τη χαρα των πιστων. . . Αμην
Πίστη στο σωτήριο έργο. . .
Μεσω του θανατου Μου στο σταυρο η ανθρωποτητα σωθηκε απο τον αιωνιο θανατο. . . Ολοι οι ανθρωποι μπορουν να γινουν μακαριοι, μπορουν να ζησουν στην αιωνιοτητα αν αποδεχτουν το δωρο χαρης Μου, αν πρεσβευσουν Εμενα και το σωτηριο Μου εργο οσον καιρο ζουν στη γη. Και ολοι οι ανθρωποι θα μπορουσαν για αυτο να διαθεσουν δυνατη βουληση για να απελευθερωθουν απο τον αντιπαλο Μου. Αφου αυτη η ενισχυμενη βουληση ειναι το δωρο Μου, αυτην απεκτησα με το αιμα Μου και μπορω τωρα να τη μεταδωσω σε ολους οσους Μου τη ζητησουν, σε ολους οσους πιστεψουν σε Μενα και Μου παρουσιασουν την αδυναμια της βουλησης τους με την παρακληση για τη βοηθεια και τη χαρη Μου.
Προσφερω στους ανθρωπους ενα δωρο ανεκτιμητης αξιας η αποδοχη του οποιου τους εξασφαλιζει την αιωνια ζωη, την απελευθερωση απο μια εξουσια που τους παιρνει ολοκληρη τη μακαριοτητα. Τους προσφερω ενα δωρο που διορθωνει την αδυναμια τους, που τους κανει ικανους να πετυχουν ηδη στη γη ενα βαθμο ωριμοτητας που θα τους επιτρεψει την εισοδο στο φωτεινο βασιλειο. . . Και οι ανθρωποι περνουν απο αυτο το δωρο απροσεκτα. Δεν Με αναγνωριζουν, δεν πιστευουν στη λυτρωση Μου απο τα δεσμα του θανατου και για αυτο παραμενουν μεσα σε μια κατασταση της εξασθενισμενης θελησης, η οποια τους κανει αδυνατη καθε ανοδικη εξελιξη. Οι ανθρωποι ειναι τυφλοι στο πνευμα και δεν θελουν να λαβουν την οραση. . .
Η ενδεια των ψυχων ειναι μεγαλη, αφου η αβουλια τους τους ωθει κοντα στην αβυσσο. Δεν πιανουν το σωτηριο Μου χερι, φοβουνται το φως Μου, το οποιο θα φωτιζε την κατασταση του πνευματος τους και θα τους επετρεπε να καταλαβουν τον κινδυνο που διατρεχουν. Δεν βοηθουνται με κανεναν τροπο οσον καιρο Με απορριψουν, οσον καιρο ειναι χωρις πιστη σε Μενα και το σωτηριο Μου εργο. Δεν μπορει κανεις να τους κανει κατανοητη τη σημασια του σωτηριου Μου εργου, αφου και η ικανοτητα τους να καταλαβουν ειναι εξασθενισμενη απο την επιρροη του αντιπαλου Μου. Κι ετσι ενας θησαυρος χαρων μενει εντελως ανεκμεταλλευτος, ο οποιος θα μπορουσε να αποφερει αφανταστη ευλογια εφοσον μονο χρησιμοποιηθει.
Και αμετρητες ψυχες μπαινουν αλυτρωτες στο πνευματικο βασιλειο και πρεπει εκει να παλεψουν για τη λυτρωση τους μεσα σε φοβερα βασανα, μεσα σε μια κατασταση πληρους αδυναμιας και σκοταδιου. Για αυτους το αιμα Μου χυθηκε ματαια, μενουν μακρια απο το σταυρο Μου και δεν αναγνωριζουν τη μεγαλη Μου αγαπη που θελει να απαλλαξει τις ψυχες τους απο τα δεινα. . . Για αυτους ο Ιησους Χριστος ειναι μονο ενας ανθρωπος, Τον οποιο να ακολουθησουν δεν τους φαινεται ποθητο. Και αφου δεν Με αναγνωριζουν ως Σωτηρα του κοσμου, Που μεσω της αγαπης ειχε γινει εντελως ενας ως ανθρωπος με την αιωνια Αγαπη, η Οποια για αυτο κατοικησε μεσα σε μια εξωτερικη μορφη ενος ανθρωπου για να βοηθησει τους ανθρωπους, η βοηθεια Μου δεν μπορει να εχει αποτελεσμα πανω τους. Και αρα θα παραμενουν στην εξουσια εκεινου που κρατα αιχμαλωτη τη βουληση τους, γιατι οι ιδιοι του ειναι αφοσιωμενοι και δεν καταφευγουν στον πιο Ισχυρο Που μπορει να τους απελευθερωσει απο εκεινη την εξουσια.
Δεν μπορουν να λυτρωθουν γιατι δεν θελουν να λυτρωθουν, γιατι δεν χρησιμοποιουν τις χαρες του λυτρωτικου εργου. Την εξασθενισμενη θεληση ενισχυω μαλιστα, αλλα δεν εξαναγκαζο την ελευθερη θεληση του ανθρωπου. Και με αυτον τον τροπο δημιουργουν μονοι τους τη μοιρα τους στη γη κι επισης στην αιωνιοτητα, μια και χωρις την πιστη σε Μενα και το λυτρωτικο Μου εργο δεν μπορεικανεις να γινει μακαριος. . . Αμην
Καλές και κακές δυνάμεις ενεργούν ανάλογα με το σωτήριο σχέδιο. . .
Το δικο Μου θελημα κυβερνα τον κοσμο. . . Και αν το θελω αλλαζει και η σκεψη των ανθρωπων, οι οποιοι ειναι ασυνειδητα εργαλεια Μου στη γη. Αφου οι καλες και οι κακες δυναμεις ειναι δραστηριες συμφωνα με το θελημα Μου, ακομα και αν η θεληση των τελευταιων ειναι στραμμενη εναντιον Μου. Στη θεληση των ανθρωπων αφηνω την ελευθερια της. Μολις ομως χρησιμοποιησουν τη θεληση τους αναλογα με το αιωνιο σωτηριο σχεδιο Μου, το δικο Μου θελημα ειναι αποφασιστικο, δηλ. το αποτελεσμα οσων σχεδιαζει και η κακη θεληση θα ειναι παντα η πραγματοποιηση και του δικου Μου σωτηριου σχεδιου. Και η ενεργεια κακων δυναμεων θα συμβαλλει παρα τη θεληση τους στη σωτηρια των ψυχων που εχουν καλη αλλα εξασθενισμενη βουληση.
Το δικο Μου θελημα ειναι αποφασιστικο, αλλα ο ανθρωπος ευθυνεται για τη θεληση του, μια και δεν του αφαιρω την ελευθερια βουλησης, δηλ. δεν τον αναγκαζω ουτε σε καλες ουτε σε κακες πραξεις. Αλλα δινω στις σκεψεις του την κατευθυνση, ετσι ωστε οι πραξεις του προσαρμοζονται στο σωτηριο Μου σχεδιο, ασχετα με το αν εχουν καλη η κακη προελευση. Κι ετσι μπορω ανα πασα στιγμη να χρησιμοποιησω και κακους ανθρωπους για τη διεκπεραιωση των γεγονοτων του κοσμου, με το να ενεργουν με πληρη ελευθερια βουλησης και να ειναι μεσω των πραξεων τους ασυνειδητα εργαλεια, αφου το θελημα Μου αξιοποιει τις πραξεις τους ετσι οπως ειναι ωφελιμες για την πνευματικη κατασταση των ανθρωπων.
Και οπου δεν θελω να πραγματοποιηθουν κακες σκεψεις μπερδευω τη σκεψη των ανθρωπων καθ οσον επιδιωκουν και περιμενουν αλλους στοχους κι εγκαταλειπουν απο μονοι τους τις σκεψεις που τους παρακινουσαν πρωτα, εξαιτιας του δικου τους οφελους. Η σκεψη τους μενει κακη, και ωστοσο μπορουν παρα τη θεληση τους να εκτελεσουν πραξεις τις οποιες το δικο Μου θελημα οδηγει σε ενα καλο αποτελεσμα για τους ανθρωπους, για να τους βοηθησω πνευματικα και σωματικα. Και για αυτο εσεις οι ανθρωποι μπορειτε καθε στιγμη να παρακαλεσετε για αποτροπη ενος επιγειου κινδυνου, αφου ακομα και αν γινει πραγματικοτητα μπορω να αποτρεψω τον κινδυνο για εκεινον που Με παρακαλεσε, επειδη η αγαπη Μου και η δυναμη Μου μπορει να καταφερνει τα παντα, εφοσον μονο ο ανθρωπος παρουσιασει την παρακληση του με τη σωστη εμπιστοσυνη. Δεν εξαναγκαζω τη βουληση των ανθρωπων, αλλα το δικο Μου θελημα ειναι πανω απο ολα, και το θελημα Μου επιτρεπει να πραγματοποιηθουν μονο οσα συμφωνουν με το αιωνιο Μου σωτηριο σχεδιο.
Ολες οι δυναμεις του ουρανου και της γης πρεπει να Με εξυπηρετουν. Εθελοντικα η αναγκαστικα Με εξυπηρετουν. Και για αυτο εσεις οι ανθρωποι δεν χρειαζεστε να φοβαστε τις δυναμεις του κατω κοσμου εφοσον εχετε αφοσιωθει σε Μενα, αφου τοτε θα οδηγησω και τη σκεψη τους απεναντι σε σας, ετσι ωστε δεν θα σας βλαψουν παρα την κακη τους θεληση και την κακη τους προθεση. Αν Μου παραδοθειτε θα στεκεστε και υπο την προστασια Μου, και οι κακες δυναμεις δεν μπορουν να εκτελεσουν τις κακες προθεσεις τους σχετικα με σας, επειδη το θελημα Μου τους εμποδιζει να βλαψουν ο,τι θελει να ανηκει σε Μενα. Το αιωνιο Μου σχεδιο ομως ειναι καθορισμενο, και η καθε πραξη, η καθε θεληση που εκδηλωνεται μεσα στις πραξεις συμβαλλει στην πραγματοποιηση του αιωνιου Μου σωτηριου σχεδιου, συνειδητα η ασυνειδητα. Αλλα η αγαπη και η σοφια Μου κυβερνα ολες τις δυναμεις του ουρανου και της γης και τους υποτασσει σε Μενα και στο θελημα Μου. . Αμην
3564 (1.10.1945)
Αβουλία. . .
Κίνδυνος θανάτου. . .
Γεγονότα της φύσης. . .
Ο ανθρωπος ειναι αδυνατος κι εκτεθειμενος αβοηθητα στις δυναμεις του σκοταδιου αν δεν επικαλεστει τη βοηθεια του Θεου. Αλλα αυτη η αδυναμια εχει αποτελεσμα μονο πανω στην ψυχη του, λογος για το οποιο μπορει να ειναι δυνατος και ισχυρος στη γη και φαινομενικα δεν χρειαζεται βοηθεια. Προκειται για το κορμι του στο οποιο παρεχεται δυναμη απο κατω εφοσον δεν προσεξει τον Θεο και με αυτο τον τροπο πρεσβευσει οτι ανηκει στο αντιπαλο Του. Ωστοσο η ψυχη ειναι αδυνατη και αποθαρρυμενη, ειναι δεμενη και νιωθει τα δεσμα σαν βασανα χωρις να μπορεσει να τα σπασει εξαιτιας της αβουλιας της. Και μονο η επικληση του Θεου, η επικληση του Ιησου ως Σωτηρα του κοσμου μπορει να τη βοηθησει να αποκτησει δυνατη θεληση, ετσι ωστε μπορει να καθορισει το κορμι να αλλαξει τον τροπο ζωης του και να στραφει εντελως στον Θεο, δηλ. ωστε το κορμι συμφωνει με την ψυχη κι επιδιωκει τοτε αλλους στοχους απο ο,τι κοσμικους.
Χωρις τη βοηθεια και τη χαρη του Θεου ο ανθρωπος δεν κατορθωνει τιποτα, και η ψυχη του μενει μεσα στο πιο πυκνο περιτυλιγμα, μεσα στο σκοταδι και για αυτο χωρις γνωσεις. Και ακομα και αν η επιγεια του ζωη δεν δειχνει καμια ελλειψη δυναμης, ο σωματικος θανατος τελειωνει την κατασταση δυναμης και η ψυχη μπαινει εντελως αδυνατη στο αλλο βασιλειο. Εζησε ματαια την επιγεια ζωη, χωρις την παραμικρη πνευματικη επιτυχια. Οι επιγειες της επιτυχιες ειναι εφημερες και χωρις καμια επιρροη στην ζωη στην αιωνιοτητα. Και σε τετοια κατασταση θα μπουν στον αλλο κοσμο αμετρητες ψυχες, θα παραμεινουν στο σκοταδι γυμνες, γιατι δεν αναγνωριζουν τον Θεο στη γη και δεν επικαλουνται τη χαρη Του.
Και αυτες τις ψυχες σκεφτεται ο Θεος θελοντας να εκδηλωθει ιδιαιτερα απεναντι τους, θελοντας να τους φανερωθει με εξαιρετικο τροπο. Τους τοποθετει μεσα σε συνθηκες οπου επιγεια δυναμη και ισχυς δεν καταφερνουν τιποτα, οπου ειναι εκτεθειμενες αβοηθητα σε μια αλλη δυναμη, οπου τα στοιχεια της φυσης εκπροσωπευουν αυτη τη δυναμη και οπου οι ανθρωποι φαινονται να τους ειναι εκτεθειμενοι χωρις σωτηρια. Τους τοποθετει μεσα σε συνθηκες οπου θα πρεπει να Τον επικαλεστουν, χωρις ομως να αναγκασει τη θεληση τους. Εν οψει του κινδυνου θανατου τον οποιο διατρεχουν θα πρεπει να Τον βρουν, θα πρεπει να μαθουν να αναγνωρισουν μια Δυναμη Που ειναι πιο ισχυρη απο καθε επιγεια δυναμη και να παραδοθουν σε αυτη τη Δυναμη με θρησκη εμπιστοσυνη οτι θα βοηθησει.
Η ωρα του κινδυνου θανατου μπορει ακομα να καταφερει μια αλλαγη της αντιληψης μεμονωμενων ανθρωπων, και τοτε αυτοι θα εχουν σωθει, ακομα και αν χασουν τη σωματικη τους ζωη, αφου θα μπουν στον αλλο κοσμο με αλλαγμενη αντιληψη και θα μπορεσουν να βρουν πιο ευκολα το δρομο που οδηγει στα υψη. Οσοι ομως παραμεινουν στη ζωη θα μπορεσουν να τη χρησιμοποιησουν ακομα μεχρι το τελος για την πνευματικη τους ωριμοτητα. . . Εξαιτιας των λιγων ο Θεος θα μιλησει και θα φανερωθει στην ανθρωποτητα. Θα εφαρμοσει το τελευταιο μεσο πριν την καταστροφη που θα μπορεσει ακομα να επιφερει μια αλλαγη της σκεψης εκεινων που δεν ειναι εντελως πεισματαρες και σκληροκαρδοι.
Κι εξαιτιας εκεινων των λιγων ο Θεος δισταζει ακομα να επιφερει την οριστικη καταστροφη της γης, αφου προσπαθει να σωσει απο την εκ νεου πορεια μεσα απο τη δημιουργια καθε ψυχη που θελει να σωθει. Αλλα οποιος δεν θα Τον εχει αναγνωρισει ακομα και τοτε θα πρεπει ανελεητα να διανυσει εκεινο το δρομο, για εκεινον δεν θα υπαρξει πια καμια δυνατοτητα να αλλαξει πανω σε αυτη τη γη, αφου εχει αφιερωθει πληρως στις δυναμεις του σκοταδιου και για αυτο θα μπει στο βασιλειο εκεινων, στο βασιλειο των φυλακισμενων πνευματων που θα πρεπει να πληρωσουν για τις αμαρτιες τους μεσω φυλακισμενης καταστασης μεσα στη στερεη υλη, μεσα στα δημιουργηματα της καινουριας γης για ατελειωτους καιρους. . . Αμην
3566 (3.10.1945)
Σωστή συναναστροφή με τον πνευματικό κόσμο. . .
Η σωστη συναναστροφη με τις πνευματικες δυναμεις του αλλου βασιλειου επιδοκιμαζεται παντα απο τον Θεο, αφου πρεπει να θεωρηθει ηδη επιδιωξη να ανεβει κανεις στα υψη. Ειναι πολυ καταλληλη να μεταδωσει τα σωστα δασκαλεματα που ειναι ωφελιμα για την ψυχη και μπορουν να της αποφερουν την ωριμοτητα στη γη. Τη σωστη συναναστροφη δημιουργει ο ανθρωπος και ασυνειδητα οταν οι σκεψεις του ασχολουνται με πραγματα που βρισκονται εξω απο την επιγεια ζωη, που σχετιζονται με το πνευματικο βασιλειο και που μπορουν για αυτο να οδηγηθουν αληθινα μονο απο το πνευματικο βασιλειο. Η επιθυμια για ενημερωση ειναι ηδη η δημιουργια επαφης με πνευματικες δυναμεις μεσω σκεψεων. Και οι σκεψεις του ανθρωπου επηρεαζονται τοτε απο εκεινες. Το αν ενεργησουν τοτε δυναμεις που εχουν γνωσεις η οχι εξαρταται απο τη θεληση του ανθρωπου. Εναν ανθρωπο που επιθυμει την αγνη αληθεια δεν θα πλησιασει ποτε ενα ανηξερο πνευματικο ον για να τον διδαξει, επειδη ο ανθρωπος μονος του μεσω της επιθυμιας του για αληθεια ορθωνει φραγμους, τους οποιους οι ανηξερες δυναμεις του πνευματικου βασιλειου δεν μπορουν να γκρεμιζουν. Επιπλεον τα οντα του φωτος, οι φορεις της αληθειας ειναι κοντα στον ανθρωπο, και η επιρροη τους ειναι μαλιστα πιο δυνατη και περνα μεχρι την καρδια του ανθρωπου, ο οποιος τη νιωθει ως σκεψεις, τις οποιες αποδεχεται. Το ποσο στενη ειναι η σχεση του επιγειου κοσμου με το πνευματικο κοσμο δεν το ξερουν οι ανθρωποι με εξαιρεση τους λιγους διαφωτισμενους που στεκονται στις γνωσεις και στους οποιους εχουν μεταδοθει αυτες οι γνωσεις απο φορεις της αληθειας απο το πνευματικο βασιλειο. Οι ανθρωποι ειναι μονιμα περιστοιχισμενοι απο πνευματικες δυναμεις, αφου οι κοποι αυτων ειναι παντα στραμμενοι στις ανθρωπινες ψυχες, τις οποιες προσπαθουν να κερδισουν για τον εαυτο τους. Κι ετσι για ευνοητους λογους υπαρχουν κοντα στη γη και φωτεινα και σκοτεινα οντα, και οι δυο παλευουν για τις ψυχες. Εναποκειται ομως στον ιδιο τον ανθρωπο να ορισει τους πνευματικους οδηγους για τον καιρο του στη γη μεσω της θελησης του. Ο ανθρωπος μονος του δινει προσβαση στον εαυτο του στις δυναμεις που εκπληρουν τις λαχταρες του. . . Εφοσον δηλ. ο ανθρωπος λαχταρησει την καθαρη αληθεια οι φορεις του φωτος θα ειναι οι συνοδοι του στη γη. Αν αυτη δεν τον νοιαζει και αν ολοκληρο το ειναι του δεν επιδιωκει τον Θεο, τοτε οι σκοτεινες δυναμεις εχουν την υπεροχη, και αυτες θα παραπλανησουν και τη σκεψη του.
Ο ανθρωπος δεν ξερει τι ειναι πραγματικα η σκεψη, και για αυτο αρνειται συχνα τη σχεση με το πνευματικο κοσμο, η την απαγορευει γιατι πιστευει πως ειναι βλαβερη για τον ανθρωπο. Και ωστοσο συναπτει ο ιδιος παντα επαφη με το πνευματικο κοσμο μολις ασχοληθαι με σκεψεις που αφορουν τα υπερκοσμια. Αφου τοτε στεκεται μεσα στην περιοχη της πνευματικης ακτινοβολιας, η οποια αγγιζει τον ανθρωπο με τη μορφη σκεψεων. Τα οντα του πνευματικου βασιλειου προσπαθουν να εκδηλωνονται απεναντι στους ανθρωπους, ειτε για να τους νουθετησουν και να τους προειδοποιησουν η να τους μπερδεψουν ακομα περισσοτερο μεσα στην πλανη αν προκειται για οντα του σκοταδιου που βρισκουν προσβαση στους ανθρωπους μεσω των λαχταρων αυτων.
Ολοκληρο το ανωριμο πνευματικο, και στη γη και στον αλλο κοσμο, επιδιωκει να κανει παρεα, κι ετσι το ανωριμο πνευματικο απο το αλλο βασιλειο ενοχλει και τους ανθρωπους στη γη που ειναι στην ιδια κατασταστη ωριμοτητας, και προσπαθει να γινει αντιληπτο για να μπορεσει να επιδρασει πιο αποτελεσματικα. Τετοιες επαφες θα πρεπει να εμποδιστουν αν ειναι δυνατον. Δεν θα πρεπει να προσφερθει στο πνευματικο η ευκαιρια να εκδηλωθει με φανερο τροπο, αφου ασκει αρκετη επιρροη και μονο διανοητικα, η οποια ειναι βλαβερη για την ανθρωπινη ψυχη. Αφου αυτα τα οντα ειναι οι νεκροι τους οποιους να ρωτησουν οι ανθρωποι το απαγορευσε ο Θεος, γιατι διαδιδουν μονο ψεματα και πλανη, επειδη ειναι πνευματικα νεκρα.
Εκεινα τα οντα ομως που ζουν μεσα στο φως, που ειναι δεκτες δυναμης και για αυτο στεκονται στην αληθεια μπορουν παντα να τα επικαλεστουν οι ανθρωποι για να τους φροντισουν, για να τους διαφωτισουν διανοητικα, για τη συμπαρασταση τους. . . Αυτο αρεσει στον Θεο, αφου αυτα τα οντα εχουν εντολη απο τον Θεο να διδαξουν τους ανθρωπους ως εκπροσωπους της αληθειας, και θα εχει μεγαλο οφελος οποιος αποδεχτει τα δασκαλεματα τους, οποιος συναψει συχνα επαφη με το πνευματικο βασιλειο, οποιος πιστεψει στη δυναμη των φωτεινων οντων κι επιθυμησει την αληθεια για την ιδια την αληθεια. . . Αφου αυτος επιδιωκει τον Θεο και μυειται απο τον Ιδιο τον Θεο στις γνωσεις για την καθαρη αληθεια. . . μολις διαμορφωσει τον χαρακητρα του ετσι ωστε οι φορεις της αληθειας να εχουν προσβαση σε εκεινον.
Αφου εναν ορο θετει ο Θεος σε εκεινους που Τον ψαχνουν. . . το να ζησουν στην αγαπη και να προσπαθησουν να εκπληρωσουν το θελημα του Θεου. . . Τοτε τους επιτρεπει να Τον βρουν και μοιραζει τα δωρα του πνευματικου βασιλειου. . . την καθαρη αληθεια και φως και δυναμη. . . Αφου ο Θεος ειναι Θεος αγαπης, ο Οποιος δεν θελει να βαδισει η ανθρωποτητα μεσα στην αγνοια, και ο Οποιος για αυτο δινει στον ανθρωπο καθε δυνατοτητα να συναψει επαφη με το βασιλειο της αληθειας, αν επιθυμιση αυτην στα σοβαρα. . . Αμην
3568 (5.10.1945)
„Ρίξτε όλες τις έγνοιες πάνω Μου. . .“
Και σας λεω οτι ειναι πραγματικα καλυτερα να καταφυγετε σε Μενα στην προσευχη παρα να στεναχωρηθειτε φοβισμενα για να καλυψετε τις αναγκες του κορμιου. Αφου μονο Εγω μπορω να σας δωσω ο,τι εχετε αναγκη, και μονο το δικο Μου θελημα ειναι αποφασιστικο για το κατα ποσο οι επιγειες σας στεναχωριες θα σας αποφερουν επιτυχια. Αν ομως προσευχεστε, καθοριζετε αυτο το θελημα να σας παρεχει βοηθεια, και τοτε ειναι η σωστη εγνοια αν την αφησετε σε Μενα. Θα πρεπει μεν να εκτελεσετε το καθηκον σας στη γη, θα πρεπει να παρετε στα σοβαρα το καθηκον σας και να αποδεχθειτε τη θεση στην οποια εχετε τοποθετηθει, αλλα θα πρεπει να εγκαταλειψετε καθε λιγοψυχη εγνοια για το μελλον, αφου μπορειτε να την εξασφαλισετε μονοι σας;
Αν το θελημα Μου δεν θελει να σας δωσει, η στεναχωρια σας ειναι ματαιη, και αν το θελημα Μου σας δινει ο,τι εχετε αναγκη θα πρεπει να ειναι η επιδιωξη σας να σας φερθει καλοπροαιρετα αυτο το θελημα Μου μεσω ενος τροπου ζωης που να Με ευχαριστησει και μεσω δεσμου μαζι Μου. Μην ξεχασετε ποτε οτι εχετε εναν Πατερα Που σας αγαπα και Που φροντιζει τα παιδια Του, κι επιδιωξτε μονο να σας αποδεχτει ως τα παιδια Του. . . ο πατερας που αγαπα τα παιδια του δεν επιτρεπει ποτε να μεινουν με αδια χερια, αλλα θα καλυψει ολες τις αναγκες τους και θα προσπαθησει να προσφερει στα παιδια μια ξεγνοιαστη ζωη.
Κι ετσι κι εσεις ως τα παιδια Μου ειστε παντα ασφαλεις στη φροντιδα Μου, και δεν θα σας λειπει τιποτα πνευματικα και σωματικα. Αλλα πρεπει να Μου μαρτυρησετε την κατασταση σας ως παιδια Μου προσευχοντας εντονα σε Μενα, στον Πατερα σας απο τους αιωνες των αιωνων. Μην στεναχωρηθειτε φοβισμενα, αλλα ριξτε ολες τις εγνοιες σας πανω Μου, και η πατρικη Μου αγαπη θα τις παρει απο σας, αναλογα με την πιστη και τον τροπο ζωης σας. Και για αυτο επιδιωξτε να ζησετε συμφωνα με το θελημα Μου, και το θελημα Μου θα σας φερθει καλοπροαιρετα, η αγαπη Μου θα αναλαβει τη φροντιδα για το πνευματικο και το επιγειο σας καλο, και θα μπορεσετε να παραδοθειτε σε Μενα χωρις καμια εγνοια. . .
Οποιος ομως στεναχωρηθει λιγοψυχα ανηκει ακομα στον κοσμο, δεν αναγνωριζει ακομα σε Μενα τον Πατερα στον Οποιο μπορει να καταφυγει μεσα σε καθε αναγκη και κινδυνο. Βασιζεται ακομα παρα πολυ στη δικη του δυναμη και για αυτο βιωνει ξανα και ξανα απογοητευσεις και κανουριες αναγκες και στεναχωριες, ωσπου να θυμηθει Εκεινον Που μπορει να του αφαιρεσει ολες τις στεναχωριες, Που θελει να εκφρασει την πατρικη Του αγαπη και ομως θελει να Του τη ζητησει ο ανθρωπος μεσα στην εντονη προσευχη. . . Και για αυτο εγκαταλειψτε ολες τις επιγειες εγνοιες εσεις που θελετε να ειστε τα παιδια Μου, και αφηστε να σας φροντιζω. . . Σκεφτειτε την ψυχη, προσεξτε την ενδεια της και προσπαθηστε να τη διορθωσετε. . . Και τοτε θελω να σας οδηγησω μεσα απο επιγειες αναγκες και κινδυνους, για να νιωσετε τη δυναμη της πιστης και να ενωθειτε ολο και πιο εντονα με Μενα. Αφου μια δυνατη πιστη μπορει να σταματησει καθε προβλημα. . . Αμην
Η πνευματική όραση την εποχή του τέλους. . .
Δυναμει της πνευματικης ορασης μπορουν και ανθρωποι να παρουν ιδεα για το πνευματικο βασιλειο εφοσον η ψυχη τους εχει υψηλο βαθμο ωριμοτητας. Ο Θεος επιτρεπει αυτες τις ψυχες να απομακρυνθουν απο τη γη για λιγο χρονικο διαστημα και να μπουν στο πνευματικο βασιλειο, να αποκομισουν εκει γνωσεις, τις οποιες μπορουν και παλι να μεταδωσουν στους ανθρωπους στη γη οταν εχουν γυρισει στη συνειδητη κατασταση στη γη. Αλλα δινει αυτο το προνομιο μονο σε πνευματικα ωριμους ανθρωπους, την αναπτυξη των οποιων δεν βλαπτουν πια τετοιες γνωσεις. Αυτο που βλεπει τοτε ο ανθρωπος δεν μπορει να το αποδειξει, και για αυτο οι μεταδοσεις στη γη δεν ειναι εξαναγκασμος της πιστης, αλλα μπορει κανεις να τις αποδεχτει η να τις ανρηθει. Μπορουν ομως να παρακινησουν τους ανθρωπους να σκεφτουν και μπορουν να οδηγησουν τις σκεψεις τους στο πνευματικο βασιλειο, κατι που ειναι παντα ευλογια.
Καμιες φορες ομως η ψυχη του ενορατικου βρισκεται στο πνευματικο βασιλειο χωρις να ξερει κατι για αυτο οταν ειναι πισω στη γη. Υποδεχεται τοτε για τον εαυτο της τις πνευματικες εντυπωσεις, δεν μπορει ομως να τις μεταδωσει γιατι δεν εχει πια τη σχετικη επιγνωση. Ωστοσο αυτες οι εντυπωσεις ειναι πολυτιμες για την ψυχη, αφου τοτε η επιδιωξη της ειναι ολο και πιο εντονη το βασιλειο που ειναι η αληθινη της πατριδα. Αφου δεν ειναι παντα καταλληλο για τον ανθρωπο να ξερει για τη φυση εκεινης οσον καιρο μενει ακομα στη γη. Η ψυχη ομως αποδεχεται τη δυναμη μεσα της, η οποια της διευκολυνει την πορεια αναπτυξης στη γη. Και ειναι ακομα λιγοτερο καταλληλο για τον συνανθρωπο, πριν να μην εχει πετυχει ενα συγκεκριμενο βαθμο ωριμοτητας, να του προσφερθουν οι γνωσεις για το πνευματικο βασιλειο. Μπορει να φτασει στη σοφια πανω στο δρομο της αγαπης, και τοτε ειναι επισης ικανος να παραλαβει ενημερωσεις απο το πνευματικο βασιλειο.
Κι επομενως ο πνευματικα ενορατικος απεκτησε την ικανοτητα του επισης μεσω εμπρακτης αγαπης, και για το λογο αυτο του παρεχεται παντοτε η δυναμη να αποδεχτει υψηλοτερες γνωσεις και να αντεξει το φως απο το πνευματικο βασιλειο. Ωστοσο δεν θα μπορεσει ποτε να μεταδωσει τις πνευματικες εντυπωσεις ετσι οπως τις παρελαβε, γιατι του λειπουν τα λογια για τις περιγραφες και γιατι μπορει να επαναλαβει μονο με ανθρωπινο τροπο αυτο που ειναι καταλληλο για τους συνανθρωπους του. Το να προσφερθει στους ανθρωπους που και που ενα μικρο φως ομως ειναι θελημα του Θεου, και για αυτο Αυτος ανοιγει το πνευματικο ματι σε μεμονωμενους ανθρωπους, κατι που τον τελευταιο καιρο θα ερθει ιδιαιτερα στο φως.
Για τους πιστους τετοιες πληροφοριες θα ειναι παρηγορητικες κι ενισχυτικες. Οι απιστοι ομως θα τις περιγελασουν και θα τις αρνηθουν ως φαντασιωσεις, επειδη δεν θα μπορεσει κανεις να τους δωσει αποδειξεις. Αλλα θα πρεπει οι ανθρωποι να προσεξουν τετοιο ειδους πληροφοριων, παρολο που αυτες θα πρεπει και να εξεταστουν για το αν ειναι αληθινες. Αλλα αν ο ενορατικος ζει μια ζωη αγαπης στη γη μπορει κανεις να αποδεχτει ανενδοιαστα τις γνωσεις του ως αληθεια, αφου στην τελευταια εποχη θα γινουν σημαδια και θαυματα, για να αναγνωριστει απο τους ανθρωπους ως η εποχη του τελους. . . Αμην
Η στραμμένη στον Θεό βούληση – ανοδική ανάπτυξη. . .
Ολοκληρο το πνευματικο που εχει μεσα του τη βουληση να φτασει κοντα Μου δεν μπορει παρα να ανεβει στην αναπτυξη του, αφου ακομα και πειρασμοι ολων των ειδων δεν θα αλλαξουν πια αυτη τη βουληση, επειδη τραβαω κοντα Μου το πνευματικο και δεν επιτρεπω να πεσει ξανα πισω στην κατασταση της βουλησης που προσπαθει να απομακρυνθει απο Μενα. Αφου μολις η βουληση του πνευματικου Με επιδιωξει με πληρη ελευθερια, εχουν λυθει τα μαγια. Απελευθερωθηκε απο τον αντιπαλο Μου, και αυτος αγωνιζεται τοτε μονο για να ανακτησει το πνευματικο, κατι που ομωςεμποδιζω μεσω του θεληματος Μου.
Το πνευματικο που πρεπει να βιωσει την επιγεια ζωη ενσαρκωμενο ως ανθρωπος θα πρεπει μεν να αγωνιζεται συνεχως, γιατι η ανοδικη αναπτυξη προυποθετει παντα αγωνα. Αλλα μολις η θεληση του ανθρωπου εχει αποφασισει για Μενα διαθετει και τη δυναμη για την αντισταση στον εχθρο της ψυχης του. Και η θεληση του ιδιου του ανθρωπου ειναι καθοριστικη για το σε ποιο χρονικο διαστημα θα γινει η ανοδικη αναπτυξη και για το πια πνευματικη επιτυχια θα μπορεσει να σημειωσει στο τελος της ζωης του. Αφου η επιδιωξη του ανθρωπου να φτασει κοντα Μου πρεπει να γινει με πληρη ελευθερια της βουλησης του, παρολο που εμποδιζω να δεσει ο αντιπαλος τη θεληση του και να την κανει αφοσιωμενη στον εαυτο του.
Ανθρωπος που εχει στραμμενη σε Μενα θεληση δεν μπορει ποτε να πεσει πισω στην εξουσια του αντιπαλου Μου. Μπορει ομως πιο γρηγορα η πιο αργα να απελευθερωθει εντελως απο εκεινον, δηλ. να παλεψει μεγαλυτερο η μικροτερο χρονικο διαστημα μαζι του. Αφου μολις η βουληση του ειναι εξαιρετικα δραστηρια και αυτη η δραστηριοτητα εκφραζεται ως εμπρακτη αγαπη, τοτε ο αγωνας θα γινει πιο ευκολος, θα μειωθει αναλογα με τη δραστηριοτητα αγαπης. . . Αφου σε αυτο το οπλο θα υποκυψει ο αντιπαλος. . . Κι επομενως ο ανθρωπος ξεφευγει σιγουρα απο την εξουσια του μεσω εμπρακτης αγαπης, και η ψυχη του ωριμαζει σε λιγο χρονικο διαστημα και με πληρη ελευθερια βουλησης. Δεν τον αφηνω να πεσει ποτε πια, αλλα πρεπει απο μονος του να γινει δραστηριος στην αγαπη, αφου το θελημα Μου αποσυρεται για να μπορεσει να απλωσει ελευθερα η δικη του θεληση για λογους της τελειοποιησης του.
Και για αυτο οι ψυχες μπαινουν στο πνευματικο βασιλειο σε διαφορετικους βαθμους ωριμοτητας στοτελος της ζωης τους, αν και Με επιδιωξαν συνειδητα, αν κι εχουν μεσα τους τη βουληση στραμμενη σε Μενα. Επειδη εμποδιζω μαλιστα την υπεροχη του αντιπαλου πανω τους, αλλα δεν προωθω την πνευματικη τους αναπτυξη μεσω του θεληματος Μου αν δεν δραστηριοποιουν μονοι τους τη θεληση τους. Η θεληση στραμμενη σε Μενα τους αποφερει παντα τη δυναμη να ανεβουν, αφου κραταω προστατευτικα το χερι Μου πανω σε καθε ανθρωπο που θελει να ξεφυγει απο την αντιπαλη Μου δυναμη κι εχει στοχο Εμενα. Τον τραβαω συνεχεια κοντα Μου. Και θα πετυχει σιγουρα το στοχο του,μονο που καθοριζει μονος του το χρονικο διαστημα, γιατι εχει ελευθερη βουληση και μπορει να τη χρησιμοποιησει με ελευθερη κριση. . . Αμην
3576 (13.10.1945)
Φως – γνώσεις – δύναμη. . .
Το φως της επιγνωσης ριχνει τις ακτινες του μεσα στο σκοταδι κι εξοριζει το φοβο σε καιρους επιγειας αναγκης. Οπου ειναι οι γνωσεις για την καθαρη αληθεια, εκει ο ανθρωπος δεν νιωθει πια τοσο βαθια τα επιγεια δεινα, γιατι βρισκει για αυτα μια εξηγηση και γιατι αναγνωριζει την ηγεσια και την κυριαρχια του Θεου ακομα και μεσα στην πιο μεγαλη επιγεια αναγκη. Οποιος στεκεται στο φως ξερει για το ολεθριο σκοταδι που περιτυλιγει ολους τους ανθρωπους που ειναι μακρια απο τον Θεο. Ξερει για το αποτελεσμα της καταστασης χωρις φως κι επισης για την αγαπη του Θεου, που θελει να βοηθα τους ανθρωπους. . . Ετσι καταλαβαινει οτι η επιγεια αναγκη ειναι τετοιο βοηθημα και δεν επιτρεπει να τον καταπιεσει. . . Το φως, δηλ. οι γνωσεις για την καθαρη αληθεια, του δινει δυναμη, αφου φως και δυναμη ειναι ενα. . .
Κι ετσι ο ανθρωπος που εχει γνωσεις θα μπορει και στις πιο δυσκολες περιστασεις να αντλησει δυναμη απο οπου πηρε τις γνωσεις. . . απο το θεικο λογο, ο οποιος του προσφερεται απο τον Ιδιο τον Θεο αν μονο το ζητησει. . . Μονο Ενας ειναι ο Δοτης της καθαρης αληθειας και συνεπως και ο Παροχεας του φωτος. Μονο απο τον Ενα πηγαζει η δυναμη, και οποιος εχει αναγνωρισει αυτη την πηγη δυναμης και αφηνει να τον θρεψει, αυτος μπορει να βρεθει στο πιο σκοτεινο περιβαλλον στη Γη,και ομως θα ειναι παντα τυλιγμενος στο φως, και το σκοταδι δεν θα τον βαρυνει.
Η εντονη συνδεση με τον Θεο, με το αιωνιο Φως, την οποια δημιουργει μεσω της προσευχης και της εμπρακτης αγαπης θα τον κανει μονιμο δεκτη φωτος, και αυτος εκπεμπει και παλι ακτινες φωτος, οι οποιες επισης σπαζουν το σκοταδι για τους συνανθρωπους και τους μεταδιδουν δυναμη. Αφου το φως λαμπει σε μεγαλη περιφερεια. . . η γνωσεις για την καθαρη αληθεια μπορουν να κανουν πολλους ανθρωπους ευτυχισμενους, οσον καιρο μονο παραμεινουν στον κυκλο φωτος ενος παροχεα φωτος κι αφηνουν να διαποτιστουν. Χωρις γνωσεις ομως η κατασταση του ανθρωπου σε καιρους επιγειων δεινων ειναι ζοφερη. Τους κανει να απελπιστουν και να νιωσουν τη ζωη σαν μεγαλο βαρος. Αφου τους λειπει η εξηγηση για τα βασανα που πληττουν τους ανθρωπους. Και για αυτο ειναι πολυ καλυτερο να βρεθουν οι ανθρωποι στο φως της επιγνωσης, να ξερουν για τη Δυναμη που δημιουργει και ζωντανευει τα παντα, για την αγαπη Της και τη σχεση του δημιουργημενου με τον Δημιουργο του.
Οι γνωσεις για την καθαρη αληθεια κανουν τον ανθρωπο ευτυχισμενο και τον ικανοποιουν, και ο ανθρωπος που εχει γνωσεις νιωθει την παρουσια της αιωνιας Θεοτητας, γιατι κατεχοντας τη δυναμη αισθανεται δεμενος με Εκεινον απο τον Οποιο ξεκινα η δυναμη. Εχει δημιουργησει τη σωστη σχεση γιατι εχει καταλαβει την ενοτητα με τον Δημιουργο του και θελει να αποδειχτει ανταξιος της. Φως ειναι γνωση και γνωση ειναι δυναμη. . . Αφου ξεκινα απο τον Θεο, το κεντρο του φωτος και της δυναμης απο τον αιωνα τον απαντα. . . Αμην